Buradasınız

Anasayfa » Content

YUKARI MENDERES HAVZASI NEOLİTİK ve ERKEN KALKOLİTİK ÇAĞ YERLEŞİMLERİNİN MATERYAL KÜLTÜR VE İSKÂN DÜZENİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ

AN EVALUATION OF NEOLITHIC AND EARLY CHALCOLITHIC SITES IN UPPER MEANDER BASIN IN THE CONTEXT OF SETTLEMENT PATTERN AND MATERIAL CULTURE

Journal Name:

  • Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2014
DOI: 
10.5505/pausbed.2014.72681

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This article deals with the settlements of the Neolithic and Early Chalcolithic periods on the Upper Menderes Basin located in south-western Anatolia and aims to make extensive evaluations of the material culture and settlement patterns of the region by using the systematic survey data. The survey data about the Upper Menderes Basin reveal that the 17 settlements were settled in the Neolithic and Early Chalcolithic Ages. The evaluations were made depending on the material culture of the settlements concerned and they indicate that the region had an identical culture with the District of Lakes in the Neolithic and Early Chalcolithic Ages. On the other hand, when the site selection and settlement pattern concerned are considered, it is understood that plain and the highland areas were selected as living areas in the early phases of the Late Neolithic Age, whereas the settlements increased in the Late Neolithic-Early Chalcolithic period and the basin was located by rivers and lakes at the plain level.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Yukarı Menderes Havzası’nın Geç Neolitik ve Erken Kalkolitik Çağ yerleşimlerini ele alan bu makale, sistematik yüzey araştırması verileri kullanılarak, bölgenin materyal kültürü ve yerleşim düzenine ilişkin değerlendirmeler yapmayı hedeflemektedir. Yukarı Menderes Havzası yüzey araştırması verileri 17 yerleşim yerinin Neolitik ve Erken Kalkolitik Çağı’nda iskân edildiğini ortaya koymaktadır. Söz konusu yerleşimlerin materyal kültürü üzerinden yapılan değerlendirmeler bölgenin, Neolitik ve Erken Kalkolitik Çağı’nda, Göller Yöresi ile özdeş bir kültüre sahip olduğunu göstermektedir. Söz konusu höyüklerin yer seçimi ve yerleşim düzenine bakıldığında ise, Geç Neolitik Çağı’nın erken safhalarında ovanın yanı sıra dağ ve plato alanlarının yaşam alanı olarak seçildiği, Geç Neolitik-Erken Kalkolitik Çağı’nda ise yerleşimlerin artış göstererek havzanın ova düzeyinde nehir ve göl kenarlarına konumlandığı anlaşılır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-yukari-menderes-havzasi-neolitik-erken-kalkolitik-cag-yerlesimlerinin-materyal-kultur-iskan-duzeni-baglaminda-degerlendirilmesi.pdf
  • 18
33
56
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Abay, E. (2011). “Preliminary Report on the Survey Project of Çivril, Baklan, Çal Plains in the Upper
Meander Basin, Southwest Anatolia”, Ancient Near Eastern Studies, 48, 1-87.
Abay, E. ve Dedeoğlu, F. (2005). “2003 Yılı Denizli/Çivril Ovası Yüzey Araştırması”, 22. Araştırma
Sonuçları Toplantısı, Cilt 2, 41-51.
Abay, E.ve Dedeoğlu, F. (2007). “2005 yılı Çivri Ovası Yüzey Araştırması 2005”, 24. Araştırma
Sonuçları Toplantısı, Cilt 1, 277-293.
Akdeniz, E. (1997). “1995 Yılı Büyük Menderes Ovası ve Çevresi Yüzey Araştırmaları”, 14. Araştırma
Sonuçları Toplantısı, 233-254.
Akdeniz, E. (1999). Büyük Menderes Havzasının Demir Çağı Öncesi Kültürleri. Ege Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi), İzmir.
Albrecht, G., Albrecht, B., Berke, H., Burger, D., Moser,J., Rähle, W., Schoch,W., Storch, G., Uerpmann,
H. P., Urban. B. (1992). “Late Pleistocene and Early Holocene finds from Öküzini : A
Contribution to the Settlement History of the Bay of Antalya, Turkey”, Paléorient, 18/2,
123-141.
Ceylan, M.A. (1998). Baklan-Çivril Havzası ve Yakın Çevresinin Hidrojeomorfolojik Etüdü. Marmara
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Eğitimi Anabilim Dalı, (Yayınlanmamış
Doktora Tezi), İstanbul.
Dedeoğlu, F. (2008). “Cultural Transformation and Settlement System of Southwestern Anatolia
from Neolithic to LBA: A Case Study from Denizli/Çivril Plain”, Proceedings of the 5th
International Congress on the Archaeology of the Ancient Near East, April 3-8 2006,
(Ed: J. M. Córdoba, M. Molist, M. C. Pérez, I. Rubio, S. Martínez), Madrid, 687-601.
Dedeoğlu, F. (2010). Neolitik Dönemden Erken Tunç Çağ Sonuna Kadar Yukarı Menderes Havzası:
Sosyal, Kültürel ve Ekonomik Süreç. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış
Doktora Tezi), İzmir.
Dedeoğlu, F. (2012). “Yukarı Menderes Havzası Dağlık Bölge Yüzey Araştırması 2011 yılı Çalışmaları”,
30. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Cilt 1, 215-226.
Duru, R. (1989). “Were the Earliest Cultures at Hacılar Really Aceramic?”, Anatolia and the Near
East, Tahsin Özgüç’e Armağan, (Ed: K. Emre ve B.Hrouda), Ankara, 94-104.
Duru, R. (1994). Kuruçay Höyük I, 1978-1988 Kazılarının Sonuçları Neolitik ve Erken Kalkolitik
Çağ Yerleşmeleri,TTK, Ankara.
Duru, R. (2003). “Bademağacı Kazıları 2000 ve 2001 Yılları Çalışma Raporu (Excavation at
Bademağacı 2000-2001)” Belleten LXVI, 549-594.
Duru, R. (2005). “Bademağacı Kazıları 2002 ve 2003 Yılları Çalışma Raporu (Excavation at
Bademağacı 2002-2003)”. Belleten, LXVIII, 519-560.
Duru, R. (2007). “Göller Bölgesi Neolitiği: Hacılar- Kuruçay Höyüğü- Höyücek- Badenağacı Höyüğü”
Anadolu’da Uygarlığın Doğuşu ve Avrupa’ya Yayılımı Türkiye’de Neolitik Dönem,
Yeni kazılar, Yeni bulgular. (Ed: M.Özdoğan ve N.Başgelen), Arkeoloji ve Sanat yayınları,
331-361.
Duru, R. (2008). M.Ö. 8000 den M.Ö 2000’e Burdur- Antalya Bölgesi’nin Altı bin Yılı. Suna-İnan Kıraç
Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü Monografi Dizisi: 4.
Duru,R ve Umurtak,G (2005). Höyücek, 1989-1992 Yılları Arasında Yapılan Kazıların Sonuçları,
Türk Tarih KurumuYayınları, Ankara.
Erol, O. (1997). “Geomorphologic Arguments for Mid-to Late Hocene Enviromental Change
in Central Anatolian (Pluvial) Lake Basins”. (Ed: H.N. Dalfes, G. Kukla and H. Weiss)
Climate Change in the Third Millenium BC. Nato ASI series, Sub Series I Global Enviromental
Change 321-350, Springer Verlag.
Esin, U. (1981). İlk Üretimciliğe Geçiş Evresinde Anadolu ve Güneydoğu Avrupa Kültürler
Sorunu II, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Günel, S. (2003). “Batı Anadolu Bölgesi Tarih Öncesi Dönemlerine Yeni Katkılar” ,Belleten, LXVII,
Sayı 250, 719-738.
KAYNAKÇA
F. Dedeoğlu
Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 18, 2014 41
Günel, S. (2006a). “A New Early Settlement On the Plain of Çine(Marsyas) in Western Anatolia:
Tepecik Höyüğü in the Light of Surface Survey, Hayat Erkanal’a Armağan Kültürlerin
Yansıması, Homer Kitabevi, İstanbul, 401-411.
Günel, S. (2006b). “New contributions to Western Anatolian Cultural History: Aydın Region Survey
Project”. Prähistorische Zeitschrift, 81(2), 153-174.
Joukowsky, M.S. (1986). Prehistoric Aphrodisias, An Account of the Excavations and Artifact
Studies, Vol I-II, Excavations and Studies, New Jersey.
Kansu, Ş.A. (1944). “Anadolu Mezolitik Kültür Buluntuları”, Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, 2/5,
673-684.
Kartal, M. (2003). “Anatolian Epi-Paleolithic Period Assemblages: Problems, Suggestions,
Evaluations and Various Approaches”, Anadolu / Anatolia, 24, 45-62.
Kartal, M. (2009). Konar Göçerlikten Yerleşik Yaşama Geçiş, Epi-Paleolitik Dönem Türkiye’de Son
Avcı-Toplayıcılar, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul.
Konakçı, E. (baskıda). “Prehistorik Tripolis: Akkaya ve Hamambükü Höyük”, Tripolis Çalışmaları I,
Ege Yayınları.
Mellaart, J. (1954). “Preliminary report on a survey of pre-classical remains in southern Turkey”,
Anatolian Studies, 4, Ankara: 175-239.
Mellaart, J. (1961). “Early Cultures of the South Anatolian Plateau”. Anatolian Studies, 11, 159-184.
Mellaart, J. (1970). Excavations at Hacılar, Edinburgh University Press, Edinburgh.
Otte, M., Yalcinkaya, I., Leotard, J.M., Kartal, M., Bar-Yosef, O., Kozlowski, J., Bayón, I. L., Marshack,
A.(1995). “The epi-palaeolithic of Okuzini cave (SW Anatolia) and its mobiliary art”.
Antiquity, 69 (266): 931-944.
Özsait, M. (1991). “Nouveaux Sites Contemporains de Hacılar en Pisidie Occidentale”, Anatolia
Antiqua, 1, 59-118.
Peshlow-Bindokat, A. (2006). Tarih Öncesi İnsan Resimleri, Latmos Dağları’ndaki Prehistorik
Kaya Resimleri, İstanbul.
Schoop, U. D. (2005). Das Anatolische Chalcolithikum, Urgeschichtliche Studien I, Verlag
Bernhard Albert Greiner. Remshalden.
Şimşek, C. (2013). Laodikeia (Laodiceia ad Lycum), Laodikeia Çalışmaları 2. Ege Yayınları, İstanbul.
Thissen, L. C. (2000). Early Village Communities in Anatolia and the Balkans 6500-5500 cal BC, Studies
in chronology and culture contract, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Leiden Üniversitesi,
Leiden.
Thissen, L. C. (2002). “CANeW 14C databases and 14C charts, Anatolia, 10000 - 5000 cal BC”. The
Neolithic of Central Anatolia. Internal Developments and External Relations During
the 9th - 6th Millennia cal BC. Proceedings of the CANeW Table Ronde, (Ed: F. Gérard
ve L.C. Thissen), Istanbul 23-24 November 2001, Istanbul, 299-337.
Thissen, L. C. (2010). “The Neolithic-Chalcolithic sequence in SW Anatolian Lakes Region”
Dokumenta Praehistorica, XXXVII, 269-282.
Yalçınkaya, I. (1995). “Anadolu İskân Tarihinde Katran Dağı”. AMMK, 4, 55-76.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com