Buradasınız

BAĞLAYICI TESTİNİN GELİŞTİRİLMESİ VE ÖĞRENCİLERİN BAĞLAYICI BİLGİSİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

DEVELOPING CONNECTIVES TEST AND EXAMINING STUDENTS’ CONNECTIVES KNOWLEDGE BASED ON VARIOUS VARIABLES

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
There are two main aims of this research. The primary aim is to develop a reliable and valid connectives test to determine students’ connectives knowledge. The secondary aim is to determine whether students connectives’ knowledge significantly varied in terms of gender, grade level, reading frequency and writing frequency. This descriptive study was conducted on 934 students who were studying at secondary school fifth, sixth, seventh and eighth grade in 2013-2014 academic year in Antalya, Burdur, Niğde, Ordu, İstanbul and Gaziantep. The data were collected using connectives test which was developed by authors and personal forms to describe personal traits of the students. As a result of research, a valid and reliable 28- item scale was developed to measure students’ connectives knowledge. On the base of research findings; the students’ connectives knowledge test points are significantly differenced interms of gender, grade level, reading frequency and writing frequency. It was seen that, mean scores of girls are higher than boys, as well as in terms of grade levels eighth grade participants have a higher success than fifth and sixth grade level participants. In addition, it is found that, the average of students who never or rarely read is lower than the students who read more frequently. Similarly, students average with low writing frequency was found lower than students with more frequent writing.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın iki amacı bulunmaktadır. Araştırmanın birinci amacı, öğrencilerin bağlayıcı bilgi durumlarını belirlemek için geçerliliği ve güvenirliliği sağlanmış bir bağlayıcı testi geliştirmektir. İkinci amacı ise öğrencilerin bağlayıcı bilgi durumlarını cinsiyet, sınıf düzeyi, okuma sıklığı ve yazma sıklığı değişkenlerine göre incelemektir. İlişkisel türden betimsel bir çalışma niteliğine sahip olan bu araştırma, 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Antalya, Burdur, Niğde, Ordu, İstanbul ve Gaziantep illerinde ortaokul beşinci, altıncı, yedinci ve sekizinci sınıfta okumakta olan 934 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada verilerin toplanmasında araştırmacılar tarafından geliştirilen bağlayıcı testi ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda; öğrencilerin bağlayıcı bilgi durumunu ölçmek amacıyla 28 maddeden oluşan tek boyutlu geçerliliği ve güvenirliliği sağlanmış bir ölçek geliştirilmiştir. Araştırma bulgularına dayalı olarak; öğrencilerin bağlayıcı bilgi testi puan ortalamalarının cinsiyet, eğitim düzeyi, kitap okuma ve yazma sıklığına göre anlamlı bir fark gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Kız öğrencilerin puan ortalamalarının erkek öğrencilerden yüksek olduğu, ayrıca eğitim düzeyi açısından 8. sınıf katılımcılarının 5. ve 6. sınıf katılımcılarından daha yüksek bir başarı elde ettiği görülmüştür. Ayrıca, hiç kitap okumayan ve çok nadir kitap okuyan öğrencilerin sıra ortalamasının daha sık okuyan diğer öğrencilerin ortalamalarından daha düşük olduğu belirlenmiştir. Benzer olarak yazma sıklığı düşük olan öğrencilerin bağlaç bilgi düzeyi de daha sık yazan öğrencilerin ortalamalarından düşük çıkmıştır.
88
98

REFERENCES

References: 

Bampounis, N. (2014). The Penn discourse tree bank: Recent developments in
computational discourse processing. http://www.coli.uni-saarland.de/courses/
pd/Slides/2014_PDTB.pdf adresinden elde edildi.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı.
Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
Caron, J., Micko, H. C. & Thuring, M. (1988). Conjunctions and The Recall of Composite
Sentences. Journal of Memory and Language, 27, 309-323.
Çetinkaya, G., Ülper, H. & Hamzadayı, E. (2014). Views on the use of connectives in
students’ written discourse. İçinde H. Arslan, G. Raţă, E. Kocayörük & M. A. İçbay
(Ed.), Multidisciplinary perspectives on education. (pp. 471-476). Newcastle:
Cambridge Scholars Publishing.
Degand, L. & Sanders, T. (2002). The Impact of Relational Markers on Expository Text
Comprehension in L1 and L2. Reading and Writing, 15 (7-8), 739-758
Demirşahin, I. & Zeyrek, D. (2014). Annotating discourse connectives in spoken Turkish.
In Lori Levin, Manfred Stede (eds.). The 8th Linguistic Annotation Workshop in
conjunction with COLING, August 23-24, Dublin, 105-109.
Dilidüzgün, Ş. (2008). Türkçe Öğretiminde Metindilbilimsel Bağlamda Uygulamalı Bir
Yaklaşım. (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, İstanbul.
Gençer, Y. (2013). Türkçe Metinlerdeki Bağlantı Öğeleri İle Okuyucuların Okuduğunu
Anlama Durumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans
tezi). Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
Halliday, M. & Hasan, R. (1976). Cohesion in English. New York: Longman Group UK.
Limited.
Innajih, A. (2006). The Impact of Textual Cohesive Conjunctions on The Reading
Comprehension of Foreign Language Students. ARECLS e-journal, 3, 1-20.
İşsever, S. (1995). Türkçe Metinlerdeki Bağlantı Öğelerinin Metinbilim ve Kullanımbilim
Açısından İşlevleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma Düzeyi ile Tutarlı Metin Yazma
Arasındaki İlişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13,
373–385.
Kurtul, K. (2011). Türkçe ve İngilizce’deki Bağlaçların Yazılı Metinlerde Kullanımı.
(Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara.
Millis, K. K. & Just, M. A. (1994). The Influence of Connectives on Sentence
Comprehension. Journal of Memory and Language, 33, 128-147.
Murray, J. D. (1995). Logical connectives and local coherence. İçinde R. F. Lorch, Jr. & E.
J. O’Brien (Ed.), Sources of coherence in reading. (pp. 107-125). Hillsdale, NJ:
Lawrence Erlbaum.
Prasad, R., Miltsakaki, E., Dinesh, N., Lee, A. ve Joshi, A. (2007). The Penn Discourse
Tree Bank Annotation Manual. University of Pennsylvania.
Sanders, T. ve Spooren, W. (2008). The Acquisitionorder of Coherence Relations: on
Cognitive Complexity in Discourse. Journal of Pragmatics, 40 (12), 2003-2026.
Uzun-Subaşı, L. (2006). “Öğrencilerin Yazılı Anlatım Sürecindeki Metinleştirme
Sorunları”. II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu Bildirileri, Ankara
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi, 693-701.
Zeyrek, D. (2009). Türkçe İşaretleme Çalışması [Turkish Corpus Annotation] (2009). 23.
Dilbilim Kurultayı Bildirileri, 14-15 Mayıs 2009. Doğu Akdeniz Üniversitesi, Eğitim
Fakültesi, Gazi Mağusa. 78-88.
Zeyrek, D., Demirşahin, I. ve Sevdik, Ç. (2008). ODTÜ Metin Düzeyinde İşaretlenmiş
Derlem Projesi Tanıtımı. Mersin Üniversitesi Sempozyumu Bildirileri. 544-553.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com