Buradasınız

Anasayfa » Content

İLKÖĞRETİM İKİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN DERECELİ PUANLAMA ANAHTARINA İLİŞKİN

SECONDARY SCHOOL STUDENTS’ OPINIONS ON RUBRICS

Journal Name:

  • Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
This study aims to specify the opinions of the secondary school students about the rubric. For this reason, 3 focus groups were created by random method in each class level from the students in the secondary school in the years of 2010-2011, Çankaya, Ankara. For each focus group 6 students in the same level were selected by random. So, the research was carried out with 18 students in 3 focus groups. In the process of 4 weeks one of the research activity was assigned to students as a performance task. Rubric was also given to students with the performance task at the beginning of the implementation. Standard focus group interview form in which semi structured interview form used in the research in order to specify the opinions of students. Data obtained from the interview was examined by content analysis. At the end of this examination, student’ opinions were grouped into four subtitles as contentment and discontentedness to the rubric and the effects of the rubric on individual evaluation and learning.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin dereceli puanlama anahtarına ilişkin görüşlerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla, 2010–2011 öğretim yılında Ankara İli Çankaya İlçesinde seçkisiz örneklem yoluyla seçilen bir ilköğretim okulunun ikinci kademesinde öğrenim gören öğrencilerden her sınıf düzeyinde bir odak grup olmak üzere toplam 3 odak grup oluşturulmuştur. Her bir odak gruba, aynı sınıf düzeyinde 6 öğrenci rastgele seçilmiştir. Böylece araştırma, 3 odak grupta yer alan 18 öğrenci ile yürütülmüştür. Dört haftalık süre zarfında bir araştırma yapma etkinliği, öğrencilere performans görevi olarak dağıtılmıştır. Performans göreviyle birlikte dereceli puanlama anahtarı da uygulamanın başında öğrencilere verilmiştir. Araştırmada, öğrencilerin dereceli puanlama anahtarına ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla yarı yapılandırılmış görüşme metodunun kullanıldığı standart bir odak grup görüşme formu hazırlanmıştır. Görüşme sonucunda elde edilen veriler içerik analizi ile incelenmiştir. Bu incelemenin sonunda dereceli puanlama anahtarına duyulan memnuniyet, memnuniyetsizlik, dereceli puanlama anahtarının bireysel değerlendirme ve öğrenme üzerindeki sonuçları olmak üzere öğrenci görüşleri dört başlık altında toplanmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ilkogretim-ikinci-kademe-ogrencilerinin-dereceli-puanlama-anahtarina-iliskin.pdf
  • 4
1327
1344
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Andrade, H. G. (2000). Using rubrics to promote thinking and learning, Edutional Leadership.
Vol. 57(5).
Andrade, H. G. (2001). Theeffects of instructionalrubrics on learningtowrite,CurrentIssues in
Education4 (4). [Online]: Retrieved on 12. 10. 2010, at URL: http://cie.asu.edu/volume4/
number4/
Andrade, H. G. (2005). Teaching with rubrics: The good, the bad, and theugly, College Teaching.
Vol.53, No.1.
Andrade, H. G. & Boulay, B. A. (2003). Role of rubric-referenced self-assessment in learning
to write, The Journal of Educational Research, Vol. 97, No.1.
Andrade, H. G. & Du, Y. (2005).Student perspectives on rubric-referenced assessment, Practical
Assessment, Research & Evaluation, Vol.10, No.3.
Andrade, H. G., Du, Y., & Wang, X. (2008). Putting rubrics to the test: The effect of a model,
criteria generation, and rubric-referenced self-assessment on elementary school students’
writing, EducationalMeasurement: Issues and Practice, Vol. 27, Issue 2, pages 3–13.
Andrade, H. G., Wang, X., Du, Y., & Akawi, R. L. (2009).Rubric-referenced self-assessment
and self efficacy for writing,TheJournal of EducationalResearch, Vol.102, No.4.
Aslanoğlu, A. E. ve Kutlu, Ö. (2003) Öğretimde sunu becerilerinin değerlendirilmesinde dereceli
puanlama anahtarı (rubric) kullanılmasına ilişkin bir araştırma, Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36 (1-2).
Atılgan, H., Kan, A., Doğan, N.(2007).Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, Ankara:Anı Yayıncılık,
Brookhart, S. (1999). The art and science of classroom assessment: The missing part of pedagogy.
Washington, DC: ERİC Clearinghouse on Higher Education. ED432938. [Online]: Retrieved
on 24. 09 Eylül 2009, at URL http://chiron.valdosta.edu/whuitt/files/artsciassess.html
Goodrich, H. G. (1997). Understanding rubrics, Educational Leadership, 54(4).
Güneş, P.(2011). “Dereceli Puanlama Anahtarının İlköğretim Öğrencilerinin Araştırma Becerisi
ve Bilişsel Alan Düzeyine Etkisi.” Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi
Fen Bilimler Enstitüsü, Ankara
Halonen, J. S.,Bosack, T., Clay, S., McCarthy, M., Dunn, D. S., Hill IV, G. W., McEntarffer,
R., Mehrotra, C., Nesmith, R., Weaver , K. A., &Whitlock, K. (2003). A rubricforlearning,
teaching, andassessingscientificinquiry in psychology, Teaching of Psychology, Vol.
30, Issue 3.
Kan, A. (2007). An alternative method in the new educational program from the point of performans-
based assessment: Rubric scoring scales, Educational Sciences:Theory&Practice,
1342 Perihan GÜNEŞ, Haluk SORAN ...
Ekim 2013 Cilt:21 No:4 (Özel Sayı) Kastamonu Eğitim Dergisi
7(1),144-152
Luft, J. A. (1997). Design your own rubric, Science Scope, 20(5), 25-27.
Luft, J. A. (1999). Rubrics: Design and use in science teacher education, Journal of Science
TeacherEducation, 10(2), 107-121.
McCollister, S. (2002). Developing criteria rubrics in the art classroom. Art Education, 55
(4), 46-52.
MEB, (2006). İlköğretim Fen Ve Teknoloji Dersi (6., 7. ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı,
Ankara.
Moskal, B. M. (2000). Scoring rubrics: What, when and how?, Practical Assesment, Research
& Evaluation,7(3).
Nitko, A. J., 2007, Educational assessment of students. Upper Saddle River, N.J.:Pearson
Merrill Prentice Hall
Phillip, C. (2002). Clear expectations: Rubrics and scoringguides, Knowledge Quest, 31(2), 26-7.
Popham, W. J. (1997). What’s wrong—and what’s right—with rubrics, Educational Leadership,
Vol. 55 No (2).
Popham, W. J. (2007). Classroom assessment: What teachers need to know. USA:Pearson
Education, 5th Edition.
Reddy, M. (2007). Effect of rubrics on enhancement of student learning, Educate~ 7(1), pp.
3-17.
Saddler, B. &Andrade, H. G. (2004).The writing rubric, Educational Leadership. Vol. 62,
No.2.
Sefer, D. G. (2006). “Dereceli puanlama anahtarının (rubrik) problem çözme becerisinin değerlendirilmesinde
kullanılması.” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Simon, M. & Forgette-Giroux, R. (2001). A rubric for scoring postsecondary academic skills,
Practical Assessment, Research & Evaluation, 7(18).
Whittaker, C. R., Spencer, J. S., & Duhaney, D. (2001). Creating instructional rubrics, Creating
instructional rubrics for inclusive classroom, Teaching Exceptional Children, Vol.
(34), No.(2), pp.(8-13).
Wiggins, G. (1991). Standart, not standardization: Evoking quality student work, Educational
Leadership 48 (5), 18-25.
Yıldırım, A., Şimşek H.,(2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştirma Yöntemleri. Ankara:Seçkin
Yayıncılık
Zimmerman, B. (2000). Attaining self-regulation: Asocial cognitive perspective. In M. Boekaerts,
P.Pintrich & M. Zeidner (Eds.), Handbook of self-regulation (pp. 13-41). New
York: Academic Press.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com