Buradasınız

Anasayfa » Content

Gazali ve İbn Rüşd’de Dışlayıcı Bakış ve Temelleri (Eleştirel Bir Yaklaşım)

Ghazali and Ibn Rushd’s Exclusive Views and its Bases (A Critical Approach)

Journal Name:

  • Kaygı: Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this article, we have tried to present Ghazali and Ibn Rushd’s exclusive views toward the other ideas with its bases. In this context, firstly, we have presented Ghazali and Ibn Rushd’s aspects to the other ideas/sects/approaches in Islamic world. Than we have informed about their alternative truth paths. In the resulting frame, we have analyzed that two philosophers displayed an exclusive view toward other ideas and accused them of misguidedness, estraying, heresy and being unbelief (kufr). We have emphasized factors or causes that lead them to this views, and contradictions they reveal. We have considered that this is an approach which doesn’t agree with philosophical, ideational and scholarly attitude and far from tolerance. Because of that, within this scope we have not neglected including some our critics in this article.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu makalede Gazali ve İbn Rüşd’ün farklı fikirlere yönelik dışlayıcı bakışlarını temelleriyle birlikte ortaya koymaya çalıştık. Bu bağlamda öncelikle Gazali ve İbn Rüşd’ün İslam dünyasındaki diğer düşünce/mezhep/ekol/yaklaşımlara yönelik bakışlarını ortaya koyduk. Sonrasında onların kendi alternatif hakikat yolları hakkında bilgi verdik. Ortaya çıkan tabloda iki düşünürün de diğer fikirlere yönelik dışlayıcı bir bakış açısı sergilediklerini ve farklı görüşleri sapkınlık, dalalette kalma, bidat ve küfürle nitelediklerini gördük. Onları bu bakışa iten etkenlere ve bu yaklaşımın kendilerinde ortaya çıkardığı çelişkilere vurgu yaptık. Biz bu yaklaşımın felsefî, düşünsel, bilimsel tavır ve tutuma uymadığını ve hoşgörüden uzak bir yaklaşım olduğunu düşünmekteyiz. Dolayısıyla bu çerçevede birtakım eleştirilerimize bu makalede yer vermeyi ihmal etmedik.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_277_20_pp_199-217.pdf
  • 1
199-217
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Altıntaş, Ramazan, (1999), “Haşviyye’nin Doğuşu ve Kelamî Görüşleri”, CÜİF Dergisi,
sy.3, ss.57-100
Aristoteles, (1996), Metafizik, Çev: Ahmet Arslan, İstanbul: Sosyal Yayınları.
Arslan, Ahmet, (1999), İslâm Felsefesi Üzerine, Ankara: Vadi Yayınları.
Atay, Hüseyin, (2004), “Gazali ve İbn Rüşd Felsefelerinin Karşılaştırılması”, KSÜ
İlahiyat Fakültesi Dergisi, sy.3, ss.7-61.
Ayman, Mehmet, (2000), Gazali’de Bilgi Sistemi ve Şüphe, İstanbul: İnsan Yayınları.
Bozkurt, Birgül, (2009), “Endülüslü Filozof-Sûfî İbn Seb'in’e Göre Hakikati Arayanlar”,
İSTEM Dergisi, sy.14, ss. 283-309.
Canan, İbrahim, (1994), Kütübü Sitte Tercüme ve Şerhi, Ankara: Akçağ Yayınları.
Çüçen, A. Kadir, (2005), Felsefeye Giriş, Bursa: Asa Yayınları.
Deleuze, Gilles - Guattari, Félix, (1993), Felsefe Nedir, Çev: T. Ilgaz, İstanbul: Yapı
Kredi Yayınları.
Deniz, Gürbüz, (2003), “Hakikati Arayanların Sınıflandırılması (İmam Gazzâli
(ö.505/1111) ve İmam Ömer Hayyam (ö.521/1127) Örneği)”, Tasavvuf Dergisi, sy. X, ss.147-
158.
Heimsoeth, Heinz, (1952), Felsefenin Temel Disiplinleri, Çev: Takiyettin Mengüşoğlu,
İstanbul: İÜEF Yayınları.
Gazali, (1998), el-Munkız mine’d-dalâl, çev. Yahya Pakiş, İstanbul: Umran Yayınları.
Gazali, (1993), İhyau ulûmi’d-din, Çev: Ahmet Serdaroğlu, İstanbul: Bedir Yayınları.
Gazali, (1971), el-İktisâd fi’l-i’tikâd (İtikatta Orta Yol), Çev: Kemal Işık, Ankara: AÜİF
Yayınları.
Gazali, (1994), Mişkâtu’l-envâr (Nurlar Feneri), Çev: Süleyman Ateş, İstanbul: Bedir
Yayınları.
Gazali, (2003), Tehâfutu’l-felâsife, Çev: Mahmut Kaya - Hüseyin Sarıoğlu, İstanbul:
Klasik Yayınları.
Gazali, (2000), Kanunu’t-Te’vil, Çev: Bilal Aybakan, İslâmî Araştırmalar, 13/3-4, ss.
521-526.
Gazali, (1987), Halkın Kelâmî Tartışmalardan Korunması, Çev: D. Sabit Ünal, İzmir:
İİFV Yayınları.
Gazali, (tarihsiz), “Faysalu’t-tefrika”, Mecmuu’r-resail-i İmamu’l-Gazali, Daru’lKutubi’l-İlmiye, Beyrut, Bölüm: III, Risale: 4, ss.75-99.
Gemuhluoğlu, Zeynep, (2010), Teolojik Olarak Yorum Gazali ve İbn Rüşd’de Te’vil,
İstanbul: İz Yayıncılık.
Gündoğdu, Hakan, (2000), “Gazali’nin Teolojik Hermenötiğine Yorumlayıcı Bir Bakış”,
İslâmî Araştırmalar, 13/3-4, ss. 410-419.
Gürsoy, Kenan, (1991), “Felsefe ve Hoşgörü”, Felsefe Dünyası, sy. I, ss.18-21.
İbn Rüşd, (1992), Faslu’l-makâl (Felsefe Din İlişkileri), Çev: Bekir Karlığa, İstanbul:
İşaret Yayınları.
İbn Rüşd, (1998), Tehâfutu’t-tehâfut, Çev: Kemal Işık - Mehmet Dağ, İstanbul:
Kırkambar Yayınları.
İbn Rüşd, (1955), “Kitâbu’l-Keşf an menâhici’l-edille”, İbn Rüşd’ün Felsefesi, Çev:
Nevzat Ayasbeyoğlu, Ankara: TTK Yayınları.
Jaspers, Karl, (1995), Felsefe Nedir, Çev: İ. Zeki Eyüboğlu, İstanbul: Say Yayınları.
Keklik, Nihat, (1996), Felsefe’nin İlkeleri, Ankara: İÜEF Yayınları.
Makdîsî, (1960), Ahsenu’t-tekâsim fi ma’rifeti’l-ekâlim, Tahkik: M. J. De Geoje, Leiden:
Brill.
Mavil, Kılıç Aslan, (2012), “Te’vil Meselesine Dair Metodik ve Bütüncül Bir Tahlil
Denemesi”, Kelam Araştırmaları, 10:2, ss.187-202
Orman, Sabri, (2000), Gazali’nin İktisat Felsefesi, İstanbul: İnsan Yayınları.
Özen, Şükrü, (2001), “İslam Hukukuna Göre Zındıklık Suçu ve Molla Lutfî’nin
İdamlığının Fıkhîliği”, İslam Araştırmaları Dergisi, sy.6, ss.17-62.
Öztürk, Mustafa, (2003), “Geleneksel Te’vil Çeşitlemelerinin Epistemik Değeri”,
Bilimname, I/2, ss.179-197.
Sarıoğlu, Hüseyin, (2003), İbn Rüşd Felsefesi, İstanbul: Klasik Yayınları.
Tanilli, Server, (1997), Yaratıcı Aklın Sentezi (Felsefeye Giriş), İstanbul: Adam Yayınları.
Tatar, Burhanettin, (2000), “Gazali’de Metin Yorum İlişkisi”, İslâmî Araştırmalar, 13/3-
4, ss. 429-440.
Turgut, İhsan, (1991), Felsefenin Temel Sorunları, İzmir: Bilgehan Matbaası.
Vural, Mehmet, (2004), Gazali Felsefesinde Bilgi ve Yöntem, Ankara: Ankara Okulu
Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com