Buradasınız

Anasayfa » Content

Kişilerarası Öz yeterliklerin Öğretmenlik Tutumlarını Yordama Gücü: Okul Öncesi Öğretmenleri Üzerinde Bir Çalışma

Journal Name:

  • Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Predictive Strength of Interpersonal Self-Efficacy on Teaching Attitudes: An Investigation on Preschool Teachers. This study is conducted in order to investigate the effect of preschool teachers’ interpersonal self-efficacy on their teaching attitude. The study sample is composed of 241 preschool teachers working in any formal preschool placed in different cities of Turkey and under the control of Ministry of National Education. To determine preschool teachers’ teaching attitude, Teaching Attitude Scale (TAS) which is developed by Bilgin (1996) is used. For identifying interpersonal self-efficacy, Interpersonal Self-Efficacy Scale (ISES) developed by Brouwers and Tomic (2002) and adapted to Turkish with appropriate reliability and validity studies by Çapri and Kan (2006) is applied to the teachers. In data analysis, Pearson product-moment correlation coefficient and multiple regression analysis computations are made. Research findings show that preschool teachers’ autocratic, democratic and laissez-faire attitudes are related with their classroom management, colleague cooperation and management cooperation. Moreover, in terms of management cooperation, teacher self-efficacy is predictive of all teacher attitudes; for classroom management, self-efficacy significantly explains the autocratic attitude.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma okul öncesi öğretmenlerin kişiler arası öz yeterliklerinin öğretmenlik tutumları üzerindeki etkisinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Türkiye’nin farklı illerinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı resmi her hangi bir okul öncesi eğitim kurumunda öğretmenlik yapan 241 okul öncesi öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada okul öncesi öğretmenlerinin öğretmenlik tutumlarının belirlenmesinde Bilgin (1996) tarafından geliştirilen Öğretmenlik Tutum Ölçeği (ÖTÖ), kişilerarası öz yeterliklerinin belirlenmesinde Brouwers ve Tomic (2002) tarafından geliştirilip Çapri ve Kan (2006) tarafından Türkçe’ye uyarlama geçerlik güvenilirlik çalışmaları yapılan Kişilerarası Özyeterlik Ölçeği (KÖYÖ) kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinin çözümlenmesinde Pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı ve çoklu regresyon analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları okul öncesi öğretmenlerinin otokratik, demokratik ve boşvermiş öğretmenlik tutumlarının sınıf yönetimi, meslektaş işbirliği ve idare işbirliği alanlarındaki öz yeterliği ile ilişkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca idare işbirliğinde öz yeterliğin öğretmenlik tutumlarının hepsini, sınıf yönetiminde öz yeterliğinde otokratik tutumu anlamlı düzeyde açıkladığı bulunmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_283_8_pp_77-84.pdf
  • 2
77-84
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akyol, A. K. ve Aslan, D. (2006). Okul öncesi öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik
tutumları ve mesleki benlik saygıları üzerine bir araştırma. Avrupa Birliği Sürecinde Okul Öncesi
Eğitimin Bugünü ve Geleceği Sempozyumu (Uluslararası Katılımlı) Kongre Kitabı, (s.201-214), 27-
30 Haziran, KKTC, İstanbul: YA-PA Yayınları.Aydın, A. (2004). Gelişim ve öğrenme psikolojisi. Anakara, Tekağaç Eylül Yayınları.
Aydın, O. (1993). Sınıf öğretmeni adaylarının psikolojik ihtiyaçları ile öğretmenlik tutumları arasındaki
ilişki. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Bandura, A. (1993). Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning. Educational
Psychologist, 28(2), 117-148.
Bekman, S. (1990). Okul öncesi eğitim. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 10, 34-41
Bilgin, H. (1996). Okul öncesi eğitim kurumlarında çalışan öğretmenlerin öğretmenlik tutumlarının
incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
İstanbul.
Celep, C. (2000). The correlation of the factors: The prospective teachers’ sense of efficacy, belief and
attitudes about student control. National FORUM of Educational Administration and Supervision
Journal. 17 (4), 99-112.
Celep, C. (2004). Sınıf yönetimi ve disiplini. Ankara: Anı Yayıncılık.
Çapri, B. & Kan, A. (2006). Öğretmen Kişilerarası Öz-yeterlik Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve
güvenirlik çalışması, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 48-61.
Ekici, G. (2008). Sınıf yönetimi dersinin öğretmen adaylarının öğretmen öz-yeterlik algı düzeyine etkisi.
H. U. Journal of Education, 35, 98-110.
Emmer, E. & Hickmen, J. (1991). Teacher efficacy in classroom management and discipline. Educational
and Psychological Measurement, 51, 755-765.
Enochs, L. G., & Riggs, I. M., (1990). Further development of an elementary science teaching efficacy
belief instrument: A preservice elementary scale. School Science and Mathematics, 90, 695-706.
Erçetin, Ş. ve Özdemir, Ç. (2004). Sınıf yönetimi. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Erden, M. (2001). Sınıf yönetimi. İstanbul: Alkım Yayınevi.
Ertuğrul, H. (2000). Öğretmenin başarı kılavuzu. 2. Baskı. İstanbul: Nesil Yayınlan.
Friedman, I. A., & Kass, E. (2002). Teacher self-efficacy: a classroom organization conceptualization.
Teaching and Teacher Education,18, 675-686.
Güçlü, N. (2000). Öğretmen davranışları. Milli Eğitim Dergisi, 147.
Haynes, F. (2002). Eğitimde etik. S. K. Akbaş (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Kale, N. (1998). Demokratik yaşama ustalığını kazandırmanın yolu demokratik bir eğitimden geçer. VII.
Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Kongre kitabı Cilt II, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Yayınları. Konya.
Kuru, N. (2000). Nitelikli bir okul öncesi eğitimi öğretmeninden beklenilen kişisel yeterliliklerin eğitimde
kalite kapsamında incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü.
Oğuzkan, A. F. (1982). Öğretmenliğin üç yönü. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Oktay, A. (1991). Okul öncesi öğretmen özellikleri ve öğretmen yetiştirme, YA-PA 7. Okulöncesi Eğitimi
ve Yaygınlaştırılması Semineri, (s.55- 59), Eskişehir: YA-PA Yayınları.
Rimm-Kaufman, S.E. & Sawyer, B.E. (2004). Primary-grade teachers’ self-efficacy beliefs, attitudes
toward teaching and discipline and teaching practice priorities in relation to the responsive classroom
approach. The Elementary School Journal, 104(4), 321-341.
Tezcan, M. (1988). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Bilim Yayınları.
Watters, J. J. & Ginns, I. S. 1995. Origins of and changes in preservice teachers’ science teaching efficacy
Paper presented at the annual meeting of the National Association of Research in Science Teaching,
San Francisco, CA.
Wingfield, M. E. 1998. The Effect of Site Based Preservice Experiences On Elementary Science Teaching
Self-Efficacy Beliefs. Doctoral dissertation, University of Houston.
Yalın, İ. H. (1999), Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel Dağıtım.
Yavuzer, H. (1993). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yücel, C., Yalçın, M. ve Ay, M. (2009). Öğretmenlerin öz-yeterlikleri ve örgütsel vatandaşlık davranışı.
Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 221-235.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com