Hume’un Ahlak Felsefesinde Hayvan Zihninin Rolü
Journal Name:
- Kaygı: Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
Hume’s anti-rationalist tendencies towards moral issues can be seen in the parts of
his books allotted to animals. However, the problem considering animal reason
has not been examined in detail by Hume’s interpreters; I think the deficiencies in
both his observations and his poor analogies cause this lack of interest. In this
paper I want to argue with Hume’s view of morality in respect to animals for
doing so provides great insight into both Hume’s examination of the dominance of
reason and his naturalism. Hume uses animals both for stating his theory about
reason and for his moral theory. It is assumed in this paper that his assertion to
show that morality does not come from relations ― therefore reason ― fails to be
persuasive due to the poor design and choice of his analogy.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
David Hume’un ahlakta akılcılık karşıtı eğilimleri kitaplarında hayvan zihnine ve
doğasına değindiği bölümlerde de yer almaktadır. Hume’un hayvan zihni ve
doğası hakkındaki görüşleri yorumcuları tarafından ayrıntılı bir şekilde yeterince
incelenmemiştir. Hume’un hayvan zihni konusundaki gözlemlerinin yetersizliği
ve kıyaslarının zayıf olması yorumcuların ilgisizliğinde etkendir. Hume’un ahlak
anlayışı hayvan zihni doğrultusunda tartışılacaktır. Böylelikle Hume’un aklın
egemenliği ve tabiatçılık konularındaki etkinliği de anlaşılacaktır. Hume
hayvanları hem zihni açıklarken hem de ahlak teorisinde kullanmaktadır. Bu
çalışmada, Hume’un hayvan zihni ve doğasından yola çıkarak kıyaslamalarla
ulaştığı ahlakın akılcı çıkarımlardan kaynaklanmadığı iddiasının ikna edicilikten
uzak, zayıf kıyaslarla ortaya konduğu gösterilecektir.
FULL TEXT (PDF):
- 13
133-147