Buradasınız

ARAŞTIRMA GÖREVLİLERİNİN KARİYER GELİŞİMLERİ: ENGELLER VE ÇÖZÜMLER

CAREER DEVELOPMENTS OF RESEARCH ASSISTANTS: OBSTACLES AND SOLUTIONS

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This research was designated with the aim of determining how the career development of research assistants evolves. The measurement tool developed by the researchers was applied to 117 research assistants, and the t-test related to the input data, one way (Anova) and Tukey b tests were used. The purpose of this study is to determine the benefits gained throughout the career development of research assistants and the problems that they come across. The advantage of their progressing up to the desired level for the university and science has also been clearly articulated. Research assistants demonstrated an equal distribution in terms of sex, marital status and academic phases. 60 % of them were indicated to fall within the range of 24-27 age, and 59 % of them have 1-3 years of experience; with a percentage of 30 % who never attended any symposium. 38 % of them indicated to have no published articles, and 63 % of them have not received any pedagogical formation education. % 76 of the research assistants believed that being interested in private, -non professional tasks- has a negative impact on the career development of academics and 80 % of them stated that the stage of their professional life throughout which they learned the most was during the first years of their career. Those who have 8 and above years of experience assumed that the problems they face as research assistants will cease when they get their tittles as academics. Research assistants at the age of 28 and above stated that economic problems force them more to take on extra work when compared to other age groups. Some recommendations have been introduced suggesting that there should be a ' research based' and ' teaching based' restructuring in the universities, the task of training the research assistants should be given to research universities, the economic conditions should be enhanced, job descriptions should be clear and tangible, and there should be a serious monitoring procedures on the evaluation entry criterion.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, araştırma görevlilerinin kariyer gelişimlerinin ne şekilde gerçekleştiğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmacılar tarafından geliştirilen ölçme aracı 117 araştırma görevlisine uygulanmış ve elde edilen verilere ilişkin t-testi, tek yönlü varyans analizi (Anova) ve Tukey b testleri kullanılmıştır. Çalışmada, araştırma görevlilerinin kariyer gelişimlerindeki kazanımları ve karşılaştıkları sorunlar belirlenmeye çalışılmış ve onların istenilen düzeyde yetişmelerinin üniversiteye ve bilime getirileri dile getirilmiştir. Araştırmaya katılan araştırma görevlileri cinsiyet, medenî durum ve akademik aşamaları açısından eşit dağılım göstermiştir. % 60'ı 24-27 yaş aralığında ve % 59'u 1-3 yıllık kıdeme sahip olup yaklaşık % 30'u hiçbir sempozyuma katılmamıştır. Ayrıca % 38'inin hiç makalesinin olmadığı ve % 63'ünün pedagojik formasyon eğitimi almadığı görülmüştür. Araştırma görevlilerinin % 76'sı öğretim üyelerinin özel -eğitim faaliyetleri dışındaki- işleriyle sürekli meşgul olmanın kariyer gelişimini olumsuz etkilediğini, % 80'i mesleklerinde en çok öğrendikleri evreninin ilk yıllar olduğunu belirtmiştir. 8 ve daha fazla yıl kıdeme sahip olanlar, öğretim üyesi olduğunda araştırma görevlisi olarak yaşadıkları sıkıntıların biteceği kanısını daha fazla taşımaktadır. 28 yaş ve üzerinde olan araştırma görevlileri, diğer yaş gruplarındakilere göre ekonomik sıkıntıların kendilerini ek iş yapmaya zorladığını belirtmiştir. Üniversitelerde 'araştırma ağırlıklı' ve 'öğretim ağırlıklı' olmak üzere yeniden yapılanmaya gidilmesi ve araştırma görevlilerinin eğitiminin araştırma üniversitelerine verilmesi, ekonomik koşulların iyileştirilmesi, görev tanımının açık/anlaşılır olması ve 'giriş denetimi' nin daha ciddi yapılmasına ilişkin birtakım öneriler getirilmiştir.
1
20

REFERENCES

References: 

Aydoğan, İ. (2000). "Öğretim Üyelerinin Lisansüstü Eğitim Konusunda Görüşleri". Eğitim Yönetimi. 23.
Bakioğlu, A. (1994). "Batı Ülkelerinde Eğitim Gündeminin Ana Konusu: Etkin Okul, Etkin Müdür". Çağdaş Eğitim. 198.
Bakioğlu, A. (1996). "Üniversitede Toplam Kalite Yönetimi ve Özdeğerleme. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Öğretim Elemanları Üzerinde Yapılan Bir Araştırma". Yayınlanmamış Araştırma. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi. İstanbul.
Bakioğlu, A.&Baltacı, R. (2000). "Üniversitede Akreditasyon ve Düşünceler". Öneri. Ocak. C-3. 13. s.44.
Bakioğlu, A&Genç, E. (2001). "Araştırma Görevlilerinin Başarı Değerlendirmeye Bakışları".
Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi. 2.
Bakioğlu, A.&İnandı, Y. (2001). "Öğretmenin Kariyer Gelişiminde Müdürün Görevleri". Eğitim Yönetimi. 7. Sayı: 28 (7).
Bakioğlu, A.& Gürdal, A. (2001). "Lisansüstü Tezlerde Danışman ve Öğrencilerin Rol Algıları: Yönetim İçin Göstergeler". Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 21L s. 9-18.
Bimbaum, R.
(1983)
. Maintaining Diverstiy In Higer Education. Jossey- Bans Pub. San Francisco. Washington. London.
Cerych ve
Sebatie
r (1984). Great Expectation and Mixed Performance: The Implementation of Higher Education Reforms in Europe. Trentham Boks.
Clark, C. M. (1983). The Higher Education System. University of California Pres.
Clark, C. M. (2001). Talking Shop: Authentic Conversation and Teacher Learning. Teachers College Press: New York.
19
Clement, M. C. ve diğerleri. (2000). "The Apprentice Teacher". Ed. Steffy, B. E. ve diğerleri. Life
Cycle Of The Career Teacher. Corwin Pres. California.
Demir, R. (1996). Üniversitenin Bugünü ve Yarını. Sorunlar, Sorumlular, Çözüm Önerileri. Ankara: Palme Yayıncılık..
Duygulu, E. (1999). Kariyer Geliştirme ile Örgütsel Başarım ilişkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Erçetin, Ş. (2002). "Biz Akademisyenler Geleceğin Yükseköğretim Kurumlarını Yaratmaya Yeterince Hazırlıklı Mıyız?". Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 25.
Ergün, M. (2001). "Üniversitelerde Öğretim Etkinliğinin Geliştirilmesi. " 2000 Yılında Türk Milli Eğitim Örgütü ve Yönetimi Ulusal Sempozyumu'nda sunulan bildiri, Ankara.
Ertuğrul, H. (1992). Çağdaş Eğitim ve Çağdaş Üniversite. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
Güçlüol, K. (1988). Yüksek Öğretimde Değişmeler. 'Yüksek Öğretimde Öğretim Elemanlarının Yetiştirilmesi'. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
Huberman, M.
(1989)
. The Professional Life Cycle Of Teachers. Teachers College Record. Vol: 91. Issue: 1.
Karakütük, K. (2002). Öğretim Üyesi ve Bilim insanı Yetiştirme (Lisansüstü Öğretimin Planlanması). Ankara: Anı Yayıncılık.
Kartal, S. (1995). "Araştırma Görevlilerinin Sorunları ve Çözüm Önerileri." II. Üniversite Kurultayı' nda sunulan bildiri, ' Araştırma Görevlileri Derneğinin Üniversite Model Önerisi' . Üniversite Öğretim Üyeleri Derneği. İstanbul.
Kavak, Y. (2003). "Türk Eğitim Sisteminin Genel Görünümü." Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu' nda sunulan bildiri, Sivas.
Kirazoğlu, C. (1995). II. Üniversite Kurultayı'nda sunulan bildiri. 'Araştırma Görevlileri Derneğinin Üniversite Model Önerisi'. Üniversite Öğretim Üyeleri Derneği. İstanbul.
Korkut, H. (2001). Sorgulanan Yüksek Öğretim. Ankara: Nobel Yayınları.
Korkut, H. ve diğerleri. (1999). "Araştırma Görevlilerinin Sorunları". Eğitim Yönetimi. J/7.
Köksoy, M. (1998). Yükseköğretimde Kalite ve Türk Yükseköğretimi için Öneriler. İstanbul: Çınar Matbaası.
Sümer, C. (1999). "İnsan Kaynakları Yönetimi Etkinliği Olarak Örgütsel Kariyer Planlama ve Geliştirme". Türk Psikoloji Bülteni.
Yaman, E. (2002). Öğretimde Kalite Açısından Öğretim Elemanlarının Öğretmenlik Meslek Bilgisi Yeterliklerinin Değerlendirilmesi. (Sakarya Üniversitesi örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
20

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com