Buradasınız

KADINLARIN İŞGÜCÜNE KATILIMINI BELİRLEYEN FAKTÖRLER: TÜRKİYE ÜZERİNE BİR ANALİZ

Factors Determınıng The Labour Force Partıcıpatıon of Women: An Analysıs of Turkey

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The most important condition for economic development is to use of production factors as efficiently and effectively as possible. However, one of the leading factors, the use of the labor force is distributed unevenly in favor of men in all countries of the world. The proportion of the participation of women in social and economic life and their utilization of these features are not directly proportional. Although the level of positive social and economic effects on women’s lives are generally related to countries’ levels of development, in general, it is a well-known fact that they always fall behind the men in all countries. Women's labor force participation is accepted as an important element of sustainable development; however, in Turkey, one of the important features of Turkish labor market is that women’s labor force participation rate is seriously lower than men’s. Women are faced with various cultural and economic barriers that restrict their labor force participation. Economic barriers are mainly related to the uncertain working conditions (low wages, lack of affordable childcare facilities, long working hours, high likelihood of shadow employment, etc.). Cultural barriers are related to women’s role as child-carers and family / social demands that demand women not to be employed. This study for the period 1988-2012 aims to provide recommendations to improve the participation of women in the labor force by using time series of factors that determine labor force participation of women in Turkey and by testing with Vector Auto Regression (VAR Analysis)
Abstract (Original Language): 
Ekonomik kalkınmanın en önemli koşulu üretim faktörlerinin olabildiğince yüksek düzeyde ve verimlilikte kullanılmasıdır. Ancak, bu faktörlerin başında gelen işgücünün kullanımında dünyanın bütün ülkelerinde cinsiyet açısından erkeklerin lehine dengesiz bir dağılım söz konusudur. Kadınların toplumsal ve ekonomik yaşama katılımları ile toplumsal ve ekonomik kalkınmadan yararlanma biçimleri ve ölçüleri doğru orantılı değildir. Kadınların toplumsal ve ekonomik kalkınmadan yararlanma durumları, ülkelerin gelişmişlik ve azgelişmişlik düzeyleri ile ilişkilendirilebilirse de genel anlamda bütün toplumlarda erkeklerin gerisinde kaldıkları bilinen bir gerçektir. Kadınların işgücüne katılımı, sürdürülebilir kalkınmanın önemli bir unsuru olarak kabul edilmekle birlikte; Türkiye’deki işgücü piyasasının dikkat çeken önemli özelliklerinde biri de kadınların erkeklere oranla işgücüne katılım oranının ciddi bir şekilde düşük olmasıdır. Kadınlar işgücü piyasasına katılımlarını kısıtlayan çeşitli ekonomik ve kültürel engeller ile karşı karşıyadır. Ekonomik engeller temel olarak belirsiz çalışma koşulları ile ilgili iken (düşük maaşlar, parasal açıdan karşılanabilir çocuk bakım olanaklarının bulunmayışı, uzun çalışma saatleri, kayıt dışı sektörde çalışma olasılığının yüksekliği, vs.) kültürel engeller ise temel olarak kadınların çocuk bakımına ilişkin rolleri ve kadınların evde oturmasına yönelik ailevi/toplumsal talepler ile ilgilidir. Bu çalışma 1988-2012 dönemi için Türkiye’de kadınların işgücüne katılımı belirleyen faktörlerin zaman serilerini kullanıp,Vector Auto Regression (VAR Analizi) ile test ederek, kadınların işgücüne katılımını artırmaya yönelik öneriler sunmayı amaçlamaktadır.
79-89

REFERENCES

References: 

Altan, Ş.ve Ersöz A. Kadının Çifte Yükümlülüğ”, Kadın ve Sosyal Hizmetler Müsteşarlığı Kadın Statüsü ve sorunları Genel müdürlüğü Bülteni, Sayı: 2 Mart, 1994.
Dedeoğlu, S.,Toplumsal Cinsiyet Rolleri Açısından Türkiye’de Aile ve Kadın Emeği, Toplum ve Bilim, 86. Sayı, Güz, s.139-170, 2002.
Fosu, A. K. Cost Of Living And Labor Force Participation: Married Women In Urban Labor Markets. Journal Of Labor Research, Spring, Vol.20, Issue: 2: 219-232 makalesinin EBSCO Host veri tabanından elde edilen nüshası, 1- 18,1999
Gujurati, N. D. Basic Econometrics. İstanbul: Literatür Yayıncılık 1027s., 1999
Hobsbawm, E. J. Sanayi ve İmparatorluk (Çeviren: Abdullah Ersoy) Ankara: İkinci Basım, Dost Kitabevi yayınları,2003.
Kocacık, F. ve Gökkaya, v.d., Türkiye’de Çalışan Kadınlar ve Sorunları C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 6, Sayı 1, ss. 195- 219,2004.
Korkmaz, A ve Korkut, G. Türkiye’de Kadının İşgücüne Katılımının Belirleyicileri Süleyman Demirel Üniversitesi,İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Cilt:8 Sayı :2 ss.41-65,2012.
Mercanlıoğlu, Ç., Cinsiyete Dayalı Eşitsizlik; Kadın Yöneticilerin İş ve Özel Hayatlarını Dengeleme Zorlukları ve Bedelleri, Uluslararası-Disiplinler arası Kadın Çalışmaları Kongresi, 05-07 Mart,2009.
Özer, M. ve Biçerli, K., Türkiye’de Kadın İşgücünün Panel Veri Analizi, Sosyal Bilimler Dergisi ss.55-86,2004.
Tarı, R. Ekonometri. Kocaeli Üniversitesi Yayın No: 172, 481s.,2006.
Gülferah BOZKAYA / 89
TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu) http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=25 (28.03.2013)
Uraz, A., Aran, M., Hüsamoğlu, M., Okkalı Şanalmış, D., Çapar, S., Türkiye’de Kadınların İşgücüne Katılımında Son Dönemde Gözlenen Eğilimler, DPT ve Dünya Bankası Refah ve Sosyal Politika Analitik Çalışma Programı, Çalışma Raporu, 2010.
Yarıkkaya, P., “Türkiye’de Kadınların Çalışma Hayatındaki Yeri”, http://www.tekgida.org.tr/Faaliyetler/Kadin-Burosu (28.03. 2013)

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com