Buradasınız

Anasayfa » Content

Okul Yöneticilerinin Mentorluk Rollerinin Okulun Akademik Başarısı ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

A Study on School Administrators’ Mentorship Roles in Terms of the Academic Achievement of Schools and Some Variables

Journal Name:

  • Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to investigate the relationships between school administrators’ mentorship roles and academic achievement of schools and explore mentorship roles in terms of some variables. The research group of this study, which is of the relational screening model, consists of 372 school administrators who were employed in schools affiliated to the Ministry of National Education in the province of Konya in the 2011-2012 academic year. The research data were collected from the “Personal Information Form”, which was prepared by the researcher and the “Training Scale”, which was prepared by Sezgin (2002). Various inferential analyzes were conducted on the data such as arithmetic mean, standard deviation, t test, Pearson correlation, one way variance analysis and ANOVA (p<0.05). According to the results that were obtained, a positive and significant correlation was observed between the school administrators’ mentorship roles and the academic achievement of the schools where they worked. Moreover, it was concluded that their mentorship roles differed significantly according to the school administrators’ love for their profession and the number of students where they worked whereas there was no significant difference according the faculty from which they graduated.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacını, okul yöneticilerinin mentorluk rolleri ile okulun akademik başarısı arasındaki ilişkinin ve bazı değişkenler açısından mentorluk rollerinin incelenmesi oluşturmaktadır. İlişkisel tarama niteliğindeki bu araştırmanın çalışma grubunu 2011-2012 eğitim öğretim yılında Konya İli’nde Mili Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda görev yapan 372 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” ve Sezgin (2002) tarafından hazırlanan “Yetiştiricilik Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Toplanan veriler üzerinde aritmetik ortalama, standart sapma, t testi, Pearson korelâsyonu, tek yönlü varyans analizi ve ANOVA gibi farklı çıkarımsal analizler yapılmıştır (p<0.05). Elde edilen sonuçlara göre okul yöneticilerinin mentorluk rolleri ile görev yaptıkları okulun akademik başarıları arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Ayrıca okul yöneticilerinin mesleki sevgilerine ve görev yaptıkları okuldaki öğrenci sayısına göre mentorluk rollerinin anlamlı düzeyde farklılaştığı; mezun oldukları fakülteye göre ise anlamlı düzeyde farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
  • 30
98
119
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Bakioğlu, A. (2013). Eğitimde Mentorluk. Ankara: Nobel Yayınları.
Bakioğlu, A., Özcan, K. ve Hacıfazlıoğlu, Ö. (2002). Okul Yöneticilerinin Mentor Yoluyla Yetiştirilme İhtiyacı. 21. yy Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu (s. 109-130). Ankara: Ankara Eğitim Bİlimleri Fakültesi Yayınları.
Başar, H. (2001). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Botha, R. (2012). Güney Afrika Okullarında Mentorları Okul Tabanlı Uzmanlar Olarak İşe Koşma. R. Yirci ve İ. Kocabaş içinde, Dünyada Mentorluk Uygulamaları (s. 91-100). Ankara: Pegema.
Bökeoğlu, Ö. Ç. ve Yılmaz, K. (2008). İlköğretim Okullarında Örgütsel Güven Hakkında Öğretmen Görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi (54), 211-233.
Bursalıoğlu, Z. (2010). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem.
Candemir, E. (2010). Polis Staj Eğitimleri ve Mentorluğa Dayalı Bir Model Önerisi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
Cantimer, G. (2008). İlköğretim okul yöneticileri ve İlköğretim müfettişlerinin mentorluk rollerine ilişkin görüşleri (Sakarya ili örneği). Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü . Sakarya.
Cemaloğlu, N. (2002). Öğretmen Performansının Artırılmasında Okul Yöneticisinin Rolü. Milli Eğitim Dergisi (153-154), 180-192.
Cemaloğlu, N. ve Erdemoğlu Şahin, D. (2007). Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (2), 465-484.
Ceylan, C. (2004). Mentorluk İlişkilerine Farklı Bir Yaklaşım: Kariyere Duyarlı Mentorluk. İş, Güç endüstri ilişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi , 6 (1).
Ekinci, A. (2010). Aday Öğretmenlerin İş Başında Yetiştirilmesinde Okul Müdürlerinin Rolü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 63-77.
Okul Yöneticilerinin Mentorlük Rollerinin Okulun Akademik Başarısı ve Bazı
Değişkenler Açısından İncelenmesi
118
Galbraith, Michael W. ve Norman H. Cohen. (1997). Principles of Adult Mentoring Scale: Desing and Implications. Michigan Community College Journal, 3 (1), 29-50.
Kalfa, Y. (2006). Okul Büyüklüğünün Kalite, Verim ve Öğrenci Başarısına Etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Maramara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü . İstanbul.
Karasar, N. (1995). Bilimsel Araştırma Yöntemi Kavramlar, İlkeleri Teknikler. Ankara: Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd. Şti.
Kaya, A., Bozaslan, H. ve Genç, G. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Anne-Baba Tutumlarının Problem Çözme Becerilerine, Sosyal Kaygı Düzeylerine Ve Akademik Başarılarına Etkisi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (18), 208-225.
Katman, H. A. (2010). Okul Yöneticilerinin Empatik Eğilimlerinin İncelenmesi: Isparta İl Merkezi Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü . Isparta.
Kram, K. E. (1983). Phases of Mentor Relationship. Academy of Management Journal , 26 (4), 608-625.
Keskin, G. ve Sezgin, B. (2009). Bir Grup Ergende Akademik Başarı Durumuna Etki Eden Etmenlerin Belirlenmesi. Fırat Saglık Hizmetleri Dergisi, 4 (10), 3-18.
Kurul Tural, N. (2002). Öğrenci Başarısında Etkili Okul Değişkenleri ve Eğitimde Verimlilik. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), 39-54.
Kutsyurubu, B. (2012). Yeni Öğretmenlerin MEntorluğu: Kanada Örneği. R. Yirci ve İ. Kocabaş içinde, Dünyada Mentorluk Uygulamaları (s. 173-191). Ankara: PegemA.
Külekçi, E. ve Bulut, L. (2011). Türkiye Ve Amerika Birleşik Devletleri’ ndeki Sınıf Öğretmenlerinin Yetiştirilme Sistemlerinin Karşılaştırılması. Kilis Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (2), 103-114.
Memduhoğlu, H. B. ve Saylık, A. (2012). Okullarda İnformel İlişkiler Ölçeğinin Geliştirilmesi Ve Bazi Değişkenler Açisindan Incelenmesi. YYÜ, Eğitim Fakültesi Dergis , IX (I), 1-21.
Memduhoğlu, H. B. ve Zengin, M. (2011). İlköğretim Okullarında Örgütsel Güvene İlişkin Öğretmen Görüşleri. YYÜ, Eğitim Fakültesi Dergisi, VIII (1), 211-217.
Nayir, F. (2012). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Örgütsel Bağlılık Düzeyi. İlköğretim Online, 12 (1), 179-189.
Yıldırım ve Yılmaz, Sayı 30, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
119
Öğretmen, T. (2008). Alan Tercih Envanteri: Ölçeklenmesi, Geçerliliği ve Güvenirliği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6 (3), 507-522.
Özgüven, İ.E. (2002). Bireyi tanıma teknikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Semerci, N., Demiralp, D., Koç, S. ve Kerimgil, S. (2009). Geçmişte (1942) ve Günümüzde (2003) Göreve Baslamiş Sinif Ögretmenlerine Göre Ögretmenlik. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 33 (1), 37-60.
Sezgin, F. (2002). Araştırma Görevlilerinin Yetiştirilmesinde Tez Danışmanı Öğretim Üyelerinin Yetiştiricilik Rolleri. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü . Ankara.
Taşdan, M. (2008). Çağdaş Eğitim Denetiminde Meslektaş Yardımlaşması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergis , 41 (1), 69-92.
Ünsar, S., Akgün Kostak, M., Kurt, S. ve Erol, Ö. (2011). Hemşirelerin Kendini Gerçekleştirme Düzeyleri ve Etlileyen Etmenler. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 4 (1), 2-6.
Yılmaz, E. (2006). Okullardaki Örgütsel Güven Güzeyinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 739-756.
Yılmaz, E., Sünbül, A. M., Yurt, E. ve diğerleri (2012). Konya İli İlköğretim ve Lise Öğrenci Başarılarının Çok Yönlü Değişkenlerle Araştırılması ve Eylem Palanı. Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Fakültesi . Konya.
Yirci, R. (2009). Mentorluğun Eğitimde Kullanılması ve Okul Yöneticisi Yetiştirmede Yeni Bir Model Önerisi. Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Elazığ.
Yolcu, H. ve Kavalcılar, M. (2005) Okul Ve Kurum Yöneticiliği Seçme Sınavı Kapsamında Yapılan Değişikler Öncesi Ve Sonrası Seçme Sınavına Giren Yönetici Adaylarının Başarı Düzeylerinin Karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 41, 87-111
Yurtseven, N. (2010). Mentorluk Hizmetinin, Yabancı Diller Yüksekokulu’nda Okuyan Öğrencilerin Akademik Başarıları, Öz Yeterlik Algıları Ve Kaynakları Yönetme Stratejileri Üzerindeki Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com