Buradasınız

Anasayfa » Content

ÇAĞATAY TURKÇESINDE OĞUZCA ÖZELLİKLER VE BENZERLİKLER

THE CHARACTERISTICS AND SIMILARITIES OF OGHUZ TURKISH IN CHAGATAI

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2011
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/jasss_32

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The discovery of the texts written in Oghuz Turkish dates back to the late 13th century. This study presents the history and the important language characteristics of the Oghuz Turks. The properties pertaining to the Oghuz Turkish in diwans written in Chagatai has been shown in charts.While the common Turkish of Central Asia persisted, Oghuz Turkish grew stronger. One can remark the traces of Oghuz Turkish since Old Turkish. The most important branch of the Turkish of y- is the southwest one (Oghuz Turkish). The disappearance of -ğ and the use of adverb -(y)UbAn are among the characteristics of the Oghuz Turkish.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Oğuz Türkçesinin metinleri XIII. yüzyıldan sonra ortaya çıkmıştır. Bu yazıda kısaca Oğuzların geçmişleri ve önemli dil özellikleri tanıtıldı. Çağatayca yazılan divanlardaki Oğuzca özellikler tablolar hâlinde gösterildi. Müşterek Orta Asya Türkçesi devam ederken Oğuz Türkçesi giderek güçlenmiştir. Eski Türkçeden itibaren Oğuz Türkçesinin izleri görülmektedir. y- Türkçesinin en önemli kolu Güneybatı (Oğuz) koludur. -ğ'nin erimesi ve -(y)UbAn zarf-fiilinin kullanılması Oğuzca için karakteristik bir özelliktir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-cagatay-turkcesinde-oguzca-ozellikler-benzerlikler.pdf
  • 1
31-63
  • Turkish

REFERENCES

References: 

BURAN , Ahmet (1996), Anadolu Ağızlarında İsim Çekim (Hal) Ekleri, Türk Dil Kurumu yayınları, Ankara.
CAFEROĞLU, Ahmet (1984), Türk Dili Tarih II, Enderun Kitabevi, İstanbul.
DİLAÇAR, A. (1968), Dil, Diller ve Dilcilik, Türk Dil Kurumu yayınları, Sayı: 263, Ankara.
ECKMAN, Jânos (1988), Çağatayca El Kitabı, (Çeviren: Günay Karaağaç), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi yayınları: 3412, İstanbul.
ECKMANN, Jânos (1996), Harezm, Kıpçak ve Çağatay Türkçesi Üzerine Araştırmalar, Yayıma Hazırlayan: Osman Fikri Sertkaya, Ankara.
EMRE, A. Cevat (1949), Türk Lehçelerinin Mukayeseli Grameri (İlk Deneme), Birinci Kitap Fonetik, Türk Dil Kurumu, D. 28, Bürhaneddin Erenler Matbaası, İstanbul.
ERGIN , Muharrem (1980), Orhun Abideleri, (7. baskı), İstanbul.
GÜLSEVIN, Gürer (1997), Eski Anadolu Türkçesinde Ekler, Türk Dil Kurumu yayınları, Ankara.
Çağatay Türkçesinde Oğuzca Özellikler ve Benzerlikler 62
KARA, Mehmet (1998), Türkmen Türkçesi ve Türkmen Edebiyatı Üzerine Araştırmalar, Ankara.
KARAAĞAÇ, Günay (1997), Lutfî Dîvânı, Türk Dil Kurumu yayınları, Ankara. KARAMANLIOĞLU, Ali (1986), Türk Dili, Dergâh yayınları, İstanbul.
KORKMAZ, Zeynep (1995), Türk Dili Üzerine Araştırmalar, C. 1, Türk Dil Kurumu yayınları: 629, Ankara.
KORKMAZ, Zeynep (2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), Türk Dil Kurumu yayınları: 827, Ankara.
ÖNER, Mustafa (1998), Bugünkü Kıpçak Türkçesi, Türk Dil Kurumu yayınları: 703, Ankara.
PALA, İskender (1994), Türkçe Kültürü, Çocuk Vakfı yayınları, İstanbul, 1994.
SÜMER, Faruk (1980), Oğuzlar (Türkmenler) Tarihleri-Boy Teşkilâtı-Destanları, (İlâvelerle 3. baskı), Ana Yayınları, İstanbul.
TEKİN, Şinasi (2000), İştikakçinin Köşesi, Türk Dilinde Kelimelerin ve Eklerin Hayatı Üzerine Denemeler, Simurg, İstanbul, 2000.
TOGAN, A. Zeki Velidî (1972), Oğuz Destanı, Reşideddin Oğuznâmesi, Tercüme ve Tahlili,
İstanbul, 1972.
b. Sözlükler:
ATALAY, Besim (1999), Divanü Lûgat-it-Türk Dizini "Endeks", Türk Dil Kurumu yayınları:
524, (4. baskı), C. 4, Ankara.
ATALAY, Besim (1998), Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi I, (4. baskı), C. 1, Türk Dil Kurumu yayınları: 521, Ankara.
EREN, Hasan (1999), Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü, Bizim Büro Basım Evi, (2. baskı), Ankara, 512 s.
KTLS (1991), Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü I, Kültür Bakanlığı yayınları, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com