Buradasınız

Anasayfa » Content

OSMANLI DEVLETİ’NDE MİLLİ KİMLİK İNŞASINDA OKUL

SCHOOL IN BUILDING THE NATIONAL IDENTITY IN OTTOMAN EMPIRE

Journal Name:

  • Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2014

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Modern states have given importance to build the national identities. In this way, the people who had different ethnic origins were tried to be combined to the state within the framework of national consciousness. Schools are used as an effective instrument in building the national identity. Ottoman Empire was made up of different nations and wanted to build a modern state integrating all these differences with the help of school. In this context, the state chose the way to establish and extend modern schools across the country in order to get all ethnical elements would study together. Because of the fact that the nationalist idea was so popular especially among non-Muslim groups and they had their own schools, this plan did not get much success. In this study, the modern schools opened in Ottoman State, the desired results through these schools and the role of the schools toward Ottoman identity are examined.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Modern devletler milli kimliklerin inşasına büyük önem vermişlerdir. Bu yolla farklı etnik kökene sahip olan halkın bir milli bilinç çerçevesinde devlete bağlanmaları sağlanmaya çalışılmıştır. Milli kimliklerin inşasında okullar etkili birer enstrüman olarak kullanılmıştır. Osmanlı Devleti farklı milletlerden oluşmaktaydı ve bütün bu farklılıkları okulun da katkısıyla tek potada eriterek modern bir devlet inşa etmek istemiştir. Bu bağlamda bütün tebaanın birlikte okuyacağı modern okulların kurulması ve ülke genelinde yaygınlaştırılması yoluna gidildi. Milliyetçilik duyguları özellikle gayrimüslimlerde hızla yaygınlaşmış olduğundan ve bu milletlerin kendi okullarının olmasından dolayı bu konuda fazla başarılı olunamamıştır. Bu çalışmada Osmanlı Devleti’nde kurulmuş olan modern okullar, okullar yoluyla elde edilmek istenen sonuçlar, Osmanlı kimliğinin inşasında bu okulların rolü irdelenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-osmanli-devletinde-milli-kimlik-insasinda-okul.pdf
  • 19
1
24
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Adanır, F. (1989). “Der jungtürkische Modernismus und die nationale Frage im Osmanischen
Reich”, Zeitschrift für Türkeistudien, 2. Jahrgang, Heft 2, Integra Verlag, 79-91.
Akıncı, A. (2011). Milli Kimlik İnşa Stratejileri (Türkiye Örneği 1839-1946), (Yayımlanmamış
Doktora Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Arslan, A. (2007). “Avrupa’dan Türkiye’ye Yahudi Göçünün Stratejik Olarak Kullanılması (1880-
1920)”, Stratejik Araştırmalar Enstitüsü Güvenlik Stratejileri Dergisi, Yıl: 3, Sayı: 5,
7-40.
Bakır, K. (2008). “II. Meşrutiyet Döneminde Milli Seçkincilik ve Eğitim: Emrullah Efendi Tuba Ağacı
Nazariyesi”, Doğu Batı, Yıl: 11, Sayı: 45, 197-213.
Başaran, İ. E. (1999). “Türkiye’de Eğitim Sisteminin Evrimi”, (Ed: F. Gök), 75 Yılda Eğitim, Tarih Vakfı
Yayınları, İstanbul, 91-110.
Berkes, N. (1997). Batıcılık, Ulusçuluk ve Toplumsal Devrimler-1, Cumhuriyet Gazetesinin
Armağanı.
Berkes, N. (2008). Türkiye’de Çağdaşlaşma, 12. Baskı, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
Bilim, C. Y. (1984). Tanzimat Devri’nde Türk Eğitiminde Çağdaşlaşma (1839-1876), Anadolu
Üniversitesi Basımevi, Eskişehir.
Çolak, M. (2004). “Milas Yahudileri ve Eğitim: Talmud Tora’dan Alliance Israelite Universelle’e
(1851-1934)”, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Dergisi, Cilt: 21, Sayı:1, 231-247.
Doğan, N. (1994). Ders Kitapları ve Sosyalleşme, BağlamYayıncılık, İstanbul.
Dölen, E. (1985). “Darülfünun”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedesi, 2. Cilt,
İletişim Yayınları, 476-477.
Darüşşafaka. (2013). http://www.darussafaka.k12.tr/Darussafaka/Sayfalar/Tarihcemiz.aspx, (E.T:
07.11.2013).
Engelhardt (1999). Tanzimat ve Türkiye, (Çev: A. Reşad), 1. Baskı, Kaknüs Yayınları, İstanbul.
Erdoğdu, A. T. (2008). “Osmanlılığın Evrimi Hakkında Bir Deneme: Bir Grup (Üst Düzey Yönetici)
Kimliğinden Millet Yaratma Projesi”, Doğu Batı, Yıl 11, Sayı 45, 19-46.
Ersanlı, B. (2006). İktidar ve Tarih, Türkiye’de “Resmi Tarih” Tezinin Oluşumu (1929-1937), 2.
Baskı, İletişim Yayınlar, İstanbul.
Gellner, E. (1992). Uluslar ve Ulusçuluk, (Çev: B. E. Behar ve G. G. Özdoğan), İnsan Yayınları,
İstanbul.
Güven, İ. (2004). Osmanlı Eğitiminin Batılılaşma Evreleri, 3. Baskı, Naturel Yayınları, Ankara.
Hobsbawm, E. (2005). İmparatorluk Çağı 1875-1914, (Çev: V. Aslan), Üçüncü Baskı, Dost Kitabevi,
Ankara.
Hobsbawm, E. (2006). “Giriş: Gelenekleri İcat Etmek”, Geleneğin İcadı, (Ed: E. Hobsbawm ve T.
Ranger), (Çev: M. M. Şahin), Agorakitaplığı, İstanbul, 1-18.
Karpat, K. H. (2009). Osmanlı’dan Günümüze Kimlik ve İdeoloji, 2. Baskı, TİMAŞ Yayınları,
İstanbul.
Kayalı, H. (1998). Jön Türkler ve Araplar: Osmanlıcılık, Erken Arap Milliyetçiliği ve İslamcılık
(1908-1918), (Çev: T. Yöney), 2. Baskı, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul.
Keyder, Ç. (2008). Türkiye’de Devlet ve Sınıflar, İletişim Yayınları, İstanbul.
Kocabaşoğlu, U. (1985). “Amerikan Okulları”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi,
2. Cilt, İletişim Yayınları, 495-500.
Koçak, C. (1985). “Tanzimat’tan Sonra Özel ve Yabancı Okullar”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e
Türkiye Ansiklopedisi, 2. Cilt, İletişim Yayınları, 485-494.
Koçer, H. A. (1992). Türkiye’de Modern Eğitimin Doğuşu ve Gelişimi, Milli Eğitim Yayınevi,
İstanbul.
Kurnaz, Ş. (1992). Cumhuriyet Öncesinde Türk Kadını (1839-1923), Milli Eğitim Basımevi,
İstanbul.
Kurnaz, Ş. (1996). II. Meşrutiyet Döneminde Türk Kadını, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul.
Küçük, M. A. (2005). Ermeniler Arasında Protestanlığın Yayılışı ve Protestan Ermeniler
(Türkiye Örneği), (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ankara.
Osmanlı Devleti’nde Milli Kimlik İnşasında Okul
Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 19, 2014 23
Mardin, Ş. (2000). Jön Türklerin Siyasi Fikirleri 1895-1908, 7. Baskı, İletişim Yayınevi, İstanbul.
Ortaylı, İ. (2006). İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı, 25. Baskı, Alkım Yayınevi, İstanbul.
Ölker, G. (2007). “Ta’lîm-i Lisân-ı Rumî ve Dil Öğretim Yöntemi”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi,
Sayı: 22, 129-143.
Özkalp, E. (2008). Sosyolojiye Giriş, 16. Baskı, Ekin Yayınevi, Bursa.
Sakaoğlu, N. (1985). “Eğitim Tartışmaları”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi,
2. Cilt, İletişim Yayınları, 478-484.
Shaw, S. J. ve Shaw E. K. (2000). Osmanlı İmparatorluğu ve Modern Türkiye, (Çev: M. Harmancı),
Cilt: 2, Baskı: 3, e Yayınları, İstanbul.
Somel, S. A. (2010). Osmanlı’da Eğitimin Modernleşmesi (1839-1908); İslamlaşma, Otokrasi
ve Disiplin, (Çev: O. Yener), İletişim Yayınlar, İstanbul.
Şişman, A. (2004). Tanzimat Döneminde Fransa’ya Gönderilen Osmanlı Öğrencileri
(1839-1876), Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
Taşdemir, E. (2001). “Türk Eğitim Tarihinde Azınlık Okulları ve Yabancı Okullar”, Erciyes Üniversitesi
Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:10, 13-30.
Taşer, S. (2010). “Darülfünun-ı Şahane’de Kayıt, Ücret ve İmtihanlar İle İlgili Hususlar ve Başarılı
Öğrencilerin Ödüllendirilmesi”, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi
Dergisi, Sayı: 29, 357-370.
Tekeli, İ. (1985). “Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Eğitim Sistemindeki Değişiklikler”, Tanzimat’tan
Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 2. Cilt, İletişim Yayınları, 456-475.
Toprak, Z. (2006). “Bir Hayal Ürünü: İttihatçıların “Türkleştirme Politikası””, Toplumsal Tarih, Sayı:
146, 14-22.
Tunaya, T. Z. (1984). Türkiye’de Siyasal Partiler 1: İkinci Meşrutiyet Dönemi 1908-1918, 2.
Baskı, İstanbul.
Üstel, F. (2009). “Makbul Vatandaş”ın Peşinde, 4. Baskı, İletişim Yayınları, İstanbul
Zürcher, E. J. (2007). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi, (Çev: Y. S. Gönen, 21. Baskı, İletişim
Yayınları, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com