Buradasınız

DÜZİÇİ OVASI (DÜZİÇİ/OSMANİYE) VE YAKIN ÇEVRESİNİN JEOMORFOLOJİSİ

GEOMORPHOLOGY OF DUZIÇI PLAIN (DUZIÇI/OSMANIYE) AND ITS NEAR SURROUNDINGS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2538
Abstract (2. Language): 
Study area is in boundary province of Osmaniye at the sub region where it is Adana Part of Mediterranean Region. It has very difference topography because it is very young and active in terms of tectonic. Study area occurs a lot of geomorphologic units. Tectonism is the most importance factor to form. Furthermore, fluvial processes and karstification are secondary factors to take on shaping. Main geomorphologic units on the Düziçi plain which is nearly 90 km2 and near surrounding are Mountain-hills area, plateaus, valleys, brings alluvial fans and karstic forms which are small scale. Düziçi plain is elevation between 250 and 450 meters (average 350m.). Alluvial fans are between 300-400 meters in the east part of plain and mountainous-hilly areas are especially between 400-2246 meters in the part of east. Very small hills which are pressed down and volcanic cone(hill) are between 200-700 meters except for east other sides near the plain. Study area shaping had started from Miosen after that time tectonic activities had continued so, plain area has collapsed but mountainously area has increased since Miosen and along Pliosen-Quaternary. In the study area volcanic activity especially basalt flow and deposition in the lake had continued during the Plio- Quaternary and Quaternary era. In this way, Düziçi plain which is between 250-400 meters and its near surrounding have occurred and shaping which is especially erosiondeposition have been continued by rivers-weather present days (Holocene).
Abstract (Original Language): 
Düziçi Ovası ve Yakın Çevresi, Akdeniz Bölgesinin Adana Bölümünde yer alan Osmaniye il sınırları dâhilinde, Kuzey Amanoslar içerisinde yer almaktadır. Araştırma sahası tektonik olarak çok genç ve hareketli olduğu için jeomorfolojik açıdan birden fazla birimlerden oluşan farklı bir topoğrafya ya sahiptir. Sahanın oluşmasında ve gelişmesinde en önemli faktörler flüvyal süreçler, karstlaşma ve tektonizmadır. Yaklaşık olarak 90 km² alanı kapsayan Düziçi Ovası ve Yakın Çevresi’ndeki ana jeomorfolojik birimler; dağlık-tepelik alanlar, platoluk alanlar, vadiler, boğazlar, birikinti yelpazeleri ve küçük ölçekli karstik şekillerinden meydana gelmektedir. Araştırma alanının merkezi konumunda bulunan Düziçi Ovası 250-450 metreler arasında yer almasına karşın deniz seviyesinden ortalama yükseklik 350 metredir. Doğudaki bölgelerde 300-400 metreler arasında birikinti koni ve yelpazeleri, 400-2246 metreler arasında ise dağlık ve engebelik alanlar bulunmaktadır. Çalışma alanının diğer alanlarında 200-700 metre aralıklarında yükseltisi fazla olmayan tepeler ve koniler mevcuttur. Çalışma alanı Miyosen de belirmeye başlamış ve tektonik olaylara maruz kalarak ovanın bulunduğu alan çökmeye uğramış, dağlık saha ise yükselmeye devam etmiştir. Plio-Kuaterner ve Kuaterner de bu gelişimin devamı ile birlikte ova içerisinde bazalt akıntıları meydana gelmiş ve o esnada göl ortamında olan Düziçi Ovasında birikim bu dönemde başlamıştır. Böylece 250-400 metreler arasındaki Düziçi Ovası ve Yakın Çevresi meydana gelmiş, holosen de akarsuların aşındırma ve biriktirme faaliyetleri devam etmektedir.
295
313

REFERENCES

References: 

ARDOS, M., 1979, Türkiye Jeomorfolojisinde Neotektonik, İstanbul Üniversitesi Yay. No: 2621, İSTANBUL
ARDOS, M., 1995, Türkiye Ovalarının Jeomorfolojisi, Çantay Kitabevi, İSTANBUL
ARGER, J., MITCHELL, J., WESTEWAY, R., 2000, Neogen and Quaternary Volcanism of Southeastern Turkey. In: Bozkurt, E., Winchester, J.A., Piper, J.D.A.(Eds), Tectonics and Magmatism of Turkey and the Surrounding Area. Geological Society, London Special Publication, Vol. 173, pp.459-487
ATALAY, İ., 1987, Türkiye Jeomorfolojisine Giriş, Ege Üniversitesi Basımevi, Bornova, İZMİR
AYAŞLIOĞLU, Y. 1970, Berke Projesi-Berke Barajı Mühendislik Jeolojisi Planlama Raporu, DSİ.
312
İsmail EGE & İbrahim KORTUK
AYTAÇ, A.S., 2010, Amanos Dağlarının Orta Kesiminin Doğal Ortam, Sosyo-Ekonomik Faaliyetler, Koruma Kriterler ve Çevre Eğitimi Açısından Değerlendirilmesi, D.E.Ü, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Orta Öğretim Sosyal Alanlar Eğitimi ABD, Coğrafya Öğretmenliği Programı, (Yayımlanmamış) Doktora Tezi, İZMİR
BİLGİN, A.Z.-ERCAN, T., 1981, Ceyhan-Karataş-Yumurtalık-Osmaniye-Haruniye-Kadirli Dolayının Jeolojisi, M.T.A.Genel Müdürlüğü, Jeoloji Der. No:7215, ANK.
BULUTÇUL, İ., 1975, Adana-Haruniye Kaplıcası Hidrojeolojik Raporu. MTA Rapor NO.2983 ANKARA
ÇAĞLAYIK, V. 1970, Ceyhan-Berke Bent Yeri ve Rezervuarının Jeoloji İncelemesi, EİE raporu.
ÇETİN, B. VE EGE, İ. 2012, Alan Polyesinde (Orta Amanoslar) Arazi kullanımı, UJS Bildiriler Kitabı sy:346-357, Antakya HATAY
DEMİRKOL, D., 1988, Türkoğlu (K. Maraş) Batısında Yeralan Amanos Dağlarının Stratigrafisi, Yapısal Özellikleri ve Jeotektonik Evrimi, MTA Dergisi, 108, 18-37,1988
EGE, İ.,- TONBUL, S., 2003, Tufanbeyli Havzası ve Yakın Çevresinin (Adana) Jeomorfolojisi, A.Ü. TÜCAUM, Coğrafi Bilimler Dergisi, Cilt:1, Sayı:2, sy.103-122
EGE, İ., 2011, Determination of fault morphology of Antakya-Kahramanmaraş depression area by using methods of Remote Sensing (RS) and Geographical Information Systems (GIS), Procedia Social and Behavioral Sciences 19 sayfa: 702–708
ERİNÇ, S., 1973, “Türkiye'nin Şekillenmesinde Neotektoniğin Rolü Ve Jeomorfoloji Jeodinamik İlişkileri” Jeomorfoloji Dergisi. S. 5 S.11-25 İstanbul
EROL, O., 1990. “Batı Toros Dağlarının Messiniyen Paleojeomorfolojisi ve Neotektoniği”, Türkiye 8. Petrol Kongresi (16-20 Nisan 1990), Genişletilmiş Bildiri Özleri, s: 91-82, Ankara.
EROSKAY, O. YILMAZ, Y. GÜRPINAR, O. YALÇIN, N. ve GÖZÜBOL A.M., 1978, Ceyhan-Berke Rezervuarının Jeolojisi ve Mühendislik Jeolojisi, Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, c. 21, 51-66, Şubat 1978
GÖNEY, S., 1976, Adana Ovaları I. İ.Ü.Yay. No:2162, Coğ. Enst. Yay. No:88, İstanbul.
GÖZÜBOL, A.M. ve GÜRPINAR, O., 1980, Kahraman Maraş Kuzeyinin Jeolojisi Ve Tektonik Konumu : 5. Türkiye Petrol Kong.Yayl., 21- 29, Ankara.
GÜNAY, Y. ve SARITAŞ, B., 1984, Amanos Dağlarında Cudi -Mardin Grubu Karbonatlan ve Üst Kretase–Eosen Yaşlı İstifin Konumu:TPAŞ Rap.,2021
İKRAM, M., 2009, Osmaniye-İskenderun Civarı (Doğu Akdeniz , GD Türkiye) Miyosen Resiflerinin Sedimantolojisi, A. Ü. Fen Bil. Enst. Doktora Tezi (Yayımlanmamış), ANKARA
KEMERCİ, M.-YAPICI, N. ve ANIL, M., 2009, Düziçi (Osmaniye) Bölgesi Kireçtaşlarının Mermer ve Malzeme Olarak Kullanılabilme Olanaklarının Araştırılması, Ç. Ü. Müh. Fak Der., Cilt;24 Sayı;1-2, Adana
KIRMACIOĞLU, A., BULUTLAR, E., URAL ,Y., AKINCI, M. 1976, Ceyhan-Berke Projesi Tünel Güzergâhları ve Dolayınım Jeoloji İncelemesi, EİE Raporu.
KOCA, H., 2000, Düziçi İlçesinin Coğrafyası. Atatürk Üniversitesi Yayınları No: 899, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Yayınları No: 111 Araştırma Serisi No:46 ERZURUM.
KORKMAZ, H., 2001, Kahraman Maraş Havzasının Jeomorfolojisi, Kahraman Maraş Valiliği, il Kültür Müdürlüğü Yayınları No:3 KAHRAMANMARAŞ.
KOZLU, H. 1982, İskenderun Baseni Jeolojisi ve Petrol Olanakları: TPAO Rapor No:1921.
ÖZŞAHİN, E., 2013, Koltukkayası Tünemiş Senklinalinin Jeomorfolojisi (Amanos Dağları, Hatay)The Journal of Academic Social Science Studies International Journal of Social Science, Volume 6 Issue 1, p. 1161-1191, January 2013
Düziçi Ovası (Düziçi/Osmaniye) ve Yakın Çevresinin Jeomorfolojisi 313
RİCOU L. E., 1980, Toroslar'm Helenidler ve Zagridler Arasındaki Yapısal Rolü, Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, C. 23, 101-118, Ağustos 1980
SARIFAKIOĞLU, E., 1993, Bahçe-Haruniye (ADANA) Dolayındaki Ofiyolitik Serinin Petrografisi, Jeokimyası ve Bu Seriye Bağlı Kromit Yataklarının Metalojenezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Ensitüsü Jeoloji Mühendisliği ABD. (Yayınlanmamış) Doktora Tezi, ADANA
SEYREK, A., DEMİR, T., PRINGLE, M., YURTMEN, S.,WESTAWAY, R., BRİDGLAND, D., BECK, A., ROWBOTHAM, G., 2008, Late Cenozoic uplift of the Amanos Mountains and Incision of the Middle Ceyhan River Gorge, Southern Turkey; Ar-Ar Dating of the Düziçi Bazalt. Geemorphology Journal, Vol. 97 pp. 321-355
SCHWAN, W. 1971, Geology And Tectonics of The Central Amanos Mountains: Geology and History of Turkey, The Petroleum Exploration Society of Libya, 283-303.
SÜMERMAN, K. ve CANLI, T., 1976, Ceyhan-Berke Projesi Bani-Sırköprü-Düzkesme Bent Yerleri Dolayının Jeolojisi, EİE Raporu.
YALÇIN N., 1980, “Amanoslar’ın Litolojik Karakterleri ve Güneydoğu Anadolu'nun Tektonik Evrimindeki Anlamı” Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, C. 23, 21- 30
YILMAZ, Y., 1984 “Amanos Dağları’nın Jeolojisi” (Cilt: 1-4), TPAO. Raporu, No: 1920 (Yayımlanmamış), Ankara.
YILMAZ, Y., GÜRPINAR, O., YİĞİTBAŞ E., 1988,Amanos Dağları ve Maraş Dolaylarında Miyosen Havzalarının Tektonik Evrimi TPAO Bülteni C.1 S.1

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com