THE SEARCH OF ORIGINALITY OF 17TH CENTURY MESNEVI POETS OVER AGAINST THE TRADITION
Journal Name:
- The Journal of Academic Social Science Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The classical poem has rules and it is a poem tradition that has
aesthetic values and a world perspective. In this tradition, while
speaking, the poet has to know the tradition he grew including even
the smallest items. The poet both nourished from this tradition and
also push the limits of this tradition constantly to reach better. The
successful poets are the ones who can have the power of going beyond
the tradition without crushing it with subject to stay within
dimensions anesthetized by tradition. As the struggle of every poet to
raise the bar a little more gives the impression of words coming to an
end, the tradition occur to make the common content world poets
perfect with fine dreams, untouched meanings and raw conversations. As
poets struggle not to take place in stereotyped expressions and spent
meaning world, determining how they perceive tradition and innovation
have importance. Especially when the masnavi kind examined among the
17th century classical poems, we can witness the view of tradition of
masnavi poets and the perception of innovation in poem in this century. When of the
masnevi literature Atâyî’s Hamse, Nâbî’s masnevis Hayriyye, Hayrâbâd, Surnâme,
Ganîzâde Nâdiri’s Şehnâme, Fâizî’s Leylâ vü Mecnûn, Sabit’s Zafernâme, are read in this
perspective as important masnevis of that time it is possible to grasp the prevailing
asthetic understanding of the century.
Among the innovation emphasis that can be perceived classical
in masnavi, it is remarkable to see the innovation request in terms of
content. Especially having a different political, social and economic
structure in this century than former centuries has also seen in the
art and this has strengthened the request of drift to innovation.
Important innovation progresses such as Sebk-i Hindî, Hikemî Poetry
and Mahallileşme have been the point of question and that the masnavi
literature had overflowed the classical subjects and had brought big
innovations in this field. In this context, we can encounter a wide
material presented by masnavi kind on determining the place of
milestone of this poem tradition on this century classical poem.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Klâsik şiir kuralları olan, yerleşik estetik değerlere ve dünya görüşüne sahip bir şiir geleneğidir. Bu gelenekte söz söylenirken şairin içinde yetiştiği geleneği iğneden ipliğe bilmesi gerekmektedir. Şair kendisini kuşatan bu gelenekten hem beslenmekte hem de daha iyiye ulaşmak için bu geleneğin sınırlarını sürekli zorlamaktadır. Başarılı şairler geleneğin oluşturduğu güzellik algısı ölçüleri içinde kalmak koşulu ile geleneği çiğnemeden aşabilme kudretini yakalayabilenlerdir. Her şairin çıtayı biraz daha yükseltme çabası sözün tükendiği izlenimini oluştururken geleneğin ortak muhteva dünyasının şairleri ince hayaller, bakir manalar ve taze söyleyişler ile mükemmelleştirdiği görülmektedir. Şairler doğal bir kaygı ile basmakalıp ifadeler ve tüketilmiş anlam dünyası içinde yer almamaya gayret ederken onların gelenek ve yeniliği nasıl algıladıklarının tespiti önem arz etmektedir. Özellikle XVII. asır klâsik Türk şiiri içinde mesnevi türü incelendiğinde bu asır mesnevi şairlerinin geleneğe bakışına ve şiirdeki yenilik algısına şahit olunmaktadır. Bu asır mesnevi edebiyatında Atâyî’nin Hamsesi, Nâbî’nin Hayriyye, Hayrâbâd, Sur-nâme adlı mesnevileri, Ganî-zâde Nâdiri’nin Şeh-nâmesi, Fâizî’nin Leylâ vü Mecnûnu, Sâbit’in Zafer-nâmesi dönemin önemli mesnevi eserleri olarak bu çerçevede okunduğunda yüzyılın geneline hâkim olan estetik algı yakalanabilmektedir. Mesnevilerde klâsik olarak algılanabilecek yenilik vurgusunun ötesinde muhteva bakımından görülen yenileşme isteği dikkat çekmektedir. Özellikle bu çağın siyasî, sosyal ve ekonomik yapısının önceki asırlardan farklılık arz etmesi sanatta da karşılık bulmuş ve yeniliğe yönelme isteğini kuvvetlendirmiştir. Sebk-i Hindî akımı, Hikemî akım ve Mahallîleşme akımı gibi önemli yenilik atılımları söz konusudur ve mesnevi edebiyatının klâsik konuların dışına taştığı; bu sahada büyük yenilikler getirdiği görülmektedir. Bu bağlamda bu asır klâsik şiir mesnevi türünün bu şiir geleneğinin dönüm noktasındaki yerini tespit edebilmede sunduğu zengin bir malzeme ile karşı karşıya kalınmaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 1