Buradasınız

Charles S. Peirce’ün (Pragmatik) Doğruluk Teorisi

Peirce’s Pragmatic Theory of Truth

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Peirce’s two definitions of truth with “limit” which is a mathematical notion and with “community” which is a philosophical notion have been variously criticized. But, when it is looked at closely it will be seen that these notions fit in his philosophical vision and semeiotic theory and consistent with them. According to him, inquiry of reality is a prerequisite for understanding of the truth. Thus the method of inquiring reality, i.e. scientific method, is the only method for searching truth, even the idea of truth refers to the inquiry itself. When it is seen from this perspective the results of inquiry has been reached by the community in the long run form the truth. We do hope that we will be successful in our inquires. If there is no hope of success, there is no reason to inquire.
Abstract (Original Language): 
Peirce’ün doğruluğu matematiksel bir kavram olan sınır ile felsefi bir kavram olan “yorumcular, araştırmacılar topluluğu” kavramlarıyla tanıtması pek çok eleştiriye sebep olmuştur. Ancak dikkatlice incelendiğinde bu kavramların onun işaretler teorisinde yerli yerine oturduğu ve felsefesi vizyonu ile tutarlılık arz ettiği görülür. Ona göre doğruluğu anlamanın yolu gerçekliği araştırmadan geçer. Buna göre, gerçekliği araştırma yöntemi, yani bilimsel metot pragmatik olarak doğruluğu araştırabileceğimiz tek yöntemdir, hatta doğruluk araştırmanın bizatihi kendisine işaret eder. Bu açıdan bakıldığında araştırma topluluğunun uzun vadede bulacağı sonuçlar da doğruluğu oluşturur. Bunun böyle gerçekleşeceğini umut etmeliyiz. Eğer başarı için umut yoksa araştırma için de neden yoktur.
FULL TEXT (PDF): 
72-82

REFERENCES

References: 

AYER, A. J. (1968), The Origins of Pragmatism, Freeman, Cooper&Company.
BALDWIN, J. M. (1905), Dictionary of Philosophy and Psychology (New York,
Macmillan Co.
BERGER, Peter L. - LUCKMANN, Thomas. (2008), Gerçekliğin Sosyal İnşası, çev. Vefa
Saygın Öğütle, Paradigma, İstanbul.
CORRINGTON, Rrbert S. (1993) An Introduction to C. S. Peirce, Rowman&Littlefield
Publishers,
DEWEY, John. (1939), Logic: The Theory of Inquiry,
FREEMAN, Eugene. (1983), Relevance of Charles Peirce, Illinois.
KIRKHAM, Richard L. (1992), Theories of Truth, Cambridge,
LISZKA, James J. (1996), A General Inroduction to the Semeiotic of Charles Sanders
Peirce, Indiana Un. Pres.
MISAC, C. J. (1991), Truth and End of Inquiry, Clerandon Pres, Oxford. MISAC, C. J.
(1995), Verificationism:Its History and Prospects, New York.
PIERCE, Charles S. (1992), Essential Pierce C. I, ed. Nathan Houser&Christian Klosel,;
(1998), C 2. ed. Nathan Houser&Christian Klosel, Pierce Edition Project, Bloomington, Indiana
Un. Press.
Collected Papers of Charles Sanders Peirce, ed. C. Hartshorne-Paul Weiss, 1931-1958
“Letter to Lady Welby”, (Aralık 23.1908). ed. Irwin C. Lieb, Charles S. Peirce’s Letters to Lady
Welby (New Haven, Conn., Whitlock’s Inc., 1953)
THAYER, H. S. (1973), Meaning and Action: A Study of American Pragmatism,
(Indianapolis-New York, The Bobbs-Merril Company, Inc.
ROSENTHAL, Sandra B. (1994), Charles S. Peirce’s Pragmatic Pluralism, State
University of New York.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com