Agalarova, D. A., Kadyrova, Z.K., Kulieva, S.A. 1961.
Ostrakody pliocenovyh i postpliocenovyh otlozenii
Azerbaidzana, Azernesr, Baku, 46 pp.
Arni, P. 1939. Anadolu’nun umumi bünyesiyle mineral
ve petrol yatakları arasındaki münasebetler, MTA
Mecmuası, 2/15, Ankara.
Aziz, A. 1971. Erzurum I 46-b4 ve İ 46-c1 paftasının detay
jeolojisi ve petrol olanakları, Maden Tetkik ve
Arama Genel Müdürlüğü Rapor No.5222, Ankara
(yayımlanmamış).
Atay, G., Tunoğlu, C. 2002. Kilitbahir sondaj örneklerinin
(Eceabat/Çanakkale) Ostrakod faunası ve
biyoprovensi, Yerbilimleri, 26, 119-144, Ankara.
Atay, G. 2004. Çanakkale Formasyonu’nun Ostrakod
Faunasına Bağlı Kronostratigrafisi ve Eskiortam
Yorumu (Kilitbahir/Eceabat/Çanakkale), Türkiye
Jeoloji Bülteni, 47, 5-23, Ankara.
Athersuch, J., Horne, D.J. 1981. On Lindisfarnia guttata
(Norman), Stereo atlas of Ostracod Shells. 8(2):
117-124.
69
Hınıs Yolüstü Formasyonu Ostrakod Faunası
Baird, W. 1845. Arrangement of British Entomostraca, with
a list of species, particularly noticing those which
have as yet been discovered within the bounds of
the Club.Berwickshire Nat. Club (Hist.) Proc., 2.
Baird, W. 1850. The natural history of the British
Entomostraca, Royal Society of London, 18: 254-
257.
Beker, K., Tunoğlu, C., Ertekin, I.K. 2008. Pliocene-
Lower Pleistocene Ostracoda Fauna from İnsuyu
Limestone (Karapınar-Konya/ Central Turkey) and
its Paleoenvironmental Implications, Geological
Bulletin of Turkey, volume 51 (1), 1-31, Ankara.
Bonaduce, G., Ciampo, G. Masoli, M. 1975. Distribution of
ostracoda in the Adriatic Sea.-Pubblicazioni della
Stazione Zoologica di Napoli, 40 (suppl.): 1-304.
Bossio, A., Foresi, L.M., Mazzei, R., Salvatorini, G.,
Sandrelli, F., Bilotti, M., Colli, A. Rossetto, R.
2003-2004. Geology and Stratigraphy of southern
sector of the Neogene Albegna River Basin
(Grosseto, Tuscany; Italy), Geologica Romana, 37,
165-173.
Brady, G.S. 1866a. On new or imperfectly known species of
marine Ostracoda. Transactions of the Zooligicol
Society of London, 5, pp. 359-393.
Carbonnel, G. 1978. La zone a Loxoconcha djaffarovi
SCHNEIDER (Ostracoda, Miocene superieur )
ou le Messinien de la vallee du Rhone, Revue de
Micropaleontology, 21, 3: 106-118, 3 Tab., 1 Abb.,
2 Taf., Paris.
Demirtaşlı, E., Tütüncü, K., Gedik, A. 1965. Tekman
Havzasının 1/25.000 ölçekli jeoloji haritası, MTA
Enerji Hammadde Etüt ve Araştırma Dairesi
Arşivi, Ankara.
Devoto, G. 1965. Lacustrin Pleistocene in the lower Liri
Valley, Geologica Romana, 4: 291-368.
Erdoğan, T. 1966. Erzurum-Karayazı bölgesi I 47 c2, c3,
u2 I 48 d4 paftalarına ait jeolojik rapor, Maden
Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor 4193
(yayımlanmamış), Ankara.
Erdoğan, T. 1967. Erzurum-Hınıs Bölgesi 1/25.000 ölçekli
Erzurum J-47 d1 paftalarının detay petrol etüdü,
Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor
No. 4340, Ankara (yayımlanmamış).
Erinç, S. 1953. Doğu Anadolu Coğrafyası: İstanbul.
Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayınlarından, 15,
İstanbul, 1245 s.
Fischer, S. 1855. Beitragzur Kenntnis der Ostracoden,
Abhandl. Math. Phys. Classe Bayer.Akad. Wiss.,
7(3): 635-666.
Freels, D. 1980. Limnische Ostracoden aus Jungtertiaer und
Quaterner Türkei, Geol. Jahr., Reihe B, Heft 39,
1-172, Hannover.
Gedik, A. 1985. Tekman (Erzurum) Havzasının Jeolojisi ve
Petrol Olanakları, Maden Tetkik ve Arama Genel
Müdürlüğü Dergisi, 103/104, 1-24, Ankara.
Gevrek, A.İ., Şengüler, İ. 1992. Markov Zinciri Analiz
Yönteminin linyit içeren Zırnak formasyonuna
(Pliyosen, Hınıs) uygulanması, Jeoloji
Mühendisliği, 41, 84-90, Ankara.
Gürbüz, K., Gülbaş, E. 1999. Tortum (Erzurum)
güneybatısının Jeolojisi ve Pliyosen Yaşlı
Gelinkaya Formasyonu’nun Sedimantolojisi,
Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik Mimarlık
Fakültesi Dergisi, Seri-AYerbilimleri, c. 16 (1),
39-46, Sivas.
Hanai, T. 1957. Studies on the Ostracoda from Japan. II.
Subfamily Leptocytherinae n.subfam. J. Fac. Sci.
Univ. Tokyo, Section II, 10(3): 431-468.
Hanganu, E. 1974. Observations sur l’ostracofaune
pontienne de la région entre la vallée du
Danube et la vallée du Motru, Revista Espanola
Micropaleontologia, 6, 3, 335-345, 3 Taf., Madrid.
Hartmann, G. 1964. Zur Kenntnis der Ostracoden des roten
Meeres, Kieler Meeresforsch., 20:35-127, Kiel.
Hartmann, G., Puri, H. 1974. Summary of neontological
and paleontological classification of Ostracoda,
Mitteilungen aus dem hamburgischen Zoologischen
Museum und Institut, 70, 7-73.
Hejjas, I. 1894. Neu Beitrage zur fosilsen Ostracodenfauna
des Siebenbürgens, Sitz. Ber. Siebenb., Mus. Ver.
Naturw., 16, 99-107.
Kaufmann, A. 1900. Zur Systematik der Cypriden, Mitt.
Naturforsch. Ges. Bern, 1900: 103-109.
Kheil, J. 1963. Die Ostracoden der Mydlovary
Schichtenfolge im Südböhmischen Trebon-Becken-
Sborn, Geologische Vedenik Paleontologica, Rada:
4, Praha, 7-44.
Krstic, N. 1971. ‘’Neogene Ostrakoden aus Serbien’’.
(Revision des Originalmaterials zu Zalanyi
(1929). Földtani Közlöny, Bulletin of Hungarian
Geological Society (1971), 101: 373-379, 3 Taf.,
Budapest.
Krstic, N. 1973. Biostratigraphy of the Congerian Beds in
the Belgrade Region on the basis of Ostracoda,
with the description of the species of the genus
Amplocypris, Monogr. Institut Geology Mineral
Exploration, Investigation 4: 158 s., 82 Abb., 3
Beil., 6 Tab., 18 Taf., Beograd.
Krstic, N. 1976. The ostracod genus Tyrrhenocythere Sixth
International Ostracd Symposium, Saalfelden,
395-405.
Krstic, N., Dermitzakis, D. 1981. Pleistocene fauna from a
section in the Channel of Corinth (Greece), Extrait
des Annales Geologiques des Pays Helléniques,
XXX/2, p. 473-499.
Kubanç, C. 1995. Ege Denizi Ostrakod Faunası, İstanbul
Üniv. Fen Bil. Enst. Doktora Tezi, 117 s., İstanbul
(yayımlanmamış).
70
MTA Dergisi (2013) 146 : 55-79
Kubanç, C., Meriç, E., Gülen, D. 1999. Urocythereis
britannica Athercuch’nın İzmit Körfezi (KB
Türkiye) Pleyistoseni’nde Bulunuşu Üzerine, Tr.
Journal of Zoology, 791-799, Ankara.
Kulieva, S. A. 1961. In Agalarova D.A., Kadyrova Z.K.
& Kulieva S.A. (1961), Ostrakody pliotsenovyhk
i postpliotsenovykh otlozheniy Azerbaydzhana,
Baku, 420 pp. [in Russian].
Latreille, P.A. 1806. Histoire naturelle des crustaces et des
insectes, 6-7, F. Dufart, Paris.
Livental, V.E. 1929. Ostracoda akcaglyskogo i apseronskogo
jarusov po babazanonskomu razrezu, Izv. Azerb.
Politech. i Post Paleozoic Ostracoda. Elsevier édit.,
2: 1-478.n-ta, Baku.
Mandelstam, M.I. 1956. Order Ostracoda. In: Mandelstam
M.I, Shneyder G.F & Zanina J.E. (eds.), New
families and genera. All-Union Scientific Research,
Geological Institute, Moscow, (VSEGEI), 12, 87-
144. (in Russian)
Mandelstam, M.I., Markova, L.P., Rozyeva, T.R.,
Stepanajtys, N.E. 1962. Ostrakody pliocenvych i
postpliocenovych otlozenij Turkmenistana, Izd.
Nauk. Turkm. SSR., 1-128.
Matzke-Karasz, R., Witt, W. 2005. Ostracods of the
Paratethyan Neogene Kılıç and Yalakdere
Formations near Yalova (İzmit Province, Turkey),
Zitteliana, A45, 115-133, 2 figs, 3pls, 1 tab,
München.
Moore, R.C. 1961. Treatise on Invertebrata Paleontology,
Part Q, Arthropoda 3, Crustacea, Ostracoda.
Geological Society of America Univ. Kansas Pres,
1-442.
Morkhoven, F.P.C.M.VAN. 1962. Post Paleozoic Ostracoda.
Elsevier édit., 1: 1-244.
Morkhoven, F.P.C.M.VAN. 1963. Post Paleozoic Ostracoda.
Elsevier édit., 2: 1-478.
Müller, O.F. 1776. Zoolgiaedanicae prodramus, seu
animalium daniae et norvegiae indigenarum
characteres, nomina et synonyma inprimis
popularium, Lipsiae et Havniae, 1-282.
Nakoman, E. 1968. Karlıova-Halifan linyitlerinin sporopolinik
etüdleri: Türkiye Jeoloji Bülteni, XI/1-2,
68-90, Ankara.
Nazik, A. 1988. Ulukışla Tersiyer İstifinin Stratigrafik ve
Mikropaleontolojik (Foraminifer ve Ostrakod)
İncelemesi, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora
Tezi, 128 s., Adana (yayımlanmamış).
Nazik, A., Şafak, Ü., Şenol, M. 1992. Micropaleontological
Investigation (Ostracoda) of the Pliocene sequence
of the Tufanbeyli (Adana) Area, Yerbilimleri,
1992 1st International Symposium on Eastern
Mediterranean Geology, proceedings and abstracts,
281-304, Adana.
Nazik, A., Avşar, N., Meriç, E. 1999a. Vertical distribution of
Holocene ostracoda at Anadolu Hisarı, Yerbilimleri
(Geosound), 4 th European Ostracodologists
Meeting, 1999, 35, 127-147, Adana.
Nazik, A., Evans, G., Gürbüz, K. 1999b. Sedimentology
and Paleontology with special reference to the
ostracoda fauna of Akyatan Lagoon (Adana-SE
Turkey), Yerbilimleri (Geosound), 4 th European
Ostracodologists Meeting , 35,115-127, Adana.
Nazik, A., Türkmen, İ., Koç, C., Aksoy, E., Avşar, N. Yayık,
H. 2008. Fresh and Brackish Water Ostracods
of Upper Miocene Deposits, Arguvan/Malatya
(Eastern Anatolia), Turkish Journal of Earth
Sciences, Vol. 17, pp. 481-495.
Nazik, A., Meriç, E., Avşar, N., Ünlü, S., Esenli, V., Gökaşan,
E. 2010. Posible waterways between the Marmara
sea and The Black Sea in the late Quaternary:
evidence from ostracod and foraminifer
assemblages in lakes İznik and Sapanca, Turkey,
Geo-Mar Lettery, 00367-010-0216-9.
Norman, A.M. 1865. report on the Crustacea 8dredged off
the coasts of northumberland and Durham, 1862-
64 (1865). Transactions of the Natural History
Society of Northumberland Durham, 1: 12-29.
Opreanu, P. 2003- 2004. Some darta on the recent ostracod
fauna from the continental shelf of the black sea
in the Crimea and Sinop Areas, Geo-Ecuo-Marina,
9-10, Romania.
Opreanu, P. 2005. Contributions to the knowledge of Recent
Ostracoda (Crustacea) distribution in the Northwestern
Black Sea, Biologie Animala, Tom LI,
Romania.
Öner, F., Türkmen, S., Özbek, A., Karakaya, T. 2006.
Engineering properties of Hınıs ignimbrites and
their usability as a building stone (Erzurum /
Turkey), Environmental Geology ,50: 275–284.
Özcan, A. 1967. Erzurum-Hınıs Bölgesinde Erzurum-J47a3
a4 paftalarının detay petrol etüdü, Maden Tetkik ve
Arama Genel Müdürlüğü Rapor No. 4128, Ankara
(yayımlanmamış).
Pamir, H.N., Baykal, F. 1943. Bingöl Bölgesi ve buranın
şimal ve cenubundaki jeolojik yapı, Maden Tetkik
ve Arama Genel Müdürlüğü RaporNo.1447,
Ankara (yayımlanmamış).
Pietrzenuik, E. 1991. Die Ostrakodenfauna des EEm-
Interglazials von Schönfeld, Kr. Calau
(Niederlausitz), Natur und Landschaft in der
Niederlausitz, Sonderheit: Eem von Schönfeld I:
92-116.
Polat, S. 2011. Kayadelen Karstik Tüneli, Muş-Varto,
Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı:24, S. 150-168.
Puri, H.S. 1953. The ostracode genus Hemicythere and
its allies, Journal of the Washington Academy of
Sciences, 43 ( 6 ): 169-179.
Puri, H.S., Bonaduce, G., Malloy, J. 1964. Ecology of
71
Hınıs Yolüstü Formasyonu Ostrakod Faunası
the Gulf of Naples, Pubbl. Staz. Zool. Napoli, 33
suppl., 87-199, Napoli.
Rathur, A.Q. 1965. Pasinler-Horasan (Erzurum) sahasına
ait genel jeolojik rapor( H47c1-C2; H48-c4,d3,d4;
İ47-b1, d2, b3, b4; I48-a1, a2, b1) Maden Tetkik ve
Arama Genel Müdürlüğü Rapor No.4168, Ankara
(yayımlanmamış).
Remane, A. 1958. Die Biologie des Brackwassers.
In: Thıenemann, A: Die Binenge wasser,
Einzeldarstellungen aus der Limnologie und ihren
Nachbargebieten, Stuttgart, 22: 1-348.
Ruggieri, G. 1955. Tyrrhenocythere, a new Recent
ostracode genus from the Mediterranean, Journal
Paleontology, 29 ( 4 ): 698-699.
Ruggieri, G. 1967. Due Ostracofaune del Miocene alloctono
della val Mareccia (apennino Settentrionale)-Riv.
Ital. Paleont., 73 (1): 351-384, Milano.
Sars, G.O. 1866. Oversight of Norges marin: ostracoden,
Verhandl., videnkabs-Selskabat, Christiania, 7:
1-130.
Sars, G.O. 1925. An Account of the Crustacea of Norway
with short descriptions and figures of all the
species. 9. Ostracoda. Parts V-X: 73-176. plates
33-79.
Sars, G.O. 1928. An account of Crustacea of norway,
Bergen Museum, 277 s.
Sayar, C. 1991. Paleontoloji Omurgasız Fosiller, İstanbul
Teknik Üniversitesi Kütüphanesi Sayı: 1435,
İstanbul.
Sayar, C. 1969. Führer der Fauna des Schwarzen Meres
und der Azov-See. In VODYANITSR II, V. A.:
Freilebende Invertebraten: Crustaceen. Akad.
Nauk. USSR, Inst. Biol. Yuzhnykh morei, Naukova
Dumka, 2: 163-260, Kiev (in Russich).
Schornikov, E.I. 1969. Ostracoda. Opredeliteli
faunaCernogo i Azovskogornorei. Izd. Naukova
Dumka, Kiev, ıı, 163-259.
Schornikov, E.I. 2011. Problems of studying Ostracoda
of the Caspian basin, Joannea Geological of
Paleontology 11: 177-179.
Snejder, G.F. 1956. In Mandelstam, M.I., Shneyder. G.F.
and Zanina, I.E. Order Ostracoda. In: New families
and genera of invertebrates. (Russian) Vses.
Naucho-Issled. Geol. Inst. (VSEGEI) (All-Union
Scientific Research Geological Institute), Material
on paleontology, Moscow, 1956, n.s., vypusk 12,
p 92.
Sokac, A. 1978. Pleistocene ostracode fauna of the
Pannonian Basin in Croati.-Palaeontologia
Jugoslavica, 20: 1-51, 1 fig., 1 tab., 20 pl.; Zagreb.
Soytürk, N. 1973. Murat Baseni jeolojisi ve hidrokarbon
imkanları, Türk Petrolleri Anonim Ortaklığı Rapor
No.791/1-2, Ankara (yayımlanmamış).
Stambolidis, E.A. 1985. Zur Kenntnis der Ostracoden
des Evros-Delta (Nord-Aegeisches Meer)
Griechenland, Mitt. Hamb. Zool. Mus. Inst., Band
82, s. 155-254, 7 Abb., 8 taf., 3 Tabellen, Hamburg.
Suzin, A.V. 1956. Ostrakodyi tretichnyh otlozhenii
severnogo Predkavkaz’ia, Grozn. Neft. I’nst.,
‘’Gostoptehizdat’’, Moskva.
Şafak, Ü. 1997a. Karaman Yöresi Üst Miyosen-Pliyosen
istifinin Ostrakod Faunası ve Ortamsal Yorumu,
Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Dergisi,
No. 119, s. 89-102, Ankara.
Şafak, Ü. 1997b. Bakırköy Havzası (İstanbul) Tersiyer
Çökellerinin Ostrakod Faunası, Yerbilimleri, Sayı
30, s. 255-285, Adana.
Şafak, Ü. 1999. Recent ostracoda assemblage of the
Gökçeada - Bozcaada - Çanakkale Region,
Yerbilimleri (Geosound), 4 th European
Ostracodologists Meeting, 35, 149-172, Adana.
Şafak, Ü. 2008. Recent Ostracoda Fauna of the Mersin Gulf;
Southern Turkey, and their Correlation with Other
Gulf and Shelf Environments in the mediterranean
and Aegean Regions, Yerbilimleri (Geosound),
sayı 52, 1-21.
Şafak, Ü. 2010. Güney-Buldan-Yenicekent-Babadağ-
Kale (Denizli, GB Anadolu) Çevresi Tersiyer
Çökellerinin Ostrakod Topluluğu ve Ortamsal
Özellikleri, Kahramanmaraş Sütçü İmam
Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 13 (2),
44-62.
Şafak, Ü., Nazik, A., Şenol, M. 1992. Kayseri Güneydoğusu
(Sarız) Pliyosen Ostrakod ve Gastropod Faunası,
Çukurova Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık
Fakültesi Dergisi, Cilt 7, Sayı 1, s. 171-195, Adana.
Şafak, Ü., Meriç, E. 1997. Kahta (Adıyaman) Geç Miyosen
Ostrakod Topluluğu hakkında Yeni Görüşler,
Yerbilimleri, Sayı:29, 171-197, Adana.
Şafak, Ü., Taner, G. 1998. Kılbasan Yöresinde Bulunan
Kuvaterner Tatlısu Faunası, Maden Tetkik ve
Arama Genel Müdürlüğü Dergisi, 120, s. 35-45.
Şafak, Ü., Avşar, N., Meriç, E. 1999. Ostracoda and Benthic
Foraminifera of Tertiary Sequence of western Part
of İstanbul, Yerbilimleri (Geosound), 4 th European
Ostracodologists Meeting, 35, 173-201, Adana.
Şafak, Ü., Kapucuoğlu, U., Heybeli-Donat D. 2009. Besni-
Kahta (Adıyaman) Civarında Yer Alan Tersiyer
İstifinin Ostrakod faunası ve Ortamsal Yorumu,
Çukurova Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık
Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı 1-2, 193-208,
Adana.
Şaroğlu, F. 1986. Doğu Anadolu’da neotektonik dönemdeki
jeolojik evrim ve havza modelleri, Maden Tetkik
ve Arama Genel Müdürlüğü Dergisi, 107, 73-94,
Ankara.
Şaroğlu, F., Yılmaz, Y. 1984. Doğu Anadolu’nun
Neotektoniği ve ilgili Mağmatizması, Türkiye
72
MTA Dergisi (2013) 146 : 55-79
Jeoloji Kurumu İhsan Ketin Sempozyumu özel
sayısı, 149-162.
Şenalp, M. 1969. Tuzluca (Kars) havzasının l :25 000
ölçekli detay petrol etüdü raporu: Maden Tetkik ve
Arama Genel Müdürlüğü Rapor No, 4084, Ankara
(yayımlanmamış).
Şengör, A.M.C. 1980. Türkiye’nin Neotektoniğinin
Esasları, Türkiye Jeoloji Kurumu Konferanslar
Serisi, No. 2, 40 s., Ankara.
Şengör, A.M.C., Kidd, W.S.F. 1979. Post-Collsional
tectonic of the Turkish limnian a comparison with
Tibet Tectonophysics: yides 53, 363-365.
Şengüler, İ., Toprak, S. 1991. Varto, Hınıs, Bulanık,
Malazgirt yöresi linyitlerinin petrografik
özellikleri, Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, c. 34,
15-22, Ankara.
Tanar, Ü. 1989. Mut Havzası Tersiyer İstifinin Stratigrafik
ve Mikropaleontolojik (Foraminifer ve Ostrakod)
İncelemesi, Ç.Ü. Fen Bil. Enst., Doktora Tezi, 199
s., Adana (yayımlanmamış).
Taner, G. 1980. Das Neogen der Umgebung Yalova,
Communications de la Faculté des Sciences de
l’Université d’Ankara, Série C1, Géologie, Tome
23, Ankara.
Taner, G. 1997. Das Pliozan des östlichen Dardanellen
Beckens, Türkei. Molluskenfauna und
Stratigraphie. Annalen Des Naturhistrisehen
Museus in Wien, 98a, 35-67, Wien.
Tarhan, N. 1989. Hınıs-Varto (Erzurum-Muş) dolayının
Jeolojisi ve Petrolojisi, İstanbul Üniversitesi
Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora tezi, 181 sayfa,
İstanbul (yayımlanmamış).
Tarhan, N. 1991. Hınıs-Varto-Karlıova (Erzurum-Muş-
Bingöl) Dolayındaki Neojen Volkanitlerinin
Jeolojisi ve Petrolojisi, Maden Tetkik ve Arama
Genel Müdürlüğü Dergisi, 113, 45-60, Ankara.
Tokel, S. 1979. Erzurum-muş Bölgesi 1/25000 ölçekli
Erzurum J 46 c3-c4 paftalarına ait jeolojik rapor,
Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor
No, 4175, Ankara (yayaımlanmamış).
Tokel, S. 1984. Doğu Anadolu’da kabuk deformasyonunun
mekanizması ve genç volkanitlerin petrojenezi:
Türkiye Jeoloji Kurumu İhsan Ketin Sempozyumu,
Bildiri Özleri, ODTÜ, Ankara.
Tunoğlu, C. 1984. İncipınarı-Kurtkuyusu (Sinop batısı)
yöresi Neojen’inin Ostrakod biyostratigrafisi, 173
p., 10 pl., M. Sc. Tezi, Hacettepe Üniversitesi,
Ankara (yayımlanmamış).
Tunoğlu, C. 2001. Pontian aged Loxoconcha (Ostracoda)
species from eastern Black Sea Region of Turkey,
Yerbilimleri, 24, 127-142, Ankara.
Tunoğlu, C. 2002. Karadeniz’in İstanbul Boğazı çıkışı ile
Zonguldak ve Amasra kıyı alanlarında Güncel
Ostrakod Topluluğu, Yerbilimleri, 26, 27-43,
Ankara.
Tunoğlu, C., Temel, A., Gençoğlu, H. 1995. Pliocene
Ostracoda association and environmental
characteristics of Sivrihisar (eskisehir) area, Central
Anatolia, Turkey, Ostracoda and Biostratigraphy,
Riha (ed.), 265-275, Balkema, Rotterdam.
Tunoğlu, C., Bayhan, E. 1996. Burdur Havzası Pliyosen
istifinin mikropaleontolojik incelenmesi ve
ortamsal yorumu, Hacettepe Üniversitesi’nde
Yerbilimleri’nin 25. Yılı Sempozyumu, Bildiri
Özetleri, s.105-106, Beytepe/Ankara.
Tunoğlu, C., Ünal, A. 2001. Ostracoda Biostratigraphy
and Chronostratigraphy of Pannonian-Pontian
Sequence of Gelibolu Peninsula, NW Turkey,
Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, Cilt 44, sayı 1,
15-25.
Ünal, A. 1996. Gelibolu Yarımadası Neojen İstifinin
ostrakod biyostratigrafisi, Yüksek Müh. Tezi,
Hacettepe Üniv., 160 s., Ankara (yayımlanmamış).
Vasiliev, J., Krigsman, W., Stoica, M., Langereis, Cor G.
2005. Mio-Pliocene magnetostratigraphy in the
southern Carpathian foredeep and Mediterranean-
Paratethys correlations, Terra Nova, 17, 376-384.
Vejdovsky, F. 1880. O puvodu fauny studnicne, Slavost.
Piedn. Vyrocn. Sezeni kral, ceske spolec.Nauk,
Praha.
Vejdovsky, F. 1882. Tierische Organismen der Brunnen
gewasser von Prag. Prague,17pp.
Wenz, W. 1922. Zur Nomenklatür tertiaerer Land und
Süsswassergastropoden, Senkenbergiana, Bd. IV,
Heft 5, 2, 75-86, Frankfurt.
Yılmaz, A. 1988. Hınıs (Erzurum GD su) dolaylarının bazı
stratigrafik ve tektonik özellikleri, Maden Tetkik
ve Arama Genel Müdürlüğü Dergisi, 108, 38-56,
Ankara.
Yılmaz, A., Terlemez, I., Uysal, Ş. 1986. Erzurum
Güneydoğusunda yer alan Hınıs, Tekman ve
Karayazı arasının jeolojisi, Maden Tetkik ve Arama
Genel Müdürlüğü Raporu No:8089, Ankara
(yayımlanmamış).
Zalanyi, B. 1929. Morpho-systematische Studien über fosil:
Muschelkrebse, Geol. Hung., Ser. Paleontol., 5:1-
153.
Zalanyi, B. 1959. Tihanyi felsö Pannon Ostrakodak (Ober
Pannonische Ostracoden aus Tihany) Hungary,
Annual Institute Geologie Publication Hungarici,
48, 195-218.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
