Buradasınız

Anasayfa » Content

Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Alanında Temel Yetkinliklerinin Değerlendirilmesi

Evaluatıon on The Basic Competencies of Communication of The Health College Students

Journal Name:

  • İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Aim: This Research has been performed to evaluation on the basic competencies of communication of Celal Bayar University Medical School of Nursing and Midwifery students. Method: Sample of survey composed from 275 students of Medical School who have been agreed to participate into the research. Questionnaire for sociodemographic characteristics and Communications barometer which was developed by Çevik (2007) was used for collecting of data. Number, the percentage distribution and chi-square analysis was used in the evaluating of the data. Results: It is determined that, the mean age of the students is 20.58 ± 1.52, 93.1% of them are women, 61.5% of them are in the nursing department and the majority of the students is (40.0%) fi rst grader. It’s determined that more than 80 % of the students scored 6 and over 6 in any sub-range of communication barometer. It’s determined that, lowest score (7.18±1.82) is on “acceptance”; and the highest score (8.47±1.67) is on “listening”. Conclusion: The results obtained that students’ average of sub-group score of communication barometer is high; according to this, it’s determined that their basic competencies of communication is forceful.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Amaç: Araştırma Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik ve Ebelik öğrencilerinin iletişim alanında temel yetkinliklerini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu’nda öğrenim gören, araştırmaya katılmayı kabul 275 öğrenci oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında sosyodemografi k özellikler soru formu ve Çevik (2007) tarafından geliştirilmiş olan İletişim Barometresi kullanılmıştır. Değerlendirmede sayı, yüzde dağılımları ve ki-kare testleri kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalamasının 20.58±1.52, %93.1’inin kadın, %61.5’inin hemşirelik bölümü ve çoğunluğunun (%40.0) birinci sınıf öğrencisi olduğu belirlenmiştir. İletişim barometresinin tüm alt alanlarından öğrencilerin %80’ininden fazlasının 6 ve üzeri puan aldıkları saptanmıştır. Öğrencilerin iletişim barometresi alt alanlarından aldıkları puan en düşük “kabul” alt alanından (7.18±1.82) ve en yüksek “dinleme” alt alanından (8.47±1.67) olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Elde edilen sonuçlara göre öğrencilerin İletişim Barometresi alt alan puan ortalamalarının yüksek olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin iletişim temel yetkinliklerinin güçlü olduğu düşünülmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_167464_20_pp_43-52.pdf
  • 1
43-52
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Bozkurt, E. (2008). Bireylerin iletişim sorunları ve iletişim becerilerinin
geliştirilmesi, http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/medergi/16.
htm (10.09.2008).
Buckman, R. (2001). Communication skills in palliative care.
Neurologic Clinics, 19(4): 989-1004.
Cüceloğlu, D. (1998). Yeniden İnsan İnsana. 17. basım, Remzi
Kitabevi, İstanbul, 93-133.
Çevik, A. (2007). İletişim Barometresi, http://www.ickin.com/.
(10.03.2008). Daniels, T. G., Denny, A., Andrews, D. (1988). Using microcounselling
to teach RN nursing students skills of therapeutic communication.
Journal of Nursing Education, 27(6): 246-52.
Dilekmen M., Başcı Z., Bektaş F. (2009). Eğitim fakültesi öğrencilerinin
iletişim becerileri, http://uvt.ulakbim.gov.tr/uvt/index.php?
cwid=9&vtadi=TPRJ%2CTTAR%2CTTIP%2CTMUH%2CTSOS
&ano=89756_b3ea34df5b88f44aaa4f67a57f3d92c8 (02.09.2009).
Egan, G. (1994). Psikolojik Danısmaya Giriş: Kisilerarası İliskiler
Kurmada ve Kişisel Yardım Hizmetini Vermede Sistematik Bir
Model. Çeviren: F. Akkoyun, Milli Eğitim Basımevi, Ankara, 16-18.
Evans, G. W., With, D. L., Alligood, M. R., O’Neil, M. (1998). Empathy:
A study of two types. Issues of Mental Health Nursing, 19(5): 453-461.
Hamamcı Z., Duy B. (2008). İletişim becerisi eğitimi programının
polis okulu öğrencilerinin iletişim becerileri, iletişim çatışmalarına
girme eğilimleri ve benlik saygıları üzerindeki etkisi, http://www.
gapmyo.edu.tr/dergi4/makale5.pdf (10.09.2008).
Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28: 143-149.
Kutlu M., Balcı S., Yılmaz M. (2004). İletişim beceri eğitiminin
öğrencilerin kendini ayarlama ve iyimserlik düzeylerine etkisi.
XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz, Malatya, 1-8,
http://www.pegema.net/dosya/dokuman/467.pdf. (10.09.2008).
Küçük, L. (2011). İletişim ve terapötik iletişim. Ay Akça, F. (Ed.).
Sağlık Uygulamalarında Temel Kavramlar ve Beceriler. 3. basım,
Nobel Tıp Kitabevleri Ltd. Şti., İstanbul, ISBN: 978-975-420-788-0,
72-77.
Nelson-Jones, R. (1995). Davranışçı Kuram: Pavlov, Watson ve
Skinner Akkoyun, F. (Ed.). Danışma Psikolojisi Kuramları, 72TDFO
Ltd. Şti., Ankara, 105-123.
Pearson, J. C., Nelson, P. E. (1994). Understanding & Sharing:
An Introduction to Speech Communication. Madison: Brown &
Bencmark Publishers, 24-42.
Smitherman, C. (1981). Nursing action for health promotion. F A
Davis Company, Philadelphia, 63-91.
Toy, S. (2007). Mühendislik ve hukuk fakülteleri öğrencilerinin iletişim
becerileri açısından karşılaştırılması ve iletişim becerileriyle
bazı değişkenler arasındaki ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi, Ankara
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji (Sosyal Psikoloji)
Anabilim Dalı, Ankara.
Tutuk, A. A. D., Doğan, S. (2002). Hemşirelik öğrencilerinin iletişim
becerisi ve empati düzeylerinin belirlenmesi. C.Ü. Hemşirelik
Yüksekokulu Dergisi, 6(2): 36- 41.
Verdener, R. F. (1999). Communicate. 9. basım. Wadsworth Publishing
Company, 1-34.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com