Buradasınız

İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Okullarında Eğitim Öğretim Durumu ile İlgili Eksikliklerin Giderilmesinde İzledikleri Stratejiler

The Strategies Adopted by the Primary School Administrators in Removing the Deficiencies Related to the Education Training State of the Schoolse

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9779/PUJE569
Abstract (2. Language): 
This study aimed to define the strategies adopted by primary school principals in order to carry out the recommendations under the “status of education and training” title in inspection notification. 37 administrators have voluntarily participated in the study as 9 of them are school principals and 28 of them are assistant principals Unstructured interview form is used in the study and “What kind of strategies do you pursue to carry out the recommendations made for arranging education-training state of your school?” question is directed at participants. Data are analyzed through qualitative techniques such as content analysis. According to the findings of the study primary school administrators adopted four main strategies in order to remove deficiencies in the education state of their schools as: (1) Attendance and cooperation (2) Social, cultural and sportive activities (3) Convenience with the regulations (4) Guidance services.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, ilköğretim okulu yöneticilerinin denetim tebliğinde yer verilen “eğitim ve öğretim durumu” başlığı altında yer alan önerileri yerine getirmede izledikleri stratejileri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya gönüllü olarak dokuz okul müdürü ve 28 müdür yardımcısı olmak üzere toplam 37 okul yöneticisi katılmıştır. Araştırmada yapılandırılmamış görüşme formu kullanılmış olup katılımcılara “Okulun eğitim-öğretim durumunu düzenleme konusunda yapılan önerileri yerine getirmede ne gibi stratejiler izlersiniz?” sorusu yöneltilmiştir. Elde edilen verilerin analizi nitel tekniklerden içerik analizi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma bulgularına göre, ilköğretim okulu yöneticilerinin okulun eğitim öğretim durumu ile ilgili eksiklikleri gidermede (1) Katılım ve İşbirliği, (2) Sosyal, Kültürel ve Sportif Etkinlikler, (3) Mevzuata Uygunluk ve (4) Rehberlik Hizmetleri olmak üzere dört temel strateji izledikleri belirlenmiştir.
36
49

REFERENCES

References: 

Aydın, İ. (2005). Öğretimde Denetim. Ankara: Pegem A Yayınları.
Aydın, M. (2000). Çağdaş Eğitim Denetimi. Ankara: Hatipoğlu Basım ve Yayım.
Blase, J. & Blase, J. (1999). Principals› Instructional Leadership and Teacher Development: Teachers›
Perspectives. Educational Administration Quarterly, 35 (3), 349-378.
Bursalıoğlu, Z. (2000). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
Camadan, F. & Kahveci, G. (2013). Okul Yöneticilerinin ve Öğretmenlerin Rehber Öğretmene
(Psikolojik Danışman) İlişkin Algılarının İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri,
13(3), 1371-1392.
Can, N. (2007). Öğretmen liderliği becerileri ve bu becerilerin gerçekleştirilme düzeyi. Erciyes
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (1), 263-288.
Celep, C. (2000). İlköğretim Müfettişlerinin Kendilerini Tanımlama ve Çalışma Ortamı Değer
Algıları. Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, 69-78.
Çelenk, S. (2003). Okul-aile işbirliği ile okuduğunu anlama başarısı arasındaki ilişki, Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 33-39.
Çığ, D. (2006). İlköğretim müfettişlerinin denetim sonunda getirmiş oldukları önerilerin yöneticiler
tarafından yerine getirilme düzeyi ve engelleri, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Dağlı, A. (2006). İlköğretim denetmenlerinin eğitim ve yaşam ile ilgili karşılaştıkları sorunlar ve bu
sorunların çözümüne ilişkin öneriler, D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 1-8.
Dönmez, İ. (2008). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğrenme ortamlarının öğrenci merkezli eğitim
açısından değerlendirilmesi. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü,
yayımlanmamış yüksek lisans tezi.
Glanz, J., & Neville, R. F. (1997). Educational supervision: Perspectives, issues, and controversies.
Norwood, MA: Christopher-Gordon.
Glickman, C. D. (1985). Supervision of instruction: A developmental approach. Boston: Allyn & Bacon.
Güçlü, N. (2003). Lise müdürlerinin problem çözme becerileri, Milli Eğitim Dergisi, 160, 272-300.
Güleç, H. Ç. & Genç, S. Z. (2010). An evaluation of the interviews between teachers and parents
about school and family cooperation in preschool education institutions. Eğitim ve Bilim,
35 (155), 158-171.
KAYNAKÇA
48 Pamukkale University Journal of Education, Number 37 (January 2015/I)
Z. Demirtaş, G. Kahveci
Gürşimşek I., Kefi ,S. & Girgin, G. (2007). Okulöncesi eğitime babaların katılım düzeyi ile ilişkili
değişkenlerin incelenmesi. H. Ü. 182 Eğitim Fakültesi Dergisi, 33 (2007), 181-191.
Güzel, A. (2009). İlköğretim okullarında uygulanan öğrenci merkezli eğitim modeliyle ilgili
yönetici ve öğretmen görüşleri (Ankara ili örneği). Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Hoy, W.K. & Miskel C.G. (2010). Eğitim yönetimi: Teori, araştırma ve uygulama (Educational
administration: theory, research, and practice). (Çeviri Editörü / Editor of Traslate: Selahattin
Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. Thousand Oaks, CA: Sage.
Milli Eğitim Bakanlığı, (2001). Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Müfettişleri Başkanlıkları Rehberlik
ve Teftiş Yönergesi” 01.02.2001 tarihli 2521 sayılı Tebliğler Dergisi.
Milli Eğitim Bakanlığı EARGED, (2004), Öğrenci Merkezli Eğitim Uygulama Modeli. Milli Eğitim
Basımevi, Ankara.
Milli Eğitim Bakanlığı (2005). İlköğretimde Denetim ve Performans Değerlendirme Esasları.
Ankara.
Nazlı, S. (2004), “Sınıf Rehberliği Etkinlikleri”, BAÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (11), 135-152.
Oğuz, E., Yılmaz, K. & Taşdan, M. (2007). İlköğretim denetmenlerinin ve ilköğretim okul
yöneticilerinin denetim inançları, Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 12, 40-51.
Özdemir, S. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara: Pegem A Yayınları.
Özer, B. (2007). Öğrenci merkezli karma öğretim yönteminin öğretimde planlama
değerlendirme dersinde akademik başarı ve eleştirel düşünmeye etkisi. Elazığ: Fırat
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, yayımlanmamış doktora tezi.
Pajak, E. (1989). Identification of supervisory proficiencies project. Alexandria, VA: ASCD.
Rourke, L., Anderson, T., Garrison, D. R. & Archer, W. (2001). Methodogical issues in the content
analisis of computer conference transcripts. İnternational Journal of Artifical Inteligence
in Education, 12 (1), 8-22.
Saban, A. (2009). Öğretmen adaylarının öğrenci kavramına ilişkin sahip olduğu metaforlar. Türk
Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 281-326.
Sheppard, B. (1996). Exploring the transformational nature of instructional leadership. Alberta
Journal of Educational Research, 42(4), 325-344.
Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe Sözlük. Ankara.
Turan, S. & Şişman, M. (2000). Okul yöneticileri için standartlar: eğitim yöneticilerinin bilgi temelleri
üzerine düşünceler. Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (4), 68-87.
Yalçınkaya, M. (2002). Açık sistem teorisi ve okula uygulanması, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi,
22 ( 2), 103-116.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin
Yayıncılık.
Yıldırım, B. (2000). İlköğretimde denetimin etkililiği için yeni bir iletişim modeli önerisi, Fırat
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (1), 213-224.
Yıldırım, İ. (2006). Akademik başarının yordayıcısı olarak gündelik sıkıntılar ve sosyal destek. H.Ü.
Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 258-267.
Yıldırım, M. C. & Dönmez, B. (2008). Okul-aile işbirliğine ilişkin bir araştırma (İstiklal İlköğretim
Okulu örneği). Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 98-115.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com