Buradasınız

AVRUPA BİRLİĞİNE GEÇİŞ SÜRECİNDE TÜRKİYE’DE UYGULANAN TARIM POLİTİKALARI VE DESTEKLEME SİSTEMLERİ KONUSUNDA YAPILMASI GEREKENLER

THE NEEDED CHANGES IN TURKISH AGRICULTURAL POLICIES AND SUBSIDY SYSTEMS TROUGH THE PARTICIPATION PROCESS WITH THE EUROPEAN UNION

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The common agricultural policy of the European Union is based on the principle that protecting the producers of member countries from foreign competition. For this purpose, domestic price levels are many times interfered to exports and imports. Nowadays, among agricultural policies in different countries, the CAP is the are with the highest interferences. The policies are implemented through inttensive relatinoships and common work among the countries. The pirinciples of common agricultral policy which directly take the living standards of our producers as a criteria, provide a strong confidence for Turkish agriculture and farmers. For this reason, the adaption studies should be given great importance and the necessities in adaption process should be completed whit no deviation. This subject is also extemely important for our national benefit.
Abstract (Original Language): 
AB Ortak Tarım Politikası esasta “üye ülke üreticilerinin diğer ülke üreticilerine karşı korunması” ilkesine dayanmaktadır. Bu amaçla iç piyasadaki fiyatlara müdahale edilmekte, ithalat ve ihracat uygulamaları buna göre düzenlenmektedir. Günümüzde, tarım kesimine yönelik politikaların en müdahaleci olanı AB Tarım Politikasıdır. Bu politikalar, üye ülkeler arasında yoğun ilişkiler ve ortak çalışmalar sonucu oluşturulmaktadır. Ülkemiz üreticilerinin doğrudan yaşam standardını ölçü alan AB Ortak Tarım Politikası ilkeleri Türk çiftçisi ve Türk tarımı için de güçlü bir güvence oluşturabilecek niteliktedir. Bu bağlamda AB Ortak Tarım Politikasına uyum çalışmaları üzerinde özenle ve önemle durulmalı “geçiş dönemi” gerekleri hiçbir nedenle sapma olmaksızın sürdürülmelidir. Konu ulusal çıkarlarımız bakımından da büyük önem taşımaktadır.
1
18

REFERENCES

References: 

1. YÜCEL, F., 2000. AB Ortak Tarım Politikası ve Değerlendirme, Yeni Türkiye
Dergisi Avrupa Birliği Özel Sayısı,36(II):1411-1428.
2. ANONİM, 2000. Uzun Vadeli Strateji ve Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı
2001-2005, DPT, S. 257, Ankara.
3. ANONİM, 2000. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Öncesinde İktisadi
Sektörlerde Gelişmeler 1996-2000, DPT, S. 295,Ankara.
4. ANONİM, 1999. Zirai ve İktisadi Rapor 1997-1998, Aydoğdu Ofset, S. 391,
Ankara.
5. ANONİM, 2000. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Tarımsal Politikalar ve
Yapısal Düzenlemeler Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Yay.No: DPT: 2516-
ÖİK:534,Ankara.
6. ŞAHİNÖZ, A., 2000. “Tarım Reformu:Made in IMF”, H.Ü. İktisadi ve İdari
Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1):287-305.
7. BABACAN, A., 2000. Genel Tarım Politikaları Çerçevesinde Doğrudan Gelir
Ödemeleri, DPT, İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü,
Ankara.
8. ANONİM , 1999. Avrupa Birliği ve Türkiye, Dış Ticaret Müşteşarlığı, 4. Baskı,
S.495, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com