Buradasınız

EĞİTİM DÜZEYİ VE KARDEŞ SAYISININ SUÇ DAVRANIŞIYLA İLİŞKİSİ: ÇANAKKALE E TİPİ KAPALI CEZA İNFAZ KURUMU ÖRNEĞİ

RELATIONSHIP BETWEEN EDUCATION LEVEL, NUMBER OF SIBLINGS AND CRIMINAL BEHAVIOR: EXAMPLE OF ÇANAKKALE E-TYPE CLOSED PRISON

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_736
Abstract (2. Language): 
Crime is a social phenomenon which poses a threat to the social order and traditional value systems and norms. İt is not sufficient set against crime phenomenon with only criminal penalties and rehabilitation activities. Classic and contemporary sociological theories have found that crime phenomenon associated with many social variables such as family, education, poverty, unemployment, age and gender. The aim of this research is to examine the relationship between education level, number of siblings and individual criminal behavior. After obtaining permission from Republic of Turkey The Ministry of Justice General Directorate of Prisons and Detension Houses; 388 prisoners found guilty on intentional homicide, theft, abduction of girls, rape, wounding, robbery, holding, using and selling drugs and money scam in Çanakkale E-type closed prison are given a ten-question survey form. Questionnaires are filled under the supervision of social workers and law enforcement officers who work in the psycho-social unit of prison. The collected data is converted into frequency tables with the help of SPSS 16.0 package program. As a result, it is found out that great majority of the prisoners are primary school graduate; they come from families of five or more children; a considerable part of them are school dropouts. Apartfrom that, it is determined that prisoners’ families have a lower level of education than their children, especially illiteracy among prisoners’ mothers is so common. The findings of the study support the theoretical approaches of Hirschi and Farrington.
Abstract (Original Language): 
Suç, toplumsal düzeni ve geleneksel değer ve norm sistemlerini tehdit etmekte olan sosyal bir olgudur. Suç olgusuna yalnızca cezai yaptırımlarla ve topluma yeniden kazandırıcı (rehabilite edici) etkinliklerle karşı koymak yeterli değildir. Klasik ve çağdaş sosyoloji teorileri aile, eğitim, yoksulluk, işsizlik, yaş ve cinsiyet gibi çok sayıda toplumsal değişkenin suç olgusuyla ilişkisi olduğunu saptamışlardır. Bu araştırmanın amacı ise eğitim düzeyi ve kardeş sayısının bireyin suç davranışıyla olan ilişkisini sınamaktır. T.C. Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkif Evleri Genel Müdürlüğünden gerekli izinler alındıktan sonra, Çanakkale E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda kasten adam öldürme, hırsızlık, kız kaçırma, ırza geçme, yaralama, gasp, uyuşturucu bulundurma, kullanma ve satma, çeşitli parasal dolandırıcılık suçlarından yatmakta olan 388 hükümlüye 21 sorudan oluşan anket formu verilmiştir. Anketler Cezaevinin psiko-sosyal biriminde görev yapmakta olan sosyal çalışmacı ve infaz koruma memurları gözetiminde doldurulmuştur. Toplanan veriler SPSS 16.0 paket programı kullanılarak frekans tablolarına dönüştürülmüştür. Sonuç olarak hükümlülerin büyük çoğunluğunun ilkokul mezunu olduğu, çoğunluğunun beş ve daha fazla sayıda çocuğu olan ailelerden geldikleri, önemli bir bölümünün ise okulu terk etmiş kimselerden oluştuğu tespit edilmiştir. Bunun dışında, hükümlü ailelerinin eğitim düzeyinin çocuklarından daha geride olduğu, özellikle hükümlü anneleri arasında okuma-yazma becerisi olmayanların daha yaygın olduğu saptanmıştır. Ulaşılan bulgular, Hirschi ve Farrington’un kuramsal yaklaşımlarını destekleyecek niteliktedir.
701-713

REFERENCES

References: 

AKDUMAN, G. ve arkadaşları (2007). Ergen Suçluluğunda Bazı Kişisel ve Ailesel Özelliklerin İncelenmesi, Türk Ped. Araştırmaları, 42, 156-161.
AVCI, M. (2008). Tutuklu Çocuklar Üzerine Bir Araştırma: Çocukların Suça Yönelmesinde Etkili Olan Toplumsal Nedenler ve Çözüm Önerileri, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 49-73.
CANTÜRK, N. ve KOÇ, S. (2010). Adi Tıp Kurumunda Değerlendirilen Cinsel Suç Sanıklarının Sosyo-Demografik Özellikleri ve Psikiyatrik Profilleri, 63(2), 50-53.
Eğitim Düzeyi Ve Kardeş Sayısının Suç Davranışıyla İlişkisi:
Çanakkale E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği 713
CÖMERTLER, N. ve KAR, M. (2007). Türkiye’de Suç Oranının Sosyo-Ekonomik Belirleyicileri: Yatay Kesit Analizi, A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 62(2), 1-17.
ÇİFTÇİ, E. (2009). Kapkaç Suçundan Hüküm Giyenlerin Toplumsal Alandan Dışlanma Süreçleri, e-Journal of New World Sciences Academy, 4(4), 406-421.
DİNLER, V. ve İÇLİ, T. (2009). Suç ve Yoksulluk Etkiselliği:Isparta Cezaevi Örneği, Uluslararası Davraz Kongresi, (Ed.Uysal Arman ve diğerleri), 2469-2486.
DOLU, O. (2012). Suç Teorileri, Ankara:Seçkin Yayıncılık.
DURUSOY, S. ve arkadaşları (2008). Başlıca Sosyo Ekonomik Sorunlar Suçun Belirleyicisi Olabilir mi?, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 172-201.
ERDOĞDU, Y. (2005). Suça Yönlendirilen ve Yönlendirilmeyen Çocukların Aile İlişkileri ile Saldırganlık Davranışlarının Karşılaştırılması, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 12(3), 107-113.
FARRİNGTON, D. (2006). Childhood Risk Factors and Risk-Focussed Prevention, The Oxford Handbook of Criminology, (Ed. Magiure M. ve arkadaşları), Oxford Üniversity Press.
GİDDENS, A. (2008). Sosyoloji, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
HİRSCHİ, Travis (2002). Causes of Delinquency. New Jersey: Transaction Publishers.
İÇLİ, T. (1987). Adam Öldürme Olaylarında Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Faktörlerin Önemi, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 4(2), 21-45.
İÇLİ, T.G. (2007). Kriminoloji, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
KIZMAZ, Z. (2004). Öğrenim Düzeyi ve Suç: Suç-Okul İlişkisi Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma, F.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (2), 291-319.
KIZMAZ, Z. (2010). Cezaevine Girme Sıklıklarına Göre Suçlular: Karşılaştırmalı Bir Araştırma, e-Journal of New World Sciences Academy, 5(4), 571-607.
KORKMAZ, A. (2007). Sosyo-Ekonomik Statü ve Suç, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, (2), 97-113.
SEVİM, S. ve SOYASLAN, Y. (2009). Hırsızlık Suçu Faillerinin Sosyal, Kültürel ve Ekonomik Özellikleri: Elazığ Örneği, Polis Bilimleri Dergisi, 11(3), 23-41.
SEYHAN, D. ve ZİNCİR, H. (2009). Tutuklu/Hükümlü Gençlerin Benlik Saygısı Düzeyleri ile Aile Özelliklerinin İncelenmesi ve Aralarındaki Korelasyonun Belirlenmesi, Aile ve Toplum Dergisi, Ekim-Kasım-Aralık, 7-22.
UYSAL, A. (2008). Okulu Bırakma Sorunu Üzerine Tartışmalar, Milli Eğitim Dergisi, 178, 139-149.
WASSERMAN ve arkadaşları (2003). Risk and Protective Factors of Child Delinquency, Child Delinquency Bulletin Series, April, 1-10.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com