Buradasınız

Anasayfa » Content

ÇEVRECİ DUYARLILIĞIN İNŞASI: TÜRKİYE’DE EKOLOJİK HABERCİLİK

CONSTRUCTING ENVIRONMENTALIST SENSITIVITY: ECOLOGICAL NEWSMAKING IN TURKEY

Journal Name:

  • İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
It is only after 20 th Century that we can mention any forms ofsocial consciousness about environmental issues. Industrialization and urbanization process altogether has caused a great deal of pollution in the environment. Since all human beings has to share the same air, water, soil and other natural sources, the pollution caused by industrialized countries threatens our future. Especially in the last ten years we are able to see the rising sensibility about environment. In democratic countries, as an information source for the society, media is expected to cover importantissues about environment and contribute creating sensibility on environment. In this respect, as an industrializing country in Turkey, after 2000 we can see a great deal of issues about environmental problems in the media. There are even thematic programs and articles covering this subject. The aim of this paper isto investigate the tendencies of national press in Turkey about ecological news. For this purpose we are seeking to analyze three national daily newspapers’ coverage about environment between the years 2008 and 2009. We assume that, after 1980 ‘tabloidization’ process changed the tone of news texts. By analyzing news texts we will examine the discourse of Turkish press on ecological matters.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Ekoloji konusunda toplumsal bir bilincin oluşmaya başlamasından ancak 20. yüzyıldan itibaren söz edilebilir. Sanayileşme ve kentleşme süreçleri beraberinde yoğun çevre kirliliği sorununu da getirmiştir. Ekoloji ve çevre konularıçok farklıdisiplinlerin gündeminde ilk sıralara tırmanmış, özellikle son on yılda çevre konusunun, farklıaçılardan ele alınmaya başladığıgörülmüştür. Demokratik bir toplumda, medyanın bilgilendirme işlevi doğrultusunda, yaşadığımız çevre konusunda önemli noktalarıele alması ve bu konuda toplumsal bir duyarlılık yaratmasıbeklenmektedir. Bu açıdan baktığımızda, Türkiye’de 2000’lerden itibaren haber yayınlarında sıklıkla çevre sorunlarından bahsedildiği ve çeşitli yayın kuruluşlarında sadece bu konuya eğilen yazıve programların yayınlanmaya başladığıgözümüze çarpmaktadır. Bu çalışma ile amaçlanan son yıllarda Türkiye’de ekolojik haberciliğin gelişim çizgisini ele almaktır. Bu amaçla 2008 ve 2009 yıllarıarasında ulusal düzeyde yayınlanan günlük gazetelerde çevre konusunda öne çıkan haberler, bunların yer alışbiçimleri 1980 sonrası“tabloidleşme” perspektifi doğrultusunda incelenecektir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_1402_9_pp_1-13.pdf
  • 17
1-13
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ALLAN, S., ADAM, B. & CARTER, C. (1999). “Introduction: The Media Politics
of the Environmental Risk”. Environmental Risks and the Media. London.
Routledge.
BELL, P. & Thomas C. GREENE &Jeffrey D. FISHER& Andrew BAUM. (2001).
Environmental Psychology. USA.Wadsworth Group/Thomson.
BRYANT, S. (2007).“Communication and Environment in the age of the “Small
Planet”. Canadian Journal of Communicationvol:32.
CURRAN, j. (2006). Media and Power. London. Routledge.
DAĞTAŞ, E. (2006). Türkiye’de Magazin Basını.Ankara. Ütopya Yay.
DERVILLE, G. (1997). Le Pouvoir des Medias. Paris. PUG.
ERKEN, N. (1999). “Medya ve Ekonomi: Türk Basın Endüstrisinde Yoğunlaşma-Toplulaşma Tekelleşme yapısı(1965-1995) Medya Gücü ve Demokratik
Kurumlar.Medya Gücü ve Demokratik Kurumlar, Haz. Korkmaz Alemdar.
İstanbul. Afa Yay.
GROTH, E. (1977). “Meeting Social, not sales goal”. Ed. William R. Burch,
Readings in Ecology, Energy, and Human Society: Contemporary Perspectives.
New York.Harper&Row Publishers.
HARDY, A. (1977).“Man’s Age-old Struggle For Power” Ed. William R. Burch,
Readings in Ecology, Energy, and Human Society: Contemporary Perspectives.
New York. Harper&Row Publishers.
KRISTOFERSON, L. (1977). “Energy in Society”. Ed. William R. Burch, Readings
in Ecology, Energy, and Human Society: Contemporary Perspectives. New
York. Harper&Row Publishers.
MCKIBBEN,B. (1999). The End Of Nature. New York. Anchor Books.
SPARKS, C. (2000). Tabloid Tales. USA. Rowman&Littlefield Pub.
SÖNMEZ, M. (1993).“Basın ve Temiz Çevre” Çevre Kirliliğini Önlemede Basına
Düşen Görevler Nelerdir?. İstanbul. İstanbul Ticaret OdasıYay.
12
Istanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Yıl:9 Sayı:17 Bahar 2010 s.1- 13
13
TORUNOĞLU, Edhem . ( 2005). “Dünya Çevre Günü Kutlama Değil Mücadele
Günü Olmalıdır”, http://www.sendika.org/yazi.php?yazi_no=2621. (7 temmuz
2009).
VAYDA, A. P. (1977). “An Ecological Approach in Cultural Anthropology” Ed.
William R. Burch, Readings in Ecology, Energy, and Human Society:
Contemporary Perspectives. New York. Harper&Row Publishers.
YUMLU, K. (1997).Türk Basınında Çevre. İzmir. Ege Üniversitesi Yay.
(http://bianet.org/bianet/cevre-ekoloji/54452-kyoto-protokolu-nedir-ne-de...
(13.07.2009).
Hurriyet, Milliyet, Radikal

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com