A REVIEW OF BYZANTINE STUDIES AND ARCHITECTURAL HISTORIOGRAPHY IN TURKEY TODAY
Journal Name:
- Orta Doğu Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Dergisi
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author |
---|---|
Abstract (2. Language):
In recent years there has been an increase in studies dedicated to various
aspects of the Byzantine legacy and the representation of Byzantium
in history books, letters, cinema, art, even science and music in Turkey
(2). However, there is still no comprehensive study focusing on the
historiography of Byzantine architecture in Turkey. This article will
provide a review of Byzantine Studies in Turkey from the early Republican
period up to the present with a particular focus on architectural
historiography. Studies in architectural historiography are late-comers to
the academic scene since architectural history as an autonomous discipline
itself is relatively new in Turkey (3). Historiographical studies in Turkey
usually focus on early Republican and late Ottoman architecture (4).
Nevertheless, there are some important studies for the history of Byzantine
Studies in Turkey. As example, Semavi Eyice’s “Türkiye’de Bizans Sanatı
Araştırmaları ve İstanbul Üniversitesinde Bizans Sanatı” [“Studies on
Byzantine Art in Turkey and Byzantine Art in İstanbul University”]
published in 1973 is a leading study providing a vast bibliography for
studies in Byzantine history, art history and archaeology from the late
19th century to the 1970s. In his “Türkiye’de Bizans Mimarisi Hakkındaki
Yabancı Araştırmaların Kısa Tarihçesi”[“A Brief History of Foreign
Studies on Byzantine Architecture in Turkey”] (1976), he also provides a
bibliography of archaeological studies in Turkey carried out by foreign
archaeologists from the late nineteenth century to the 1945. Yıldız Ötüken
in her “Türkiye’de Bizans Sanatı”[“Byzantine Art History in Turkey”]
(2003) briefly describes some of the excavations in Byzantine archaeology
and mentions current art history departments teaching Byzantine art
history in Turkey. The latest study is by Engin Akyürek, titled “Byzantine
Art History in Modern Turkey”(2010). Akyürek provides a review of
the history of Byzantine studies in Turkey from the late nineteenth
century to the present by adding recent developments in scholarship, the establishment of important research institutions and the current situation
of the field (5).
As for studies in the field of history, Nevra Necipoğlu provides a brief
information on the history of studies of Byzantine history in Turkey in her
“Türkiye’de Bizans Tarihçiliğinin Dünü, Bugünü ve Sorunları”[“The Past,
the Present and the Problems of the Study of Byzantine History in Turkey”]
(2003). She states that there are primarily three barriers in studying
Byzantine history in Turkey. These include the difficulty of teaching the
Greek language, the lack of library facilities, and the ideological barrier
namely ‘the rejection of the Byzantine cultural legacy in Turkey’. Another
historian, Melek Delilbaşı, also provides a summary of studies in Byzantine
history by Turkish scholars from the late nineteenth century to today, in
her paper “The Present and Future of Byzantine Studies in Turkey” (2005).
The latest study is a paper presented at the International symposium
“Contemporary Perceptions of Byzantium” on 19-21 November, 2009
in İstanbul also by Nevra Necipoğlu, “Byzantine Studies in Turkey:
Contemporary Trends in Historical Scholarship”.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Cumhuriyet’in ilk yıllarında, yeni kurulan ulus devletin meşruiyetini
sağlamak ve ortak bir kimlik yaratmak için arkeolojik ve tarihsel mirasa
sahip çıkmak önem kazanmıştır. Bu dönemde, Anadolu’da yaşayan en
eski uygarlıkların, “milli” kültürel mirasın bir parçası olarak algılanması
ve tanımlanması sürecinde, Bizans’ın nasıl bir rol oynadığı sorusu önem
taşımaktadır.
Son yıllarda Türkiye’de, Bizans kültürel mirasının, tarih, edebiyat, hatta
bilim ve sanattaki temsili üzerine yapılan çalışmaların sayısı artmıştır.
Ancak, erken Cumhuriyet dönemi ve sonrası mimarlık tarihi yazımı
üzerine olan çalışmalarda, Bizans mimarlığı ya da Osmanlı ve Cumhuriyet
Dönemi mimarlık tarihi içinde Bizans mirasının yeri üzerine olan
çalışmalar yok denecek kadar azdır.
Bu makalenin amacı, erken Cumhuriyet dönemi ve 1950 yılı sonrasındaki
tarihsel gelişmeler ve kültür politikaları bağlamında, Türkiye’de yapılan
Bizans çalışmalarının kısa bir tarihini sunmak ve bu dönemdeki Bizans
mimarlık tarihi yazımının değerlendirilmesine bir giriş yapmaktır.
Bu değerlendirmede, hem doğrudan Bizans mimarisi üzerine yapılan
çalışmalar, hem de erken Cumhuriyet dönemi sanat ve mimarlık
tarihçilerinin Bizans mimarlığına yaklaşımları ile Osmanlı ve Cumhuriyet
mimarlığının tarihsel gelişiminde Bizans mirasını ne dereceye kadar dâhil
ettikleri sorusunu irdelemek amaçlanmıştır.
Son olarak, Bizans mimarlık tarihi yazımındaki metodolojik yaklaşımlar
genel olarak değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda, sanat tarihinin
geleneksel yöntemlerinden tipoloji çalışmalarının giderek ağırlığını
kaybettiği, artan arkeoloji çalışmalarıyla birlikte, Bizans’ın bin yıllık
tarihi boyunca yaşanan politik, dini, toplumsal, ekonomik ve sanatsal
gelişmelerin daha fazla dikkate alındığı gözlenmiş olup, Bizans’ın çok
kültürlü yapısına vurgu yapan ve onu daha geniş bir coğrafi ve tarihi
bağlam içerisinde değerlendiren çalışmalara gereksinim duyulduğu
belirtilmiştir.
FULL TEXT (PDF):
- 2
63-80