Buradasınız

Tane Ürünü İçin Yetiştirilen İkinci Ürün Mısır Çeşitlerinin Bazı Verim Öğeleri İle Tane Nişasta Oranlarının Belirlenmesi

Determination of Some Yield Components with Grain Starch Ratios of Second Crop Corn for Grain Growing

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The aim of this study was to determine some yield and quality traits of 15 hybrid corn varieties during 2007-2008 second crop corn growing season in Kahramanmaras conditions. According to the investigated traits, the highest and the lowest values were ranked between 46.00 (Sinatro) and 57.00 days (Agrona) for tasseling period, 49.00 (Sinatro) and 60.00 days (Asmas) for ear silk period, 53 (DK626) and 77 cm (Kesmezs) for firs ear height, 172 (Asmas) and 220 cm (Progen 1610) for plant height, 21 (DK626) and 24 mm (BC768) for stem diameter, 17 (DK626) and 26 cm (Heroic) for ear length, 493 (Asmas) and 721 unit (Kesmezs) for grain number of per ear, 177 (Asmas) and 311 g (Kesmezs) for grain weight per ear, 696 (Asmas) and 1290 kg/da (Kesmezs) for grain yield and 57 (Famasa) and 63% (Progen 1610) for starch ratio. The close relationship were found between tasseling period with ear silk period, first ear height with plant height, ear length with grain number of per ear, grain weight per ear and grain yield of hybrid corn varieties used in this study. Sinatro for the late season sowing, Kesmezs, P 3394, DKC 5783 and Progen 1610 for grain yield, P 3394, Progen 1610, Sinatro, Kesmezs ve BC 566 for the starch ratio were found to be more appropriate, according to the results of two years in Kahramanmaras.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, Kahramanmaraş koşullarında 2007-2008 yıllarında ikinci ürün mısır yetiştirme sezonunda 15 hibrid mısır çeşidinin verim ve kalite ile ilgili bazı özeliklerini belirlemektir. İncelenen özeliklere ait en yüksek ve en düşük değerler sırasıyla tepe püskülü çıkış süresinde 46.00 (Sinatro) ve 57.00 gün (Agrona), koçan püskülü çıkış süresinde 49.00 (Sinatro) ve 60.00 gün (Asmas), ilk koçan yüksekliğinde 53 (DK626) ve 77 cm (Kesmezs), bitki boyunda 172 (Asmas) ve 220 cm (Progen 1610), sap kalınlığında 21 (DK626) ve 24 mm (BC768), koçan uzunluğunda 17 (DK626) ve 26 cm (Heroic), koçanda tane sayısında 493 (Asmas) ve 721 adet (Kesmezs), tek koçan veriminde 177 (Asmas) ve 311 g (Kesmezs), tane veriminde 696 (Asmas) ve 1290 kg/da (Kesmezs), nişasta oranında % 57 (Famasa) ve % 63 (Progen 1610) arasında değişmiştir. Araştırmada kullanılan hibrid mısır çeşitlerinin tepe püskülü ile koçan püskülü, ilk koçan yüksekliği ile bitki boyu, koçan uzunluğu ile koçanda tane sayısı, tek koçan verimi ve tane verimi gibi özelliklerinin birbirleri ile ilişkili olduğu kaydedilmiştir. Kahramanmaraş koşullarında iki yıllık sonuçlara göre, ikinci üründe geç kalındığında Sinatro, tane verimi için Kesmezs, P 3394, DKC 5783 ve Progen 1610, nişasta oranı için ise P 3394, Progen 1610, Sinatro, Kesmezs ve BC 566 hibrid mısırlarının daha uygun olduğu görülmüştür.
8-15

REFERENCES

References: 

Anonim, 2011. Nişasta Üretimi, Gıda Teknolojisi, T. C.
Milli Eğitim Bakanlığı. 44s
Anonim, 2011. Şekerin Geleceği, Şeker İş Sendikası.
Mattek Matbaacılık Bas. Yay. San. Tic. Ltd. Şti.,
Ankara. 254 s.
Cabulea, I., Cristea, M. Grecu, C. Ciorlaus, L.
Funduaianu, D. Homorodeanu, S. Petrovici, T.
Popa, G. Reichbuch, S. Rusanuvschi, V. Ştefan, I.
Timirgaziu, E. Vladutiu. I. 1981. Very Early, Early
and Semi-Early Maize Hybrids for Northern
Moldavia and Transyslvania. Field Crop. Abstr., 34
(126): 838.
Cesurer, L. 1990. Çukurova Bölgesinde Sulu Koşullara
Uygun Ticari Melez Mısır (Zea mays L.)
Çeşitlerinde Verim ve Verime Etkili Bazı
Özelliklerin Saptanması. Ç. Ü. Fen Bil. Ens. Tarla
Bit. Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 63 s.
Cesurer, L., Çölkesen, M., Dokuyucu, T., Çiçek, A.
1999. Kahramanmaraş Koşullarında Uygun Erkenci
ve Yüksek Verimli İkinci Ürün Hibrid Mısır
Çeşitlerinin Belirlenmesi. Orta Anadolu’da Hububat
Tarımının Sorunları ve Çözüm Yolları
Sempozyumu, 8-11 Haziran 1999, Konya, s 635-
639.
Cesurer L., Ünlü İ. 2001. Farklı Lokasyonlarda
Yürütülen İkinci Ürün Hibrit Mısır Çeşitlerinin Bazı
Bitkisel ve Tarımsal Özelliklerinin İncelenmesi,
KSÜ Fen ve Müh. Derg. 4(1):138-149.
Çalışkan, M., Kara, R., Dumlupınar, Z., Dokuyucu, T.,
Akkaya, A., Cesurer, L. 2007. Kahramanmaraş
Koşullarında Bazı Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinin
Verim ve Verim Unsurları Bakımından
Değerlendirilmesi. GAP V. Tarım Kongresi, 17-19
Ekim, Şanlıurfa, s:586-594.
Çokkızgın A. 2001. Kahramanmaraş Koşullarında
Farklı Azot Dozları ile Sıra Üzeri Ekim
Mesafelerinin II. Ürün mısır (Zea mays L.)
Bitkisinde Verim, Verim Unsurları ve Fizyolojik
Özelliklere Etkisi, Türkiye 4. Tarla Bitkileri
Kongresi, 17-21 Eylül, Tekirdağ, 215-219.
Dok M. 2005. Harran Ovasında Ana ve İkinci Ürün
Mısır Yetiştiriciliğinde Bazı Mısır Çeşitlerinin
Verim ve Verim Unsurları Üzerine Araştırmalar.
GAP IV. Tarım Kongresi, 21-23 Eylül, Şanlıurfa,
s:861-866.
Emeklier, H.Y. 1990. Yabancı Menşeili Erkenci Mısır
Çeşitlerinin Dane Verimi ve Diğer Özellikleri
Üzerinde Araştırmalar. AÜ, Ziraat Fak. Yıllığı
13:107-119.
Food and Agriculture Organization of the United
Nations: Essential Documents, Statistics, Maps and
Multimedia Resources. www.fao.org
Gökmen, S. Sayalsan, A., Ülger, A.C., Sakin, M.A., Öz,
A., Duman, A. 2009. Farklı Bölgelerde Ana Ürün
Koşullarında Yetiştirilen Melez At Dişi Mısır (Zea
mays L.) Çeşitlerinin Verim ve Yaş Öğütme
Kalitesinin Belirlenmesi. Türkiye VIII. Tarla
Bitkileri Kongresi, 19-22 Ekim, Hatay, 262-266.
Gözübenli, H. 1997. Değişik Azot Dozu
Uygulamalarında II. Ürün Olarak Yetiştirilen Bazı
Mısır Genotiplerinin Azot Kullanım Etkinliğinin
Saptanması. Ç. Ü. Fen Bil. Enst. Doktora Tezi. Kod
No: 380, Adana.
Gözübenli, H. Ülger A.C., Kılınç, M., Şener O.,
Karadavut, U. 1997. Hatay Koşullarında İkinci Ürün
Tarımına Uygun Mısır Çeşitlerinin Belirlenmesi.
Türkiye II. Tarla Bitkileri Kongresi, 22-25 Eylül,
Samsun, 153-157.
Gözübenli H., Konuşkan Ö., Şener O. 2001. Hatay
Koşullarında İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Bazı
Melez Mısır (Zea mays L) Çeşitlerinde Verim Ve
Verimle İlişkili Özellikler, Türkiye VI. Tarla
Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül, Tekirdağ, 201-205.
Hallauer, A.R., Miranda, J.B. 1987. Quantitative
Genetics in Maize Breeding. Iowa State Univ. Press,
Ames, Iowa.
Hill, J.H. 1993. How a Corn Plant Develops. Special
Reports No: 48, Iowa State University of Science
and Techonology Cooperative Extension Service,
Ames, Iowa. www.extension.iastate.edu
İlker, E. 2011. Correlation and Path Coefficient
Analyses in Sweet Corn. Turkish Journal of Field
Crop, 16(2): 105-107.
Koçak, M. 1991. Samsun Ekolojik Sartlarında Bazı
Seker Mısır Çeşitlerinde Verim, Verim Ögeleri Ve
Bazı Kalite Özelliklerine Azotlu Gübrelemenin
Etkisi Üzerine Bir Araştırma, Ondokuz Mayıs Üniv.
Fen Bil. Ens., Yüksek Lisans Tezi, Samsun.
Keskin, B., Yılmaz İ.H., Arvas, O. 2005. Determination
of Some Yield Characters of Grain Corn in Eastern
Anatolia Region of Turkey. Pak. Journal of
Agronomy 4(1):14-17. Kırtok, Y. 1998. Mısır Üretimi ve Kullanımı. Kocaoluk
Basım ve Yayınevi. İstanbul.
Muchow, R. C. 1988. Effect of Nitrogen Supply on the
Comparative Productivity of Maize and Sorghum in
Semi-Arid Tropical Environment. III. Grain Yield
and Nitrogen Accumulation. Field Crops Research,
18: 31-43.
Öktem, A., Öktem, A.G. 2003. Bazı mısır (Zea mays
L.) Genotiplerinin Harran Ovası Koşullarına
Adaptasyonu, Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi,
13-17 Ekim, Diyarbakır, s:218-222.
Öktem, A.G. 2005. Harran Ovası Koşullarında
Yetiştirilen Bazı At Dişi Mısır (Zea mays L.
indentata) Genotiplerinin Tane Verimi Ve Koçan
Özelliklerinin Belirlenmesi. GAP IV. Tarım
Kongresi, 21-23 Eylül, Şanlıurfa, s:1526-1533.
Özsisli, B., İdikut, L., Çölkesen, M., Çokkızgın, A.,
2009. Orta Erkenci Mısır Çeşitlerinin Birinci ve
İkinci Ürün Sezonundaki Bazı Bitkisel ve Kalite
Özelliklerinin Araştırılması. Türkiye VIII. Tarla
Bitkileri Kongresi, 19-22 Ekim, Hatay, s:585-588.
Paradkar V.K., Sharma R.K. 1993. Effect of Nitrogen
Fertilization on Maize (zea mays l.) Varieties Under
Rainfed Condition 1993. Indian Journal of
Agronomy, 38 (2): 303-304.
Petrovici, T. 1977. Experimental Results with Maize
Hybrids at the Podu-Iloaiei Station. Field Crop.
Abstr. 30 (27):155.
Polat, N. 1991. Antalya Koşullarında Melez Mısır
Çeşitlerinde Değişik Bitki Sıklığı ve Farklı Dozda
Azot Uygulamasının Verim ve Verim
Komponentleri Üzerine Etkileri. Ankara Üniv. Fen
Bilimleri Enstitüsü. Tarla Bitkileri ABD, Doktora
Tezi, Ankara.
Saruhan, V., Gül, İ., Akıncı, C. 2007. A Study of
Adaptation of Some Corn Cultivars As Grown
Second Crop. Asian Journal of Plant Sciences, 6
(2):326-331.
Sencar, Ö. 1988. Mısır Yetiştiriciliğinde Ekim Sıklığı
ve Azotun Etkileri. Cumhuriyet Üniv. Ziraat Fak.
Yayınları: 6, Tokat.
Soylu, S.,1995. Melez Atdişi Mısırda (Zea mays L.
indendata S.) Farklı Ekim Zamanları ve Azot
Dozlarının Verim, Verim Unsurları, G.D.D. ve
Kalite Üzerine Etkileri. Selçuk Üniversitesi Fen
Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı,
Yüksek Lisans Tezi.
Suphot, P., Kitma, M. 1977. Effect of Nitrogen
Fertilizer on Nitrate Reductase, Grain Yield And
Some Agronomic Characteristics in Corn (Zea mays
L.), Agric 1981-19859 Kassetsart Journal, 11(1-2):
33-49.
Tüfekçi, A., Karaaltın, S. 2001. Kahramanmaraş
Koşullarında I. Ürün Olarak Yetiştirilen Mısır (Zea
mays L.) Bitkisinde Farklı Azot Dozlarının Verim
ve Verim Unsurlarına Etkisi. Türkiye 4. Tarla
Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül, Tekirdağ, 291-295.
Türkay M. A., Cerit, İ., Sarıhan İ. H., Şen, H. M., Çınar,
S., Ülger, A. C. 2002. Farklı Azot Dozlarının At
Dişi Melez Mısır Çeşitlerinde Tane Verimi ve Bazı
Tarımsal Özelliklere Etkisi Üzerine Bir Araştırma.
Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Tarla Bitki
Araştırmaları ATK, Adana.
Uslu, Ö. S. 1999. Farklı Azot Dozlarının
Kahramanmaraş Şartlarında İkinci Ürün Olarak
Yetiştirilen Mısır (Zea mays L.) Bitkisinde Büyüme
ve Fizyolojik Özelliklere Etkisi, KSÜ, Fen Bil. Ens.
Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi,
106 s.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com