5E MODELİNİN DERİNLEŞME AŞAMASINA YÖNELİK GELİŞTİRİLEN MATERYALİN ETKİLİLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Abraham, M. R., Grzybowski, E. B., Renner, J. W., & Marek, E. A. (1992).
Understandings and misunderstandings of eighth graders of five chemistry
concepts found in textbooks. Journal of Research in Science Teaching, 29,
105–120.
Akdeniz, A. R., & Keser, Ö.F. (2003). Bütünleştirici öğrenme ortamlarında öğretim
etkinliklerinin planlanması ve değerlendirilmesi. XII. Eğitim Bilimleri
Kongresi, Bildiriler Kitabı, Cilt 1, 41–60.
Ayas, A. (1995). Fen bilimlerinde program geliştirme ve uygulama teknikleri
üzerine bir çalışma: İki çağdaş yaklaşımın değerlendirilmesi. Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,11, 149–155.
Ayas, A., Çepni, S., Johnson, D., & Turgut, M.F. (1997). Kimya öğretimi, YÖK/
Dünya bankası milli eğitimi geliştirme projesi hizmet öncesi öğretmen
eğitimi yayınları. Ankara: Bilkent.
Bayar, F. (2005). İlköğretim 5. sınıf fen bilgisi öğretim programında yer alan ısı ve
ısının maddedeki yolculuğu ünitesi ile ilgili bütünleştirici öğrenme
kuramına uygun etkinliklerin geliştirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz
Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, Türkiye.
5E Modelinin Derinleşme Aşamasına Yönelik Geliştirilen… | 31
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010, 29 (1), 17-36
Boddy, N., Watson, K., & Aubusson, P. (2003). A trial of the five es: A referent
model for constructivism teaching and learning. Research in Science
Education, 33, 27-42.
Bodner, G. M. (1986). Constructivism: A theory of knowledge. Journal of Chemical
Education, 63 (10), 873–878.
Bodner, G. M. (1990). Why good teaching fails and hard-working students do not
always succeed?. Spectrum, 28(1), 27–32.
Coll, R. K., & Taylor, T. G. N. (2001). Using constructivism to inform tertiary
chemistry pedagogy. Chemistry Education: Research and Practice in
Europe, 2 (3), 215–226.
Coştu, B., Karataş, Ö. F., & Ayas, A. (2003). Kavram öğretiminde çalışma
yapraklarının kullanılması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 2(14), 33–48.
Çalık, M. (2006). Bütünleştirici öğrenme kuramına göre lise 1 çözeltiler konusunda
materyal geliştirilmesi ve uygulanması. Yayımlanmamış Doktora Tezi,
Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Çepni, S. (2007). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Celepler
matbaacılık.
Çepni, S., Akdeniz, A. R., & Keser, Ö. F. (2000). Fen bilimleri öğretiminde
bütünleştirici öğrenme kuramına uygun örnek rehber materyallerin
geliştirilmesi. 19.Fizik Kongresi, Fırat Üniversitesi, 26–29 Eylül, Elazığ.
Çepni, S., Aydın, A., & Ayvacı, H. Ş. (2000). Dört ve beşinci sınıflarda fen bilgisi
programındaki fizik kavramlarının öğrenciler tarafından anlaşılma
düzeyleri. H.Ü. Eğitim Bilimleri Sempozyumu, Eylül, Ankara, Bildiriler
Kitabı, 135-140.
Demircioğlu, G., Özmen, H., & Demircioğlu, H. (2004). Bütünleştirici öğrenme
kuramına dayalı olarak geliştirilen etkinliklerin uygulamasının etkililiğinin
araştırılması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1, 21–34.
Er Nas, S., Çepni, S., Yıldırım, N., & Şenel, T. (2007). Çalışma yaprağının öğrenci
başarısı üzerindeki etkisi: Asit baz örneği. Edu 7, 2, 2.
Geelan, D. R. (1995). Matrix technique: A constructivist approach to curriculum
development in science. Australian Science Teachers Journal, 41(3), 32–
37.
Gürses, E. (2006). Durgun elektrik konusunda yapılandırıcı öğrenme kuramına
dayalı, 5E modeline uygun olarak geliştirilen dokümanların uygulanması
ve etkililiğinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik
Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, Türkiye.
Hand, B., Treagust, D.F. (1991). Student achievement and science curriculum
development using a constructive framework. School Science and
Mathematics, 91(4), 172-176.
S. Er Nas, T. Şenel Çoruhlu, S. Çepni | 32
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010, 29 (1), 17-36
Hand, B., Treagust, D. F., & Vance, K. (1997). Student perceptions of the social
constructivist classroom. Science Education, 81(5), 561–575.
Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Keser, Ö. F. (2003). Fizik eğitimine yönelik bütünleştirici bir öğrenme ortamı
tasarımı ve uygulanması, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen
Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, Türkiye.
Martin, D. J. (1997). Elementary Science Methods, A Constructivist Approach, New
York: Delmar Puplishers.
Nakipoğlu, C., & Bülbül, B. (2000). Orta öğretim kimya derslerinde yapısalcı
(Constructivist) öğrenme kuramı çerçevesinde “çekirdek kimyası”
ünitesinin öğretimi. BAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2, (1), 76–87.
Niederberger, S. (2009). Incorporating young adult literature into the 5E learning
cycle. Middle School Journal, 40(4), 25–33.
Orgill, M., & Thomas. M. (2007). Analogies and the 5E model. The Science
Theacher, 7(1), 40–45.
Özbek, R. (2005). Öğretmen algılarına göre eğitim fakültesi öğretim programının,
ilköğretim öğretim ortamlarının ve öğretmenlerin “Yapılandırmacı
öğretim” anlayışına yönelik düşüncelerinin değerlendirilmesi. XIV. Ulusal
Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 28-30
Eylül, Denizli.
Özdemir, Ö., Ülker, M., Uyguç, M., Huyugüzel, P., Çavaş, B., & Kesercioğlu, T.
(2002). Fen eğitiminde inşacı yaklaşım ve kavram haritalarını kullanımının
öğrenci başarılarına olan etkileri. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik
Eğitimi Kongresi, ODTÜ, Ankara.
Özmen, H., & Yıldırım, N. (2005). Çalışma yapraklarının öğrenci başarısına etkisi:
Asitler ve bazlar örneği. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 2, 124–142.
Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli
yapılandırıcı (consructivist) öğrenme. Turkish Online Journal of
Educational Tecnology, 3(1), 100–111.
Özsevgeç, T. (2006). Kuvvet ve hareket ünitesine yönelik 5E modeline göre
geliştirilen öğrenci rehber materyalinin etkililiğinin değerlendirilmesi.
Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(2), 36–48.
Özsevgeç, T. (2007). İlköğretim 5. sınıf kuvvet ve hareket ünitesine yönelik 5E
modeline göre geliştirilen rehber materyallerin etkililiklerinin belirlenmesi.
Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü,
Trabzon, Türkiye.
Patro, E.T. (2008). Teaching aerobic cell respiration using the 5 Es. The American
Biology Teacher, 70(2), 85-87.
Saka, A. (2006). Fen bilgisi öğretmen adaylarının genetik konusundaki kavram
yanılgılarının giderilmesinde 5E modelinin etkisi. Yayımlanmamış Doktora
5E Modelinin Derinleşme Aşamasına Yönelik Geliştirilen… | 33
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010, 29 (1), 17-36
Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon,
Türkiye.
Saunders, W. L. (1992). The Constructivism perspective: Implications and teaching
strategies for science. School Science and Mathematics, 92 (3),136–141.
Shiland, T. W. (1999). Constructivism: The implications for laboratory work.
Journal of Chemical Education, 76(1), 107–109.
Sifoğlu, N. (2007). İlköğretim 8. sınıf fen bilgisi dersinde yapısalcı öğrenme ve
probleme dayalı öğrenme yaklaşımlarının öğrenci başarısı üzerine etkisi.
Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Smerdan, B. A., & Burkam, D. T. (1999). Access to constructivist and didactic
teaching: Who gets IT? Where is it practiced?. Teachers College Record,
101(1)-5-34.
Temizyürek, K. (2003). Fen Öğretimi ve Uygulamaları. Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
Toluk, Z., & Olgun, S. (2004). Etkinlik temelli matematik öğretimi, kavrama için
öğretim. Eğitimde İyi Örnekler Konferansı, Sabancı Üniversitesi, 17 Ocak,
İstanbul.
Wilcox, D. R., & Sterling, D. R. (2006). Twisters, tall tales & Science teaching.
Science Scope, 29(8), 36–41.
Wilder, M., & Shuttleworth. P. (2004). Cell inquiry: A 5E learning cycle lesson.
Science Activities, 41(1), 25–31.
Yağdıran, E. (2005). Ortaöğretim 9. sınıf fonksiyonlar ünitesinin çalışma yaprakları,
vee diyagramları ve kavram haritaları kullanılarak öğretilmesi. Yüksek
Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Yalın, H. İ. (2004). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Ankara: Nobel
Yayın Dağıtım.
Yeşilyurt, M. (2003). Yükseköğretim temel fizik laboratuar uygulamalarında
bütünleştirirci yaklaşım. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen
Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.