Buradasınız

Anasayfa » Content

Türkiye’de Eğitimde Planlama Yaklaşımları ve Kullanılan Eğitim Göstergeleri

Journal Name:

  • Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Planning Approaches in Education and Educational Indicators Used in Turkey – In this study educational planning approaches which have been used since the early years of 1960s which is accepted as the beginning of the planned period in Turkey, and critics of these approaches were examined; then strategic planning approach which has been widely used since the beginning of 2000s is tried to placed into a theoretical framework with a economic planning viewpoint. Within this framework performance indicators used in strategic plans prepared in education sector are compared to those used by previous approaches; and it is discussed that the performance indicators should be those related to outcomes of the education institutions. At the end, there is a proposal for schools which can be used in strategic planning preparation practices.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada Türkiye’de planlı dönemin başlangıcı sayılan 1960’lı yılların başından itibaren kullanılan eğitim planlaması yaklaşımları ile bunlara yöneltilen eleştiriler ele alınmakta; daha sonra 2000’li yılların başında yaygın olarak kullanılmaya başlanan stratejik planlama yaklaşımı iktisadi planlama bakış açısıyla teorik bir çerçeveye oturtulmaya çalışılmaktadır. Bu çerçevede eğitim sektöründe yapılan stratejik planlarda kullanılan performans göstergeleri önceki yaklaşımlarla kullanılan göstergelerle karşılaştırmakta ve performans göstergelerinin çıktıyla ilgili göstergeler olması gerektiği tartışılmaktadır. Son olarak, okulların stratejik plan hazırlama çalışmalarında kullanabilecekleri performans göstergesi önerileri geliştirilmesi çalışması yer almaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkiyede-egitimde-planlama-yaklasimlari-kullanilan-egitim-gostergeleri.pdf
  • 2
151
167
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Adem, M. (1981). Eğitim planlaması. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi.
Belfield, C. R. (2000). Economic principles for education: theory and evidence. Cheltenham, UK:
Edward Elgar.
Blum, J. (1965). Planning models for the calculation of educational requirements for economic
development: Turkey. In J. Tinbergen ve H.C. Boss (Eds.), Econometric models of education:
some applications. Paris: OECD Education and Development.
Carnoy, M. (1995). Rates of return to education. In Carnoy, M. (Ed.) International encyclopedia of
economics of education. (pp. 364-369). Oxford, UK: Elsevier.
Checci, D. (2006). The economics of education: human capital, family background and inequality.
Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Coombs, P.H. (1973). Eğitim planlaması nedir? (çev. C. Mıhçıoğlu). Ankara: Milli Eğitim
Basımevi.
Davis, R.G. (1980). Issues and problems in the planning of education in developing countries.
(Planning education for development, v.1). Cambridge, MA: Center for Studies in Education
and Development, Harvard University.
ERGEN
165
Cilt 9, No 2, Ağustos 2013
Eren, O. ve Millimet, D.L. (2008). Time to learn? The organizational structure of schools and
student achievement. In Dustmann, C., Fitzenberger, B., & Machin, S. (Eds.). The economics of
education and training. (pp. 47-78) Heidelberg: Physica Verlag, Springer.
Hesapçıoğlu, M. (2001). Türkiye’de makro düzeyde insan kaynakları planlaması. Ankara: Anı
Yayıncılık.
Kafaoğlu, A.B. (2004). Türkiye ekonomisi: Yakın tarih-1. İstanbul: Kaynak Yayınları.
Karakütük, K. (2012). Eğitim planlaması. Ankara: Elhan Kitap.
Kavak, Y. (1992). Eğitim planlaması ders notları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Kurul Tural, N. (1994). Eğitim planlaması: kavram, ilkeler ve yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27(2), 793-802.
Kurul, N. (2012). Eğitim finansmanı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Küçüker, E. (2012). Türkiye’de kalkınma planları kapsamında yapılan eğitim planlarının analizi.
Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 9-26.
Levin, H.M. (1995). Cost-effectiveness analysis. In Carnoy, M. (Ed.) International encyclopedia of
economics of education. (pp. 381-386). Oxford, UK: Elsevier.
Lunenburg, F.C. & Ornstein A.C. (2004). Educational administration: concepts and practices.
Fourth edition. Belmont, CA: Wadsworth, Thomson.
McMahon, W. (1999). Education and development: measuring the total benefits. Oxford: Oxford
University Pres.
Öney, E. (1980). İktisadi planlama. A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları: Ankara.
Psacharopoulos, G. & Patrinos, H.A. (2004), Human capital and rate of return. In Johnes, G. &
Johnes, J. (Eds.). International handbook on the economics of education. (pp. 1-57).
Cheltentham, UK: Edward Elgar Publishing Ltd.
T.C. Başbakanlık, (2007). 61. hükümet programı. http://www.basbakanlik.gov.tr/Forms/
pgGovProgramme.aspx adresinden 30.04.2012 tarihinde elde dilmiştir.
T.C. Başbakanlık, (2003). 5018 sayılı kamu mali yönetimi ve kontrol kanunu. 24.12.2003 tarihli ve
23326 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanmıştır. http://http://mevzuat.basbakanlik.gov.tr/
Kanunlar.aspx adresinden 30.04.2012 tarihinde elde dilmiştir.
T.C. Kalkınma Bakanlığı, (2006). Dokuzuncu kalkınma planı (2007-2013). 01.07.2006 tarih ve
26215 sayılı (mükerrer) Resmi Gazete’de yayınlanmıştır. http://www.dpt.gov.tr/DocObjects/
Icerik/5329/Kalkinma_Plani-9 adresinden 30.04.2012 tarihinde elde dilmiştir.
T.C. Kalkınma Bakanlığı, (2012). 2013 yılı programı. 18 Ekim 2012 tarihli ve 28445 Sayılı Resmi
Gazete'de yayınlanmıştır. http://www.dpt.gov.tr/DocObjects/Download/14546/2013_
Y%C4%B1l%C4%B1_Program% C4%B1.doc adresinden 11.02.2013 tarihinde elde edilmiştir.
T.C. Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2009). Milli Eğitim Bakanlığı 2010-2014 stratejik planı.
Ankara: MEB.
T.C. Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2012). Stratejik planlama. http://sgb.meb.gov.tr/
str_yon_planlama_V2/stratejik_planlama.htm adresinden 30.04.2012 tarihinde elde dilmiştir.
T.C. Milli Eğitim Bakanlığı ve Türkiye İstatistik Kurumu [MEB ve TÜİK], (2011). Milli eğitim
istatistikleri: örgün eğitim. Ankara: MEB.
Tilak, J.B.G. (2002). Education and poverty. Journal of Human Development, 3(2), 191-207.
Tinbergen, J. ve Boss, H.C., (1964). A Planning model of the educational requirements of economic
growth. In OECD Study Group in the Economics of Education, The residual factor and
economic growth (ss. 147-169). Paris: OECD.
Tuzcu, G. (2006). Avrupa Birliği’ne giriş süreci ve eğitimde vizyon 2023. Ankara: Türk Eğitim
Derneği.
Türkmen, B. ve Ergün, M. (1997). Türkiye’de eğitim planlaması ve sorunları. Kastamonu Eğitim
Dergisi, 3(4). 08.04.2013 tairhinde http://www.bizkackisiyiz.com/yazi.php?yazi_id=105128
adresinden elde dilmiştir.
Ünal, L.I. (1996). Eğitim ve yetiştirme ekonomisi. Ankara: Epar Yayınları.
Yeşilbağ, Y. (2008). Eğitim ve ekonomi: Türkiye’de yükseköğretimin getirileri üzerine bir araştırma.
Ankara: Sobil Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com