Buradasınız

Anasayfa » Content

İBN EL-ESİR HAZARLAR HAKKINDA

IBN AL-ESİR ON KHAZARS

Journal Name:

  • Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2014
DOI: 
10.5505/pausbed.2014.18894

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
The Caspian Sea to the east, the west, extending to the Danube River, Altai steppes north of the Black Sea steppes is a kind of sequel (South Russian Steppes) and the tribe of prehistoric and historic periods, have been home to many cultures. There is no doubt that home owners steppe in the Middle Ages and the largest political entities that manifests itself in every period of history, establishing the Turks. This is called the Khazars Turks. Azerbaijan and the Azerbaijani Turks, Turkish has been very important in shaping the Khazars. VIII. IX. many battles took place for centuries in the territory of Azerbaijan. All in all a part of the Khazars necessarily settled in Azerbaijan. Today in Azerbaijan Hazardağ (Fizuli), Hazaryurd (Ordubad), place names are from Khazars. In this article, Mr. Abulfaz Elchibey, Ibn al-Esir’s dealt with the history of the Khazars and proposed various opinions about the Khazars.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Doğuda Hazar Denizinden batıda Tuna nehrine kadar uzanan, Altay bozkırlarının bir nevi devamı niteliğindeki Karadeniz’in kuzeyindeki bozkırlar (Güney Rusya Bozkırları) tarih öncesi ve tarihi devirlerde birçok kültüre ve kavme ev sahipliği yapmıştır. Bu bozkırın Orta Çağdaki ev sahipleri ise hiç şüphesiz tarihin her devrinde kendini gösteren ve büyük siyasi teşekküller kuran Türklerdir. İşte bu Türklerin adı Hazarlardır. Azerbaycan Türklüğü ve Azerbaycan Türkçesinin şekillenmesinde Hazarların çok önemli rolü olmuştur. VIII. -IX. asırlarda Hazar-Arap savaşlarının çoğu Azerbaycan topraklarında vuku bulmuştur. Sonuçta Hazarların bir kısmı mecburen Azerbaycan’da yerleşmiştir. Bugün Azerbaycan’da Hazardağ (Füzuli), Hazaryurd (Ordubad), yer isimleri Hazarlardan kalmadır. Ebülfez Elçibey bu makalesinde, İbn El-Esir’in Hazarlar hakkındaki görüşlerini ve Hazarların geçmişini ele almıştır. Elçibey, bu makalesinde Hazarlar hakkında değişik görüşler ileri sürmüştür.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ibn-el-esir-hazarlar-hakkinda.pdf
  • 18
57
76
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Artamanov, M. İ. ( 2004). Hazar Tarihi, Çev: Ahsen Batur, İstanbul.
Artamonov, M. İ. (1936). Oçerki Drevneyşey İstorii Hazar, Leningrad.
Ävdiyev, V. İ. (1948a). İstoria Drevnogo Vostoka, OGİL, Gospolitizdat, s. 41.
Ävdiyev, V. İ. ( 1948b). İstoria Drevnogo Vostoka, OGİL, Gospolitizdat, s. 23.
Avdiyev, V. İ. İstoriya Drevneqo Vostoka, Moskva, 1970.
Avdiyev, V. İ. (1974). Orta Asyada Tarih ve Arkeoloji Tetkikleri, Çev. Abdülkadir İnan, TTK,
Tercüme Eserler, nr. 40/102.
Azerbaycan Tarixi. (2007). I. Cilt, Bakı.
B-3220, vә rә q 3a
Balkan, K. (1990). “Eski Ön Asya’da Kut (veya Gut) Halkını Dili İle Eski Türkçe Arasındaki Benzerlik”,
Erdem Dergisi, C. 6, S 16, Ocak, s. 9.
Bartold, V. V. (1963-1968). Soçineniya, C. 5, Nauka, Moskva, s. 242
Benveniste, E. (1935). Le Nim de La Ville de Ghazna, JA, 226.
Bibleyskiye Skazaniya, (1969). Moskva.
Bikerman, E. (1975). Xronoloqiya Drevneqo Mira, Moskva.
Brentes, B. (1976). Ot Şanidara do Akkada, Moskva.
Chaumont, M. L. (1989). “Atropates”, Encyclopaedia Iranica, Vol. 3. 1, London.
Donuk, A. (1988). Eski Türk Devletlerinde İdari-Askeri Unvan ve Terimler, İstanbul.
Dunlop, Douglas M. (1954). The History of the Jewish Khazars, N. J.: Princeton University Press,
Princeton.
Dyakonov, İ. M. (1956). Midiya Tarixi, Moskva-Leninqrad.
Eberhard, W. (1945). “Bir Kaç Eski Türk Unvanı Hakkında”, TTK-Belleten, c. 9, Sayı: 33-36, Ankara,
s. 319-337.
Ebülfez Eliyev. (2 aprel 1982), Bakı.
El İstahrî. (1901).“The Book of Climates-Collection of Materyals Relating to Places and Peoples of the
Caucasus”, Sayı: 29, Tiflis, s. 41.
Ә liyev, İqrar. (1960). Midiya Tarixi, Bakı.
Golden, P. B. (1971). “Hazar Dili”, TDAY, s. 150.
Golden, P. B. (1980). Khazar Studies, An Histohco-Phihlogical Inauiry into The Origins of the
Khazars, I (inceleme), II (Kaynak Yazmaların Fotokopileri), Budapest.
Golden, P. B. (2006). Hazar Çalışmaları, Çev. E. Ç. Mızrak, Selenge Yayınları, Nu: 31, İstanbul.
Günaltay, Ş. (1937). “Sakalar”, Tarih Semineri Dergisi, Sayı:1, s. 5-8.
Hayit, B. (1987). Sovyetler Birliğindeki Türklüğün ve İslam’ın Bazı Meseleleri, İstanbul.
Hazarlar. (1993). Temel Britannica Ansiklopedisi, Cilt: 8, s. 110-111, İstanbul.
Herodotos. (1973). Herodot Tarihi (Çev. M. Ökmen), İstanbul.
Herodotus. (1954). The Histories, tr. Aubrey De Sélincourt (Penguin Books).
İbn el-Esir, el-Kamil fi-t-tarih, 1 c. s. 220.
Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 18, 2014 67
İbn El-Esir Hazarlar Hakkında
İbn Havkal. (1906). “The Book of Roads and Kingdoms-Collection of Materyals Relating to
Places and Peoples of the Caucasus”, Sayı: 38, Tiflis, s. 107.
İnanlı, Özel. (1949). “Sümerlerin Dünya Görüşü ve Bâbil Edebiyatına Toplu Bir Bakış”, AÜDTCFD, 7.
Cilt, Aralık, 4. sayı, Ankara.
İstoriya İrana S Drevnix Vremyon. (1958). Leninqrad, sə h. 11.
Kafesoğlu, İ. (1993-1999). Türk Milli Kültürü, İstanbul.
Khazar. (2011). “Encyclopædia Britannica. Ultimate Reference Suite, Chicago: Encyclopædia
Britannica.
Kononov, A. N. (1978-1979; 1976-1981). Oçerk İstorii İzuçeniya Tureckogo Yazıka, 1978-1979.
Leningrad, 1976/1981, s. 265-270, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı, Belleten, 21. 11. 2008.
Kononov, Andrey Nikolayeviç. (1980). Grammatika Yazıka Tyurkskix Runiçeskix Pamyatnikov
(Rusça).
Köprülü, M. F. (1939). “Eski Türk Unvanlarına Ait Notlar”, Türk Hukuk ve İktisat Tarihi Mecmuası, c. II,
1932-39, İstanbul, s. 17-31.
Kurat, A. N. (1992). IV-XVIII. Yüzyıllarda Karadeniz Kuzeyindeki Türk Kavimleri ve Devletleri,
Murat Kitabevi, Ankara.
Kuzgun, Ş. (1993). Hazar ve Karay Türkleri: Türklerde Yahudilik ve Doğu Avrupa Yahudilerinin
Menşei Meselesi, Alıç Matbaacılık, Ankara.
Labat R. Kastariti. (1968). Phraorte et les debuts de l’histoire mede, JA, CCXLIX, 1.
Milli Elmlə r Akademiyası A. Bakıxanov Adına Tarix İnstitutu. (2007). Azerbaycan Tarixi, Yeddi.
ciltdə , “Elm”, Cilt I, Bakı, sə h 217.
Nweeya, Samuel K. (1913). Persia, the Land of the Magi Or the Home of the Wise Men
(İngiliscə ). Philadelphia.
Okladnikov, A. P. (1993). İç Asya’da Paleolitik-Neolitik Toplum ve Kültür, İnsanlık Tarihi, (Haz. A.
Enel), Ankara.
Pitrovsky, B. B. (1976). “İskitlerin Dünyası”, UNECCO-Görüş Dergisi, Sayı 12, s. 6.
Pletnyeva, S. A. (1976). Xazarı, Moskva.
Qaşqay, S. Qə dim Azerbaycan Tarixi Mixi Yazılı Mə nbə lə rdə . Bakı, 2006.
Qaşqay, S. (1992). Manna Dövlə ti, Bakı.
Qeybullayev, Q. (1994). Azerbaycan Türklə rinin Tə şə kkül Tarixində n. Bakı.
Rásonyi, László. (1971). Tarihte Türklük, Ankara.
Rudenko, S. İ. (1952). Gornoaltayskie Naxodki i Skifı, Moskva- Leninqrad.
Sami, Şə msə ddin, “Xə zə r” sözü, Qamus.
Seferoğlu, Ş. K. (1982).101 Soruda Kürdlerin Türklüğü, TKAE Yayınları, Ankara.
Seyidoğlu, Bilge. (1998). Kültürel Bir Sembol: Yılan, Folkloristik Prof. Dr. Dursun. Yıldırım
Armağanı (Hzl, Metin Özarslan-Özkul Çobanoğlu), Ankara.
Strabon. (1969). Geographika, (Çev A. Pekman), İstanbul.
Susan M. Sherwin-White, Amélie Kuhrt. (1993). From Samarkhand to Sardis: a New Approach
To The Seleucid Empire, University of California Press.
Talbert, J. A., Barrington Atlas of The Greek and Roman World: Map-By-Map Directory, Volume 2.
-”The Modern Name Azerbaijan Derives From Atropatene”.
Tə bə ri. Tarih, 1 c, sə h, 512-530.
Togan, A. Z. V. (1981). Umumi Türk Tarihine Giriş, İstanbul.
Togan, Zeki Velidi. (1970). “Hazarlar mad. ”, Cilt V, İslam Ansiklopedisi (Türk), s. 398.
Tevrat. (1963). el-İshah el-Aşar, Kahire.
Zakiyeviç, M. F. (1995). Tatarı Proplemı İstorii İ Yazika, Kazan.
Гейбуллаев, Г. А. ( 1991). К . Том 1. Баку.
Дьяконов, И. М. (1956). , Moskva-Leninqrad, стр. 178.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com