Buradasınız

Kızılçam (Pinus brutia Ten.)’ın Üç Uç Populasyonuna Ait Bazı Tohum Özellikleri

Some Seed Characteristics of Three Extreme Populations of Turkish redpine (Pinus brutia Ten.)

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Pinus brutia (Turkish redpine) is one of the most common tree species in Turkey. Some isolated P.brutia populations exist outside its main distribution. In this study, the seeds of three disjunct P. brutia populations (Pazarcık, Gölbaşı, Şırnak) have been investigated. 1000-seed weight of Pazarcık, Gölbaşı and Şırnak were 44,1 gr, 61,21 gr, and 52,25 gr, respectively, in air dry conditions. Between 4 and 6 weeks chilling durations have been required for full elimination of seed dormancy. Average germination percentages were about 80 % after the dormancy removal. Higher and faster germinations were obtained at 20 °C than 24 °C. The seedlings should be propagated from the isolated populations and used in forestation studies in the region. Existing native P.brutia gene resources in the region should be carefully conserved.
Abstract (Original Language): 
Kızılçam, Türkiye'deki en yaygın ağaç türlerinden biridir. Türün, ana yayılışının dışında ekstrem şartlara uyum sağlamış bazı uç populasyonları bulunmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye'nin Güney Doğu'sunda yer alan üç adet kızılçam uç populasyonunun (Pazarcık, Gölbaşı, Şırnak) tohum özellikleri incelenmiştir. Pazarcık, Gölbaşı ve Şırnak orijinlerinin hava kurusu durumdayken 1000-tohum ağırlığı sırasıyla 44,15 gr, 61,21 gr ve 52,25 gr olarak ölçülmüştür. Tohumlardaki dormansinin tamamen giderilmesi için 4 ile 6 hafta arasında soğuk işlem gerekmiştir. Dormansi giderildikten sonra, genel ortalama çimlenme oranı % 80 civarında gerçekleşmiştir. Tohumlar, 20 °C'de 24 °C'den daha yüksek oranda ve hızlı çimlenmiştir. Söz konusu kızılçam uç populasyonlarının tohumlarından fidanlar üreterek, bölgedeki ağaçlandırmalarda kullanılmalıdır. Bölgedeki mevcut doğal kızılçam gen kaynakları özenle korunmalıdır.
55-61

REFERENCES

References: 

Boydak, M., Dirik, H., Çalıkoğlu, M., 2006.
Kızılçamın (Pinus brutia Ten.) Biyolojisi ve
Silvikültürü, 364 s. OGEM-Vakfı Yayınları,
Ankara.
Aslan, S., Uğurlu, S., 1986. Kızılçam (Pinus brutia
Ten.) Halepçamı (Pinus halepensis Mill.) ve
Elderika Çamı (Pinus elderica Medwed.)
Orijinlerinin Tohum, Fidecik ve Fidan Özellikleri.
Orm. Araştırma Enst. Yay., Teknik Bülten Serisi
No: 165, 54 s.
Aslan, S., 1987. Kızılçamın Tohum Özellikleri, E.
Öktem (Ed.): Kızılçam, Orm. Araştırma Enst.
Yay., El Kitabı Dizisi 2, 57-64.
Çetin, B., 2010. Mersin Yöresinde Kızılçam (Pinus
brutia Ten.) Kozalak ve Tohumuna Ait Bazı
Özelliklerin Yükseltiye Bağlı Değişimi. İ.Ü. Fen
Bilimleri Enst., Doktora Tezi, 164 s.
Dangasuk, O.G., Panetsos, K.P., 2004. Altitudinal and
Longitudinal Variations in Pinus Brutia (Ten.) of
Crete Island, Greece; Some Needle, Cone and
Seed Traits under Natural Habitats. New For.,
27:269-284.
Dirik, H., 1994. Üç Yerli Çam Türünün (Pinus Brutia
Ten., Pinus Nigra Arn. Ssp. Pallasiana Lamb.,
Pinus Pinea L.) Kurak Periyottaki Transpirasyon
Tutumlarının Ekofizyolojik Analizi. İ.Ü. Orman
Fakültesi Dergisi 44 (1A) :111-121.
Eler, Ü., 1992. Kızılçamda (Pinus brutia Ten.)
Odunlasan Kozalaklarda Dökülmeyip Sonraki
Yıllara Kalan Tohum Durumu. Orm. Araştırma
Enst. Yay., Teknik Rapor No: 75:147-168.
Genç, M., Güner, Ş.T., Fakir, H., 1997. Afyon-Çal
Dağı Kızılçam Meşcereleri. Orman Mühendisliği
Dergisi, 34 (6) 7-14.
Genç, M., Yahyaoğlu, Z., 2007. Kalite Sınıflamasında
Kullanılan Özellikler ve Tespiti. Fidan
Standardizasyonu, Standart Fidan Yetiştirmenin
Biyolojik ve Teknik Esasları. Yahyaoğlu, Z. ve M.
Genç (editörler), SDÜ Yayınları, No. 75, Isparta,
355-465.
Genç, M., 2012. Silvikültürün Temel Esasları. SDÜ
Yayını, No. 44, 3. Baskı, Isparta, 351 s.
ISTA, 1996. International Rules For Seed Testing,
Seed Sci. and Tech. (Suppl.), V: 24, 335 p.
Kılıç, M., Güner, Ş.T., 2000. Gölhisar Kızılçam
Meşcereleri. Orman Mühendisliği, 37:(5) 18-21.
Pallardy, S.G., Kozlowski, T.T., 2008. Physiology of
Woody Plants. Academic Press, 454 p.
Panetsos, C.P., 1981. Monograph of Pinus halepensis
Mill. and P. brutia (Ten.). Annales Forestales,
9(2): 39-77.
Şefik, Y., 1964. Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Kozalak
ve Tohumu Üzerine Araştırmalar, İ.Ü. Orman
Fakültesi Dergisi, Seri A, 14(2): 35-70.
Thanos, C.A., Daskalakou, E.N., 1993. Seed
Characteristics of Pinus brutia from Various
Locations of Samos Island. Uluslararası Kızılçam
Semp.,18-23 Ekim 1993, Marmaris, Orman Bak.
Yay., s. 295-302, Ankara.
Tilki, F., Dirik, H., 2007. Seed Germination of Three
Provenances of Pinus brutia (Ten.) as Influenced
by Stratification, Temperature and Water Stress. J.
Environ. Biology, 28 (1):133-136.
Yaltırık, F., Efe, A., 2000. Dendroloji Ders Kitabı,
Gymnospermae, Angiospermae. İstanbul
Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayınları, No:
4265/465, İstanbul.
Yılmaz, M., 2006. Çimlenme Engelinin
Giderilmesinde Nem Denetimli Çıplak Katlama
Yöntemi. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi Seri B, 56
(2):135-145.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com