Buradasınız

Anasayfa » Content

Eğitim Kurumlarındaki Sosyal Kulüplerin Etkililiğinin İncelenmesi: Uygulamada Değişim İhtiyacı

Examining Effectiveness of Social Clubs in Educational Organizations: Need for Change in Implementation

Journal Name:

  • Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study aims to identify the opinions and recommendations of students concerning the effectiveness of social clubs in state primary and high schools in İstanbul. In this survey both qualitative and quantitative methods were used. The study comprises of a sample of 1574 students. The data of the study was collected through the “Opinions About the Aims of Social Clubs Scale” which was developed by the researchers. The quantitative data was analysed by using percentages, frequencies, arithmetic mean, standard deviation, independent t-test and ANOVA. To analyse the qualitative data, content analysis technique was used. According to results high school students think that social clubs are ineffective, however, primary school students think that social clubs are effective. there was a significant difference according to level of education and grade level. The reasons of ineffectiveness of school social clubs were collected under four themes which are “Implementation Gap”, “Managerial Problems”, “Personal Reasons” , “Lack of Importance”. The reasons for students finding the social clubs ineffective were that school principals and teachers did not find social clubs activities’ important, no meetings or events were conducted and insufficient club course hours.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma kamu ilköğretim okulları ve liselerde uygulanan sosyal kulüp çalışmalarının etkililiğine ilişkin var olan durumu öğrenci görüşlerine dayalı olarak ortaya koymak, geleceğe dönük önerileri saptama amacı taşımaktadır. Tarama türünde yapılan araştırmada; nicel ve nitel araştırma yöntemleri birlikte kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini İstanbul İli’nde öğrenim gören toplam 1574 öğrenci oluşturmaktadır. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen “Sosyal Kulüplerin Amacına İlişkin Görüşler” ölçeği aracılığıyla toplanmıştır.. Nicel veriler, yüzde, frekans, aritmetik ortalama, standart sapma, ilişkisiz t–testi, ilişkisiz varyans analizi (ANOVA) ile çözümlenmiştir. Nitel verilerin çözümlenmesinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Lise öğrencileri sosyal kulüp çalışmalarını etkisiz bulurken, ilköğretim öğrencileri etkili bulmaktadır. Öğrenci görüşleri arasında öğretim kademesi ve sınıf düzeyine göre anlamlı fark olduğu tespit edilmiştir. Nitel verilerin çözümlenmesi sonucunda, sosyal kulüplerin etkili olma nedenleri “Kişisel Gelişim” ve “Öğretmen Etkisi”; etkisiz olma nedenleri “Uygulama Boşluğu”, “Önemsememe Yaklaşımı”,“Yönetsel Sorunlar” ve “Kişisel Nedenler” olmak üzere dört tema altında toplanmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-egitim-kurumlarindaki-sosyal-kuluplerin-etkililiginin-incelenmesi-uygulamada-degisim-ihtiyaci.pdf
  • 2
167
186
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akfırat, Ö. F. (2004). Yaratıcı dramanın işitme engellilerin sosyal becerilerinin gelişimine etkisi. Unpublished doctoral dissertation, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akkök, F. (1996). İlköğretimde sosyal becerilerin geliştirilmesi, öğretmen el kitabı, Ankara : MEB Basımevi.
Alavi, S. S., Maracy, M. R., Jannatifard, F. & Eslami, M. (2011). The effects of psychiatric symptoms On the internet addiction disorder isfahan’s university students. Journal of Research in Medical Science ,16 (6). 793-800.
Albayrak Arın, G. (1999). Sosyal beceri envanteri’nin ergenler için geçerlik ve güvenirliği. Unpublished master’s thesis, Çukurova Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Awbrey, C., Longo, A., Lynd, A.& Payne, C. (2008). Increasing social skills of elementary school students through the use of literature and role playing. Saint Xavier University & Pearson Achievement Solutions, Inc. Field Based Masters Programme, Chicago,Illinois (Retrieved September 12, 2013, from files.eric.ed.gov/fulltext/ED502712.pdf)
Balcı, A. (2005). Etkili okul ve okul geliştirme. Ankara: PegemA Yayınevi
Filiz AKAR ve K. Funda NAYİR – Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(2), 2015, 167-186
185
Barnard, C. I. (1938). The functions of the executive. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Bauminger, N. (2002). The facilitation of social-emotional understanding and social interaction in high-Functioning children with autism: ıntervention outcomes. Journal of Autism and Developmental Disorders, 32 (4), 283–298.
Büküşoğlu, N. & Bayturan, A. F. (2005). Serbest zaman etkinliklerinin gençlerin psikososyal durumlarına ilişkin algısı üzerindeki rolü. Ege Tıp Dergisi, 44 (3), 173-177.
Canbay, A. (2007). İlköğretim okullarında sosyal etkinlikler ve müzik kulübünün önemi. Milli Eğitim Dergisi, 174, 162-169.
Caplan, S., Williams, D. & Yee, N. (2009). Problematic internet use and psychosocial well-being among MMO players. Computers in human behavior, Doi: 10.1016/j.chb.2009. 06.06.
Creswell, C. W. (2012). Educational research, planning, conducting and evaluating quantitative and Qualitative research. (Forth Edition), USA: Pearson Education Inc.
Darling, N., Caldwell, L.L. & Smith, R. (2005). Participation in school-based extracurricular activities and adolescent adjustment, Journal of Leisure Research, 37(I), 51-76.
Dikmeer, İ. A. (1997). Sosyal beceri eğitiminin içedönük ergenlerin içedönüklük düzeylerine etkisi. Unpublished master’s thesis, Ankara Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Elibol Gültekin, S. (2008). 5 Yaş çocuklarının sosyal becerilerinin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Unpublished master’s thesis, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Eliot, S. N. & Busse, R. T. (1991). Social skilles assesment and intervention with children and adolescents. Social Psychology International, 12, 63-83.
Eroğlu, E. (2008). İlköğretim okullarındaki sosyal kulüp çalışmalarında karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri (Elmadağ ilçesi örneği). Unpublished master’s thesis, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Gökyer, N. & Zincirli, M. (2011). The perceptions of advisors and social club representative students on the level of realization of social club activities performed. E-journal of New World Sciences Academy, 6 (2), 1836-1851.
Grasso, A. J. (1994). Management style, job satisfaction and service effectiveness, Administration in Social Work, 18 (4), 89-105.
Gresham, F.M. & Elliott, S.N. (1984). Assesment and classification of children’s social skills: A Review of Methods and Issues, Social Psychology Review, 13, 292-301
Gresham, F.M. & Elliott, S.N. (1990). Social skills rating system manual. Circle Pines, MN: American Guidance Service.
Gresham, F.M., Eliot, S. N. & Ketler, R. J. (2010). Base rates of social skills acqusition/performance deficits, strenghts and problem behaviors: an analysis of the social skills improvement system-rating scales. Psychological Assesment, 22 (4), 809-815.
Hoy, W. K. & Miskel, G. C. (1987). Educational administration: theory, research and practice (Third Edition). New York, NY: Random House.
Karslı, M. D. (2004). Yönetsel etkililik. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Karslı, S. (2006). İlköğretim okullarında sosyal kulüp çalışmalarının öğrencilerin yöneticilik niteliklerinin gelişmesine katkısı: Beypazarı ilçesinde bir araştırma. Unpublished master’s thesis, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Keskin, D. (2005). İlköğretim okullarında sosyal kulüp faaliyetlerinin durumu (Adapazarı örneği). Unpublished master’s thesis, Sakarya Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Filiz AKAR ve K. Funda NAYİR – Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(2), 2015, 167-186
186
Kozanoğlu, T. (2006). Utangaçlıkla baş edebilme sosyal beceri eğitim programının ergenlerin utangaçlık düzeylerine etkisi. Unpublished master’s thesis, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Libet, J. M. & Lewinsohn, P. M. (Apr.,1973). Concept of social skill with special reference to the behavior of depressed. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 40 (2), 304-312.
Massoni, E. (2011). Positive effects of extra curricular activities on students, ESSAI, 9. Retrieved November 14, 2013 from http://dc.cod.edu/essai/vol9/iss1/27. 14.11.2013)
Mahoney, J. L., & Gairns, R. B. (1997). Do extracurricular activities protect against early school dropout? Developmental Psychology, 33(2), 241-253.
Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim ve Orta Öğretim Kurumları Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği (2005). Resmi Gazete, 13.01.2005, Sayı: 25699.
Özkaptan, E. (2007). Okullardaki sosyal kulüp etkinliklerinin rekreasyonel açıdan değerlendirilmesi (Adapazarı ortaöğrenim kurumları örneği). Unpublished master’s thesis, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Sticher, J.P., Herzog, M. J., Visovsky, K.,Schmidt, J., Randolph, Schultz, T. & Gage, N. (2010). Social competence ıntervention for youth with asperger syndrom, and high functioning autism: an initial investigation. Journal of Autism and Developmental Disorders. Springer Science & Businness Media. 40, 1067-1079.
Tesch, R. (1990). Qualitative research: analysis types and sofware tools. Bristol, PA: Palmer Press.
Williams, C. A. (2011). Mentoring and social skills training: ensuring beter outcomes for youth in foster care. Child Welfare. 90 (1), 59-74.
Yılmaz, K. & Taşdan, M. (2006). İlköğretim okulu yöneticilerinin okul yönetiminde etkililik hakkındaki görüşleri ile ilgili nitel bir araştırma, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 39(2),125-150.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com