Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölüm Dergisi
| Author Name |
|---|
Abstract (2. Language):
Eugene Ionesco‟s “The King is dying” is one of the master pieces of Absurd theatre. The play is concerned with human reaction against death and his passion for power.
In thıs article, we have studied the text of Ionesco in accordance with French Semiotics Method. This approch is basicalliy a discourse analysis which is based on two fundamental levels: First, the superficial structure of the text is analysed in its narrative, figurative and thematic components; Second, the deep structure of the text is studied. This level is compose of universal categories such as life/death, nature/culture, etc.
Ionesco‟s play puts Beranger on stage, the King of an absurd Kingdom; he is expected to die.
The first Queen Margureite announces the beginning of his dying programme. But Beranger revolts against this decision. Thus, in the first step, we analyse the conflicting structure of the narrative component with its figurative and thematic configurations. In the second step, Beranger‟s voyage to death is studied in its evolutiona aspect.
In this sense, the play offers an important example also for the semiotics of the “presence”. (Called also “semiotics of tenseness”). In this point of view, the sense of Beranger‟s voyage to death is presented in a parallel way with its fall from power.
Our feature presents a new way of evolution of “the King is dying” under the light of new semiotic approaches.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Fransa, İkinci Dünya Savaşı‟nı ve Alman istilasından kurtuluşu izleyen dönemde (1940-50 arası) hem edebiyat, hem tiyatro alanında da önemli bir devrime sahne olmuştur. Savaşın anlamsızlığı, acımasızlığı ve yerle bir ettiği değerler karşısında dünyanın ve yaşamın anlamsızlığının sorgulanmasıyla edebiyat sahnesinde yerini bulan Varoluşçuluk, Sartre ve Camus‟yle tiyatro alanında da yeni bir yönelişe açılır. Bu doğrultuda tiyatro metni daha felsefel bir nitelik kazanırken dram tekniği ve kuralları pek sorgulanmaz. Öte yandan, tiyatro dilinin sınırlarını, dram tekniklerini, sahneleme yöntemlerini sorgulayarak bu yeni ve alt-üst olmuş dünyayı anlatmayı seçen bir tiyatro anlayışı da aynı dönemde ürün vermeye başlamıştır. 1932‟de Adamov‟un Kötülük Tiyatrosu„yla başlattığı bu yeni dram anlayışı, Absurd tiyatro adıyla hem edebiyat, hem tiyatro alanında bir devrim yaratacaktı..
- 3
22-33