Buradasınız

Anasayfa » Content

VALİLERİN “SİYASİ YÜRÜTME SIFATI” VE BU ÇERÇEVEDE BÜROKRAT-SİYASETÇİ İLİŞKİSİ ÜZERİNE BİR ANALİZ

AN ANALYSIS OF THE TITLE OF “POLITICAL EXECUTOR”OF GOVERNORS AND THE RELATIONSHIP BETWEEN BUREAUCRATS AND POLITICIANS IN THIS CONTEXT

Journal Name:

  • Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2014

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
The governor is considered to be a representative of the state and government in provinces according to Turkish public administration. By the same token, the institution of governor is organized as the representative of each ministry, in addition to being their political and administrative instrument. The title of “political executor” given to the governors by the law of provincial administration has become one of the most controversial issues in administrative law because this title leads to a misperception that governors are the extensions of the ruling political party in provinces. This work aims to define the title of “political executor” of governors with regard to administrative law, in addition to including the relationship between bureaucrats and politicians resulting from the above mentioned title, relevant administrative conflicts and suggested solutions for these conflicts.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Türk kamu yönetiminde vali il’de devletin ve hükümetin temsilcisidir. Bunun yanında ayrı ayrı her bakanlığın temsilcisi ve bunların idari ve siyasi yürütme vasıtası olarak düzenlenmiştir. İl İdaresi Kanunu ile valiye tanınan bu “siyasi yürütme sıfatı” idare hukukunun en tartışmalı konularından biridir. Zira bu sıfat valiyi temsil ettiği hükümetin veya iktidardaki siyasal partinin ildeki siyasal uzantıymış algısına sebebiyet vermektedir. Bu çalışma valinin siyasi yürütme sıfatının yönetim hukukundaki karşılığını açıklamayı amaçlamıştır. Bunun yanında bu sıfattan kaynaklanan bürokrat-siyasetçi ilişkisi, bu ilişkiden kaynaklanan yönetsel çatışmalar ve bu çatışmanın çözümüne yönelik çözüm önerileri bu çalışma kapsamına alınmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-valilerin-siyasi-yurutme-sifati-bu-cercevede-burokrat-siyasetci-iliskisi-uzerine-bir-analiz.pdf
  • 2
57
70
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ÇOKER, Z. (1996). Yönetim ve Siyaset. Bir Valinin İl Yönetimine İlişkin Görüş Ve Anıları. İstanbul: Kazanlı Matbaacılık.
DURAN, L. (1968). Türk İdaresinde Politik Nitelikli Yüksek Mevkiler İhdas Edilebilir Mi? Amme İdaresi Dergisi, C.I, Sayı:1, s.71-78.
EMRE, C. (2002). Mülki Sistemin Geçerliliği ve Sistemden Kopmalar. İyi Yönetim Arayışında Türkiye’de Mülki İdarenin Geleceği, (edited: Cahit Emre), Ankara: Türk idari Araştırmalar Vakfı, s.218-243.
EMRE, C. (2002a). Mülki yönetim sisteminin geçerliliği ve sistemden kopmalar. İyi yönetim arayışında Türkiye’de mülki idarenin geleceği (edited C.Emre), Ankara: Türk İdari Araştırmalar Vakfı. 218-243
EMRE, C. (2002b). Mülki Yönetim Sisteminde İlişkiler ve Sorunlar. İyi Yönetim Arayışında Türkiye’de Mülki İdarenin Geleceği (edited C.Emre), Ankara: Türk İdari Araştırmalar Vakfı. 270-283.
ERDOĞAN, M. (1993). Liberal Toplum, Liberal Siyaset. Ankara: Siyasal Kitabevi.
GÖNÜL, M. (1992). Seçimli Valilik Üzerine Düşünceler. Amme İdaresi Dergisi, 25 (3), 50-70.
GÖZÜBÜYÜK, Ş. (2004). Türkiye’nin Yönetim Yapısı. Ankara: Turhan Kitabevi.
GÜRAN, S. (1980). Memur Hukukunda Kayırma ve Liyakat Sistemi, İstanbul: Fakülteler Matbaası
HEPER, M. (1991). Güçlü Devlet ve Demokrasi: Türkiye ve Almanya Deneyimleri. Türkiye Günlüğü, Sayı 15, s.156-169.
KALABALIK, H. (1999). Yetki Genişliği Yerinden Yönetim Sisteminin Bir Uygulaması Sayılır mı? Türk İdare Dergisi, Sayı 413, s.129-146.
KOÇAK, C. (1990). Siyasal Tarih 1923-1950. Türkiye Tarihi 4, Çağdaş Türkiye, 1908-1980, İstanbul: Cem Yayınevi.
MARDİN, Ş. (1992). Türk Modernleşmesi. İstanbul: İletişim Yayınları.
NALİŞ, S. (1981). Taşra Düzeyinde Devlet ve İçişleri Bakanlığı. Amme İdaresi Dergisi, C.XTV, Sayı:.3, s.83-86.
ONAR, S. S. (1952). İdare Hukukunun Umumi Esasları (3. Basım). İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.
ÖZAY, İ. (1981). Yeni Vali. İdare Hukuku ve İlimler Dergisi, C: 2, Sayı:1, s.41-46.
ÖZAY, İ. (2004). Günışığında Yönetim. İstanbul: Filiz Kitabevi.
ÖZER, A. (1999). Bürokrat-Politikacı İlişkileri İle Ülkemizdeki İstisnai Memuriyet ve Valilik Sistemi Üzerine Görüşler. Türk İdare Dergisi, C:71, Sayı: 423, s.1-25.
ÖZER, A. (2000). Valilik Sistemimiz ve Mülki İdare Amirleri. Türk İdare Dergisi, 428, s.1-14.
ÖZYÖRÜK, M. (1973). İdare Hukuku Dersleri (çoğaltma), İstanbul.
ROUBAN, L. (1995). Public Administration at the Crossroad: the End of French Specificity. Jon Pierre (ed.), Bureaucracy in the Modern State: An Introduction to Comparative Public Administration (Aldershot: Edward Edgar Publishing Ltd).
RİDLEY, F. F. (1985). Political Neutrality in the British Civil Service: Sir Thomas Moor and Mr. Clive Pointing v. Sir Robert Armstrong and the Vicar of Bray. RIPA, Politics, Ethics and Public Service, London: RIPA.
SÜRBEHAN, S. (1973). Valiler Siyasi Yürütme Vasıtası Mıdır? Türk İdare Dergisi, Sayı:. 430
ŞAYLAN, G. (1976). Günümüz Mülki Amirlik Sistemini Nitelendiren Bir Eğilim: Siyasal Yönetsel Yapı Bütünleşmesi. Toplumsal İlişkileri Açısından Türkiye’de Mülki İdare Amirliği Sistem ve Sorunlar, Editör: Kurthan Fişek, Türk İdareciler Derneği Bilimsel Araştırma Dizisi: 1, Ankara, s.38-54.
ŞAYLAN, G. (1976a), Cumhuriyet dönemi mülki idare amirliğinin tarihi mirası ve ana gelişme süreçleri. Türkiye’de mülki idare amirliği sistemi ve sorunları, Ankara: Türk İdare Dergisi Yayınları, s. 25-45.
Valilerin

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com