Buradasınız

Anasayfa » Content

TÜRKİYE’DEKİ BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ TERCİH ETTİKLERİ ÖĞRETİM STİLLERİ VE STİLLERE İLİŞKİN DEĞER ALGILARI

TURKISH PRE-SERVICE PHYSICAL EDUCATION TEACHERS’ SELF-REPORTED USE AND PERCEPTIONS OF TEACHING STYLES

Journal Name:

  • Pamukkale Spor Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2014

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study was to analyze the pre-service physical education teachers’ (PPETs) teaching styles and perceived perceptions based on gender, university and previous sport experience. The participants (n=330) were selected from 9 universities among physical education teacher education (PETE) departments across seven geographical regions in Turkey. A validated Turkish version of “Physical Education Teachers’ Use of Teaching Styles and Perceptions of Styles Questionnaire” (Ince ve Hunuk, 2010) including demographic variables were employed. Multivariate analysis of variance (MANOVA), independent samples t-test and descriptive statistics were used for statistical analysis. According to the MANOVA, significant differences were observed among universities (Pillai’s Trace = .37, F(88,1871) = 1.28, p < .05), participants’ previous sport experiences (Pillai’s Trace = .08, F(11,284) = 2.14, p < .05), and preferred teaching styles. On the other hand, no significant difference was observed on the use of teaching style and gender of PPETs (Pillai’s Trace = .04, F(11,284) = 1.14, p > .05). In addition, the independent samples t-test results indicated that the participants who preferred to use teacher-centered styles had significantly higher perceptions in command (M=11.69), practice (M=11.50), reciprocal (M=10.82) styles than those who did not prefer to use them (p < .05). Descriptive findings indicated that command and practice styles were the most preferred teacher-centered styles. The current study revealed that PPETs preferred teaching styles and perceptions were mostly teacher-centered styles. It could be stated that courses in PETE curriculum should be structured with student-centered teaching styles.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümlerinde öğrenim gören öğretmen adaylarının öğretim stillerine ilişkin değer algılarını cinsiyet, üniversite ve geçmişte herhangi bir spor dalı uğraşma değişkenleriyle incelemektir. Araştırma grubunu yedi ayrı coğrafi bölgede bulunan ve 9 farklı üniversitede öğrenimini sürdüren beden eğitimi öğretmen adayları (n=330) oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Türkçe’ye İnce ve Hünük (2010) tarafından uyarlanan “Beden Eğitimi Öğretmenleri Öğretim Stilleri Değer Algıları” ölçeği ve demografik bilgilerin yer aldığı anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistik, çok değişkenli varyans analizi ve bağımsız gruplarda t-testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; öğretim stilini kullanma eğilimi üzerinde öğrenim görülen üniversite (Pillai’s Trace = .37, F(88,1871) = 1.28, p < .05) ve geçmişte bir spor dalı ile uğraşma değişkenleri anlamlı farklılıklara neden olmaktadır (Pillai’s Trace = .08, F(11,284) = 2.14, p < .05). Cinsiyet değişkeni öğretim stilini kullanma eğilimi üzerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılığa neden olmamaktadır (Pillai’s Trace = .04, F(11,284) = 1.14, p > .05). Ayrıca öğretmen merkezli öğretim stillerini tercih eden adayların, tercih etmeyenlere göre daha yüksek değer algılarına; sahip oldukları [komut (değer algısı=11.69), alıştırma (değer algısı=11.50), eşli çalışma (değer algısı=10.82)] ve bağımsız gruplarda t-testi sonuçlarına göre anlamlı fark belirlenmiştir (p < .05). Beden eğitimi öğretmen adaylarının en çok tercih ettikleri öğretim stilleri öğretmen merkezli stiller arasında yer alan komut ve alıştırma stilleri olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Beden eğitimi öğretmeni adaylarının en çok kullandığı ve değer verdiği stillerin “öğreten merkezli” stiller olduğu belirlenmiştir. Elde edilen bulgulardan hareketle lisans eğitiminde yer alan derslerde öğrenci merkezli stillerin kullanımına daha fazla yer verilmesi önerilmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkiyedeki-beden-egitimi-ogretmen-adaylarinin-tercih-ettikleri-ogretim-stilleri-stillere-iliskin-deger-algilari.pdf
  • 5
21
34
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aktop, A., Karahan, N. (2012). Physical education’s teacher views of effective teaching methods in physical education. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 1910-1913. Avşar, Z. (2012). Türkiye İçin Beden Eğitimi Öğretmen Standartların Oluşturulması. Unpublished Doctoral Dissertation. Anadolu University, Institution of Educational Sciences.
Beckett, K.D. (1990). The effects of two teaching styles on college students’achievement of selected physical education outcomes. Journal of Teaching in Physical Education, 10, 153-169.
Byra, M. (2000). A review of spectrum research: The contribution of two eras. Quest, 52(3), 229-245.
Bulca, Y., Saçlı, F., Kangalgil, M., Demirhan, G. (2012). Beden eğitimi öğretmenlerinin öğretmen yetiştirme programına ilişkin görüşleri. Eğitim ve Bilim, 37(165), 81-92.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (9. Baskı) Ankara: Pegem Akademi.
Cengiz, C., Serbes, Ş. (2012). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği lisans öğrencilerinin öğretim stilleri ve stillere ilişkin değer algıları. 12. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitapçığı, s. 492, 12-14 Aralık, Denizli, Türkiye. Cothran, D.J., Kulinna, P.H., Banville, D., Choi, E., Amade-Escot, C., MacPhail, A., Macdonald, D., Richard, J.-F., Sarmento, P., Kirk, D. (2005). A cross-cultural investigation of the use of teaching styles. Research Quarterly for Exercise and Sport, 76, 193-201.
Çiçek, Ş. (1998). Evaluation of Physical Education Teacher Education Program at Middle East Technical University. Unpublished Doctoral Dissertation. Middle East Technical University, Institution of Educational Sciences.
Demirhan, G., Bulca, Y., Altay, F., Şahin, R., Güvenç, A., Aslan, A., Güven, B., Kangalgil, M., Hünük, D., Koca, C., Açıkada, C. (2008). Comparison of the views of partners regarding the physical education curriculum and it’s delivery. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 19(3), 157-180.
Demirhan, G., Çoşkun, H., Altay, F., Şahin, R., Güvenç, A., Aslan, A., Açıkada, C. (2002). Farklı Öğretim Yöntem ve Tekniklerinin Beden Eğitimi Derslerinde Kullanılma Düzeylerine İlişkin Görüşler. 3. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Olimpik Eğitim ve Spor Kültürü Sempozyumu Bildiri kitapçığı. 108-115.
Demirtaş, H., Cömert, M., Özer, N. (2011). Öğretmen adaylarının özyeterlik inançları ve öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları. Eğitim ve Bilim, 36(156), 96-111.
Ertan, H., Çiçek, Ş. (2003). Türkiye’de ilköğretim beden eğitimi derslerinde öğrenci başarısının değerlendirilmesine ilişkin yaklaşımlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 76-83.
Cengiz ve Serbes 2014;5(2):21-34
33
http://pjss.pau.edu.tr Pamukkale Journal of Sport Sciences
Fraenkel, J.R., Wallen, N.E. (2003). How to design and evaluate research in education, (5. Baskı) New York: McGraw-Hill. Green, S.B., Salkind, N.J. (2007). Using SPSS for Macintosh Analyzing and Understanding Data (5. Baskı) Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
Gülüm, V., Bilir, P. (2011). Beden eğitimi öğretim programının uygulanabilme koşulları ile ilgili beden eğitimi öğretmenlerinin görüşleri. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(2), 57-64.
Harrison, J.M., Blakemore, C.L. (1992). Instructional strategies for secondary school physical education. Dubuque: Wm. C. Brown Publishers.
Hein, V., Ries, F., Pires, F., Caune, A., Emeljanovas, A., Ekler, J. H., Valantiniene, I. (2012). The relationship between teaching styles and motivation to teach among physical education teachers. Journal of Sports Science and Medicine, 11, 123-130.
İnce, M.L., Hünük, D. (2010). Eğitim reformu sürecinde deneyimli beden eğitimi öğretmenlerinin kullandıkları öğretim stilleri ve stillere ilişkin algıları. Eğitim ve Bilim, 35(137), 128-139.
İnce, M.L., Ok, A. (2005). Moving prospective physical education teachers to learner centered teaching: can it be stimulated in a traditional context? Journal of International Council for Health, Physical Education, Sport and Dance, XLI(1), 6-12.
Jaakkola, T., Watt, A. (2011). Finnish physical education teachers’self-reported use and perceptions of Mosston and Ashworth’s Teaching Styles. Journal of Teaching in Physical Education, 30, 248-262.
Kolovelonis, A., Goudas, M. (2012). Students' recording accuracy in the reciprocal and the self-check teaching styles in physical education. Educational Research and Evaluation: An International Journal on Theory and Practice, 18(8), 733-747.
Kulinna, P.A., Cothran, D.J. (2003). Physical education teachers’ self-reported use and perceptions of various teaching styles. Learning and Instruction, 13, 597-609.
Li, C., Kam, W.K. (2011). Mosston’s reciprocal style of teaching: A pilot study in Hong Kong. New Horizons in Education, 59(2), 27-37.
Milli Eğitim Bakanlığı (2007). İlköğretim beden eğitimi dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Milli Eğitim Bakanlığı (2008). Öğretmenlik mesleği özel alan yeterlikleri: Beden eğitimi öğretmeni özel alan yeterlikleri. http://otmg.meb.gov.tr/alanbe.html internet adresinden 12.09.2012 tarihinde edinilmiştir.
Milli Eğitim Bakanlığı (2009). Ortaöğretim beden eğitimi dersi (9-12. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Milli Eğitim Bakanlığı (2012). Oyun ve fiziki etkinlikler dersi (İlkokul 1-4. sınıflar) öğretim program. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Milli Eğitim Bakanlığı (2013). Beden eğitimi ve spor dersi (Ortaokul 5-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Mosston, M., Ashworth, S. (2002). Teaching Physical Education (5. Baskı). Benjamin Cummins, San Fransisco.
Cengiz ve Serbes 2014;5(2):21-34
34
http://pjss.pau.edu.tr Pamukkale Journal of Sport Sciences
Pritchard, T., Hawkins, A., Wiegand, R., Metzler, J.N. (2008). Effects of two instructional approaches on skill development, knowledge, and game performance. Measurement in Physical Education and Exercise Science, 12, 219-236.
Sanchez, B., Byra, M., Wallhead, T.L. (2012). Students’ perceptions of the command, practice, and inclusion styles of teaching. Physical Education and Sport Pedagogy, 17(3), 317-330.
Saraç, L., Muştu, E. (2013). Öğretmen adaylarının beden eğitimi öğretim stillerini kullanım düzeyleri ile stillere ilişkin değer algılarının incelenmesi. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 4(2), 112-124.
Şirinkaya, A., Erciş, S. (2009). İlköğretim okullarındaki beden eğitimi ve spor derslerinde uygulanan öğretim yöntemleri ve ölçme-değerlendirme kriterlerinin araştırılması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 184-189.
Topkaya, İ. (2011). Hareket Beden Eğitimi ve Spor Öğretiminde Öğrenme ve Öğretmenin Temelleri. Geliştirilmiş (3. Basım). Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
Ünlü, H., Aydos, L. (2007). İlköğretim okullarında görev yapan beden eğitimi öğretmenlerinin kullandıkları öğretim yöntemleri. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 40-51.
Vural, B. (2004). Yetkin-ideal vizyoner öğretmen. Hayat Yayınları. İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com