Uçuş ekibi kaynak yönetimi: Pilotların uçuş ekibi kaynak yönetimi tutumları ile kişilik yapıları arasındaki ilişki1

Hakkı AKTAŞ; Erdal Tekarslan

Crew resource management: The relationships between personality types and crew resource management attitudes of pilots

Journal Name:

İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi

Publication Year:

2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name	University of Author	Faculty of Author
Hakkı AKTAŞ	Bahçeşehir Üniversitesi	Sağlık Bilimleri Fakültesi
Erdal Tekarslan	İstanbul Üniversitesi	İşletme Fakültesi

Abstract (2. Language):

In the literature there are many results about the human factors and the other human related factors as the most important root causes of aircraft accidents. In this regard, Crew Resource Management approach is defined as using all of the resources such as knowledge, equipment and people for safe, effective and efficient flight operations. The main purpose of this study is to determine the pilots’ attitudes towards CRM and to determine the relationship between CRM attitudes and personality types. Within this study, the relationship between the pilots’ CRM attitudes and the demographic variables such as the status, ages, levels of education, flight experiences, and professional origins of pilots researched. 340 pilots of a national airline in Istanbul were participated in the research. Crew Resource Management Attitudes Questionnaire and Vocational Personality Inventory were used. The data is analyzed by descriptive statistics, correlation analysis, regression analysis, ANOVA and Scheffe tests. According to the statistical analysis, there are significant correlations between the personality types and CRM attitudes. Results reveal that significant differences between pilots’ professional origins, ages, educational status and education sources, aircraft types, flight experiences.

Bookmark/Search this post with

Tweet Widget

Abstract (Original Language):

Alan yazındaki pek çok araştırma sonucu elde edilen verilere göre, uçak kazalarının en önemli kök nedenleri arasında ilk sırada insan faktörleri ve insan faktörleri ile ilişkili diğer nedenler yer almaktadır. Bu bağlamda, Uçuş Ekibi Kaynak Yönetimi yaklaşımı; “emniyetli, etkin ve verimli bir uçuş operasyonu için elde mevcut bilgi, donanım ve insan gibi tüm kaynakların kullanımı” olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, öncelikle pilotların UEKY tutumlarını, bu tutumlar ile kişilik yapıları arasındaki ilişkileri saptamaktır. Araştırma kapsamında, UEKY’ne ilişkin pilotların tutumları ile meslekî kökenleri, statüleri, yaşları, uçuş tecrübeleri ve eğitim düzeyleri gibi demografik değişkenler arasındaki ilişkileri incelenmiştir. Araştırma, İstanbul’da ulusal bir havayolu işletmesindeki 340 pilotun katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada Uçuş Ekibi Kaynak Yönetimi Tutumları Ölçeği ve Meslekî Kişilik Envanteri kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, korelâsyon, regresyon, ANOVA ve Scheffe testleri kullanılmıştır. Yapılan istatistikî analizlere göre pilotların UEKY tutumları ve kişilik yapıları arasında istatistikî olarak anlamlı ilişkiler olduğu, demografik değişkenlere göre istatistikî olarak anlamlı farklılıklar olduğu saptanmıştır.

FULL TEXT (PDF):

arastirmax-ucus-ekibi-kaynak-yonetimi-pilotlarin-ucus-ekibi-kaynak-yonetimi-tutumlari-ile-kisilik-yapilari-arasindaki-iliski1.pdf

2

276

301

Turkish

REFERENCES

References:

[1] E.L. Wiener, D.C. Nagel, Human Factors in Aviation, Academic Press, San Diego, 1988.
[2] E.L. Wiener, B.G. Kanki, R.L. Helmreich, Cockpit Resource Management, Academic Press, USA, 1993.
[3] A.T. Wells, Commercial Aviation Safety, Third Edition, The McGraw-Hill Companies Inc., 2001.
[4] R.L. Helmreich, H.C. Foushee, “Why Crew Resource Management? Empirical and Theoretical Bases of Human Factors Training in Aviation”, in E.L. Wiener, R.L. Helmreich, B.G. Kanki (Eds.), Cockpit Resource Management, Academic Press, San Diego, 1993, 3-41.
[5] Boeing Company Report, Statistical Summary of Commercial Jet Airplane Accidents, Worldwide Operations, 1959-2010.
[6] CAP 681, “Global Fatal Accident Review 1980-1996”, Safety Regulation Group, 1998, http://www.caa.co.uk, 04 Kasım 2010.
[7] CAP 776, Civil Aviation Authority, “Global Fatal Accidents Review 1997–2006”, 2008, 3–1.
H. Aktaş, E. Tekarslan / İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi 42, 2, (2013) 276-301 © 2013
299
[8] Açık kaynaklardan ve "Son 50 Yılda Gerçekleşen Uçak Kazaları" http://www.milliyet.com.tr/son----yilda-gerceklesen-ucak-kazalari/turkiy..., Erişim Tarihi: 25 Şubat 2009.
[9] J.K. Lauber, “Resource Management on The Flight Deck: Background and Statement of the Problem”, G.E. Cooper, M.D. White, J.K. Lauber, in Resource Management on The Flightdeck: Proceedings of a NASA/Industry Workshop, (NASA CP-2120), Moffett Field, CA: NASA-Ames Research Center, 3-16, (1980).
[10] H.C. Foushee, R.L. Helmreich, “Group Interaction and Flight Crew Performance”, in L.W. Earl, C.N. David (Eds.), Human Factors in Aviation, Academic Press, San Diego, 1988, 189-227.
[11] R.L. Helmreich, A.C. Merritt, Culture At Work in Aviation and Medicine, Ashgate Publishing Company, USA, 1998.
[12] L.K. McDonnell, Facilitation Techniques as Predictors of Crew Participation in LOFT Debriefings, NASA Contractor Report 196701, Prepared for Ames Research Center, CONTRACT NCC2-798, 1996.
[13] J.E. Driskell, R.J. Adams, Crew Resource Management: An Introductory Handbook, (Report No. DOT/FAA/RD-92/26), Washington DC: Federal Aviation Administration, Research and Development Service, (NTIS No. PB93-101525), 1992.
[14] R.S. Jensen, The Boundaries of Aviation Psychology, Human Factors, Aeronautical Decision Making, Situation Awareness, and Crew Resource Management. The International Journal of Aviation Psychology, 7, 4, 259-267 (1997).
[15] R.L. Helmreich, Ten Years of Change Crew Resource Management. ICAO Circular 277-AN/163, 1999.
[16] R.L. Helmreich, “Theory Underlying CRM Training: Psychological Issues In Flight Crew Performance and Crew Coordination”, in Cockpit Resource Management Training Workshop NASA Conference Publication No:2455, 15-22 (1987).
[17] M. Martinussen, D.R. Hunter, Aviation Psychology and Human Factors, CRC Press, Taylor and Francis Group, LLC, 2010.
[18] R.L. Helmreich, A.C. Merritt, J.A. Wilhelm, The Evolution of Crew Resource Management Training in Commercial Aviation, International Journal of Aviation Psychology, USA, (1999).
[19] J.K. Lauber, “Cockpit Resource Management: Background and Overview”, in H.W. Orlandy, C.H. Foushee, (Eds.), in Cockpit Resource Management Training Workshop NASA Conference Publication No:2455, 5-13 (1987).
[20] S.E. Gregorich, R.L. Helmreich, J.A. Wilhelm, The Structure of Cockpit Management Attitudes. Journal of Applied Psychology, 75, 6, 682-690 (1990).
[21] R.L. Helmreich, Cockpit Management Attitudes. Human Factors, 26, 5, 583-589 (1984).
[22] J.W. Hedge, K.T., Bruskiewicz, W.C. Borman, M.A. Hanson, K.K. Logan, F.M. Siem, Selecting Pilots With Crew Resource Management Skills. The International Journal of Aviation Psychology, 10, 4, 377-392, (2000).
[23] A. Stokes, K. Kite, Flight Stres: Stres, Fatigue and Performance in Aviation, Ashgate Publishing Company, USA, (1994).
[24] F.H. Hawkins, Human Factors in Flight, Ashgate Publishing, Burlington, (2001).
H. Aktaş, E. Tekarslan / İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi 42, 2, (2013) 276-301 © 2013
300
[25] K.J. Mearns, R. Flin, P. O'Connor, Sharing Worlds of Risk: Improving Communication with Crew Resource Management. Journal of Risk Research, 4, 4, 377-392, (2001).
[26] C.E. Billings, W.D. Reynard, "Dimensions of The Information Transfer Problem", in C.E. Billings, E.S. Cheaney (Eds.), Information Transfer Problems in The Aviation System, NASA Technical Paper No. 1875, Moffett Field, CA: NASA-Ames Research Center, 1981.
[27] R.L. Helmreich, H.C. Foushee, "Why Crew Resource Management? Empirical and Theoretical Bases of Human Factors Training in Aviation", G.K. Barbara (Ed.), R.L. Helmreich, J. Anca, Crew Resource Management, Academic Press, 2010, 3-57.
[28] A.C. Merritt, National Culture and Work Attitudes In Commercial Aviation: A Cross-Cultural Investigation, Ph.D. Dissertation, The University of Texas at Austin, United States, Texas. Retrieved August 3, 2007, from ProQuest Digital Dissertations Database, (Publication No. AAT 9719438), 1996.
[29] W.C. Li, H.C. Chen, F.E. Wu, Human Errors in The Cockpit and Accidents Prevention Strategies From Cockpit Resources Management Perspective, The 19th Digital Avionics Systems Conferences Proceedings, DASC, Vol.2, USA, V 5D1/1-5D1/7 (2000).
[30] FAA Advisory Circular 120-72, Maintenance Resource Management Training, USA, Department of Transportation, Federal Aviation Administration, 2000.
[31] Safety Regulation Group, CAP 737 Crew Resource Management (CRM) Training, Guidance For Flight Crew, CRM Instructors (CRMIS) and CRM Instructor-Examiners (CRMIES), Civil Aviation Authority, 2006.
[32] E. Edwards, “Introductory Overview”, in E.L. Wiener (Ed.), Human Factors in Aviation, Academic Press, San Diego, 3-25 (1988).
[33] THY Uçuş ve Yer Emniyet Bşk.lığı Eğitim Bülteni, Türk Hava Yolları A.O., İnsan Faktörü-1, Temel İnsan Faktörü Kavramları, Uçuş ve Yer Emniyet Bşk.lığı Eğitim Bülteni, Haziran 1996.
[34] N. Taneja, N., Fatique in Aviation: A Survey of the Awareness and Attitudes of Indian Air Force Pilots. International Journal of Aviation Psychology, 17, 3, 275-284 (2007).
[35] G.W. Allport, Personality A Psychological Interpretation, Henry Holt and Company, New York, 1937.
[36] F. Luthans, Organizational Behaviour, 6th Ed., Literatür Yayıncılık, İstanbul, 1992.
[37] L.R. Atkinson, R.C. Atkinson, E.E. Smith, D.J. Ben, Introduction to Psychology, 11th Ed., Harcourt Brace Comp. Int. Ed., Fort Worth, 1993.
[38] L.A. Hjelle, D.J. Ziegler, Personality Theories, 2nd Ed., McGraw Hill Inc., Tokyo, 1981.
[39] R. Hogan, Personality Psychology for Organizational Researchers, B. Schneider, D. B. Smith (Eds.), Personality and Organizations, Lawrence Erlbaum Associates, Inc., 2004, 1-23.
[40] H.N. Basım, F. Çetin, A. Tabak, Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Kişilerarası Çatışma Çözme Yaklaşımlarıyla İlişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 24, 63, 20-34 (2009).
[41] S. Gülgöz, Five-Factor Model and the NEO PI-R in Turkey, R.R. McCrae, J. Allik, (Eds.), The Five-Factor Model of Personality Across Cultures, Dordrecht, The Netherlands, Kluwer Academic Publishers, 2002, 167-188.
H. Aktaş, E. Tekarslan / İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi 42, 2, (2013) 276-301 © 2013
301
[42] G. Ordun, Beş Temel Kişilik Özelliği ve Alt Faktörlerinin Analizine İlişkin Bir Çalışma. İşletme Dergisi/ İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi, 33, 2, 47-71 (2004).
[43] T.R. Chidester, R.L. Helmreich, S.E. Gregorich, C.E. Geis, Pilot Personality and Crew Coordination: Implications for Training and Selection. The International Journal of Aviation Psychology, 1, 1, 25-44 (1991).
[44] R. Hogan, Kişilik ve Kurumların Kaderi, Lawrence Erlbaum Associates, Inc., 2007, Remzi Kitabevi, Çeviren, S.Y. Kölay, 2009.
[45] T.R. Chidester, B.G. Kanki, H.C. Foushee, C.L. Dickinson, L. Cortlandt, S.V. Bowles, Personality Factors Inflight Operations: Vol. 1. Leader Characteristics and Crew Performance in Full-Mission Air Transport Simulation, NASA Technical Memorandum 102259, NASA-Ames Research Center, Moffett Field, CA. 1990.
[46] V.K. Dieter, Risikoverhalten als Persönlichkeitsmerkmal, Huber Verlag, Bern, 1969.
[47] N.J. Douglas, H. Larry, J.V. Neil, A Four-Dimensional Interpretation of Risk Taking. Journal of Personality, 40, 3, 483–501 (1972).
[48] K. Kurtuluş, Pazarlama Araştırmaları, Literatür Yayıncılık, 8. Baskı, İstanbul, 2006.
[49] R. Arıkan, Araştırma Teknikleri ve Rapor Yazma, Gazi Kitabevi, 3. Baskı, 2000.
[50] İ. Dağ, Psikolojik Test ve Ölçeklerde Geçerlik ve Güvenirlik, 3P Dergisi, 13, 4, 17-23 (2005).
[51] L.R. Derogatis, L. DellaPietra, “Psychological Tests In Screening for Psychiatric Disorder”, in M.E. Maruish, (Ed.), The use of Psychological Testing for Treatment Planning and Outcome Assessment, Lawrence Erlbaum Associates, New Jersey, 1994, 55-74.
[52] A.D. Batıgün, N. Kılıç, İnternet Bağımlılığı ile Kişilik Özellikleri, Sosyal Destek, Psikolojik Belirtiler ve Bazı Sosyo-Demografik Değişkenler Arasındaki İlişkiler. Türk Psikoloji Dergisi, 26, 67, 1-10 (2011).
[53] R.L. Helmreich, J.A. Wilhelm, S.E. Gregorich, Revised Versions of the Cockpit Management Attitudes Questionnaire (CMAQ) and CRM Seminar Evaluation Form, NASA/UT Technical Report 88-3, Texas, USA, 1988.
[54] R.L. Helmreich, A.C. Merritt, P. Sherman, S. Gregorich, E. Wiener, The Flight Management Attitude Questionnaire, NASA/UT/FAA Technical Report 93-4, 1993.
[55] E.B. Şekerli, Ekip Kaynak Yönetimi ve Kültürel Farklılıklar: Türk Pilotlar Üzerine Bir Araştırma, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir, 2006.
[56] Ş. Büyüköztürk, Veri Analizi El Kitabı, 2. Baskı, Pegem Akademi, Ankara, 2010.
[57] E. Tavcancıl, Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, Nobel Yayınları, Ankara, 2002.
[58] G. Ordun, Meslekî Kişilik Envanteri, MKE-5F, İstanbul, 2005.
[59] P. Costa, R. McCrae, Revised NEO Personality Inventory (NEO-PI-R) and NEO Five-Factor Inventory (NEO-FFI): Professional Manual, Odessa, FL: Psychological Assessment Resources, 1992.
[60] J.M. Burger, Kişilik-Psikoloji Biliminin İnsan Doğasına Dair Söyledikleri, Kaknüs Yayınları, İstanbul, 2006.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com

Tweet Widget

Buradasınız

Uçuş ekibi kaynak yönetimi: Pilotların uçuş ekibi kaynak yönetimi tutumları ile kişilik yapıları arasındaki ilişki1

Journal Name:

Publication Year:

Key Words:

Keywords (Original Language):

Havacılıkta İnsan Faktörleri