Buradasınız

TELEVİZYON REKLAMLARININ ALGILANAN DEĞERİ VE REKLAM TUTUMU İLİŞKİSİ: BİR YAPISAL EŞİTLİK MODELİ

The Relation of The Perceived Value of TV Advertisements and Advertisement Attitude: A Structural Equation Model

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Advertising value is defined as the "subjective evaluations tohich the consumer makes of the usefulness and value of an advertisement". The value of advertising may considered as an important determinant of consumer response. Advertisement value is seen as an determinant of the consumer's reaction to the ad. Advertising attitude, as one of the factors playing a role on the effectiveness of advertising, is one of the most studied topics in marketing!advertising literature. The premises to advertising attitude are taking their share from this intense attention. Advertising value is presenting the cognitive dimension of advertisement attitude. This study investigated the relations between the variables of informative-ness of the TV advertising, it's entertaining value, it's irritation, it's deceptiveness, the advertising value and advertising attitude. A structural equation model built of these variables has been tested on these relations and the findings showed that the variables of informativeness and entertaining value of the ad as having direct effects on advertising attitude as well as indirect effects through the advertising value. As opposed to the expectations, a relation between perceptions of the irritation and deceptiveness of ads has not been found.
Abstract (Original Language): 
Reklam değeri, bir reklamın değeri, faydası ve işe yararlılığına ilişkin tüketicinin sahip olduğu sübjektif değerlendirmeler olarak tanımlanmaktadır. Reklamın tüketici gözündeki değeri, tüketici tepkilerinin ya da spesifik bir reklama, ürüne, markaya karşı tutumlarının önemli bir belirleyicisi olarak görülebilir. Tüketicinin genel anlamda reklama biçtiği değer, herhangi bir reklama göstereceği beğenme, sinirlenme gibi bir tepkinin belirleyicisidir. Reklamın etkili olmasında rol oynayan faktörlerden biri olan reklam tutumu pazarlama/reklam literatüründe üzerinde en çok çalışılan konulardan biridir. Reklam tutumunun öncülleri de konuya yoğun dikkatten payını almaktadır. Reklam tutumunun öncüllerinden biri olarak reklam değeri ise reklam tutumunun bilişsel boyutunu temsil etmektedir. Bu çalışmada, reklam değeri konseptinin birer bileşeni elan reklamın bilgilendiriciliği, eğlendiriciliği, rahatsız ediciliği, aldatıcılığı bağımsız değişkenleri ile reklam değeri ve reklam tutumu bağımlı değişkenleri arasındaki ilişkiler araştırılmıştır. Bu değişkenler ile oluşturulan bir yapısal eşitlik modelinin testi, bilgilendiricinle ve eğlen dincilik değişkenlerinin reklam tutumunu doğrudan etkilediğini göstermiştir. Ayrıca bilgilendiricilik ve eğlendiricilik, reklam tutumunu reklam değeri vasıtasıyla dolaylı olarak da etkilemektedir. Beklenenin tersine, reklamın rahatsız ediciliği ve aldatıcılığına dair algılar ile reklam değeri ve reklam tutumu arasında bir ilişki bulunamamıştır.
37-58

REFERENCES

References: 

Aaker D. A.&Bruzzone D. E.
(1985)
. Causes of Irritation on Advertising. Journal of Marketing. 49. 47-57.
Aaker D A.&Norris D.
(1982). Characteristics of TV Commercials Perceived as Informative. Journal of Advertising Research. 22(2). 61-70.
Ashill N. J, & Yavaş U. (2005), Dimensions of Advertising Attitudes: Congruence between Turkish and New Zeland Consumers. Marketing Intelligence & Planning. 23(4). 340-349.
Ayyıldız H.&Cengiz E. (2006). Pazarlama Modellerinin Testinde Kullanılabilecek Yapısal Eşitlik Modeli (YEM) Üzerine Kavramsal Bir İnceleme. Süleyman Demirci Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 11(1). 63-84.
56
İLETİŞİM FAKÜLTESİ DERGİSİ/ Televizyon Reklamlarının Algılanan Değeri ve
Reklam Tutumu İlişkisi: Bir Yapısal Eşitlik Modeli
Beatth S. E.&Smith S, M.
(June
, 1987). External Search Effort: An Investigation Across Several Product Categories. Journal of Consumer Research. 14. 83-96.
Brown S. P.&Stayman D. M. (June, 1992). Antecedents and Consequences of Attitude Toward the Ad; A Meta-Analysis. Journal of Consumer Research. 19 (). 34-51.
Campbell D. T. (I960). Recommexidations for APA Test Standards Regarding Construct, Trait and Disciriminant Validity. American Psychologist. 15. 546-553.
Chau P. Y.K (1997). Reexamining a Model for Evaluating Information Center Success Using a Structural Equation Modeling Approach. Decision Sciences. 28(2).
Chou Shu- C, Boldy D. P. & Lee A. H. (2002). Measuring Job Satisfaction in Residential Aged Care. International Journal for Health Care. 14(1). 49-54.
Çakır V. (2005). Bir Sosyal Etkinlik Olarak Eğlence ve Televizyon. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 13.123-142.
Darke P. R. & Ritchie R. J. B. (February 2007). The Defensive Consumer: Advertising, Deception, Defensive Processing, and Distrust. Journal of Marketing Research.. 114-127.
Decock B. & De Pelsmacker P. (2001) Emotions Matter: Reinventing Advertising. Excellence in proceedings of the ESOMAR Congress 2000. Excellence in International Research. March 5, 2005, http://www.esomar.nl/Publications/excellence2001.htm.
Edell J. A.&Burke M. C. (1987). The Power of Feelings in Understanding Advertising Effects. Journal of Consumer Research. Dec. 14(3). 421-433.
Franzen G., Goessens C. & Hoogerbrugge M. (2005).
Reklam Tepki Matrisi. Fevzi Yalım (Çeviren), Giep Franzen (Derleyen), Reklamın Marka Değerine Etkisi, (ss.35-93). İstanbul: MediaCat.
Garson D.
(2007)
. Factor Analysis. May 22,2007, http://www2.chass.ncsu.edu/garson/pa765/factor.htm.
Jöreskog K. G.&Sörbom D.
(1993)
. LISREL 8: Structural Equation Modeling ıpith the SIMPLIS Command Language. İL : Scientific Software International. Chicago.
Kline R. (2007), Principles and Practice of Structural Equation Modeling. April 2, 2007, http://www.chass.utoronto.ca/~josephf/p61419/outline.htm.
Koçak A. (2002). Televizyon İzleme Motivasyonları, Türk Televizyon İzleyicileri Üzerine Bir Kullanımlar ve Doyumlar Araştırması. KÖK Araştırmalar Dergisi. 4(1). 51-69.
Lutz R. J., MacKenzie S. B.
&
Belch G. E. (1983). Attitude Toward The Ad As A Mediator Of AdvertisingEffectiveness: Determinants And Consequences. Richard P. Bagozzi & Alice M, Tybont (Editor). Advances in Consumer Research 20, Ann Arbor: Association for Consumer Research, (pp. 532-539).
57
İLETİŞİM FAKÜLTESİ DERGİSİ/ Televizyon Reklamlarının Algılanan Değeri ve
Reklam Tutumu İlişkisi: Bir Yapısal Eşitlik Modeli
MacKenzie S. B.&Lutz R.
J
. (April 1989), An Empirical Examination of the Structural Antecedents of Attitude Toward the Ad in an Advertising Pretesting Context. Journal of Marketing, 53(2), 48-65.
MacKenzie S. B., Lutz R. J. &.Belch G, E. (May 1986). The Role of Attitude Toward the Ad as a Mediator of Advertising Effectiveness: A Test of Competing Explanations. Journal of Marketing Research. 23, 130-143,
Marketing Türkiye (2005). "Red&Farid: Avrupa'ya İnanıyoruz". April 14, 2007, hrtp://www.marketingtuıldye.com/BilgiBanlcasi/Detay/?ııo=270.
Mehta A. (May/June 2000). Advertising Attihides and Advertising Effectiveness. Journal of Advertising Research, 67-72.
Muehling D. D.&McCann M. (1993). Attitude Toward the Ad: A Review. Journal of Current Issues and Research in Advertising. 15(2). 25-83.
Pollay R. W.&Mittal B. (1993). Here's the Beef: Factors, Determinants and Segments in Consumer Criticism of Advertising. Journal of Marketing. 57. 99-114.
Schmidt J. B.&Spreng R. A. (1996). A Proposed Model of External Consumer Information Search. Journal of Academy of Marketing Science. 24(3), Summer. 246-256,
Shimp T. (1981). Attitude Towards the Ad as a Mediator of Consumer Brand Choice. Journal of Advertising, 10(2). 9-15.
Şencan H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenilirlik ve Geçerlilik. Ankara: Seçkin
Şimşek Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemcsine Giriş-Temel İlkeler ve LİSREL Uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
58

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com