Buradasınız

5. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN KİŞİLERARASI SORUNLARINA GÖSTERDİKLERİ TEPKİLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

THE EVALUATION OF THE REACTIONS OF FIFTH GRADE STUDENTS TO THEIR INTERPERSONAL PROBLEMS

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Daily life is full of different problems at different difficulty levels. Evaluating these problems as a part of development to create healthy communication some problem solving strategies have been developed. The problems of the students who are always in interaction with each other and which problem solving strategies are used are important. In this study, how elementary school students solve their interpersonal problems is investigated and it is thought that the findings would be a contribution to students to develop their own problem solving strategies. The data was collected from 376 fifth grade students and to gather the data, a questionnaire of 20 items was used. The findings obtained from 10 elementary schools are as follows. Students usually solve their interpersonal problems teacher assisted and they don’t sufficiently prefer face to face communication to solve their problems. In the light of these findings, some suggestions have been presented.
Abstract (Original Language): 
Günlük hayat önemi değişen sorunlarla doludur. Bu sorunları gelişimin bir parçası olarak değerlendirerek sağlıklı bir iletişim kurmak için, çeşitli sorun çözme modelleri geliştirilmiştir. Sürekli etkileşim halinde olan öğrencilerin yaşadıkları sorunlar ve sorunların çözümünde hangi stratejilerden yararlanıldığı önemlidir. Bu araştırmada ilköğretim öğrencilerinin kişiler arası sorunları nasıl çözdüklerini incelemek amaçlanmıştır ve elde edilen bulguların öğrencilerin sorunlarını çözme stratejilerini geliştirmelerine katkı sağlayacağı düşünülmüştür. Toplam 376 beşinci sınıf öğrencisi ile yapılan bu çalışmada; araştırmacılar tarafından geliştirilmiş 20 maddeden oluşan bir anket kullanılmıştır. Toplam 10 ilköğretim okulunda gerçekleştirilen araştırmanın sonucunda; öğrencilerin kişiler arası sorunlarını daha çok öğretmen katkılı çözdükleri, karşılıklı konuşarak sorunları çözmeyi yeterince tercih etmedikleri belirlenmiştir. Bu araştırma ışığında sorun çözme modellerinin uygulamada kullanılması için gerekli önlemlerin alınması yönünde öneriler sunulmuştur.
65
74

REFERENCES

References: 

Ada, S. ve Ünal, S. (2000). Sınıf yönetimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Matbaa Birimi.
Adair, J. (2000). Karar verme ve problem çözme. (N. Kalaycı, Çev.) Ankara: Gazi Kitabevi.
Aytaç, T. (2000). Okul merkezli yönetim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bingham, A. (1998). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerini Geliştirilmesi, (F. Oğuzhan, Çev.), İstanbul: 3130 Bilim ve Kültür Eserleri Dizisi: 978 Eğitim Dizisi: 35, Millî Eğitim Basımevi.
Büyüköztürk, Ş. (2004). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Heppner P.P. ve Peterson C.H. (1982). The development and implications of personel-problem solving inventory. Journal of Counseling Psychology, 29, 66-75.
Johnson, D. W., ve Johnson, F. (2000). Joining together: Group theory and group skills (7th ed.). Boston: Allyn & Bacon.
Korkut F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 177-184.
Mountrose, P. (2000). 6 ile 18 yaş çocuklarıyla sorunları çözmede 5 aşama. (S. Can, Çev.) İstanbul: Kariyer Developer Yayınları.
Nelsen, J., Lott, L. ve Glem, S. (2001). Sınıfta pozitif disiplin. (M. Koyuncu, Çev.) İstanbul: Hayat Yayıncılık.
Öğülmüş, S. (2001). Kişiler arası sorun çözme becerileri ve eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Shapıro, L. E. (2000). Yüksek EQ’lu çocuk yetiştirmek (Ü. Kartal, Çev.), İstanbul: Varlık / Özel Yayınları.
Swets, P. W. (1998). Ergen çocuğunuzla konuşma sanatı, (B.Atlamaz, Çev.), İstanbul: Varlık / Özel Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com