1. Rogers, C. R. (1975). Empatik olmak değeri anlaşılmamış bir varoluş şeklidir. (İngilizceden
Çeviren: F. Akkoyun). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16, 1.
2. Yılmaz, A.Y. (2003). Empati Eğitim Programının İlköğretim Öğrencilerinin Empatik Becerilerine
Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
Ankara.
3. Bozkurt, E. (2006). Bireylerin iletişim sorunları ve iletişim becerilerinin geliştirilmesi.
04.09.2006 tarihinde www.sosyalhizmetuzmani.org adresinden alınmıştır.
4. Temur, B. (2006). Empatiyi öğretmek. 08.10.2006 tarihinde www.minikeller.com adresinden
alınmıştır.
5. Feshbach, N.D. (1990). Parental empathy and child adjustment maladjustment. ın empathy
and its development. N. Eisenberg and J. Strayer (Editors). (p.271). Cambridge: Cambride
University Press.
6. Zahn-Waxler, C., Radke-Yarrow, M. & King, R. A. (1979). Child rearing and children’s
prosocial ınitiations toward victims of distress. Child Development, 50.
7. Cotton, K. (2001). Developing empathy in children and youth. 04.09.2006 tarihinde www.
nwrel.org adresinden alınmıştır.
8. Alkaya, A. ve Esin, A. (2005). Soru yanıtlamama nedenleri ve etkileri. Gazi Üniversitesi
Fen Bilimleri Dergisi, 18, 4.
9. Tan, Steınbach ve Kumar. (2004). Veri madenciliğine giriş. 23.12.2007 tarihinde http://
www.bilmuh.gyte.edu.tr adresinden alınmıştır.
10. Oğuzlar, A. (2001). Alan araştırmalarında kayıp değer problemi ve çözüm önerileri.
23.12.2007 tarihinde http://idari.cu.edu.tr/sempozyum/bil51.htm adresinden alınmıştır.
11. Bryant, B. (1982). An Index Of Empathy For Children And Adolescents. Child Development,
53.
12. Polat, S. (1986). Ana-Baba Tutumlarının Çocukların Öğrenilmiş Çaresizlik Düzeyine Etkisi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara.
13. Kuzgun, Y. (1972). Ana-Baba Tutumlarının Bireyin Kendini Gerçekleştirme Düzeyine
Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
Ankara.
14. Öner, N. (1997). Türkiye’de Kullanılan Psikolojik Testler. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi
Yayınları.
15. Hoffman, M. L. (1977). Sex differences in empathy and related behaviours. Psychological
Bulletin, 84.
16. Kallıopuska, M. (1983). Relationship between moral judgment and empathy. Psychological
Reports, 53.
17. Kallıopuska, M. (1991). Empathy among children in music. Perceptual and Motor Skills, 72.
18. Aydın, A. (1996). Empatik Becerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
19. Roberts, W. & Strayer, J. (1996). Empathy emotional expressiveness and prosocial behavior.
Child Development, 67. 20. Karakaya, D. A. (2001). Akdeniz Üniversitesi’ndeki Hemşirelik Öğrencilerinin Empati
Becerileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri
Enstitüsü, İstanbul.
21. Uygun, E. (2006). Psikiyatri Servisinde Çalışan Hemşirelerin Empati Beceri Düzeylerinin
Belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri
Enstitüsü, İstanbul.
22. Rehber, E. (2007). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Empatik Eğilim Düzeylerine
Göre Çatışma Çözme Davranışlarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
23. Davis, M. (1996). Empathy: A Social Psychological Approach. Colorado: Westview Press.
24. Tanrıdağ, Ş. R. (1992). Ankara’daki Ruh Sağlığı Hizmetlerinde Çalışan Personelin Empatik
Eğilim ve Empatik Beceri Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi.
Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
25. Köseoğlu, S. M. (1994). Psikolojik Danışmaların Empatik Becerilerinin ve Kişilik Özelliklerinin
İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal
Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
26. Köksal, A. (1997). Müzik Eğitimi Alan ve Almayan Ergenlerin Empatik Becerilerinin ve
Uyum Düzeylerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
27. Akın, Y. (2002). Altı Yaş Grubu Çocuklarında Başkasının Bakış Açısını Alma Yetisi Üzerinde
Eğitici Drama Programının Ve Aile Tutumlarının Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
28. Vatansever, M. (2002). Farklı Liselerde Öğrenim Gören Öğrencilerin Okullara Girişte ve
Bitirirken Sahip Oldukları İletişim Becerilerinin Belirlenip Kıyaslanması. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
29. Dilekmen, M. H. (2005). Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Empatik Becerilerinin Çeşitli
Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
30. Dereboy, Ç., Harlak, H., Gürel, S., Gemalmaz, A. ve Eskin, M. (2005). Tıp eğitiminde
eşduyumu öğretmek. Türk Psikiyatri Dergisi, 16, 2.
31. Mete, B. (2005). Lise Son Sınıf Öğrencilerinin Empatik Becerileri İle Aile İşlevleri Arasındaki
İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans
Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
32. Gander, M. J. & Gardıner, H. W. (1995). Çocuk ve Ergen Gelişimi. (Yay. Haz. B. Onur).
Ankara: İmge Kitabevi.
33. Köksal, A. (2000). Çocuklarda Empatinin Gelişmesi. Yaşadıkça Eğitim, 66.
34. Uslu, R., Öztop, D., Özcan, Ö., Yılmaz, S., Berberoğlu, M., Adıyaman, P., ve diğerleri.
(2007). Erkek yalancı hermafrodit olguların yetiştirildikleri cinsiyetle ilişkili biyopsikososyal
değişkenler. Türk Psikiyatri Dergisi, 18. 16.08.2007 tarihinde www.turkpsikiyatri.
com adresinden alınmıştır.
35. Sümer, N. (2007). Orta çocukluk döneminde bağlanma ve ebeveyn tutumları. 16.08.2007
tarihinde www.psy.metu.edu.tr adresinden alınmıştır. 36. Cerit, T. (2007). Ergenlerin Aile İlişkilerini Algılamalarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
Ankara.
37. Yeşilyaprak, B. (1993). Kişilik gelişiminde ailesel faktörlerin etkisine ilişkin bir araştırma.
Aile ve Toplum Dergisi, 3, 1.
38.Alisinanoğlu, F. ve Ulutaş, İ. (2000). Çocuklarda kaygı ve bunu etkileyen etmenler. Milli
Eğitim Dergisi, 145.
39. Ceyhan,A.A. (1993). Ana-Babaların Empatik Eğilim Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından
İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Ankara.
40.Akkuş, Z. (2005). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Becerilerinin Özsaygı Ve Denetim
Odağı İle İlişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
41. Krevans, J. & Gibbs, J.C. (1996). Parents use of inductive discipline: relations to childrens
empathy and prosocial behavior. Child Development, 67.
42. Strayer, J. & Roberts, V. (2004). Children’s Anger Emotional Expressiveness and Empathy.
Social Development, 13.
43. Geçtan, E. (1993). Çağdaş Yaşam ve Normal Dışı Davranışlar. İstanbul: Remzi Kitabevi.
44. Navaro, L. (2001). Beni Duyuyor Musun? İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
45. Hohmann, M. & Weikart, D. (2000). Küçük Çocukların Eğitimi. İngilizceden Çeviren: S.
S. Kohen ve Ü. Öğüt. İstanbul: Hisar Eğitim Vakfı Yayınları.
46. Barnett, M.A. (1990). Empathy and related responses in children. In empathy and its development.
N. Eisenberg ve J. Strayer (Eds). (p. 146). Cambridge: Cambride University
Press.
47. Kostner, R., Weinberger, J. & Franz, C. (1990). The family origins of empathic concern: a
26-year longitudinal study. Journal of Personality and Social Psychology, 58.
48. Eisenberg, N. (1992). The relations of maternal practices and characteristies to children’s
vicarious emotional responsiveness. Chıld Development, 63.
49. Trommsdorf, G. (1991). Childrearing and Children’s Empathy. Perceptual and Motor
Skills, 72.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
