Buradasınız

Anasayfa » Content

BİREYSEL DEĞERLER ENVANTERİNİN DİLSEL EŞDEĞERLİK GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Journal Name:

  • Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2008

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to review the validity and reliability of the Turkish version of the Scale of PIV- Personal Values Inventory developed by Roy&Andersen (1996). The study was carried out on 200 university students. In addition, to analyse linguistic equivalence, Turkish and English versions of the scale were applied to 50 university students at different time periods (Turkish version was applied to the same students a week after the English versions were returned), and results were analysed by comparing them to each other, according to the results of paired samples statistics and the t-test the scale has linguistic equivalence. Factor analysis showed that like the original form of the scale, the scale consisted of five factors and factor loadings varied between .40 to .76. Cronbach Alpha internal consistency quotient of the scale was calculated as .63. To analyse criterion validity "Personal Values Inventory-PVI" and "Schwartz Values Inventory", one of the equivalent scales to PIV, were applied to randomly chosen 50 people at different time periods. Pearson Product Momentum Correlation Analysis was used to determine whether in "Schwartz Values Inventory". Overall results showed that "Personal Values inventory has high reliability and validity"
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı Roy (2003) tarafından geliştirilen "Personal Values Inventory" (Kişisel Değerler Envanteri) ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği çalışmasıdır. Araştırma toplam 200 üniversite öğrencisi (19-32 yaş aralığındaki 117 kadın ile 83 erkek öğrenci) üzerinde yürütülmüştür. Ayrıca dilsel eşdeğerlilik analizi için 50 üniversite öğrencisi üzerinde iki hafta arayla ölçeğin Türkçe ve İngilizce formu uygulanmış sonuçlar karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Faktör analizi sonucunda ölçeğin orijinal formda olduğu gibi beş faktörden oluştuğu ve faktör yüklerinin .40 ile .76 arasında değiştiği görülmüştür. Ölçeğin Cronbach Alpha iç tutarlılık kat sayısı .63 olarak bulunmuştur. Kriter geçerliliği analizi için "Kişisel Değerler Envanteri" ile bu ölçeğe eşdeğer ölçme araçlarından olan "Schwartz Değerler Ölçeği" tesadüfi olarak seçilen 50 öğrenciye uygulanmıştır. Sonuçlar Kişisel Değerler Envanteri Ölçeği'nde yer alan alt boyutlar ile Schwartz Değerler Ölçeği'nde yer alan alt boyutların paralellik gösterdiği görülmüştür. Tüm sonuçlar Kişisel Değerler Envanteri'nin dilsel eşdeğerlilik ile yüksek düzeyde geçerlik ve güvenirliğe sahip olduğunu göstermektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-bireysel-degerler-envanterinin-dilsel-esdegerlik-gecerlik-guvenirlik-calismasi.pdf
  • 27
15
38
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aavik, T. ve Allik, J
(2002). The structure of Estonian personal values: A lexical approach. European Journal of Personality, 16, 221-235.
Avcı, N. (2007). Üniversite gençliğinin bireysel ve toplumsal değerlere ilgi ve bakışı: Süleyman Demirel Üniversitesi örneği. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z. Ş. Aralan & M. Zengin (Ed.), Değerler ve eğitimi uluslararası sempozyumu içinde (s. 819-851). İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
Aydın, M. (2003). Gençlerin değer algısı: Konya örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3, 121¬144.
Cafoğlu, Z. ve Akar, Ö. Ş. (2007). Üniversitelerde ahlaki değerlerin davranışa yansımasının oluşturduğu örgüt ikliminin algılanması. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z. Ş. Aralan & M. Zengin (Ed.), Değerler ve eğitimi uluslararası sempozyumu içinde (s. 773-798). İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
Devos, T., Spini, S. ve
Schwartz
, S. H. (2002) Conflicts among human values and trust in institutions. British Journal of Social Psychology,41, 481-494.
Elizur, D. ve Sagie, A. (1999). Facets of personal values: A structural analysis of life and work values. Applied psychology: An International Review, 48, 73-87.
Gömleksiz, M. (2007). Lise öğrencilerinin toplumsal değerlere ilişkin tutumları: Elazığ İli Örneği. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z. Ş. Aralan & M. Zengin (Ed.), Değerler ve eğitimi uluslararası sempozyumu içinde (s. 727-741). İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
Güngör, E. (1993). Değerler psikolojisi. Amsterdam: Hollanda Türk Akademisyenler Birliği Vakfı Yayınları.
McCarty, J. A. ve Schrum, L. J. (2000). The measurement of personal values in survey research. Public Opinion Quarterly, 64, 271-298.
Mehmedoğlu, A. U. (2004) Kişilik ve Din, DEM yayınları, İstanbul.
Otrar, M. (2006). Öğrenme Stilleri ile Yetenekler, Akademik Başarı ve ÖSS Başarısı Arasındaki İlişki. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Bilim Dalı, Doktora Tezi, s. 104, İstanbul.
Özensel, E. (2003). Sosyolojik bir olgu olarak değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 3, 217-239.
Özensel, E. (2007). Liseli kız ve erkek öğrencilerin değer yargıları ve Türk toplumunun temel kurumlarına bakış açıları. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z. Ş. Aralan & M. Zengin (Ed.), Değerler ve eğitimi uluslararası sempozyumu içinde (s. 743-769). İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
Rokeach, M. (1974). Change and stability in American value systems: 1968-1971. Public Opinion Quarterly, 38, 222-238.
Rokeach, M. ve
Regan
, J. F. (1980). The role of values in the counseling situation. The Personal and Guidance Journal, 58, 576-582.
35
Roy, A. (2003). Factor analysis and initial validation of the personal values inventory. Unpublished doctorate dissertation, Tennessee State University, USA.
Sagie, A., Kantor, J., Elizur, D., ve Barhoum, M. İ. (2005) A cross-cultural investigation of personal values: The Israeli-Palestinian Case. Problems and Perspectives in Management, 2, 148-157.
Sağnak, M. (2004). Kişi-örgüt değer uyumunu ölçme çalışmaları ve kullanılan yöntemlerin karşılaştırılması. Değerler Eğitimi Dergisi, 5, 101-124.
Sağnak, M. (2005). İlköğretim okullarında görevli yönetici ve öğretmenlerin değer uyum düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5, 207-228.
Sağnak, Ş. (2007). Orta öğretim okullarında öğrenim gören öğrencilerin okulun örgütsel değerlerine ilişkin algıları ile kişisel değerleri arasındaki uyum düzeyleri. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z. Ş. Aralan & M. Zengin (Ed.), Değerler ve eğitimi uluslararası sempozyumu içinde (s. 715-726). İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
Yavuz, Ş. (2007). Değerlerin şeceresi, doğası, sınırı ve devamlılığı: Değerlerin dinî, ve sosyal karakteri ve sürekliliği. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z. Ş. Aralan & M. Zengin (Ed.), Değerler ve eğitimi uluslararası sempozyumu içinde (s. 89-110). İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
36

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com