EUROPEAN UNION COMMON AGRICULTURAL POLICY AND THE
FUTURE OF AGRICULTURAL SUBSIDY POLICIES IN TURKEY
Journal Name:
- Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The Common Agricultural Policy (CAP), of the European Union, is an ideal
common policy. Food security issues, which particularly come out after Word War
II was the main factor for developing these policies. The main objectives of the CAP
are, to encourage technical improvement, to increase income of the workers in
agricultural sector, to generate stability in agricultural market and to guarantee
product supply. And, the ideals of CAP are market unity / single market community
choices and financial solidarity. The Roma Agreement developed two tools to achieve main objectives of CAP; European Agricultural Fund for Guidance and
Guarantee (FEOGA) and common Market Organization (CMU). EU Common
Market Organizations are determined with common price policy in the community
and price policy, which are practiced against third countries. The most important
element relevant to the Turkish agriculture in relation to Turkey and EU is
adaptation of Turkey’s agriculture policy to CAP. The basic requirement is that
Turkey must evaluate her membership candidacy process completely, take measure
to improve and strengthen her agricultural structure, realize reforms and prepare
them to competition environment by increasing productivity. After Ankara
Agreement came into force, adaptation of Turkish agriculture to CAP was become
one of her major obligation which must be needed to succeed of Turkey’s EU
membership. But, the Major differences as comparing agricultural sector of EU and
Turkey is that Turkey can’t constitute a policy whit insufficient financial and
technical resources which could offer on this matter. In addition, because EU was
not carrying out its commitment on this subject, it prevented to take concrete steps.
Finally, Turkey must evaluate her membership candidacy process completely;
take measures to improve and make strong her agricultural structure, realize reforms
and prepare for healthy competitive by increasing productivity.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Ortak tarım politikası (OTP), AB üyesi ülkelerin tarım politikasını entegre
eden,ideal ortak politikadır. Özellikle II.Dünya savaşı sonrası ortaya çıkan gıda
güvenliği sorunu,bu politikanın oluşturulmasında başlıca etken olmuştur.OTP’ nin
başlıca amaçları; teknik gelişmeyi teşvik etmek, tarım sektöründe çalışanların
gelirlerini yükseltmek, tarımsal piyasalarda istikrarı sağlamak, ürün arzında güvence
sağlamaktır. OTP’ nin idealleri ise, sırayla Pazar birliği/tek Pazar, topluluk tercihi ve
mali dayanışma başlıkları altında toplanmaktadır. Roma anlaşması, OTP’ nin temel
amaçlarına ulaşabilmesi için Avrupa Tarımsal Garanti ve Yönverme Fonu (FEOGA)
ile Ortak Piyasa Düzenleri (OPD) adlı iki araç geliştirilmiştir. AB Ortak Piyasa
Düzenleri ise, topluluk içi ortak fiyat politikası ve üçüncü ülkelere karşı uygulanan
fiyat politikaları ile belirlenmektedir. Türkiye ile AB arasındaki ilişkilerde Türk
tarımı ile ilgili en önemli unsur Türkiye’nin tarım politikasının OTP’ ye uyumudur.
Türkiye’nin adaylık sürecini çok iyi değerlendirerek, tarımsal yapısını geliştirecek
ve güçlendirecek tedbirleri alması, reformları gerçekleştirmesi verimliliği arttırarak
rekabet ortamına hazırlanması gerekmektedir. Ankara antlaşmasının yürürlüğe
girmesiyle, Türk tarımının OTP’ ye uyumu, Türkiye’nin AB üyeliği için başarması
gereken en önemli yükümlülüklerinden biri olmuştur. Fakat AB’nin ve Türkiye’nin
tarım sektörleri karşılaştırıldığında ortaya çıkan büyük farklılıklar, Türkiye’nin bu
konuda ayırabileceği maddi ve teknik kaynakların yetersizliği ile politika
oluşturulmamasıdır. Ayrıca AB’nin yükümlülüklerini yerine getirmemesi bu konuda
somut adımların atılmasını engellemiştir.
Türkiye’nin adaylık sürecini çok iyi değerlendirerek, tarımsal yapısını
geliştirecek ve güçlendirecek önlemleri almalı, reformları gerçekleştirmesi,
verimliliği arttırarak rekabet ortamının sağlıklı bir şekilde hazırlanması
gerekmektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 2