GEOMORPHOLOGY OF THE KOLTUK KAYASI PERCHED SYNCLINE(AMANOS MOUNTAINS, HATAY)
Journal Name:
- The Journal of Academic Social Science Studies
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
Perched synclines developed as a result of topographic inversion of
geographical formations during geomorphologic development are highly
remarkable in Jura type reliefs. The current study examines the formation and
geomorphologic characteristics of Koltukkayası perched syncline in the
Amanos Mountains.
In addition to utilizing the related literature, the study employed 1/25.000
scale topography map ANTAKYA-O36-c1 prepared by General Command of
Mapping (GCM) as basic material. Geological characteristics were compiled
with the help of geological maps of various scales prepared by different
researchers. Geomorphology map of the study was created according to the
method implemented in the region by Erol (1990) who made use of the detailed
analysis of the topography sheets, topographic profiles and satellite images.
Mapping phase of the study and the drawing of the profiles were undertaken
with the help of ArcGIS/ArcMap 10 package program of geographical Information Systems (GIS) software. Obtained data is checked in situ and with
field studies and any missing information was completed.
Results show that Koltukkayası perched syncline developed in bed rock
in the Upper Jura-Low Cretaceous limestone, dolomite and dolomitic limestone
lithology. The folds that formed the Koltukkayası perched syncline probably
occurred as the product of Alpine orogenesis resulting from N-S directional
compressive tectonic that was effective in the ophiolitic settlement during the
Upper Cretaceous period. The folds shrouded incompatibly in the Upper
Cretaceous-Eocene Range had been exposed as exhumed surfaces by breaking
free from the floor as a result of the second ophiolitic settlement during the
Middle Eocene period. They moved in the counter-clockwise direction as a
result of the faulting developed following this process and achieved their
current states.
Folded land that form Koltukkayası perched syncline was straightened
by the erosion surface that was observed during the Upper Miocene period.
Perched syncline was formed at the end of the process that started with the
erosion surfaces.
The existence of the perched synclines in the area shows that the region is
currently in the period of maturity; that the Amanos Mountains identified
today as horst previously had a folded structure and that they had been raised
with a high tempo to obtain the current character.
Further studies on identification of other geographical formations of the
same type will contribute to better understanding of the geological background
of the Amanos Mountains and interpretation of the paleo-geography of the
region more correctly.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Jura tipi röliyefte, jeomorfolojik gelişim esnasında meydana gelen
topografik terselme sonucunda gelişen tünemiş senklinaller oldukça dikkat
çekici yerşekilleridir. Bu çalışmada, Amanos Dağlarında bulunan Koltukkayası
tünemiş senklinalinin oluşumu ve jeomorfolojik özellikleri açıklanmaya
çalışılmıştır.
Çalışmada konu ve alan bakımından ilişkili literatürün yanında, temel
materyal olarak Harita Genel Komutanlığı (HGK) tarafından hazırlanan
1/25.000 ölçekli ANTAKYA-O36-c1 numaralı topografya haritası kullanılmıştır.
Jeolojik özellikler, farklı araştırmacılar tarafından hazırlanmış değişik ölçekli
jeolojik haritalardan derlenmiştir. Çalışmanın jeomorfoloji haritası, hem
topografya paftalarının detaylı analizleri, hem topografik profiller, hem de
uydu görüntüsünden yararlanılarak Erol (1990) tarafından bu bölgede uygulanan yönteme göre oluşturulmuştur. Çalışmanın haritalama aşaması ve
topografik profillerin çizimi Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) yazılımlarından
ArcGIS/ArcMap 10 paket programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Elde edilen
veriler arazi çalışmaları ile yerinde kontrol edilmiş ve eksik kalan konular bu
şekilde tamamlanmıştır.
Sonuçta Koltukkayası tünemiş senklinalinin, Üst Jura-Alt Kretase yaşlı
kireçtaşı, dolomit ve dolomitik kireçtaşları litolojisindeki anakayada gelişmiş
olduğu anlaşılmıştır. Koltukkayası tünemiş senklinalini oluşturan kıvrımlar,
muhtemelen Üst Kretase’de gerçekleşen ofiyolitik yerleşmesi döneminde etkin
olan K-G yönlü sıkışma tektoniğinin etkisiyle Alp orojenezinin bir eseri olarak
meydana gelmiştir. Üst Kretase-Eosen aralığında uyumsuz olarak örtülen bu
kıvrımlar, Orta Eosen’den sonra ikinci ofiyolit yerleşmesi nedeniyle tabandan
sıyrılarak eksüme yüzey olarak açığa çıkmıştır. Tünemiş senklinal ise, bu
sürecin akabinde gelişen faylanmalara bağlı olarak saatin tersi yönünde hareket
etmiş ve günümüzdeki konumunu kazanmıştır.
Koltukkayası tünemiş senklinali oluşturan kıvrımlı araziler, Üst
Miyosen’de ortaya çıkan aşınım yüzeyi ile tesviye edilmiştir. Bu aşınım
yüzeylerinin deformasyonu ile başlayan sürecin sonucunda ise tünemiş
senklinal ortaya çıkmıştır.
Tünemiş senklinalin varlığı bölgenin, olgunluk safhasında bulunduğunu,
günümüzde horst olarak tanımlanan Amanos Dağlarının jeolojik geçmişte
kıvrımlı bir yapıya sahip olduğunu ve büyük bir tempo ile yükselerek güncel
karakterini kazandığını göstermektedir.
Bundan sonraki çalışmalarda bu tünemiş senklinalin varlığından
hareketle aynı türden başka yerşekillerinin de varlığının saptanması, Amanos
Dağlarının jeolojik geçmişinin daha net bir şekilde açıklanmasına ve bölge
paleocoğrafyasının daha doğru bir şekilde yorumlanmasına katkı sağlayacaktır.
FULL TEXT (PDF):
- 1
1161-1191