Buradasınız

Anasayfa » Content

NEOLİBERALİZMDE ÖZGÜRLÜK PARADOKSU VE SOSYAL HAKLAR

THE PARADOX OF LIBERTY IN NEOLIBERALISM AND SOCIAL RIGHTS

Journal Name:

  • Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The duality of the concepts of right and freedom has been used together in historical period. In addition, the relationship between those concepts shifts according to different historical and social periods. While some political streams take the rights to the front side and put aside the freedoms; some can give special emphasis on freedoms. In this paper, the relation between the neoliberal conceptualization of freedom and social rights will be examined. Social rights required the active intervention and regulation of the state. In terms of neoliberal discourse, any intervention of the state is an intervention to freedoms and it damages the freedoms. Thinking of this in this context neoliberal conceptualization of freedom is in a conflictual relation with the social rights.Analysis of the conflictual relation and also understanding the reasons behind it form the fundamental aim of this paper.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Hak ve özgürlük kavramları tarihsel süreç içinde birlikte kullanılan bir kavram çifti olagelmiştir. Bu kavramların birbirleri ile olan ilişkisi ise farklı tarihsel ve toplumsal dönemlere göre değişmektedir. Bazı siyasal akımlar hakları ön plana çıkarıp özgürlükleri arka planda tutarken, bazıları da özgürlüklere özel bir vurgu yapabilmektedir. Bu bildiride neoliberalizmin özgürlük anlayışı ile sosyal haklar arasındaki ilişki irdelenecektir. Sosyal haklar, devletin aktif müdahalesini ve düzenleyiciliğini gerektirir. Neoliberal söylem açısından ise devletin her tür müdahalesi özgürlüklere yapılan bir müdahaledir ve özgürlükleri zedeler. Bu çerçevede düşünüldüğünde neoliberalizmin özgürlük anlayışı sosyal haklar ile gerilimli bir ilişki içindedir. Sözkonusu gerilimli ilişkiyi çözümleyebilmek, arkasında yatan nedenleri analiz edebilmek makalenin temel amacını oluşturmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-neoliberalizmde-ozgurluk-paradoksu-sosyal-haklar.pdf
  • 1
85-97
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Ataay, F. (2008). “Neoliberalizm ve Muhafazakar Demokrasi”, Deki, Ankara.
Balkır, Z. G. (2009). “Türk Anayasa Yargısında Sosyal Hakların Korunması”, Kocaeli Üniversitesi
Yayınları, S. 335, Kocaeli.
Barry, N. P. (2003). “Modern Siyaset Teorisi”, (Çev: M. Erdoğan ve Y. Şahin, Liberte, Ankara.
Bayramoğlu, S. (2005). “Yönetişim Zihniyeti Türkiye’de Üst Kurullar ve Siyasal İktidarın
Dönüşümü”, İletişim, İstanbul.
Berlin, I. (1969). “Two Concepts of Liberty”, Four Essays on Liberty, London: Oxford University Press.
Bowles, S. ve Herbert, G. (1996). “Demokrasi ve Kapitalizm”, Ayrıntı, İstanbul.
Giddens, A. (2000). “Üçüncü Yol, Sosyal Demokrasinin Yeniden Dirilimi”, Birey, İstanbul.
Gül- Sallan, S. (2004). “Sosyal Devlet Bitti, Yaşasın Piyasa!”, Etik, İstanbul.
Güzelsarı, S. (2008). “Küresel Kapitalizm ve Devletin Yeniden Dönüşümü,Türkiye’de Mali
İdare’de Yeniden Yapılanma”, Sosyal Araştırmalar Vakfı 20, İstanbul.
Harvey, D. (1999). “Postmodernliğin Durumu”, (Çev: S. Savran), Metis, İstanbul.
Harvey, D. (2008). “Yeni Emperyalizm”, (Çev: H. Güldü), 2. Baskı, Everest, İstanbul.
Hayek-Friedrich, A. (1995). “Kanun, Yasama Faaliyeti ve Özgürlük Sosyal Adalet Serabı”,
(Çev: M. Erdoğan), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara.
İnsel, A. (2005). “Neo-Liberalizm Hegemonyanın Yeni Dili”, 2.Baskı, Birikim, İstanbul.
Köker, L. (2008). “İki Farklı Siyaset, Bilgi Teorisi-Siyaset Bilimi İlişkileri Açısından Pozitivizm ve
Eleştirel Teori”, Dipnot, Ankara.
Kymlicka, W. (2006). “Çağdaş Siyaset Felsefesine Giriş”, (Çev: E. Kılıç), 2. Baskı, İstanbul Bilgi
Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Locke, J. (1986). “Uygar Yönetim Üstüne İki İnceleme’den Seçme Parçalar”, Batı’da Siyasal
Düşünceler Tarihi-2: Yeni Çağ, Seçilmiş Yazılar, (Der: ve Çev: M. Tunçay), Teori, Ankara.
Manisalı, E. (2001). “Küresel Kıskaç”, Otopsi, İstanbul.
Özkazanç, A. (1996). ‘Türkiye’de Yeni Sağ’, Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, Cilt.15,
İletişim, İstanbul.
Rand, A. (1993). “İnsanın Hakları”, Sosyal ve siyasal Teori, (Der: A. Yayla), Siyasal, Ankara.
Rawls, J. (2007). “ Siyasal Liberalizm”, (Çev: M. F. Bilgin), Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Şaylan, G. (2005). “ Değişim, Küreselleşme ve Devletin Yeni İşlevi”, İmge, Ankara.
Tanör, B. (1978). “Anayasa Hukukunda Sosyal Haklar”, İstanbul:May.
Uygun, O. (2000). “İnsan Hakları Kuramı”, İnsan Hakları, (Ed: K. Tankuter), Yapı Kredi, İstanbul.
Wilding, P. (1994). “The Debate about Welfare State”, (Der: B. Jones), Political Issues in Britain
Today, Glasgow, Bell and Bain, ss. 109-121.
Yayla, A. (1992). “Liberalizm”, Liberte, Ankara.
Yılmaz, A. (2001). “Çağdaş Siyasal Akımlar: Modern Demokraside Yeni Arayışlar”, Vadi, Ankara.
Döğüş, İ. (2009). “Liberal Bir 12 Eylül Dönemindeyiz”, Radikal Gazetesi, (http://www.radikal.com.tr/
Default.aspx?aType=HaberYazdır&ArticleID=957884), (06.02.2010).
Erdoğan, M. (1998). “İnsan Haklarına Kavramsal Bir Yaklaşım”, Liberal Düşünce,c.3, s.12, ss: 7-16.
Gambetti, Z. (2009). “İktidarın Dönüşen Çehresi: Neoliberalizm, Şiddet ve Kurumsal Siyasetin
Tasfiyesi” İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No: 40, ss. 143-164.
Günaydın, G. (2001). “ İngiltere Sol’unda Yeni Açılımlar-Will Hutton’un ‘Revive a Public Realm’
Makalesi Üzerine”, Kamu Yönetimi Dünyası Dergisi,Yıl:2, Sayı:7/8, ss: 3-5.
İnaç, H. ve Demiray, M. (2004). “Siyasal Bir İdeoloji Olarak Neo-Liberalizm”, DPÜ Sosyal Bilimler
Dergisi, Sayı. 11, ss. 163-184.
Kurt, S. (2006). “Hayek’in Özgürlük ve Adalet Teorisi”, Z.K.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, c.2, s.3,
ss:199-213.
Marangos, J.(1999). “Piyasa ve Siyasal Özgürlük”, Liberal Düşünce, c.4, s.16, ss. 133-136.
Özkazanç, A. ( 2000). “Yeni Sağdan sonra: Yeni Sol, Siyasi İktidar ve Meşruiyet”, Araştırma Dergisi
Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, yıl 3, s.3, Aralık.
Özkazanç, A. (1997). “ Refah Devletinden Yeni Sağa: Siyasi İktidar Tarzında Dönüşümler”,
Mürekkep, Sayı:7, ss. 21-29 97
Pekel, V. (1994). “Yeni Liberalizmin Özgür Dünyası”, Mürekkep, s. 9, ss. 21-31.
Savran, S. (1996). “Küreselleşme mi Uluslararasılaşma mı?”, Sınıf Bilinci, c.1,s.16, ss.37-79.
Toprak, L. (2008), “CHP ve Sosyalist Enternasyonal Parodisi”, No:41, (http://www.marksist.com/
levent_toprak/chp_ve_sosyalist_enternasyonal_parodisi.htm), (20.06.2009).
Uygun, O. (2002). “Küreselleşme ve Değişen Egemenlik Anlayışının Sosyal Haklara Etkisi”,
Anayasa Yargısı 20, Ankara.
Yıldız, N. (2008), “Neoliberal Küreselleşme ve Eğitim”, D.Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi,
s.11, ss. 13-32.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com