İSVİÇRE FEDERAL MAHKEMESI'NIN YAKINLARIN MANEVİ TAZMİNAT TALEPLERİNE UYGULANACAK ZAMANAŞIMI SÜRESİNE İLİŞKİN BİR KARARININ İNCELENMESİ

İsviçre Federal Mahkemesi'nin 9 Haziran 1997 tarihli ve 123 III 204 sayılı kararı1, yakınların manevi tazminat talebine ilişkindir. Kararda, manevi tazminatın fonksiyonu, koşulları, sözleşmeye aykırılık halinde de manevi tazminat talep edilebileceği, beden bütünlüğü ihlal edilen mağdurun yakınlarının Art.49 OR'ye dayanarak manevi tazminat talep edebileceği gibi manevi tazminat bakımından doktrinde ve uygulamada tartışılan birçok hukuki sorun ele alın¬mıştır. Ancak karar, esas itibariyle, İsviçre doktrininde tartışmalı olan bir başka konu ile ilgilidir. Kararda, sözleşmeye aykırı davranış sonucu beden bütünlüğü ihlal edilen tarafın -sözleşmeye taraf olmayan -yakınının manevi tazminat talebinde, hangi zamanaşımı süresinin uygulanması gerektiği tartı¬şılmıştır. Bu açıdan, haksız fiillere ilişkin zamanaşımı süresinin mi (Art.60 OR), yoksa sözleşmeye aykırılık halinde uygulanan genel zamanaşımı süresinin mi (Art.127 OR) somut olayda uygulanması gerektiği irdelenmiştir. Bu çalışmada, İsviçre Federal Mahkemesi'nin 9 Haziran 1997 tarihli ve 123 III 204 sayılı kararına konu olan olay ve yargılama süreci açıklandıktan sonra kararda tartışılan hukuki sorunlar belirtilecektir. Yukarıda belirtildiği gibi, kararda ele alınan manevi tazminat ile ilgili sorunların her biri, ayrı bir incelemeyi gerektirecek ağırlıkta olduğundan, bu çalışmada özellikle, yakınların manevi tazminat taleplerinde uygulanacak zamanaşımı süresi sorunu bakı¬mımdan değerlendirme yapılacaktır. Son olarak, aynı hukuki sorunda Türk Hukuku'nda uygulanması gereken çözüm bakımından kanaatimiz açıklana¬caktır.