Buradasınız

Anasayfa » Content

İBN RÜŞD FELSEFESİNİN LATİN DÜNYASINDA TANINMASI VE LATİN İBN RÜŞDÇÜLÜĞÜ

The Recognition of Averroism in the Latin World and The Latin Averroism

Journal Name:

  • Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Ibn Rushd, who became one of the most distinguished scholars of the Andalus traditions among the Islamic faith, had considerable fame in the West rather than the East and his influence notably continued for centuries. The emergence period and the spread of Ibn Rushed’s philosophy, known as ‘Averroes’ and “the Great Interpreter” of Aristotles in the European intellectual traditions had a great initiative impact on the Renaissance movement. The influence of ‘Latin Averroism’ emerging after a short time following his death spanned through the modernist period, therefore it became possible to observe his impact on the successive philosophers and thinkers of this time. In this study, the emergence of Latin Averroism and the recognition of Ibn Rushd and his philosophy in the Latin intellectual traditions, which is the standpoint in the Western world, will be examined.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Endülüs geleneğinden gelen ve İslam âlimlerinin büyüklerinden olan İbn Rüşd (ö. 1198), Doğu İslam dünyasından daha çok Batı dünyasında adından söz ettiren ve asırlarca etkisi süren bir âlim olmuştur. Batı dünyasında Aristo’nun ‘Büyük Yorumcu’su olarak tanınan ve ‘Averroes’ adıyla bilinen İbn Rüşd’ün felsefesinin Avrupa’da tanınması ve yayılması, burada gelişen Rönesans hareketine öncülük etmiştir. Ölümünden çok kısa bir süre sonra ortaya çıkan ‘Latin İbn Rüşdçülüğü’ akımı ile bu etki modern dönemlere kadar uzanmış olup, bu döneme ait filozof ve düşünürlerdeki izlerini gözlemek mümkündür. Bu çalışmada Batı dünyası için çok önemli olan İbn Rüşd ve felsefesinin Latin dünyasına girişi ve Latin İbn Rüşdçülüğünün ortaya çıkması ele alınacaktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ibn-rusd-felsefesinin-latin-dunyasinda-taninmasi-latin-ibn-rusdculugu.pdf
  • 25
93-114
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Abdelalı Elamrani-Jamal, “XIII. Asırda Paris Üniversitesi’nde İslam Felsefesinin Ele
Alınışı”, İslam Felsefesinin Avrupa’ya Girişi, haz. Charles E. Butterworth, B.
Anree Kessel, çev. Ö. Mahir Alper, Ayşe Meral, İstanbul 2001.
Alighieri, Dante, Commedia, Inferno, Canto IV, 144.
Alper, Ömer Mahir, İslâm Felsefesinde Akıl-Vahiy, Felsefe-Din İlişkisi: Kindî, Fârâbî, İbn
Sînâ Örneği, İstanbul 2000.
Arkan, Atilla, İbn Rüşd Psikolojisi, İstanbul 2006.
―――, “Klasik Eser (De Anima) Okuyucusu ve Şârihi Olarak İbn Rüşd”, Sakarya İlahiyat
Fakültesi Dergisi, Sayı: 12, 2005, s. 1-23.
Aster, Ernst von, Felsefe Tarihi Dersleri I: İlkçağ ve Ortaçağ Felsefesi, çev. Macit Gökberk,
İstanbul 1943.
Averroes, Decisive Treatise and Epistle Dedicatory, ed. Parviz Morewedge, çev. Charles
Butterworth, Provo, Utah 2001.
Bayrakdar, Mehmet, “Çağdaş Bir İbn Rüşdçülük: Alman İdealizmi”, AÜ İlahiyat Fakültesi
Dergisi, Ankara 2000, C. XLI, s. 21-27.
―――, “Spinoza’nın ‘Natura Naturans’ ve ‘Natura Naturate’ Kavramlarının İslamî
Kökenleri”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Ankara 1999, C. XL,
s. 291-299;
―――, “İbn Rüşd’ün Pompanazzi’ye Etkileri”, İslam Düşüncesi Yazıları içinde, İstanbul
2004, s. 137-148.
Birkan, İsmet, “İbn Rüşd Düşüncesinin Tarihteki Yeri ve Etkileri”, Felsefe Dünyası,
Ankara, Mart 1994, Sayı: 11, s. 57-68.
Burnett, Charles, “Arapça’dan Latinceye: Arapça Felsefe Geleneğinin Batı Avrupa’da
Kabulü”, İslam Felsefesine Giriş, ed. Peter Adamson, R.C. Taylor, çev. Cüneyt
Kaya, İstanbul 2007.Canatan, Kadir, “İbn Rüşd’ün Epistemolojik Projesi: “Dinî Bilgi” ve “Felsefî Bilgi”nin
Uzlaştırılması”, Doğu-Batı İlişkisinin Entelektüel Boyutu İbn Rüşd’ü Yeniden
Düşünmek, ed. Komisyon, Sivas 2009, C. 1, s. 60-73.
Daiber, Hans, “XVII. Yüzyılda Oxford’da İslam Felsefesinin Ele Alınışı: Pocockların
(Baba ve Oğul) İslam Felsefesinin Avrupa’da Kavranılmasına Katkısı”, İslam
Felsefesinin Avrupa’ya Girişi, haz. Charles E. Butterworth, B. Anree Kessel,
çev. Ö. Mahir Alper, Ayşe Meral, İstanbul 2001.
Davidson, A. Herbert, Alfarabi, Avicenna and Averroes on Intellect: Their Cosmologies,
Theories of Human Intellect, Newyork 1992.
Dönmez, Süleyman, XIII. Yüzyıl Latin İbn Rüşdçülüğü Bağlamında Aklın ya da Akılların
Birliği Problemi: Aklın Birlikten Çokluğa Yolculuğu, Adana 2009.
―――, “İbn Rüşd ve Thomas Aquinas Bağlamında Hıristiyanlığın Rasyonel Yorumuna
İslam Felsefesinin Etkisi”, Erken Klasik Dönemden XVIII. Yüzyıl Sonuna
Kadar Osmanlılar ve Avrupa Seyahat, Karşılaşma ve Etkileşim, ed. Seyfi Kenan,
İstanbul 2010.
Ebbesen, Sten, “Averroism”, Routledge Encyclopedia of Philosophy, ed. Edward Craig,
London, Newyork 1988.
El-Ehvâni, Ahmed Fuad, “İbn Rüşd”, çev. İlhan Kutluer, İslam Düşüncesi Tarihi, ed.
M. M. Şerif, c. 2, İstanbul 1996.
Fahri, Macit, İslam Felsefesi Tarihi, çev. Kasım Turhan, İstanbul 1992.
Fakhry, Majid, Averroes (Ibn Rushd): His Life, Works and Influence, Oxford 2002.
Gilson, Etienne, Ortaçağ Felsefesinin Ruhu, çev. Şamil Öçal, İstanbul 2003.
Hankins, James, “Humanism, Scholasticism and Renaissance Philosophy”, The
Cambridge Companion to Renaissance Philosophy, ed. James Hankins,
Cambridge 2007.
Hasse, Dag Nikolaus, “Arabic Philosophy and Averroism”, The Cambridge Companion
to Renaissance Philosophy, ed. James Hankins, Cambridge 2007.
―――, “Latin Averroes Translations of the First Half of the Thirteenth Century,
www.philosophie.uni-wuerzburg.de/fileadmin/06010000/_temp_/Palermo_
30.06.09.pdf, (10.03.2012).
İbn Rüşd, Faslu’l-makâl, Felsefe-Din İlişkisi, çev. Bekir Karlığa, İstanbul 1992.
―――, Faslu’l-makâl, Felsefe-Din İlişkileri, haz. Süleyman Uludağ, İstanbul 1985.
―――, Faslu’l-makâl, çev. Mahmut Kaya, İslam Filozoflarından Felsefe Metinleri içinde,
İstanbul 2003.
İskenderoğlu, Muammer, “Daçyalı Boethius ve Brabanlı Siger: İlk İbn Rüşdçüler ve
‘Aykırı’ Görüşleri”, Doğu-Batı İlişkisinin Entelektüel Boyutu İbn Rüşd’ü Yeniden
Düşünmek, ed. Komisyon, Sivas 2009, s. 425-439.Ivry, Alfred L., “İbn Rüşd’ün De Anima Üzerine Üç Şerhi”, çev. Atilla Arkan, Sakarya
İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 4, 2001, s. 39-56.
Karlığa, H. Bekir, İslam Düşüncesi’nin Batı Düşüncesi’ne Etkileri, İstanbul 2004.
―――, “İbn Rüşd”, TDV İslam Ansiklopedisi, XX (İstanbul 1999).
Korlaelçi, Murtaza, “İbn Rüşd’e Göre Din-Felsefe İlişkisi”, Felsefe Dünyası, 1994, Sayı:
11, s. 11-20.
“Latin Averroism”, www.britannica.com, (15.03.2012); “Averroism”, www.
newworldencyclopedia.org (15.03.2012).
Leaman, Oliver, Averroes and His Philosophy, Surrey: Curzon Pres, 1998.
Libera, Alain de, Ortaçağ Felsefesi, çev. Ayşe Meral, İstanbul 2005.
Lohr, Charles H., “The Ancient Philosophical Legacy and Its Transmission to the
Middle Ages”, A Companion to Philosophy in the Middle Ages, ed. Jorge J. E.
Gracia, Timothy B. Noone, Oxford 2002, s. 15-22.
Lorca, Andrés Martínez, “Ibn Rushd’s Influence on Scholastic and Renaissance
Philosophy”, www.andresmlorca.com, (20.12.2010).
MacClintock, Stuart, “Averroism”, The Encyclopedia of Philosophy, ed. Paul Edwards,
V. 1, Newyork, London 1972.
―――, “Averroes”, The Encyclopedia of Philosophy, ed. Paul Edwards, V. 1, Newyork,
London 1972.
Noone, Timothy B., “Scholasticism”, A Companion to Philosophy in the Middle Ages, ed.
Jorge J. E. Gracia, Timothy B. Noone, Oxford 2002, s. 55-64.
Puig, Josep, “The Transmission and Reception of Arabic Philosophy in Christian
Spain (Until 1200)”, The Introduction of Arabic Philosophy into Europe, ed.
Charles E. Butterworth, B. Andree Kesel, Leiden, Newyork, Köln 1993, s. 7-
20.
Sarıoğlu, Hüseyin, “İbn Rüşd’ün Düşünce Sisteminde Hakîkat-Felsefe-Din İlişkileri”,
Dîvân Disiplinlerarası Çalışmalar Dergisi, Yıl: 6, Sayı: 10, 2001/1, s. 173-187.
Sözen, Kemal, “Din-Felsefe İlişkisi Bağlamında Dinin Günümüz Türkiye’sinde Yorumlanması
Sorunu, Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,
2011/1, Sayı: 26, s. 17-31.
Ülken, Hilmi Ziya, İslam Felsefesi, İstanbul-1993.
Wippel, John F., “The Parisian Condemnations of 1270 and 1277”, A Companion to
Philosophy in the Middle Ages, ed. Jorge J. E. Gracia, Timothy B. Noone,
Oxford 2002, s. 65-73.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com