Buradasınız

PERİYODİK SİSTEMİN ÖĞRETİMİNDE EPİSTEMOLOJİK BİLGİ ÜRETME YÖNTEMLERİNDEN BİRİ OLAN TÜMEVARIMIN KULLANIMI

THE USE OF INDUCTION IN TEACHING OF PERIODIC SYSTEM, AS EPISTEMOLOGICAL KNOWLEDGE PRODUCTION METHOD

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In this study, the induction, one of the basic problems of philosophy of science, within the framework of the main lines of criticism, how it is used in teaching 10th grade chemistry course aims to examine the issue of the periodic system. The study was carried out with a case study in qualitative research method based on the designs. The study group consisted of five chemistry teachers. Data was collected via semi-structured interviews. Content analysis and descriptive analysis methods were used. The data obtained showed that the teachers were using induction with deductive implications. Also, induction used in teaching, in epistemological perspective; tautology, non-generalizing (exception), imperfect-perfect induction, causality, such as some around the concepts discussed.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, bilim felsefesinin temel sorunlarından bir olan tümevarımın, yapılan eleştirilerin ana hatları çerçevesinde, orta öğretim 10.sınıf kimya dersinin periyodik sistem konusunun öğretiminde nasıl kullanıldığını ortaya koymak amaçlanmıştır. Çalışma nitel araştırma yöntemine dayalı desenlerden durum çalışması ile yürütülmüştür. Çalışma grubunu oluşturan 5 kimya öğretmeni ile yapılan yarı yapılandırılmış mülakatlar ile toplanan verilerin analizinde içerik analizi ve betimsel analiz yöntemleri kullanılmıştır. Elde edilen veriler; öğretmenlerin tümevarımı tümden gelimsel çıkarımla birlikte kullandıklarını göstermiştir. Ayrıca; konu içerisinde önemli bir yer tutan genellemelerin öğretiminde kullandıkları tümevarım, epistemolojik açıdan; totoloji, genelleme dışı durum, tam ve eksik tümevarım, nedensellik gibi; bazı kavramlar etrafında tartışılmıştır.
203-218

REFERENCES

References: 

1. Baç, M.(2007). Epistemoloji, Ahmet Cevizci (Ed.), Felsefe Ansiklopedisi, sayı 5,s.567-
581. İstanbul: Babil Yayıncılık.
2. Çüçen, A. K.(2001). Bilgi Felsefesi, Bursa: Asa Kitabevi.
3. Demir, Ö. (2000). Bilim Felsefesi. Ankara, Vadi Yayınları.
4. Peirce,C.S.(1957).Essays in the Philosophy of Science, Vincent Tomas (Ed.),New York,
NY, Bobbs-Merrill.
5. Topdemir,H.G.(1999), Francis Bacon’ın bilim anlayışı, Felsefe Dünyası,cilt 2,sayı30,s.51,68.
http://80.251.40.59/humanity.ankara.edu.tr/topdemir/francisbaconinbilimi... adresinden
11.10.2009 tarihinde edinilmiştir.
6. Grünberg, T.(2005).Felsefe ve Felsefi Mantık, İstanbul. YKY.
7. Çüçen,A.K.(2006).Mantık,Bursa:Asa Kitapevi. 8. Maggee, B. (1990). Kari Popper’ın Bilim Felsefesi ve Siyaset Kuramı (Çeviren: M.
Tuncay),İstanbul.( Orijinal eser yayım tarihi1973).
9. Popper, K. R. (2003). Bilimsel Araştırmanın Mantığı (Çeviren: İlknur Aka ve İbrahim Turan),
İstanbul: YKY. ( Orijinal eser yayım tarihi1934).
10. Reichenbach,H.(1978). Experience and Prediction, An Introduction to Philosophical Inquiry
(Contemporary and Classical Sources) (Ed.) Josep Morgolis, Alfred A. Knopf, 570-
577, New York.
11. Russel,B. (1954).The Scientific Outlook, Taylor & Frances e-Library, New York
12. Lecourt ,D.(2003).Bilim Felsefesi,Dost Kitabevi (Çeviren:Işık Ergüden),Ankara. ( Orijinal
eser yayım tarihi 2001).
13. Lederman,N.G.(2007). Nature of Science: Past, present, and future. Handbook of Research
On Science Education, Curriculum And Assessmenting In Science, Lawrance Erlbaum
Associates Publishers, London.
14. Feyerabend, P. (1999).Yönteme Karşı (Çeviren:Ertuğrul Başer), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
( Orijinal eser yayım tarihi1975).
15. Scerri, E. R.( 2007).The Periodic Table: its story and its significance,27.Oxford University
Press.
16. Kutlusoy, Z.(2001).Bilimin betimleyici genellemelerinin belgelenmesinde özne terimi ile
belirlenmiş söylem evreninin işlevsel önemi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi cilt 21, sayı 1,
s.9-19.
17. Kılıç, G.B. (2001).Oluşturmacı fen öğretimi; Kuramdan Uygulamada Eğitim Bilimleri
Dergisi,cilt1,s.9-21.
18. Glaser, R. (1966). Variables in Discovery Learning , Shulman L. S., Keislar, E. R. (ed.)
New York: Rand McNally.
19. Yıldırım, A. ve Şimşek, H.(2005).Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara:
Seçkin Yayıncılık.
20. Sönmez, V.(1999). Hedefler, Stratejiler ve Akıl Yürütme. Deneysel Araştırma, http://yunus.
hacettepe.edu.tr/~vsonmez/ adresinden 09.11.2008 tarihinde edinilmiştir.
21. Çepni, S.ve Diğ.(2007).Fen ve Teknoloji Eğitimi, Pegema Yayıncılık, Ankara.
22. Comte,A.(2001).Pozitif Felsefe Kursları,Sosyal Yayınları (Çeviren: Erkan
Ataçay),İstanbul.(Orijinal baskının yayım tarihi 1975)

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com