Buradasınız

Anasayfa » Content

BİTİŞİK EĞİK YAZI HARFLERİNİN YAZIM ŞEKİLLERİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

TEACHERS' VIEWS ON CURSIVE LETTERS FONTS

Journal Name:

  • Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study is subject to forms of writing letters in cursive font. Research is descriptive screening model. Researcher, 227 primary school teachers with the first writing in cursive writing teaching to previously made in the province and district in Ankara, " Cursive Letters Shape Writing Assessment" named semi-structure interview form applied. Teachers in this survey, the shape of the letter, if appropriate, the letter an "appropriate" to write, did not find the appropriate letter in the shape of the new propositions were asked to spell. The data was descriptively analysed and interpreted after then. 16% of teachers participating in the research, the teaching of cursive writing not find a significant and steep wants to return to perpendicular to the basic text writing. 12% of the teachers, the cursive letters stated that the whole appropriate shape patterns grows. Participated in the study with other teachers, most of the letters in "appropriate" expression while falling, "b, d, f, k, r, s, ş, v, z, B, D, L, T, Z" the letters and shape patterns indicate that it should be changed new faces in this case suggested shape.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, bitişik eğik yazı harflerinin yazım şekillerini konu almaktadır. Araştırma betimsel tarama modelindedir. Araştırmacı, Ankara ili merkez ve ilçe ilköğretim okullarında görevli ve daha önce bitişik eğik yazı ile ilkokuma yazma öğretimi yapmış 227 sınıf öğretmenine, “Bitişik Eğik Yazı Harflerinin Yazım Şeklini Değerlendirme” adlı yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulamıştır. Öğretmenlerden bu formda, harfin yazım şekli uygun ise harfin karşısına “uygun” yazmaları; yazım şeklini uygun bulmadıkları harfe ise yeni yazım şekli önermeleri istenmiştir. Araştırma kapsamında toplanan veriler betimsel analiz tekniği kullanılarak yorumlanmıştır. Araştırmaya katılan öğretmenlerin % 16’sı, bitişik eğik yazı öğretimini anlamlı bulmamakta ve dik temel harfle yazı eğitimine geri dönülmesini istemektedir. Öğretmenlerin %12’si ise, bitişik eğik yazı harflerinin tamamının yazım şekillerinin bu hâliyle uygun olduğunu belirtmişlerdir. Araştırmaya katılan diğer öğretmenler, harflerin çoğuna “uygun” ifadesi düşmelerine karşın, “b, d, f, k, r, s, ş, v, z, B, D, L, T, Z” harflerinin yazım şekillerinin değişmesi gerektiği belirtmişler ve bu harflere yönelik yeni yazım şekilleri önermişlerdir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-bitisik-egik-yazi-harflerinin-yazim-sekillerine-iliskin-ogretmen-gorusleri.pdf
  • 2
29-53
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akyol, H. (2000). Yazı öğretimi. Millî Eğitim Dergisi, 146, 37-48.Akyol, H. (2005). Türkçe ilkokuma yazma öğretimi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Alston, J. & Taylor, J. (1987), Handwriting: Theory, Research and Practice. New York: Nichols Publishing.
Amudson S. J. (2001). Prewriting and handwriting skills, case-smith j. occupational therapy for children. St. Louis, Missouri: Mosby.
Aytan, T., Güney, N ve Gün, M. (2010). İlköğretim birinci kademede bitişik eğik yazı öğretiminde karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. 9. Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu. s. 1111-1114. Elazığ.
Baştürk, M. (2004). Dil edinim kuramları ve Türkçenin ana dili olarak edinimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Bayraktar, Ö. (2006). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin bitişik eğik yazıda yaptıkları hatalar. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Bekçi, B. & Erdoğan, T. (2007). Türkiye ve İrlanda’daki anadil öğretim programlarının karşılaştırılması. III. Sosyal Bilimler Eğitimi Kongresi’nde Sunulmuş bildiri. Çukurova Üniversitesi, Adana.
Durukan, E. ve Alver, M. (2008). Ses temelli cümle yönteminin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (5), 274-289.
Girgin, Ü. (2002). Okul öncesi eğitimde okuma ve yazma, konuşma ve yazma eğitimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
Güleryüz, H. (2002). Türkçe ilkokuma yazma öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Güneş, F. (2007). Ses temelli cümle yöntemi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Güneş, F. (2008). Niçin bitişik eğik yazı? Bilim ve aklın aydınlığında eğitim dergisi. 100. Özel Sayı, 242-244.
Güneyli, A. (2006). Kitap incelemesi. İlköğretim Online, 5(2), 50-52.
Hamstra B. L. & Blote A. W. (1993). A longitudinal study on dysgraphic handwriting in primary school. Journal of Learning Disabilities, 26(10).Jongmans, M. J., Linthorst, B. E., Westenberg, Y. & Smits-Engelsman, B. C. M. (2003). Use of task oriented self-instruction method to support children in primary school with poor handwriting quality and speed. Human Movement Science.
Kavcar, C., Sever, S. ve Oğuzkan, F. (2004). Türkçe öğretimi. Ankara: Ergin Yayınları
Korkmaz, İ. (2006). Yeni ilköğretim birinci sınıf programının öğretmenler tarafından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 419-433.
Köksal, K. (1999). Okuma yazmanın öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
MEB, Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu, (2009), http://ttkb.meb.gov.tr.
Özer, A. (1987). Güzel sanatlar eğitimi. Ankara: Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Phelps J., Stempel L. & Speck G. (1985). The children’s handwriting scale: a new diagnastic tool. Journal of Educational Research, 79(1).
Power, B. M. ve Hubbard, R. S. (1996). Language development a reader for teachers. New Jersey: Prentice Hall.
Rosenblum, S., Weiss, P. L. & Parush, S. (2003), Product and process evaluation of handwriting difficulties. Educational Psychology Review, 15(1).
Schneck, C. M. (1991). Comparison of pencil – grip patterns in first graders with good and poor writing skills. The American Journal of Occupational Therapy, 45(8).
Şahinel, M. G. (2005). Yeni Türkçe öğretim programına göre öğrenme-öğretme ortamının düzenlenmesi. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Bildiri Kitabı. S. 217-219, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Tekışık, H. H. (1994). Türkçe öğretimi ve öğretmen kılavuzu. Ankara: Tekışık A.Ş. Web. Ofset Tesisleri.
Tseng, M. H. & Cermak, S. A. (1993). The ınfluence of ergonomic factors and perceptual – motor abilities on handwriting perfprmance. The American Journal of Occupational Therapy, 47(10).
Turan, M. ve Akpınar, B. (2008). İlköğretim Türkçe dersi ilkokuma-yazma öğretiminde kullanılan ses temelli cümle ve bitişik-eğik yazı yöntemlerinin değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 121-138.Uyanık, M., Bumin, G., Düğer, T. ve Kayıhan, H. (2001). İlkokul öğrencilerinin yazı yazma performanslarına etki eden faktörleri araştırılması. T. Klin. JPM & R, 1.
Yaşar, Ş. (1993). Yabancı dilde okuma becerilerinin geliştirilmesinde küçük gruplarla öğretim yönteminin etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
Yavuzer, H. (2000). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (1999). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com