Buradasınız

ÇOCUKLARINI KAMU İLKÖĞRETİM OKULLARINA GÖNDEREN AİLELERİN İLKÖĞRETİM DÜZEYİNDE YAPMIŞ OLDUKLARI HANEHALKI EĞİTİM HARCAMALARI

HOUSEHOLD EXPENDITURES ON EDUCATION BY PARENTS OF STUDENTS ATTENDING PUBLIC SCHOOLS AT THE PRIMARY EDUCATION LEVEL

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of the study is to find out the amount of household expenditures by parents of the primary school students and whether these expenditures differ in terms of some schoolrelated variables and socio-economic variables. The data were collected from a population consisting of 707 families from 6 public primary education schools located in different socio-economic environments during 2011-2012 school year. The data were analysed using descriptive statistics, as well as non-parametric test Kruskal Wallis H Test and parametric t-test and ANOVA. Mann Whitney U test and Post Hoc Tukey test were used to find out the differences between groups. In terms of school-related variables, parents’ household education expenditures at primary education level were found to differ significantly according to type of school transportation and school’s socio-economic status [SES], no significant difference was observed according to type of schooling. Parents’ household education expenditures at primary education level were found to differ significantly in terms of socio-economic variables including whom the student lives with, parents’ educational background, parents’ professions, family income, type of accommodation, number of children attending primary education schools, and students’ grade level.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı çocuklarını kamu ilköğretim okullarına gönderen ailelerin yapmış oldukları hanehalkı eğitim harcamalarının miktarı ve bu harcama miktarının okulla ilgili değişkenler ile sosyo-ekonomik bazı değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya koymaktır. Araştırmanın verileri 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Kastamonu ilinde farklı sosyo-ekonomik çevrelerde (SED) bulunan 6 kamu ilköğretim okulundan oluşan bir çalışma gurubu üzerinden toplanmış olup araştırmaya 707 aile katılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde betimsel istatistiklerin yanı sıra, non-parametrik testlerden Kruskal Wallis H Testi, parametrik testlerden t-testi ve ANOVA testi kullanılmıştır. Farklılaşmanın olduğu değişkenlerde farkın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek için Manny Whitney U testi ve Post Hoc Tukey testlerine başvurulmuştur. Ailelerin ilköğretim düzeyinde yapmış oldukları hanehalkı eğitim harcamaları okula ulaşım türü ve okulun SED’ine göre anlamlı bir farklılaşma gösterirken, öğretim biçimi bakımından anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Diğer yandan ailelerin eğitim harcamalarının Ailelerin eğitim harcamaları üzerinde çocuğun kiminle yaşadığı, anne-babanın eğitim düzeyi, annebabanın meslek durumu, ailenin gelir düzeyi, ailenin oturduğu evin türü, ilköğretime devam eden öğrenci sayısı ve devam edilen sınıf düzeyine göre farklılaşmaktadır.
1091
1112

REFERENCES

References: 

Acemoglu, D. and Pischke, J. S. (2001). Changes in the Wage Structure, Family Income, and Children’s
Education. European Economic Review, 45 (4-6), 890-904
Akça, Ş. (2002). Ailelerin ilköğretim kademesine yaptıkları eğitim harcamaları (Ankara İli Örneği).
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri, Ankara.
Aktaş, T. (2004). İlköğretim Okullarının Bütçe Dışı Gelirleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisan Projesi,
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Arthaud, K. (2008). Household Expenditure for Children’s Education. Unpublished Doctoral Dissertation.
School of Applied Statistics National Institute of Development Administration.
Baum, S. and Payea, K. (2005). The benefits of higher education for individuals and society. www.
collegeboard.com Accessed 10.05.2011.
Bernal, J. L. (2005). Parental Choice, Social Class and Market Forces: The Consequences of Privatization
of Public Services in Education, Journal of Education Policy, 20 (6), 779-792.
Bircan, İ. (1998). Eğitimde Maliyet ve Harcamalar. Ankara: DPT Sosyal Planlama Başkanlığı.
Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu (2010). Türkiye’de Eşitsizlikler: Kalıcı Eşitsizliklere
Genel Bir Bakış İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayını
De, S. (2012). New Measures of Household Educational Expenditure Propensities Across Indian
States. Income Inequality, Regional Variations and Policy Implications https://cde.buse-co.
monash.edu/site/DefaultSite/filesytem/document/ADEW/De%20Household%20education%20
Household Expenditures On Education By Parents Of Students Attending... 1111
September 2014 Vol:22 No:3 Kastamonu Education Journal
expenditure%20propensity.pdf Accessed 12.3.2013.
Ekinci, C. Ergin. (2009). Türkiye’de Yükseköğretimde Öğrenci Harcama ve Maliyetleri. Eğitim ve
Bilim, 34(154) 119-133.
Eğitim Reform Girişimi (ERG) (2013). İlköğretim Kurumlarının Mali Yönetimi. İstanbul: Sabancı
Üniversitesi Yayını.
European Commission Report (2005). Private Household Spending On Education And
Training Final Project Report. http://cie.ed.asu.edu http://ec.europa.eu/education/pdf/
doc274_en.pdf Accessed September 15, 2010.
Gürsel, S., Uysal, G. ve Acar, A. (2011). Toplumsal Değerler Kadınların Işgücüne
Katılmalarına Engel. Bahçeşehir Universitysi Ekonomik ve Toplumsal Araştırmalar
Merkezi Araştırma Notu 11/115.
Huy, V. Q. (2012). Determinants of Educational Expenditure in Vietnam. International
Journal of Applied Economics, 9(1), 59-72.
İstanbul Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler Odası’nın (İSMMMO). (2010). Toplumsal
Raporlar: Hayatımız Sınav Raporu. http://archive.ismmmo.org.tr/docs/yayinlar/kitaplar/
2010/10_5%20sinav.pdf Erişim tarihi: 12.10.2013
Kastamonu İl Milli Eğitim Müdürlüğü (2012). Örgün Eğitim Istatistikleri. Kastamonu:
Kastamonu İl Müdürlüğü İstatistik Şube Müdürlüğü.
Keskin, N. E. and Demirci, A. A. (2003). Eğitimde Çürüyüş. Ankara: KİGEM Özelleştirme
Değerlendirmeleri.
Kim, S. and Lee, Ju-Ho. (2004) Private Tutoring and Demand for Education in South
Korea. http://www.rrojasdatabank.info/devstate/southkorea1.pdf adresinden Accessed
18.09.2013 .
Kim, T. (2005). Shadow Education: Quality and Demand for Private Tutoring In Korea. Discussion
Paper No. 055.
Köktaş, A. M. (2009). Türkiye’de Household Education Expendituresn Analizi. Yayınlanmış Yüksek
Lisans Tezi, Ankara Üniversitysi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Küçüker, E. and Aslan, G. (2010). Ailelerin çocuklarının özel okullara gönderme nedenleri. XIV
World World Congress of Comparative Education Societies. June 14-18 2010. Istanbul, Turkey.
Kurul, N. (2013). Eğitim Finansmanı. Akara: Siyasal Kitapevi.
Lai-ngok, J, Wong (2004). School Autonomy in China: A Comparison between Government and
Private Schools within the Context of Decentralization. International Studies of Educational Administration,
32 (3), 54-73.
Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (2012). Household Education Spending.
an Analytical and Comparative Perspective for 15 African Countries. Published by UNESCO
Office in Dakar.
Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). Education at a Glance 2013
OECD Indicators. OECD Publishing.
Omori, M. (2010). Households’ Expenditures on Children 2007-08. Monthly Labor Review (September).
p. 2-16.
1112 Berru ULUSOY, Hüseyin YOLCU...
Eylül 2014 Cilt:22 No:3 Kastamonu Eğitim Dergisi
Özdemir, N. (2011). İlköğretim finansmanında bir araç: okul aile birliği bütçe analizi (Ankara ili
örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara.
Qian, X. and Smyth, R. (2008). Educational Expenditure In Urban China: Income Effects, Family
Characteristics And The Demand For Domestic And Overseas Education. Asian Business and
Economics Research Unit Discussion Paper 60.
Sakallı, F. (2010). İlköğretim okulu öğrenci velilerinin eğitim harcamaları. Yayınlanmamış yüksek
lisans tezi, Gazi Universitysi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Shi, Y. (2006). The Private Direct Costs Of Primary Education In Urban China. Education and Poverty
in in International Context. (Eds: R. Bangura, T. D. Jules, C. J. Calcagno and Y. Zha.). New
York: Columbia University. pp. 51-64.
Tansel, A. ve Bircan, F. (2004). Private Tutoring Expenditures in Turkey. IZA Discussion Paper Series
no. 1255.s
Tilak, J., B. G. (2002). Determinants of Household Expenditure on Education in Rural Indiana. Research
Working Paper Series No: 88. New Delhi: The Department of National Council of Applied
Economic.
Türk Eğitim Derneği (TED) (2010). Ortaögretime Ve Yüksekögretime Geçis Sistemi. Ankara: Türk
Eğitim Derneği Yayını.
Turkish Statistics Institution (TSI) (2006). Turkey Education Expenditure Research 2002. Ankara:
Turkish Statistics Institution Press.
Ünal, I., Özsoy, S., Yıldız, A., Güngör, S., Aylar, E., and Çankaya, D. (2010). Eğitimde Toplumsal
Ayrışma. Tübitak 1001-AraştırmaProjeleri Destek Programı Çerçevesinde Sosyal ve
Beşeri Bilimler AraştırmaGrubu Yürütme Komitesi Tarafından Desteklenen Araştırma Raporu.
Ünal, L. I. (1996). Eğitim ve Yetiştirme Ekonomisi. Ankara: Epar Yayınları.
Yolcu, H. (2011). Hanehalkı Eğitim Harcamalarını Etkileyen Etmenler: Kuramsal Bir Çalışma.
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (3), 12-35.
Yuan, C. and Zhang, L. (2012). Public School Resources and Private Substitutes in Urban China.
http://igov.berkeley.edu/content/public-school-resources-and-private-sub...
Accessed 20.08.2013.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com