Buradasınız

Anasayfa » Content

Hanefî Fıkıh Düşüncesinde Vücub-Eda Ehliyeti Ayırımı ve Bu Ayrımla İlişkili İki Mesele

Two Questions About the Distinction Between Ahliyyah al-Vucūb (Capacity to HaveRights) and Ahliyyah al-Adā (Capacity to Act) According to Hanafi Legal Thought

Journal Name:

  • İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
The religious-legal capacity according to Hanafite usul al-fiqh scholars have been analyzed into two categories. In the fifth century, two questions which were connected with these two categories, took into consideration among the scholars. One of these questions was about whether the religious-legal obligations rooted from legal causes, or from divine commandments. The second one was about whether the infants who haven’t reached puberty yet are bound with the religious-legal obligations or not. Dabusi, one of the leading figures in Hanafite usul al-fiqh, states that the obligations are connected with legal causes, and the infants are charged with the Divine obligations from their birth time. But because of their infantry, the performance of these obligations (not the essence of them) have been aborted until puberty. These questions have been discussed among the subsequent usul scholars, and the ideas put forth around these issues must be regarded as pioneering thoughts in the very field of Islamic legal philosophy.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
İnsanın dinî-hukukî kapasitesi Hanefî usûlcüleri tarafından vücub ve eda ehliyeti şeklinde iki kategoride incelenmiştir. Hicrî beşinci yüzyılda ehliyetin bu ikili ayrımıyla yakından ilişkili iki mesele tartışma konusu olmuştur. Bunlardan birincisi, şer’î vecibelerin kökeninde yatan temel unsurun sebepler mi, hitaplar mı olduğu hakkındadır. İkinci mesele ise henüz büluğa ermemiş küçük hakkında vücubdan bahsedip edemeyeceğimizdir. Hanefî usûlünün kurucu isimlerinden Debûsî, birinci meselede vücubu sebeplere bağlamakta, ikinci meselede ise insanın doğuştan itibaren Allah haklarıyla mükellef olduğunu, fakat küçüklük bir mazeret olduğu için bunları eda etme yükümlülüğünün sâkıt olduğunu söylemektedir. Bu meseleler etrafında yürütülen analiz ve tefekkürler, sonraki usulcülerin katkılarıyla birlikte, İslâm hukuk felsefesinin kimi önemli noktalarına ışık tutacak niteliktedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-hanefi-fikih-dusuncesinde-vucub-eda-ehliyeti-ayirimi-bu-ayrimla-iliskili-iki-mesele.pdf
  • 25
105-122
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1 Abdülaziz Buharî, Keşfü’l-Esrar, (nşr: Muhammed el-Mu’tasım Billah el-Bağdâdî, Beyrut,
1997), IV, 393; Ekmeleddin Bâbertî, et-Takrîr li-Usûli Fahri’l-İslâm el-Bezdevî, (nşr: Abdüsselam
Subhi Hâmid, Kuveyt, 2005), VII, 373.2 Molla Fenârî, Fusûlü’l-bedâyi‘, (İstanbul, 1289), I, 283.
3 Debûsî, Takvîmü’l-edille, (nşr: Halil Muhyiddin el-Meys, Beyrut, 2001), 417.4 A’râf: 172.
5 Debûsî, Takvîmü’l-Edille, 417; Serahsî, Usûl, (nşr: Ebu’l-Vefâ el-Efgânî, Beyrut, 1993), II, 333;
Pezdevî, Kenz (Keşfü’l-Esrar ile birlikte) IV, 394-395.
6 Ahzâb: 72.
7 Sadruşşeria, Tavzîh, (nşr: Muhammed Adnan Derviş, Beyrut, 1998), II, 348-349.
8 Serahsî, Usûl, II, 334.
9 Molla Hüsrev, Mir’âtu’l-Usûl fî Şerhi Mirkâti’l-Vusûl, (İstanbul, 1289), 321.10 Debûsî, Takvîm, 417.12 Teftâzânî, Telvîh, (et-Tavzîh ile birlikte), II, 348-349.
13 Debûsî, Takvîmü’l-edille, 417.
14 Serahsî, Usul, II, 333; A. Buhari, IV, 394.
15 Serahsî, Usûl, II, 333.
16 Molla Fenârî, Fusûlü’l-Bedâyi’, I, 283-284.
17 A. Buhari, Keşf, II, 629-630.18 A. Buhârî, Keşf, II, 622.19 Alâeddin Semerkandî, Mîzânu’l-Ukûl, (nşr: Abdülmelik Abdurrahman es-Sadî, Bağdad, 1987),
II, 1039.
20 A. Buhârî, Keşf, II, 619.
21 Debûsî, Takvîm, 61.
22 “…Esbabu’ş-şerâ’i’ hukukî kurumların, Yasa tarafından tesis edilen ya da onaylanan
mükellefiyetlerin varlık ya da ortaya çıkışının kendilerine bağlı olduğu nesne ya da koşullar
olarak anlaşılabilir.” (Robert Brunschvig, “Théorie générale de la capacité chez les hanafites
médiévaux” Etudes d’Islamologie içinde (Paris, 1976, s. 44).24 Debûsî, Takvim, 61-62; Serahsî, Usûl, I, 101.
25 Serahsî, Usûl, I, 100; Pezdevî, Kenz, II, 621-622.28 A. Buhârî, Keşf, IV, 406-407.
26 Serahsî, Usûl, I, 100.27 Debûsî, Takvîm, 417-418.30 Serahsî, Usûl, II, 333-336Pezdevî, IV, 406-407.
34 Alâeddin Semerkandî, Mîzânu’l-Ukûl, II, 1037.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com