Buradasınız

ERZURUM ŞEHRİNDE MALA KARŞI İŞLENEN SUÇLAR: COĞRAFİ BİR YAKLAŞIM

Property Crimes in Erzurum City: A Geographical Approach

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The erime and guiltiness are as old as human being is. The erime is deseribed and classified in different ways. One of the types of erime, the property erime in Erzurum city, is dealt vvith in this study. Up to now, the erime has been the subject of study of many disciplines. This study explores into the erime from a geographical perspeetive, put differently, the aim of this study is to analyse the crimes and criminals from a geographical point of view to determine the erime and criminal hotspots and their causes and to provide measures in order to prevent and control the erime and guiltiness. In this study whieh employs area theory, it is seen that, contrary to what is supposed, the erime and guiltiness inerease from center towards periphery. Motives behind these conditions are of the culture of poverty, socio-economic filtering, urban built environment and urban land lise. In this regard, the regional, linear and point areas of the erime come into existence.
Abstract (Original Language): 
Suç olgusu ve suçluluk durumu insanoğlu ile yaşıttır. Suç olayı değişik şekillerde tanımlanmakta ve tasnif edilmektedir. Bu çalışmada suç çeşitlerinden biri olan mala karşı suçlar ve suçlular Erzurum şehrinde ele alınmaktadır. Suç olayı şimdiye kadar değişik bilimlerin inceleme konusu olmuştur. Çalışmada suç ve suçlular coğrafi açıdan incelenmektedir. Başka bir anlatımla çalışmanın amacı suç ve suçluları coğrafi açıdan analiz etmek, suç ve suçlu bölgelerinin nedenleriyle birlikte tespitini yapmak ve suç ve suçluluğu önleyici ve kontrol edici önlemlerin alınmasına katkıda bulunmaktır. Alansal teorinin uygulandığı çalışmada görülmektedir ki varsayılanın aksine suç ve suçlulukta merkezden çevreye doğru artış meydana gelmektedir. Bu durum yoksulluk kültürü, sosyoekonomik süzülme, inşa edilmiş çevre ve şehir içi arazi kullanılışı gibi nedenlerden kaynaklanmaktadır. Buna bağlı olarak bölgesel, şeritsel ve noktasal suç alanları ortaya çıkmaktadır.
17-42

REFERENCES

References: 

Aksoy, H., (2003), "Coğrafi Bilgi Sistemi Uygulamaları: Bursa Modeli", /. Polis Bilişim Sempozyumu, Ankara: İçişleri Bakanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü, Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığı, ss. 363-366.
Aslanoğlu, R.A., (1998), Kent, Kimlik ve Küreselleşme, Bursa:ASA.
Atalık, G., (1989), Bölge Planlamasına Giriş, İstanbuhİstanbul Teknik Üniversitesi Matbaası, Gümüşsüyü.
Berry, B.J.L.; Simmons, J.W. and Tennant, R.J., (1963), Urban Population Densities: Structure and Change", The Geographical Review, V. 53, No: 3, pp. 398-405.
Berry, B.J.L., (1973), The Human Conseqııences of Urbanisation, London: Macmillan.
Brennan-Galvin, E., (2002), "Crime and Violence in an Urbanizing World", Journal of International Affairs, Vol. 56, No. 1, pp. 123-145.
Ceccata, V.; Haining, R. and Signoretta, P., (2002), "Exploring Offence Statistics in Stockholm City Using Spatial Analysis Tools" , Annals of Association of American Geographers, 92(1), pp. 29-51.
DİE, (2000a), Nüfusun Sosyo-Ekonomik Özellikleri, 34 İstanbul.
DİE, (2000b), Nüfusun Sosyo-Ekonomik Özellikleri, 35 İzmir.
DİE, (2000c), Nüfusun Sosyo-Ekonomik Özellikleri, 16 Bursa.
DİE, (2000d), Nüfusun Sosyo-Ekonomik Özellikleri, 06 Ankara.
DİE Erzurum Bölge Müdürlüğü, (2000), Erzurum Şehri Mahalle Nüfusları, Erzurum.
Doğanay, H. (1983), Erzurum'un Şehirsel Fonksiyonları ve Başlıca Planlama Sorunları, Atatürk Üniversitesi Basılmamış Doçentlik Tezi, Erzurum.
Dönmezer, S., (1984), Kriminoloji, İstanbul: Filiz Kitabevi.
Dönmezer, S., (1994), Kriminoloji, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., İstanbul.
40
Polis Bilimleri Dergisi Cilt: 7(1)
DPT, (1982), Türkiye'de Yerleşme Merkezlerinin Kademelenmesi, Ülke Yerleşim Merkezleri Sistemi, Kalkınmada Öncelikli Yöreler Başkanlığı, Ankara.
Erzurum Büyük Şehir Belediyesi, (2000), Arazi Tarama Sonuçları, Erzurum.
Erzurum İl Emniyet Müdürlüğü, (2002), Erzurum Şehrinde Mala Karşı İşlenen Suçlar, Erzurum.
Göçer, O., (1974), Şehirsel Merkezler ve Şehirsel Kademelerime, İstanbul: İTÜ Mi marlık Fakültesi Şehirsel Bölgeler ve Ulaşım Kürsüsü Yayın 2.
Göney, S., (1984;, Şehir Coğrafyası I, İstanbul: Acar Matbaacılık Tesisleri.
Hannon, L., (2002), "Criminal Opportunity Theory and The Relationship Betvveen Poverty and Property Crime", Sociological Spectrum, 22, pp 363-381.
Herbert, D.T. and Thomas, C.J., (1982), Urban Geography, New York: John Wiley & Sons.
İçli, T.G., (1993), Türkiye'de Suçlular, Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri, Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk Kültür Merkezi Yayını-Sayı: 71.
İçli, T.G., (2001), Kriminoloji, Ankara: Bizim Büro Basımevi.
İller Bankası, Erzurum Analitik Etüdleri, Ankara.
Kaplan, E.A., (1980), Kentleşen Toplumda Suçluluk Sorunu ve Polis Örgütü, Ankara: Kamu Yönetimi Uzmanlık Tezi, TODEİ.
Karakaş, E., Arslan, H., Karadoğan, S., (2003), "Suç Araştırmalarında CBS Sistemiyle Oluşturulan Haritaların Önemi", 1. Polis Bilişim Sempozyumu, Ankara: İçişleri Bakanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü, Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığı, ss. 358-362.
Keleş, R., (1997), Kentleşme Politikası (4. Baskı), Ankara: İmge Kitabevi.
Knox, P., (1982), Urban Social Geography An Introduction, London: Longman.
Mcllwaine, C, (1999), "Geography and development: Violence and Crime as Development Issues", Progress in Hııman Geography 23 3 pp 453¬463.
Nagle, G., (1995), "Urban Crime: A Geographical Appraisal", Geographical Magazin, Vol. 67, Issue 3.
Özgüç, N., Tümertekin, E., (2000), Coğrafya, Geçmiş, Kavramlar, Coğrafyacılar, İstanbul: Çantay Kitabevi.
Özgür, M., Uygulamalı Nüfus Coğrafyası Ders Notları.
Ratcliffe, J.H. and McCullagh, M.J., (1999), "Hotbeds of crime and the search for spatial accuracy", Geographical Systems 1, pp. 385-398.
Sanlı, S.F., (1998), Türkiye'de Suçluluk Yapısını Etkileyen Sosyo-Ekonomik Etmenler, Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Basılmamış Uzmanlık Tezi.
Erzurum Şehrinde Mala Karşı işlenen Suçlar: Coğrafi Bir Yaklaşım
41
Schulenberg, J.L., (2003), "The Social Context of Poliçe Discretion vvith Young Offenders: An Ecological Analysis", Ccıncıdian Journal of Criminology and Justice, April, pp. 127-157.
Schweitzer, J.H.; Kim, J.W. and Mackin, J.R., (1999), "The Impact of Built Environment on Crime and Fear of Crime in Urban Neighborhoods", Journal of Urban Technology, Vol. 6, Num. 3, pp. 59-73.
Sencer, Y., (1979), Türkiye'de Kentleşme, Ankara: Kültür Bakanlığı.
Small, J., Witherick, M., (1989), A Modern Dictionery of Geography, London: Edward Arnold.
Smith, S.J., (2003), "Clasics in Human Geography Revisited", Progresss in Human Geography, 27, 3, pp. 333-339.
Soyaslan, D., (1996), Kriminoloji, Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları No: 512.
Tümertekin, E., Özgüç, N., (1998), Beşeri Coğrafya, İnsani Kültür, Mekan, İstanbul: Çantay Kitabevi.
Türk Ceza Kanunu, (2002), Ankara: Seçkin Yayınevi.
Wirth, L., (2002), "Bir Yaşam Biçimi Olarak Kentlileşme", Bülent Duru, Ayten Alkan (Derleme ve Çeviri) 20. Yüzyü Kenti, içinde, Ankara: İmge Kitabevi.
42

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com