Buradasınız

ÇİZGİ FİLMLERİN ÇOCUKLARIN DAVRANIŞLARI ÜZERİNDEKİ ETKİSİNİN ANNE GÖRÜŞLERİNE GÖRE İNCELENMESİ

VIEWS of MOTHERS ABOUT CARTOONS’ IMPACT ON CHILDREN’ BEHAVIOUR

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to examine effects of cartoons on child audiences regarding the views of mothers. This research was designed according to descriptive method and survey model. The sample of research consisted of 940 mothers who have child attending public pre-schools (preschool-kindergarten) and primary schools (fi rst, second and third graders) in the center of Isparta province. To collect data, a questionnaire was designed by the researcher. Frequencies and percentiles of the answers of parents to the questions for pre-school kids and primary school students have been computed separately. The results obtained in this study show both pre-school and primary school children’s watch cartoon programs on average 1 to 2 hours per day. Mothers rated television as ‘a multifunctional device’, ‘informative device’ and ‘leisure time device’ consecutively. Older students spared more time to watch cartoon fi lms than to games and social activities. A majority of the children prefer a certain cartoon fi lm and watch it on a regular basis. The fi ndings suggest that a substantial number of pre-school kids prefer to watch cartoon fi lms which have human characters in the heart of them. According to the mothers it is mostly primary school children who believe that the virtual heroines, the places and scenes of the fi lms are genuine. There is no signifi cant difference between pre-school kids and primary school children in identifying themselves with the heroines of the cartoon fi lms, imitating the movements they have seen in them and using the words they have heard in their daily routines. Besides, other fi ndings suggest that both pre-school kids and primary school children exhibit behaviour very much related to the content of these cartoon fi lms, have requests inspired from them and ask questions and talk about these fi lms at varying degrees. According to the fi ndings of the four questions asked ‘My child asks for items (toys, clothes and other things) which he has seen in a cartoon fi lm’, ‘cartoon fi lms have an impact on her choices of clothes and toys’, cartoon fi lms have an effect on his food and drinks’, ‘wants to buy clothes which have the cartoon fi lm characters on them’, cartoon fi lms have a signifi cant impact on primary school children’s choices. The last eight questions of the questionnaire suggest that both pre-school kids and primary school children talk with their parents about the cartoon fi lms.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, çizgi fi lmlerin çocuk izleyiciler üzerindeki etkilerini anne görüşlerine göre belirlemektir. Betimsel yöntem ve tarama modeline göre desenlenmiş olan araştırmanın örneklemi, Isparta il merkezindeki devlete ait okul öncesi eğitim kurumları (anasınıfı-anaokulu) ile ilköğretim okullarının 1, 2 ve 3. sınıfl arına devam eden 940 çocuğun annelerinden oluşmuştur. Araştırmada veriler, araştırmacılar tarafından geliştirilen anket ile toplanmıştır. Annelerin anket sorularına verdikleri yanıtların frekans ve yüzdeleri okul öncesi dönem çocukları ile ilköğretim öğrencileri için ayrı hesaplanmıştır. Bu araştırmadan elde edilen sonuçlara göre çocukların tümü günde ortalama 1 veya 2 saat çizgi fi lm programlarını seyretmektedir. Örneklemdeki anneler televizyonu birinci sırada ‘birden çok işlevi olan araç’, ikinci sırada ‘bilgilendirici araç’, üçüncü sırada ise ‘boş zamanı değerlendirici araç’ olarak algılamaktadır. Yaşı büyük olan çocukların çizgi fi lm izlemeye ayırdığı süre, oyun ve diğer sosyal aktivitelere ayırdığı süreden daha fazladır. Çocukların çoğunluğu belirli çizgi fi lmleri diğerlerine tercih etmekte ve düzenli olarak izlemektedir. Araştırmanın bulguları, okul öncesi dönem çocuklarının çoğunun insan karakterlerin yer aldığı çizgi fi lmler izlemeyi tercih ettiklerini göstermektedir. Annelerin ifadelerine göre, ilköğretim çocukları çizgi fi lmdeki hayali kahraman, mekân ya da olayların gerçek olduğuna daha çok inanmaktadır. Çocukların kendilerini çizgi fi lm kahramanları ile özdeşleştirme, çizgi fi lmde gördüğü hareketleri tekrar etme, çizgi fi lmde duyduğu kelimeleri ya da ifadeleri günlük hayatta kullanma davranışları açısından okul öncesi ve ilköğretim çocukları arasında fark görülmemektedir. Bunun yanı sıra elde edilen diğer bulgular, okul öncesi ve ilköğretim çocuklarının değişen oranlarda çizgi fi lmlerin içeriği ile ilişkili davranışlar sergilediklerini, çizgi fi lmlerle bağlantılı taleplerde bulunduklarını, çizgi fi lmler ile ilgili konuştuklarını ve sorular sorduklarını ortaya koymaktadır.‘Çocuğum çizgi fi lmde gördüğü ürünleri (oyuncak, kıyafet ve diğer aksesuarlar gibi) almayı talep eder’, ‘çizgi fi lmler giysi ve oyuncak seçimini etkiler’, ‘çizgi fi lmler yiyecek ve içecek tercihini etkiler’, ‘üzerinde çizgi fi lm kahramanı bulunan eşyaları almak ister’ şeklindeki benzer dört anket maddesinden elde edilen sonuçlara göre çizgi fi lmler daha çok ilköğretim çağı çocuklarının tercihlerini etkilemektedir. Anketin son sekiz sorusuna annelerin verdikleri yanıtlara bakıldığında hem okul öncesi hem de ilköğretim çocuklarının izledikleri çizgi fi lmler hakkında aile üyeleri ile konuştukları ve sorular sordukları anlaşılmaktadır.
157
173

REFERENCES

References: 

Akçalı, S. İ. (2007). Medya ve çocuk. İstanbul: Ebabil Yayınları.
Ağaç, S. ve Harmankaya, H. (2009). İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin giysi
tercihleri ve giysi satın alma davranışlarına etki eden faktörler. Selçuk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,22, 1-14.
Aral, N. ve Aktaş, Y. (1997). Çocukların televizyon ve diğer etkinliklere harcadıkları sürenin
incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 99-105.
Aşçı, E. (2006). Televizyondaki çizgi ve animasyon karakterlerin farklı yerleşim
yerlerinde yaşayan çocukların tüketici davranışlarına olan etkisinin incelenmesi.
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,
Ankara.
Bonnin, A. C., Gilbert, S., Rousseau, E., Mason, P., & Maheux, B. (1991). Television and
the 3- to 10 year old child. Pediatrics. 88 (1).48-54.
Brown, J. E., Nicholson, J. M., Brom, D. H., & Bittman, M. (2010). Television viewing by
school-age children: Associations with physical activity, snack food consumption
and unhealthy weight. Social Indicator Research. 101(2), 221-225.
Can, A. (1995). Okul öncesi çocuklara yönelik televizyon programları içinde çizgi fi lmlerin
çocukların gelişimine ve iletişimine yönelik etkileri. Yayımlanmamış doktora
tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Cheng, T. L., Brenner, R. A., Wright, J. L., Sachs, H. C., Moyer, P., & Rao, M. R. (2004).
Children’s violent television viewing: Are parents monitoring? Pediatrics, 114,
94-99.
Corrigan, C. (2010). The impact of television effect on young children. Unpublished
Doctoral Thesis. Wright İnstitute Graduate School of Psychology.
Çiftçili, S., Ünalan, P., Kalaça, Ç., Apaydın, Ç. ve Uzuner, A. (2003). Çocukluk obezite ve
televizyon. Journal of Pediatrics, 12(2), 67-71.
Erdoğan, S. ve Baran, G. (2008). A study of parents regarding television watching habits
of their children in the four-six age group. The Social Sciences, 3 (3), 245-248.
Ertürk, Y. D. ve Gül, A. A. (2006). Çocuğunuzu televizyona teslim etmeyin. Ankara: Nobel
Yayınları.
Fouts, G., Callan, M., Piasentin, K. & Lawson, A. (2006). Demonizing in children’s
television cartoons and disney animated fi lms. Child Psychiatry Hum Dev, 37,
15-23.
Hess, R. D. & Harriet, G. (1962). Parents’ Views of the Effect of Television on Their
Children. Child Development, 33(2), 411-426
172
Huang, F. & Lee, M. J. (2009). Does television viewing affect children’s behaviours. Pacifi c
Economic Review, 14(4), 474-505.
İlköğretim çağındaki çocukların televizyon izleme alışkanlıkları (2006). www.rtuk.org.tr.
adresinden 12 Eylül 2011 tarihinde edinilmiştir.
Kalan, G. Ö. (2010). Medya okuryazarlığı ve okul öncesi çocuk: ebeveynlerin medya
okuryazarlığı bilinci üzerine bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi
Hakemli Dergisi, 1(39), 59-73.
Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler (6. basım).
Ankara: 3A Araştırma, Eğitim Danışmanlık Ltd.
Klein, H. & Shiffman, K. (2006). Race related content of animated cartoons. Howard
Journal of Communication, 17, 163-182.
Kirkorian, H. L., Wartela, E. A. & Anderson, D. R. (2008). Media and young children’s
learning. The Future of Children, 18(1), 39-61.
Luther, C.A. & Legg, J.B. (2010). Gender differences in depictions of social and physical
aggression in children’s television cartoons in the Us. Journal of Children and
Media. 4(2), 191-205.
Mangır, M ve İnal, S. (1994). Televizyonun okul öncesi dönemdeki çocuklar üzerindeki
etkileri. 10.Ya-Pa Okul Öncesi Eğitimi Yaygınlaştırılması Semineri (22- 25
Mayıs Ankara), 39- 48.
Mares, M. L. (2005). Positive effects of television on children’s social ınteractions: A metaanalysis.
Media Psychology,7 (3), 301 -322.
Öztürk, C. ve Karayağız, G. (2007). Okul öncesi dönemdeki çocukların televizyon izleme
durumları ve bunu etkileyen durumların incelemesi. Milli Eğitim Dergisi,
175,116-128.
Pagani, L. S., Fitzpatrick, C., Barnett, T. A., & Dubow, E. (2010). Prospective associations
between early childhood television exposure and academic, psychosocial, and
physical well-being by middle childhood. Arch Pediatr Adolesc Med, 164 (5),
425-431.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3rd ed.), California:
Sage Publications, Inc.
Persegani, C., Russo, P., Carucci, C. Papeschi, L. L., Trimarchi, M., & Nicolini, M. (2002).
Television viewing and personality structure in children. Individual Differences,
32, 977-990.
Persson, A., & Musher-Eizenman, D. R. (2003). The impact of a prejudice-prevention
television program on young children’s ideas about race. Early Childhood
Research Quarterly, 18, 530-546.
173
Postman, N. (2004). Televizyon öldüren eğlence. Çev: Ali Dönmez. İstanbul: Ayrıntı
Yayınları.
Samaniego, C. M., & Pascal, A.C. (2007). The teaching and learning of values through
television. Review of Education, 53, 5-2.
Serhatlıoğlu, B. (2006). Televizyon programlarının okul öncesi eğitim kurumuna devam
eden 5-6 yaş grubu çocuklarının zihin ve dil gelişimini etkileme biçimlerine
yönelik öğretmen ve veli görüşlerinin belirlenmesi. Yayımlanmamış yüksek
lisans tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Skouteris, H., & MacHardy, K. (2009). Television viewing habits and time use in Australian
preschool children: an exploratory study. Journal of Children and Media, 3(1),
80-89.
Şirin, M. R. (1999). Kuşatılmış çocukluğun öyküsü. İstanbul: İz Yayınları.
Ülken, B. F. (2011). Televizyon izlemede anne-baba aracılığı ile çocukların saldırgan
davranışları arasındaki ilişki. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
11(1). 195-216.
Valkenburg, P. M., Krcmar, M., Peeters, A. L., & Marseille, N. M. (1999). A scale to assess
three styles of television mediation: Instructive mediation, restrictive mediation
and social co viewing. Journal of Broadcasting & Electronic Media. 43 (1), 52-
66.
Warren, R. (2003). Parental mediation of preschool children’s television viewing. Journal
of Broadcasting & Electronic Media, 47 (3), 394-417.
Warren, R., Gerke, P., & Kelly, M. A. (2002). Is there enough time is the clock? Parental
involvement and mediation of children’s television viewing. Journal of
Broadcasting & Electronic Media, 46 (1), 87-111.
Wright, J. C., Huston, A. C. Murphy, K. C., Peters, M., Pinon, M., Scantlin, R.,& Kotler,
J. (2001). The relations of early television viewing to school readiness and
vocabulary of children from low-income families: The early window project.
Child Development, 72 (5). 1347-1366.
Yalçın, S. S.; Tuğrul, B.; Naçar, N.; Tuncer, M. ve Yurdakök, K. (2002). Factors that affect
television viewing time in preschool and primary school children. Pediatrics
International, 44, 622-627.
Zhao, J.,&Xiaoming, H. (2004). Parent-child co-viewing of television and cognitive
development of the Chinese child. International Journal of Early Years Education,
12(1), 63-77.
Zutphen, M., Bell, A.C., Kremer, P.J., & Swinburn, A. (2007). Association between the
family environment and television viewing in Australian children. Pediatrics and
Child Health, 43, 458-463.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com