Buradasınız

ÖĞRETMENLERİN İLETİŞİM BECERİSİ VE EMPATİK EĞİLİM DAVRANIŞLARININ ÇOCUK SEVME DÜZEYLERİ ÜZERİNE ETKİSİ

COMMUNİCATION SKILLS OF TEACHERS AND THE EFFECT OF EMPHATIC TENDENCY BEHAVIOR ON LEVELS OF LIKING OF CHILDREN

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study was to investigate the communication skills of elementary school teachers and the effect of their emphatic tendencies on their levels of liking of children. This study tried to reveal the communication skills of the teachers and how their levels of liking of children affect their emphatic tendencies together and one by one. The population included 2076 teachers who worked at 81 elementary schools in Sivas province in the 2011-2012 academic years. Within the elementary schools, 35 schools were randomly selected. The sample of this study comprised 906 teachers who worked at these schools. Out of the applied scales, 416 actionable scales were evaluated. The data was collected via “Communication Skills Evaluation Scale”, “Emphatic Tendency Scale” and “Barnett Liking of Children Scale”. It was concluded from the study that the communication skills and emphatic tendencies of the teachers affected their levels of liking of children and communication skills together with the emphatic tendencies increased this effect a little more.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı ilköğretim okullarında öğretmenlerin iletişim becerileri ile empatik eğilimlerinin çocuk sevme düzeylerine etkisini incelemektir. Araştırma öğretmenlerin iletişim becerileri ve empatik eğilimlerinin çocuk sevme (öğrenciler) düzeylerini ne derece etkilediğini birlikte ve tek tek ortaya koymaya çalışmaktadır. Araştırmanın hedef evrenini 2011-2012 öğretim yılında Sivas il merkezinde 81 ilköğretim okulunda görev yapan 2076 öğretmen oluşturmaktadır. İlköğretim okullarından 35 okul random yöntemiyle belirlenmiştir. Bu okullarda görev yapan 906 öğretmen araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Ölçekler 35 ilköğretim okulunda araştırmacı tarafından uygulanmıştır. Uygulanan ölçeklerden işlenmeye uygun 416 ölçek değerlendirmeye alınmıştır. Araştırma verileri, “İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği” , “Empatik Eğilim Ölçeği” ve “Barnett Çocuk Sevme Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin iletişim becerileri ile empatik eğilimlerinin çocuk sevme düzeylerini etkilediği, iletişim becerileri ile empatik eğilimlerin birlikte bu etkiyi biraz daha artırdığı görülmüştür.
FULL TEXT (PDF): 
51-61

REFERENCES

References: 

Arifoğlu, B. ve Razı, G.S. (2011). Birinci sınıf hemşirelik öğrencilerinin empati ve iletişim becerileriyle iletişim yönetimi dersi akademik başarı puanı arasındaki ilişki. DEUHYO ED, 4 (1), 7-11.
Aylor, B. ve Oppliger, P. (2003). Communication education, 52 (2), 122–134.
Badea, L. ve Pana, N.A. (2010). The role of empathy in developing the leader’s emotional intelligence. Theoretical and Applied Economics, 17 (543), 69-78.
Barr, J. J. (2011). The relationship between teachers’ empathy and perceptions of school culture. Educational Studies, 37 (3), 365-369.
Barut, Y. (2004). Öğretmenlerin empatik eğilim düzeyleri ile çatışma eğilimi düzeylerinin değişkenler açısından incelenmesi. 13. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Bozkurt-Bulut, N. (2003). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin iletişim becerilerine ilişkin algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, 15-18 Ekim, Gazi Üniversitesi: Antalya.
Çiftçi Arıdağ, N. ve Yüksel, A. (2010). Üniversite öğrencilerinin ahlaki yargı yetenekleri ile empati becerileri arasmdaki ilişkinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10 (2), 683-727.
Cüceloğlu, D. (2005). Yeniden insan insana, İstanbul: Remzi.
Dev, N. (2010) İlköğretim okullarında görev yapan yönetici ve öğretmenlerin empatik beceriler açısından karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Dinçyürek, S. (2004). Üniversite öğrencilerinin empatik becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 10, 95-116.
Doğuş, Y. (2011) Okul yöneticileri ve öğretmenlerin bakışı ile empatik iletişim. e-Journal of New World Sciences Academy, 6 (1), 696-707.
Celal Teyyar UĞURLU – Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(2) 2013, 51-61
60
Dökmen, Ü. (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21 (1-2) 155-190.
Dökmen, Ü. (2003). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem.
Gelbal, S. ve Duyan, V. (2010). İlköğretim öğretmenlerinin çocuk sevme durumlarına etki eden değişkenlerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 127-137.
Durmuşoğlu Salatlı, N. ve Erbay, F. (2013). Okul öncesi öğretmenlerin konuşma, dinleme ve empati becerilerinin çocuk sevme davranışı açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14 (1), 159-174.
Duyan, V. ve Gelbal, S. (2008). Barnett Çocuk Sevme Ölçeği’ni Türkçeye uyarlama çalışması. Eğitim ve Bilim, 33 (148), 40-48.
Erdem, Y. ve Duyan, V. (2011). A determination of the factors that aff ect the level of pediatric nurses’ liking of children. Turk J Med Sci, 41 (2), 295-305.
Ergin, A. ve Birol, C. (2000). Eğitimde iletişim. Ankara: Anı.
Ergün, M. ve Özdaş, A. (1999). Okul gözlemi ve uygulama çalışmalarının öğretmen adayları üzerindeki etkisi. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 115-119.
Ekinci, Ö. (2009). Öğretmen adaylarının empatik ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
Eva Lu, Y., Dare, B. ve Gellman, A. (2005). An Experiential model: teaching empathy and cultural sensitivity. Journal of Teaching in Social Work, 25 (3-4), 89-103.
Hacıoğlu, M. (2007). Okul öncesi yöneticilerinin sergiledikleri iletişim becerilerinin algıları ile öğretmenlerin empati düzeyleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil.
Karagöz, Y., Kösterelioğlu, İ. (2008) İletişim becerileri değerlendirme ölçeğinin faktör analizi metodu ile geliştirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 81-97.
Karcı, Y. (2011). İletişim meslek lisesi öğrencilerinin empatik iletişim beceri düzeylerinin incelenmesi. Selçuk İletişim, 6 (4) 155-167.
Karahan,T.F., Sardoğan, M.E., Güven, M.Ç., Özkamalı, E. ve Dicle, A.N. (2006). İnsan ilişkileri ve iletişim dersi’nin öğretmen adaylarının çatışma çözme ve empatik beceri düzeylerine etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, 23, 127-136.
Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
Meeks, B. S., Hendrick, S. S. ve Hendrick, C. (1998). Communication, love and relationship satisfaction. Journal of Social and Personal Relationships, 15 ( 6), 755-773.
Miller, F. ve Vallis, J. (2011). Social interaction and the role of empathy in ınformation and knowledge management: A literature review. Journal of Education for Library and Information Science, 52 (2), 122-131.
Pala, A. (2008). Öğretmen adaylarının empati kurma düzeyleri üzerine bir araştırma, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (23), 13-23.
Şahin, F. Y. (1998). Grupla iletişim becerileri eğitiminin üniversite öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerine etkisi. Eğitim ve Bilim, 22 (110), 12-19.
Şahin, D. ve Anlıak, Ş. (2008).Okul öncesi çocuklarının öğretmenleriyle kurdukları ilişkiyi algılama biçimleri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 7 (14), 215-230.
Şişman, M. (2002). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem.
Töremen, F., Ekinci, A. ve Karakuş, M. (2006). Influence of managers’ empathic skills on school success. International Journal of Educational Management, 20 (6), 490-499.
Celal Teyyar UĞURLU – Pegem Journal of Education & Instruction, 3(2) 2013, 51-61
61
Tutuk, A., Al, D. ve Doğan, S. (2002). Hemşirelik öğrencilerinin iletişim becerisi ve empati düzeylerinin belirlenmesi. C. Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6 (2), 36-41.
Veenman, S. (1984). Perceived problems of beginning teachers. Review of Educational Research, 54 (2), 143‐178.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS Uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay.
Yüksel, A. (2004). Empati eğitim programının ilköğretim öğrencilerinin empatik becerileirne etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (2), 341-354.
Zıllıoğlu, M. (1996). İletişim nedir? İstanbul: Cem.
Wanzer, M. B., Butterfield, M. B. ve Gruber, K. (2004). Perceptions of health care providers’communication: relationships between patient-centered communication and satisfaction. Health Communication, 16 (3), 363–384.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com