Buradasınız

EBEVEYNLERİN EVLİLİK UYUMU VE ALGILADIKLARI SOSYAL DESTEK İLE ALTI YAŞ ÇOCUKLARININ PROBLEM DAVRANIŞLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

AN INVESTIGATION ON THE RELATIONSHIP BETWEEN SIX-YEAR-OLDS’ CHİLDREN PROBLEM BEHAVIORS AND MARITAL ADJUSTMENT IN THE FAMILY AND PERCEIVED SOCIAL SUPPORT

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study was carried out in order to determine the effects of parents’ marital adjustments and social support systems on preschoolers’ problem behaviors. The universe of interest for this study included preschoolers, aged six, enrolled in public schools and their families in Ankara. The sample of this study consisted of 89 preschoolers, aged six, and 89 parents randomly selected from these districts, in total N=178 people. “Problem Behavior Scale section of Preschool and Kindergarten Behavior Scales (PKBS–2)”, “Marital Adjustment Scale”, and “Multidimensional Scale of Perceived Social Support” were used as data collection tools and “Personal Information Form” was used to collect demographic data. The present study is a descriptive study. According to the statistical analyses, it was determined that there was a statistically significant negative correlation between preschoolers’ problem behaviors and parents’ social support systems (p<0.05). Similarly, there was a statistically significant negative correlation between preschoolers’ externalizing problem behaviors and parents’ marital adjustments (p<0.05). Problem behaviors of children doesn’t differantiate according to the variables like; form of marriage, type of marriage, the duration of marriage (p>0.05).
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma okul öncesi dönem çocukların problem davranışları ile ebeveynlerin evlilik uyumları ve sosyal destek sistemleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Ankara ilinde resmi ilköğretim okullarına bağlı anasınıfına devam eden 89 altı yaş çocuğu ve 89 ebeveyn olmak üzere toplam N=178 kişi oluşturmaktadır. Araştırmada “Anaokulu ve Anasınıfı Davranış Ölçeği” (Preschool and Kindergarden Behaviour Scales (PKBS–2) ’nin “Problem Davranış Ölçeği” kısmı, “Evlilik Uyum Ölçeği” ve“Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği” olmak üzere 3 farklı veri toplama aracı ve ailelere ilişkin bilgileri edinme amacıyla “Kişisel Bilgi Formu ” kullanılmıştır. Araştırma betimsel bir araştırmadır. Araştırma sonucunda, çocukların problem davranışlarıyla ebeveynlerin sosyal destek sistemleri arasında negatif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır (p<0.05). Çocukların dışa yönelim problem davranışlarıyla ebeveynlerin evlilik uyumları arasında da negatif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır ( p<0.05 ). Çocukların problem davranışları ebeveynlerin evlenme biçimi, aile biçimi ve evlilik süresine göre değişiklik göstermemektedir (p>0.05).
43-62

REFERENCES

References: 

Alisinanoğlu, F. ve Özbey, S. (2009). Anaokulu ve Anasınıfı Davranış Ölçeğinin Geçerlilik
ve Güvenirlik Çalışması. Mesleki Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı:1 173-198
Arı, R. ve Şahin Seçer, Z.(2003) Farklı Ana Baba Tutumlarının Çocukların Psikososyal
Temelli Problem Çözme Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. S.Ü.Sosyal
Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı 10.451–464.
Atzaba-Poria, N. and Pike Alison (2005).Why the Ethnic Minotirty(Indıan) Children
Living in Britain Display More İnternalizing Problems than Their English Peers?
The Role of Social support and Parental Stle as Mediators.International Journal
of Behavioral Development.29 (6),532-540.
Amato P.R.(2005). The İmpact Of Family Formation Change On The Cognitive, Social,
And Emotional Well-Being Of The Next Generation. Future Child 15:75-96.
Ayan,S. (2007). Aile İçinde Şiddete Uğrayan Çocukların Saldırganlık Eğilimleri.
Anatolian Journal of Psychiatry; 8:206-214
Baker, B.L and Heler ,T..L.(1996). Preschool children with externalizing behaviors:
Experience of fathers and mothers Journal of Abnormal Child Psychology. Volume
24, Number 4 / August. 513–532
Barrera JR.M. Carolynne Garrison-Jones ,G.(1992) Family and peer social support as specific
correlates of adolescent depressive symptoms. Journal of Abnormal Child Psychology
Volume 20, Number 1 / February, 199. 1-16
Cavanagh, C.H and Huston, A.C. (2006)Family Instability and Children’s Early Problem Behavior.
Social Forces, Volume 85, Number 1, September.pp.551-581.
Brett.V.B.(1993).Family Funktioning and Adolescant Behavios Problems:An Analysis of the
National Surveyof Families end Households. ED415993 http://ebscohost.com.
Coşkun, Y. ve Akkaş, G.(2009). Engelli Çocuğu Olan Annelerin Sürekli Kaygı Düzeyleri İle
Sosyal Destek Algıları Arasındaki İlişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi
Dergisi (KEFAD) Cilt 10, Sayı 1, (213-227).
Cui M, Conger R.D, Lorenz F.O. (2005).Predicting Change in Adolescent Adjustment From
Change in Marital Problems. Developmental Psychology, 41:812–23.
Demiray,Ö.(2006). Evlilikte Uyumun Demografik Özelliklere Göre İncelenmesi..
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniveristesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Psikoloji Anabilim Dalı:Diyarbakır.
Dressler, W.W.(1985). Extended Family Relationships, Social Support, and Mental
Health in a Southern Black Community. Journal of Health and Social Behavior,
Vol. 26, No. 1. pp. 39-48
Dishion,T.J. ,Shaw,D., Connell,A., Frances Gardner,F. Chelsea Weaver,C. and Melvin Wilson,M.(2008). The Family Check-Up With High-Risk Indigent Families:
Preventing Problem Behavior by Increasing Parents’ Positive Behavior Support
in Early Childhood. Child Development, September/October ,Volume 79, Number
5, Pages 1395 – 1414.
Donma, M. ve Donma, O.(2006). Evlilik Problemleri, Sosyal ve Fiziksel Çevre İle Çocuk
Sağlığı Etkileşiminde Sosyal Hizmetlerin Önemi. Küreselleşen Dünyada Sosyal
Hizmetlerin Konumu Hedefleri ve Geleceği. Sempozyum Sunum Kitabı..67-71
Erbek,E., Beştepe,E.,Akar,H. , Eradamlar.N. ve Alpkan,R.L.(2005). Evlilik Uyumu. Düşünen
Adam; 2005, 18 (1): 39–47
Eker, D. , Arkar, H. ve Yaldız, H.(2001). Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’nin
Gözden Geçirilmiş Formunun Faktör Yapısı, Geçerlik ve Güvenirliği. Türk Psikiyatri
Dergisi. 12(1):17-2
Erdoğan,.S.(2007). Evlilik Uyumu İle Psikiyatrik Rahatsızlıklar, Bağlanma Stilleri ve Mizaç
ve Karakter Özellikleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Yayımlanmamış Uzmanlık
Tezi.Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı:Ankara
Fidanoğlu, O.(2007). Evlilik Uyumu İle Eşlerin Somatizasyon Düzeyleri Arasındaki İlişki Ve
Diğer Sosyo-demografik Değişkenler Açısından Karşılaştırılması. Marmara Üniversitesi
Sağlık Bilimleri Enstitüsü Halk Sağlığı Bilim Dalı: İstanbul.
Fishman, E. A., and Meyers, S. A. (2000). Marital Satisfaction and Child Adjustment: Direct
and Mediated Pathways. Contemporary Family Therapy, 22, 437–452.
Gerard, J. M., Krishnakumar, A., and Buehler, C. (2006). Marital conflict, parent–child relations,
and youth maladjustment. A longitudinal investigation of spillover effects. Journal
of Family Issues, 27, 951–975.
Gökdağ, (2002). Aile Psikolojisi ve Eğitimi. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Hakvoort,E.M.,Bos,H.M.W.,Balen,F.V. and Hermanns,J.M.A.(2010). Family Relationships
and the Psychosocial Adjustment of School-Aged Children in Intact Families. The Journal
of Genetic Psychology, 171(2), 182–201
Henderson,A.D,Thomas V.S. and Horne,A.M.(2003). Mothers and Sons: A Look at the Relationship
Between Child Behavior Problems, Marital Satisfaction, Maternal Depression,
and Family Cohesion. The Famıly Journal: Counselıng And Therapy For Couples And
Famılıes, Vol. 11 No.1. 33-41
Jennings,K.D., Stagg,V.and Connors,R.E.(1991). Social Networks and Mothers’ Interactions
with Their Preschool Children. Child Development Vol.62, Issue 5, pp 966–978
Jenkins,J., and Simpson,A., Judy Dunn,J., Rasbash,J. Thomas G. O’Connor,T.O.(2005). Mutual
Influence of Marital Conflict and Children’s Behavior Problems: Shared and Nonshared
Family Risks. Child Development, January/February, Volume 76, Number 1, Pages 24 – 39
Jouriles,E.N.,Bourg,W.J. and Farris,A.M.(1999).Marital Adjustment and Child Conduct
Problems :A Comparison of the Correlation Across Subsamples.Journal of Consulling
Clinical Psychology,Vol:2.354-357.
Kaner,S.(2010). Psychometric Properties of Revised Parental Social Support Scale. Education
and Science. Vol. 35, No 157.15–29
Kargı, E.ve Akman, B. (2006). Üniversiteli Gençlerin Bakış Açısıyla “Aile İçi Sorunlar”. KüSunum
Kitabı.140.
Kındap, Y. ve Sayıl, M. (20Eşlerarası Çatışma, Ebeveyn Uygulamaları Ve Ergen Uygulamaları
Ergenin Sorun Davranışları Arasındaki Bağlantılar. TUBİTAK Sosyal ve Beşeri Bilimler
Araştırma Projeleri kapsamında desteklenmiş proje raporu. http://www.devpsy.hacettepe.
edu.tr/dosyalar/yayin/yayin21.pdf adresinden 17.03.2011 tarihinde indirilmiştir.
Kocadere, M.(1995). İyi ve Kötü Evliliklein Özelliklerini Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Ege Üniveristesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü: İzmir.
Locke, H.J. and Wallace, K.M.(1959). Short Marital-Adjustment and Prediction
Tests: Their Reliability and Validity. Marriage and Family Living. Vol. 21, No. 3
(Aug., 1959), pp. 251–255
Merrill, K.W.(2003).Preschool and Kindergarten Behavior Scales.Second Edition.
Examiner’s Manual.Pro-ed.An İnternational Publesher.
Najman,J.K., Behrens M.,B.C., Andersen,M. Bor,W. O’Callaghan,M.and. Wıllıams,
G.M.(1997). Impact of Family Type and Family Quality on Child Behavior Problems:
A Longitudinal Study. Journal of the American Academy of Child & Adolescent
Psychiatry Volume 36, Issue 10, Pages 1357-1365
Sarı, E. (2007). Anasınıfına Devam Eden 5-6 yaş Çocukların Annelerinin Çocuk Yetiştirme
Tutumlarının Çocuğun Sosyal Uyum ve Becerilerine Etkisinin İncelenmesi.
Gazi Üniversitesi Eğitimi Bilimleri Enstitüsü Okul Öncesi Eğitimi Bilim
Dalı. Yayımlanmamış Yüksek Lisan Tezi: Ankara.
Savi, F. (2008). 12–15 Yaş Arası İlköğretim Öğrencilerinin Davranış Sorunları İle
Aile İşlevleri Ve Anne-Baba Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkisinin İncelenmesi.
Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Rehberlik Ve Psikolojik Danışmanlık
Programı: İzmir.
Sencar, B. (2007). Otistik çocuğa sahip ailelerin algıladıkları sosyal destek ve stres
düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık
Anabilim Dalı: İzmir.
Okanlı, A., Tortumluoğlu,G. ve Kırpınar,İ.(2003). Gebe Kadınların Ailelerinden Algıladıkları
Sosyal Destek İle Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişki. Anadolu
Psikiyatri Dergisi, 4 (2) : 98–105.
Özbey, S. (2009). Anaokulu ve Anasınıfı Davranış Ölçeği’nin (PKBS–2) Geçerlik Güvenirlik
Çalışması ve Destekleyici Eğitim Programının Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış
Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Çocuk Gelişimi
ve Eğitimi Anabilim Dalı Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı: Ankara.Parke, R.
D. (2004). Development in the family. Annual Reviews Psychology, 55, 365–399
Şehirli, N.(2007). Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği’nin Geliştirilmesi
ve Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Anabilim Dalı: Ankara.
Şirvanlı Özen, D. (1998). Eşler Arası Çatışma ve Boşanmanın Farklı Yaş ve Cinsiyetteki Çocukların
Uyum ve Davranış Problemleri İle Algıladıkları Sosyal Destek Üzerindeki Rolü.
Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü: Ankara
Şirvanlı, D. (1999). Eşler Arası Çatışma ve Boşanmanın Çocuklar Üzerinde Etkileri: I. Davranış
ve Uyum problemleri. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi.6 (1):19–29.
Taylor,R.D., Eleanor Seaton,E. Jacobson,L, Rodriguez,A.U. and Domingue,A.
(2003). Social Support, Family Organization, and Adolescent Adjustment in
Low-Income Puerto Rican Families. Publication Series No. 6 http://www.temple.
edu/lss/pdf/publications/pubs2003-6.pdf
Tutarel Kışlak, Ş. (1999). Evlilikte Uyum Ölçeğinin (EUÖ) Güvenirlik ve Geçerlik
Çalışması.3P Dergisi (7) 1. 50–57
Uyanık Balat, G. Şimşek, Z. ve Akman, B. (2008). Okul Öncesi Eğitim Alan Çocukların
Davranış Problemlerinin Anne ve Öğretmen Değerlendirilmeleri Açısından
Karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal
of Education) 34: 263–275
Üstündağ, H.(2009). Eşler Arasındaki Çatışmanın Çocuklar Üzerindeki Etkileri.
http://www.atmaca.me/esler-arasindaki-catismanin-cocuklar-uzerindeki-etk...
adresinden 17.03.2011 tarihinde indirilmiştir.
Webster-Stratton, C.(1988). Mothers’ and Fathers’ Perceptions of Child Deviance:
Roles of Parent and Child Behaviors and Parent Adjustment.
Journal of Consulting and Clinical Psychology. Volume 56, Issue 6, December,
Pages 909–915.
Yaman,A.; Mesman ,J., Ijzendoor,N,M.H.V. and Bakermans- Kranenburg ,M.J.(
2010). Perceived family stress, parenting efficacy, and child externalizing behaviors
in second-generation immigrant mothers. Social Psychiatry and Psychiatric
Epidemiology. Volume 45, Number 4. 505–512
Yaşar, F.(2009). İlköğretime Devam Eden Öğrencilerin Anne-Çocuk İlişkisini Kabul
ve Reddedici Algılama Düzeyinin Annenin Evlilik Doyumu ve Evlilik Uyumu
Düzeyiyle İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı: Adana.
Zubrick,S.R.,Ward,K.A.,Silburn,S.R.,Lawrence,D.,Williams,A.A.,Blair,E.
Robertson,D.and Sanders,M.R.(2005). Prevention of Child Behavior Problems
Through Universal Implementation of a Group Behavioral Family Intervention.
Prevention Science. Volume 6, Number 4.287–304.
Zimet, G.D., Dahlem, N.W., Zimet, S.G. & Farley, G.K. (1988). The Multidimensional Scale
of Perceived Social Support. Journal of Personality Assessment, 52, 30–41. http://www.
yorku.ca/rokada/psyctest/socsupp.pdf

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com