Buradasınız

Anasayfa » Content

EĞİTİM DÜZEYİ FARKLILIKLARININ SPORA YANSIMASI

IMPACT OF EDUCATION LEVEL DIFFERENCES TO SPORTS

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2015
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2641

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study investigates how the rate of doing sports, the sports that are done, the sports that are desired to be done and the aims of doing sports differ in relation to education level. The study was carried out in Istanbul. The data were collected through a questionnaire created by the researcher and applied to 570 people by random sampling technique (25 with no academic qualification, 144 primary school graduate, 103 secondary school graduate, 216 high school graduate and 82 university graduate). The results of the research are presented in cross-tabulation. The results of the study indicate that primary school and high school graduates do sports more regularly while university graduates do sports the least regularly. From the point of the sports that are done and the ones that are desired to be done, it is observed that individual sports such as swimming, fitness, tennis, cycling, trekking and skiing as well as the team sports such as volleyball, basketball and football tend to increase in line with the increase in the education level. On the contrary, the number of people doing walking and gymnastics as a sportive activity decreases as the education level goes up. The results also show horseback riding and badminton are done almost exclusively by university graduates. Meanwhile, it is understood that the higher the education level is the lesser people are interested in sports such as swimming, walking, fitness, step-aerobics, football, volleyball, basketball and running, while the higher the education level is the more interested people are in sports such as martial arts, horseback riding, skiing, tennis, cycling, archery, shooting, mountaineering, table tennis, paragliding and diving. The more popular sports such as football, basketball and volleyball are mostly desired by primary school, secondary school and high school graduates. In terms of the aim of doing sports, the higher the education level the more people desire to have a better body shape while will to do sports for prolonging life, desire for success, making use of spare time, gaining friends, feeling belonging to a group, gaining more money and social status decreases with the increase in the education level. Additionally, it is observed that doing sports for loosing extra weight and having fun is equally important for people from all education levels.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı; eğitim düzeyi ekseninde spor yapma oranının, yapılan ve arzulanan sporların ve spor yapma amaçlarının farklılıklarını belirlemektir. Araştırma İstanbul’da yapılmıştır. Tesadüfi örnekleme tekniği ile 25’i okul bitirmemiş, 144’ü ilkokul, 103’ü ortaokul, 216’sı lise ve 82’si üniversite mezunu olmak üzere toplamda 570 kişiye uygulanan araştırmada bilgiler araştırmacı tarafından hazırlanan anketle toplanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular çapraz tablolar halinde sunulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, ilkokul ve lise mezunlarının daha düzenli spor yaptıkları, üniversite mezunlarının ise en az düzenli spor yapan kesimi oluşturduğu görülmektedir. Araştırma sonuçlarını yapılan ve arzu edilen sporlar açısından değerlendirdiğimizde ise, yüzme, fitness, tenis, bisiklet, trekking, kayak gibi bireysel sporlar ile voleybol, basketbol ve futbol gibi takım sporlarına eğitim düzeyi yükseldikçe katılımın arttığı; yürüyüş, cimnastik branşlarında ise eğitim düzeyi arttıkça katılımın azaldığı görülmektedir. Binicilik ve badminton branşlarına hemen hemen sadece üniversite mezunlarının katıldığı ortaya çıkan bir diğer sonuçtur. Bununla birlikte, eğitim düzeyi arttıkça yüzme, yürüyüş, fitness, step-aerobik, futbol, voleybol, basketbol, koşu gibi branşlara duyulan arzunun azaldığı; uzakdoğu sporları, binicilik, kayak, tenis, bisiklet, okçuluk, atıcılık, dağcılık, masa tenisi paraşüt, dalış gibi branşların ise daha çok arzulandığı görülmektedir. Futbol, basketbol ve voleybol gibi daha popüler spor branşları en çok ilkokul, ortaokul ve lise mezunları tarafından arzulanmaktadır. Spor yapma amaçları açısından araştırma sonuçlarına baktığımızda ise, eğitim düzeyi arttıkça düzgün bir vücuda sahip olma amacıyla spor yapma isteği artarken, yaşlanmayı geciktirme, başarı arzusu, boş zamanları değerlendirme, arkadaş kazanma, grup duygusu yaşama, para kazanma ve itibar kazanma amacıyla spor yapma isteği azalmaktadır. Bununla birlikte fazla kilolarımı verme ve eğlenme amacıyla spor yapma bütün eğitim düzeylerinde birbirine yakın oranlarda önemli olduğu görülmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-egitim-duzeyi-farkliliklarinin-spora-yansimasi.pdf
  • 1
149
165
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AMMAN Mehmet Tayfun (2000). “Spor Sosyolojisi”. (Ed. H. Can İkizler). İçinde: Sporda Sosyal Bilimler, İstanbul: Alfa Yayınları, s. 85-149.
AMMAN Mehmet Tayfun (2005). Kadın ve Spor. İstanbul: Morpa Yayınları.
AKPINAR S, ŞAHAN H, AYDIN AD ve KURU E, “Bayan Sınıf Öğretmenlerinin Boş Zaman Etkinlikleri Üzerine Bir Araştırma (Karaman İli Örneği)”. 10. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 23-25 Ekim 2008, Bolu, s. 677-679.
BOURDIEU Pierre (1997). Toplumbilim Sorunları. Çev.: Işık Ergüden, İstanbul: Kesit Yayınları
BOURDIEU Pierre (1984). Distinction-A Social Critique of the Judgement of Taste. Translate: Richard Nice, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
BUNKE Sofia, APITZSCH Erwin and BACKSTROM Martin (2011). "Social Infuluence In Relation To Current and Intended Physcial Activity Among Adolescents". European Journal of Sport Science, 11(4), p. 259-267.
COAKLEY Jay and WHITE Anita (2005). "Insıde Sports".(Ed. Jay Coakley and Peter Donnelly). In: Making Desicions: How Young People Become Involved and Stay Involved in Sports, London and New York: Routledge, p. 69-79.
COAKLEY Jay (1998). Sport in Society: Issues and Controversies. Sixth Edition. Boston: McGraw-Hill.
COLLINS Michael (2002). Sport and Social Exclusion. London and New York: Routledge.
DEVER Ayhan (2010). Spor Sosyolojisi. İstanbul: Başlık Yayın Grubu.
DOGAN Erol, KUCUK Hamza and ERMIS Egemen, “An Investigation of The Participation Motivation of Amateur and Professional Football Players”. 13th International Sports Sciences Congress, 7-9 November 2014, Konya.
EITZEN Stanley and SAGE George (1997). Sociology of North American Sport. Sixth Edition. Boston: McGraw-Hill.
EKİCİ S ve ÇOLAKOĞLU T, “Dağcılık Sporuyla Uğraşan Bireylerin Bu Spora Yönelme Nedenleri Üzerine Bir Araştırma”. 10. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 23-25 Ekim 2008, Bolu, s. 926-929.
ERKAL Mustafa, GÜVEN Özbay ve AYAN Dursun (1998). Sosyolojik Açıdan Spor. İstanbul: DER Yayınları.
FEJGIN Naomi (2001). "Participation in High School Competitive Sports: A Subversion of School Mission or Contribution to Academic Goals?". (Ed. Andrew Yiannakis and Merrilll Melnick). In: Contemporary Issues in Sociology of Sport, Champaign, IL: Human Kinetics.
GIDDENS Anthony (2008). Sosyoloji. Çev.: Muttalip Özcan, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
GIULIANOTTI Richard (2005). Sport: A Critical Sociology. Cambridge: Polity Press.
GÖKDOĞAN Davut (2007). Kahramanmaraş İlinde Öncelikli Spor Branşlarının Tespiti İle Bu Branşların Seçimine Etki Eden Sebeplerin Araştırılması ve Kitle Sporunun Yaygınlaşması Açısından Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
GÖRÜCÜ Alpaslan (2001). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında Okuyan Öğrencilerin Spor Yapma Amaçları ve Spora Yönlendirilmelerinde Etken Olan Faktörler: Konya Örneği. . Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
GUTTMANN Allen (2004). Sports: The First Five Millennia. Amherst and Boston: University of Massachusetts Press.
164
Murat YÜKSEL
GUVEN Ozbay and DEMIRCICESMESI Lutfiye, “The Socioeconomic Factors Affecting Sports Preferences of The Members Participating In Physical Education and Sports Activities In The Youth Centers Under The Metropolitan Municipality of Ankara”. 13th International Sports Sciences Congress, 7-9 November 2014, Konya.
JARVIE Grant (2007). Sport, Culture and Society: An Introduction. London and New York: Routledge.
JARVIE Grant and MAGUIRE Joseph (1994). Sport and Leisure in Social Thought. London and New York: Routledge.
JOHNES Martin (2005). A History of Sport in Wales. Cardiff: University of Wales Press.
KIKU Koichi (2006). “The Japanese Baseball and Professiaonal Ideology”. (Ed. Joseph Maguire and Masayoshi Nakayama). In: Japan, Sport and Society, London and New York: Routledge.
KILCIGİL Ertan (1998). Sosyal Çevre ve Spor İlişkileri. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
KOTAN Çiğdem (2007). İlköğretim Okullarında Okuyan Sporcu Öğrencilerin Spor Yapmalarında Okul ve Aile Faktörünün Etkisi: Sakarya İl Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
LUMPKIN Angela (2008). Introduction to Physical Educaiton, Exercise Science and Sport Studies. Seventh Edition. New York: McGraw-Hill.
ÖCALAN Mehmet, ATAY Mahmut (2008). "Futbol Seyircileri Üzerine Genel Değerlendirmeler". (Ed. Fikret Ramazanoğlu). İçinde: Sporda Sosyal Alan Çalışmaları, Ankara.
ÖZDEMİR AS, GÜRBÜZ B ve KARAKÜÇÜK MB, “Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyonel İhtiyaçlarının ve Tercihlerinin Belirlenmesi”. 10. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 23-25 Ekim 2008, Bolu, s. 785-787.
ÖZTÜRK Füsun (1998). Toplumsal Boyutlarıyla Spor. Ankara: Bağırgan Yayınevi.
POLAT E, AYCAN A ve UÇAN Y, “Boluspor Taraftarlarının Taraftarlık Düzeyleri İle Bazı Değişkenler Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi”. 10. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 23-25 Ekim 2008, Bolu, s. 247-249.
SERT Mahmut (2002). "Spor Dünyasında Beden-İktidar İlişkisi". Toplumbilim, 16, s. 101-115.
ŞAHİN Mustafa (2007). Karaman İlinde Öncelikli Spor Branşlarının Tespiti İle Bu Branşların Seçimine Etki Eden Sebeplerin Araştırılması ve Kitle Sporunun Yaygınlaşması Açısından Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
TALİMCİLER Ahmet (2011). "Spor Kurumu". (Ed. Sevinç Güçlü). İçinde: Kurumlara Sosyolojik Bakış, İstanbul: Kitapevi, s. 373-434.
TAZEGÜL Ünsal (2014). "Sporun Kişilik Üzerindeki Etkisinin Araştırılması". The Journal of Academic Social Science Studies, 25, p. 537-544.
TEZCAN Mahmut, “ Toplumsal Değişme ve Spor”. Türk-Alman Kültür Diyaloğunda Spor Ahlakı ve Spor Felsefesine Yeni Yaklaşımlar Sempozyumu. 11-12 Kasım 1990, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi ve Alman Kültür Merkezi, İstanbul 1990, s.191-194.
TOMLINSON Alan (2004). “Pierre Bourdieu and the Sociological Study of Sport: Habitus, Capital and Field". (Ed. Richard Giulianotti). In: Sport and Modern Social Theorists, New York: Palgrave Macmillan, p. 161-172.
TUTKUN E, TAŞMEKTEPLİGİL Y, CANBAZ S ve ACAR H, “Samsunspor Taraftarlarının Sosyal, Kültürel ve Ekonomik Özelliklerinin Değerlendirilmesi”. 10. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 23-25 Ekim 2008, Bolu, s. 611.
Eğitim Düzeyi Farklılıklarının Spoara Yansıması 165
TUYCKOM Charlotte Van and SCHEERDER Jeroen (2010). “Sport for All? Insight into Stratificaiton and Compensation Mechanisms of Sporting Activity in the 27 European Union Member States”. Sport, Education and Society, 15/4, p. 495-512.
VOLKWEIN-CAPLAN Karin (2009). Culture, Sport and Physical Activity. 2nd Edition. Maidenhead: Meyer&Mayer Sport Ltd.
YETİM Azmi (2005). Sosyoloji ve Spor. İstanbul: Morpa.
YILDIRIM M, “Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Öğrencilerinin Rekreasyon Faaliyetlerine Katılımlarının Araştırılması”. 10. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 23-25 Ekim 2008, Bolu, s. 888-890.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com