Buradasınız

Taşıma Kapasitesi ve Oturma Miktarının Hesaplanmasında Yaygın Kullanılan Yöntemlerin Mersin Arıtma Tesisi Temeli Örneğinde Uygulanması

Application of the Methods Commonly Used for Bearing Capacity and Amount of Settlement on the Mersin City Sewerage Project Example

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, bearing capacity and settlement properties of the clay unit outcropping at foundation of Mersin City Sewerage Project site are calculated and the commonly used methods for the determination of bearing capacity and the settlement properties were correlated. The information was used from 20 boreholes opened in this context. Standart Penetration Tests (SPT) and Pressuremeter Tests (MPT) were accomplished in boreholes and a series of laboratory tests were carried out on disturbed and undisturbed samples. The bearing capacity of the foundation was determined with pressuremeter, Terzaghi, Hansen, Meyerof, and Skempton methods. Initial and consolidation settlements were calculated in addition to pressuremeter settlement calculations. Later, calculated bearing capacity and settlement values of clay units from different methods were correlated. The results of the bearing capacity calculations of foundation clays give closer results with Terzaghi, Hansen, Meyerof and Pressuremeter methods but Skempton method gives relatively low values due to the calculation with only cohesion parameters. Pressuremeter settlement values were the lowest results where initial and the consolidation settlement values were calculated relatively higher. Odeometer test is recommended for the litologic units which have long consolidation period. Care should be given for settlement calculations with the pressuremeter method.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, Mersin İli Kanalizasyon Projesi çalışmaları kapsamında planlanan arıtma tesisinin yer alacağı temel alanında yüzeyleyen kil birimin taşıma kapasitesi ve oturma miktarının belirlenmesine yönelik hesaplamalar yapılmış ve bu amaçla yaygın biçimde kullanılan yöntemler karşılaştırılmıştır. 20 adet sondaj kuyusunun verileri kullanılmış ve bu kuyularda Standart Penetrasyon (SPT) ve Presiyometre deneylerinin (MPT) yanı sıra, sondajlardan alınan örselenmiş ve örselenmemiş örnekler üzerinde gerekli laboratuvar deneyleri gerçekleştirilmiştir. Temel alanının taşıma kapasitesi, Presiyometre, Terzaghi, Hansen, Meyeroff ve Skempton yöntemleri ile belirlenmiştir. Oturma miktarının belirlenmesinde Presiyometre Yöntemi’nin yanı sıra, anlık oturma ve konsolidasyon oturmaları hesaplanmıştır. Daha sonra, temel alanını oluşturan kil birimi için değişik yöntemlerle belirlenen taşıma kapasiteleri ve oturma miktarları karşılaştırılmıştır. Temelin taşıma kapasitesinde Presiyometre, Terzaghi, Hansen ve Meyerof yöntemleri nispeten birbirlerine yakın değerler verirken, sadece kohezyona bağlı hesaplama yapan Skempton Yöntemi ile en düşük değerler elde edilmiştir. Oturma hesaplamalarında ise Presiyometre Yöntemi en düşük değerleri vermiş olmakla beraber, âni oturma ve konsolidasyon oturması değerleri nispeten daha yüksek çıkmıştır. Oturma sürecinin uzun süreli olduğu zeminlerde konsolidasyon oturmasının hesaplanmasında, odeometre deneyinin tercih edilmesi, presiyometre ile oturma hesaplaması yönteminin kullanılmasında dikkatli davranılması önerilmektedir.
1-22

REFERENCES

References: 

APAGEO., 2006. Menard Pressuremeter (G Type)
operating instructions, 2006 edition.
ASTM (American society for testing and materials).,
1994. Annual book of ASTM Standarts-Section
4, Construction, V. 0408 Soil and Rock; Building
Stones. ASTM Publication, 978 p.
Baquelin, F., Jezequel, J.F., Shields, DH., 1978. The
Pressuremeter and Foundation Engineering.
Trans Tech Publications, Clausthal-Zellerfeld,
Germany, 617 p.
Clarke, B.G., 1995. Pressuremeters in Geotechnical
Design (1. Edition). Chapman&Hall, 2-6
Boundary Row, London SE1 8HN. UK, 364 p.
Craig, R.F., 1974. Soil Mechanics. Longman,
England, 410 p.
Genç, D., 2008. Zemin Mekaniği ve Temeller (1.
Baskı). Jeoloji Mühendisleri Odası Yayını, yayın
no:100, Ankara, 848 s.
Gürsoy, N., Kayabaşı, A., 1995. Mersin Belediyesi
Kanalizasyon Projesi Arıtma Tesisleri Zemin
Araştırma Sonuçları. EİEİ, yayın no:95-4.
Ankara, 285 s.
Hansen, J.B., 1961. The Bearing Capacity of
Sand Tested by Loading Circular Plates. 5 th
International Conference on Soil Mechanic
Foundation. England:Vol.1, Paris.
Harr, M.E., 1966. Fundamentals of Theoretical Soil
Mechanics. McGraw-Hill, New York.
Kumbasar, V., Kip, F., 1992. Zemin Mekaniği
Problemleri (5. Baskı). Çağlayan Basımevi,
İstanbul, 614 s.
Leonards, G.A., 1962. Foundation Engineering.
McGraw Hill, Tokyo, 113 p.
Means, R.E., Parcher, J.W., 1963. Physical Properties
of Soils. Charls E. Merril Publicatipn Company.,
Columbia, Ohio, 467 p.
Menard, L., Rouseau, J., 1962. L’evaluation des
tassements-Tendances nouvelles-Sols-Soils. Vol.
I, No. 1 Juin, 13-29.
Meyerof, G.G., 1963. Some recent research on the
bearing capacity of foundations. Canadian
Geotechnical Journal, Vol.1, No.1, 16-26.
Seed, H., Woodword, R.J. and Lundgren, R., 1962.
Prediction of swelling potential of compacted
clay. Journal of Soil Mechanic and Foundation
Division, A.S.C.E, 88 (3), 53-87.
Seed, H.B., Woodward, R.J. and Lundgren, R., 1964.
Fundamental aspects of the Atterberg Limits.
Journal of Soil Mechanics and Foundations
Division, A.S.C.E, Cilt.90, No. SM6, 75-105.
Sridharan, A., Gurdug, Y., 2004. Swelling behavior
of compacted fine-grained soils. Engineering
Geology, 72 (1-2), 9-18.
Skempton, A.W., 1951. The bearing capacity of clays.
Proceedings, Building Research Congress,
London.
SPSS., 2002. Statistical Package for the Social
Sciences (v.11.5). SPSS Inc., Chicago, IL.
Terzaghi, K., 1943. Theoretical Soil Mechanics. John
Wiley&Sons, New York.
Terzaghi, K., Peck, R.B., 1968. Foundation Design
and Construction. Pitman, London.
Türk Standartları Enstitüsü (TSE)., 1988. İnşaat
mühendisliğinde temel zemini özelliklerinin
yerinde ölçümü. TS 5744, 35 s.
Türk Standartları Enstitüsü (TSE)., 1997. Jeoteknik
Tasarım Bölüm 3, Arazi Deneyleri Yardımıyla
Tasarım (TS ENV 1997-3, Eurocode 7), (in
Turkish).
USBR (United States Dep. Int. Bur. Reclamation).,
1974. Earth Manual. A water Reseources
Technical Publication. Denver, Colo., 810 p.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com